Folla Parroquial de Santa Uxía de Riveira Xaneiro de 2018

2. Aproveito este medio para saudar a todas as
persoas da parroquia, especialmente ás que non coñezo
e ás que por razón de saúde ou por idade non poden
achegarse ás celebracións litúrxicas e da parroquia. Son
xa dous meses desde o nomeamento e presentación na
parroquia por parte do Bispo Auxiliar, Don Jesús
Fernández,tempoquepasoucasesendarmeconta.Estos
díassaudáronmeedéronmeabenvidamoitaspersoas,ao
tempo que me preguntaban como me sinto en Riveira, si
estou contento, ao que a miña resposta sempre é a
mesma: é moi pronto, só levo uns días e estou coñecendo
esta realidade nova para min. De todas formas, eu
síntome acollido e contento en canto tamén percibo que
vostedes o están da mesma forma. Non me asusta o
traballo e procuro implicarme na vida parroquial todo
canto podo ou sei. A miña preocupación é sempre saber
responder a esta encomenda pastoral e acertar nas
decisións e na atención a cada persoa, sexa quen sexa.
Polo de agora hai moitas tarefas pendentes nas que
espero poder implicarme aos poucos, sen agobios pero
sendeixarqueotempopasesenmáis.
Non comezo de novo, xa que a parroquia ten toda
unha historia da que don Cesáreo foi gran protagonista
nesta derradeira etapa. Eu recollo o sementado ata o de
agora, e quero ser agradecido pola labor de quen
xenerosamente desenvolveu o seu ministerio aquí
durante moitos anos. Con vostedes retomo a vida
parroquial, tratando sempre e con humildade de ser
instrumento ao servicio de Deus e da Igrexa. Son
consciente das miñas limitacións e espero de vostedes
que me teñan sempre presente na súa oración, e se
nalgún caso consideran que estou equivocado, me
corrixanconcaridade.
Unha das miñas grandes preocupacións é a
catequeseenonsóadosnenos,senóntaménadosmozos
e adultos. Ao igual que a vida, a fe hai que alimentala, hai
que coidala, e a catequese non é outra cousa que
profundizar no coñecementode Aquelen quen cremos. A
catequese non é un requisito para poder recibir un
sacramento,senóntodounprocesodemaduraciónnafe,
e nese proceso, nese percorrido recibimos sacramentos,
recibimos a gracia de Deus e medra a nosa amizade e
comunión con Él. Hai unha canción que di que é imposible
coñecelo e non amalo, amalo e non seguilo. O primeiro é
coñecelo e a catequese é o espacio propio e propicio para
elo. Eso sí, unha catequese que parte dun primeiro
anuncio, que posibilita unha experiencia cristiá, que
celebra sacramentos, que integra a cada persoa na
comunidade eclesial, e que desemboca necesariamente
notestimonioenamisiónapostólica.
Contigo...
A vida parroquial ten outras moitas
preocupacións e actividades, ás que xuntos podemos
facerlle frente para crear unha comunidade cada vez
máis viva e participativa. E todo vai depender non só
do sacerdote senón de todos os que pertencemos á
parroquia. Visita a enfermos, Cáritas, Mans Unidas, a
participación na liturxia, Adoración Nocturna, os
Ministros Estraordinarios da Comuñón, o coro e coráis,
os CATEQUISTAS e os PAIS dos nen@s e moz@s da
catequese, os avós, o consello de economía parroquial,
a persoa ou persoas que dirixen o rosario, os que se
preocupan do coidado do templo, ... TODOS SOMOS
NECESARIOS.
É por iso que me gusta o nome desta
publicación, porque cada vez que caia nas túas mans
levará impresa a vida parroquial, unha vida de fe
compartida, celebrada e testimoniada, e na que a
palabra “contigo” signifique corresponsabilidade e
preocupación mutua, colaboración e xenerosidade,
amoremisericordiae,sobretodo,comuñón.
É moi atrevido dicir que me gustaría contar contigo
paraxuntosvivirecelebrarafeencomunidade?
Alfonso Mera
Párroco de Santa Uxía de Riveira
2

3. 3
ORGANIZACIÓN PARROQUIAL
Curso de
Orientación ao
Matrimonio
Tendes pensado casar? Aínda
non o plantexastes? Sí que é
unha decisión que hai que tomar
con seriedade; pero non por eso
deixemos pasar o tempo, coma
se non nos importase. E se o
pospoñedes, que non sexa
porque nunha voda hai que tirar
a casa pola ventana. Somos
críticos coa sociedade de
consumo e somos os primeiros
que caemos nela. Porqué casar
ten que ser sinónimo de
préstamos ou gastos excesivos
que hipotecan a vida?
Se sodes persoas de fe e o voso
desexo é unir as vosas vidas
para sempre, anímovos a ter un
primeiro contacto coa
parroquia, a participar no
Curso de Orientación do
Matrimonio aínda que non
teñades data de voda e, en
definitiva, a darlle
importancia ao verdadeira-
mente
importante.
Catequese
Na catequese todos desempeñamos un papel importante: a) os nenos, xóvenes
ou adultos que se atopan no itinerario de formación e maduración na fe; b) os
pais, que exercen unha labor insustituible e a súa testemuña é fundamental; c)
os catequistas, que colaboran cos pais e na comunidade para que a fe inicial se
convirta en fe celebrada, vivida e chamada a dar testemuña; d) o sacerdote e
párroco; e) e a comunidade parroquial, que nos engloba a todos e que é a
igrexa que acolle e que acompaña.
Temos que apostar alto, moi alto, pola formación; e pasar de cubrir uns
requisitos para que o cura lle faja a comunión ou a confirmación ao meu
fillo/a, a tratar de vivir personal e comunitariamente e con autenticidade a
miña fe, e acompañar a quen se atopa no proceso de maduración da mesma.
Porque, sexamos honestos e realistas: se o fin é celebrar a comunión ou a
confirmación co fin de facer festa e quedarnos aliviados, os sacramentos máis
que ser canles da gracia de Deus convértense nunha carga pesada e a nosa
actitude nunha “auténtica hipocresía”. Somos conscientes que a vida da igrexa
así entendida cansa e agota, non aporta nada e perde forza.
Temos que volver ao centro da mensaxe, ao evanxeo, a Xesús.
Podemos utilizar todos os medios e métodos que teñamos ao noso
alcance e que nos permitan un maior e mellor coñecemento da súa
vida e da súa mensaxe. Pero non podemos esquecernos de que un pai
que reza co seu fillo/a e lle ensina as primeiras oracións, uns pais que o
Domingo organizan o día para descansar e disfrutar e gardan un
espacio para xuntos ir á celebración da misa, son a mellor canle de
evanxelización e catequese para os seus fillos.
Horarios:
1º e 2º de Primaria: sábados pola mañá de 10.45 a 11.30h.
3º e 4º de primaria: domingos pola mañá de 10.45 a 11.30h.
5º e 6º de primaria e 1º e 2º da ESO: domingos pola mañá de
10.45 a 11.30h
3º ESO: martes de 20.00h a 21.00h da tardiña
4º ESO: xoves de 20.00h a 21.00h da tardiña
Datas para a celebración das
Primeiras Comunións
O obxetivo principal é que os nenos que reciban este
sacramento vivan, dentro das súas posibilidades,
este gran acontecemento. Aínda así, sinalamos tres
datas co fin de dar máis posibilidades aos pais e
familias para a preparación desta gran festa. É
importante ter en conta que a parroquia quere dar
as mesmas posibilidades a todos, sen excepcións
inxustificadas ou diferencias.
Maio: Domingo día 27, día das Fillas de María.
Xullo: Domingo 15, antes do Carmen.
Agosto: Mércores 15, día da Asunción.
Sacramento da Confirmación
A miúdo repítese unha pregunta: “canto tempo é a
preparación da Confirmación?” Se a catequese é un proceso
esta pregunta non ten sentido. Pero como a realidade
pastoral o require, hai que suliñar que a preparación é mínimo
de dous anos, e a idade idónea para recibir o sacramento
indícase no Directorio diocesano aos 16 anos.
De cara ao vindeiro curso programarase catequese de adultos
para aquelas persoas bautizadas, que desexen culminar o
proceso de Iniciación Cristián e recibir os sacramentos da
Comunión e Confirmación, según cada caso.
Xuño: Sábado 9, data que se vai a propoñer ao
Sr. Arcebispo Don Julián
A catequese non é a preparación para recibir un sacramento,
senón o itinerario ou proceso de fe, no que se reciben os
sacramentos da Iniciación Cristiá.

4. 4
Vida Parroquial ESCOLA DE AXENTES
DE PASTORAL
Vixilia da Inmaculada 2017
Convivencia diocesana de moz@s
AVixilia da Inmaculada dedicada á Xuventude 2017,
celebrouse en Caldas de Reis o día 6 de decembro. As
actividades estaban programadas e os talleres
seleccionáronse segundo o interese dos mozos/as. As
expectativas que levaban os rapaces que nunca foran eran máis
ben baixa; “Seguramente nos teñan a rezar todo o día” era
unha das frases máis comúns, sen embargo a xente que xa
acudira a outras esperábaa con gran ilusión para encontrarse
cos amigos que fixera nas anteriores. A chegada resultou un
éxito debido á recollida cos bailes e coreografías, unha das
actividades favoritas do día; “Xa podiamos bailar máis tempo
para entrar en calor” refiren algún deles nas opinións. Os
talleres desenvoltos ao longo da mañá (Quen axuda a quen? e
Un finde total, son os escollidos polo grupo) teñen opinións moi
diversas, sobre todo no de Pascua, que lles gustaría que se lle
mostraran máis as actividades que se realizan no fin de semana
con vídeos ou fotos, e non só con testemuñas de persoas que xa
foran. A comida pareceulles emocionante porque puidéronse
sentar cas persoas que acababan de coñecer, pero botaron de
menos unha mesa e algo quente xa que din que pasaron moito
frío. Esta sensación durou pouco, a gymkana de xogos do
mediodíapermitiullesseguirrelacionándosecoresto.
Sorprendentemente, a tarde para todos eles foi a parte estrela
da excursión. A testemuña de Alexandre resultou ser moi
emocionante;moitossentíronseidentificadosporqueafamilia,
espírito de superación e as segundas oportunidades que che da
a vida son practicamente o motor ante calquera problema
(exames,discusións...).
Danlle un gran aplauso aos animadores do auditorio que os
fixeron sentir un conxunto, a saída de Katy ao escenario
axudoulles a eliminar o sentimento
de vergoña e desfrutar como os
demaisanimandoeparticipando.
Ao saír do auditorio e despois da
merenda no colexio, chegou un dos
momentos máis importantes, a
Celebración do Perdón. A maioría
antes de comezar mostrábanse recios ao momento da
confesión. As emocións, o respecto, o compañeirismo...
axudaron a que cada un deles foran a ese encontro co
perdón. Destacan que unha vez desafogaron sentiron
paz con eles mesmos; “É como si unha persoa estivera ao
meu lado”, “Hai anos que non me confesaba, desde a
comuñón, pero volveríao a facer 100 veces máis”. A única
pega encontrada radica en que o tempo que se lle dedicou
foi corto. A procesión con iluminación e a eucaristía,
quizais polo esgotamento de todo o día, son as partes
menosdestacables.
Finalmente, esperan con gran ilusión unha segunda
convivencia; non se esperaban un desenvolvemento tan
lúdico, e aínda que houbo partes máis interesantes e
outras menos, no conxunto pareceulles moi entretido. O
encontro con Deus non resultou ser o esperado, sen
embargo, temos que pensar que para a gran maioría era a
súa primeira vez. Coñecer xa outros rapaces que viven a
relixióncomoeles,todoselesdedistintaspartesdeGalicia
axuda a que cada día máis mozos comecen a formar parte
daIgrexa.
Participantes e autores: Carla, Carmen, Fran, Gemma, Javier,
Katy, Maria, Ruth, Sabela, Sara, Sandra y Silvia.
GRUPO PASCUA XOVEN
Este itinerario de formación
ten como obxectivo
prioritario axudar a
espertar o Bautismo
recibido como cristiáns, e
fortalecer o compromiso
misioneiro dos axentes de
pastoral das diferentes
comunidades.

5. Luz da Paz de Belén
Concerto de Confrateridade
5
Achégase o Nadal e dous días antes acollemos a Luz da Paz de
Belén que vén acendida desde a mesma cova de Belén, onde
naceu Xesús, e que se reparte por todo o mundo. A parroquia de
Riveira acolleu con alegría a Luz que trouxo unha familia desde a
Catedral de Santiago, e acendeu a vela do sagrario. Despois da
celebración da Eucaristía os catequistas repartiron a todas as
persoas que a quixeron levar para as súas casas, ou para a casa
dalgún veciño. É un fermoso signo do que logo vivimos o día 25 de
Nadal: acollemos a LUZ que ilumina as nosas persoas, as nosas
casas, a nosa parroquia,...
Ía camiñando cara o mercado
cando me sorprende escoitar a
unha persoa cantando na rúa,
entre o seu repertorio, unha
panxoliña. Todo fala de Nadal:
as luces, os adornos, os Beléns
na rúa, as panxoliñas,... O
mesmo vivimos na parroquia.
Pouco a pouco o advento foise
apagando para deixar que o
Nadal se abrira paso con forza:
aCoroadeAdventototalmente
iluminada, a Luz da Paz de
Belén, O Misterio, o Concerto
deConfraternidade,... Nadal

6. Festival de Cáritas
2017
O día 15 de decembro celebrouse o festival de Cáritas.
Teño que dicir que foi un éxito tanto de asistencia
coma de venta de rifas e, especialmente, do ben que o
fixeron os rapaces dos colexios que participaron coas
súas obras, cantos, baile, teatro e pandeiretas.
O noso cura, Alfonso Mera, presentouse no escenario
poñéndose na pel dunha persoa que se achega por primeira
vez a Cáritas. A xente quedou un pouco pasmada ao ver a aquel
home e oirlle dicir: “nunca pensei chegar ata esta situación”. Logo dixo
que eso lle podía pasar a calquera, que hoxe tes traballo e non pasas necesidade, pero si
te atopas cun revés inesperado na vida e te quedas na rúa, non te imaxinas a onde pode
chegar a túa situación. Por eso, hoxe sempre debemos ser solidarios, colaboradores e
cooperadores, para axudar a quen o necesita.
Cáritas non ten razón de ser sen a comunidade de crentes: todos somos Cáritas.
Damos as gracias aos comercios que colaboraron coa donación de regalos para a rifa,
que foi outro éxito xa que se fixeron mil rifas e esgotáronse todas. Cos cartos da rifa
podemos dar un vale de comida a trinta persoas un mes.
Damos as gracias a Musiceventos: de forma gratuita puxeron para o festival a
megafonía, a música e todo o referente ao sonido. Agradecemos tamén ao Concello que
nos cedeu o local e, moi especialmente, aos colexios e asociación.
Gracias a todos pola vosa colaboración.
Mª Teresa Pérez
Directora de Cáritas
Parroquial de Riveira
GASTOS:
Alimentos: 16.406,28
Alquileres: 10.818,84
Luz familias. 4.526,19
Suministro agua familias 627,59
Suministros local caritas 850,71
Material oficina 668,26
Gastos transporte alimentos 2.299,00
Gastos médicos y farmacéuticos 1.587,68
Material escolar 249,08
Correo 43.75
Gastos bancarios 220,29
Emergencia social Viajes 1.181,31
Emergencia social. Reparaciones 1.109,55
Emergencia social Varios 721,42
Emergencia social. Electrodomésticos 3.632,00
Emergencia social-préstamos 150,00
Emergencia social-vestuario 130,37
Emergencia social-hospedaje 1.565,00
Butano 584,10
Promocion laboral y empleo 8,60
Ingreso a Diocesana-aportación Corpus 507,40
Dotación CCB (Fondo Diocesano) 4.200,00
TOTAL GASTOS............................
Caritas-Riveira
Informe Económico
al 31-Diciembre-2017
INGRESOS:
Colectas en Parroquia: 6.853,92
Donativos varios: 30.979,60
Recibos Socios: 10.176,00
Fondo crisis 16.595,98
Festival Caritas 920,00
TOTAL INGRESOS..................... 65.525,50
52.087,42
Cáritas
Traballamos pola xustiza
6

7. 7
CáritasCáritas Parroquial de Riveira conta cunha amplia directiva e cuns 30
voluntarios. A labor que desenvolve é a fé levada á vida.
Os horarios de atención son os seguintes:
Ÿ Despacho: luns pola tarde de 17.00h a 20.30h
Ÿ Banco de Alimentos: luns de 09.30h a 13.00h
Ÿ Roupeiro: luns de 17.00h a 20.30h
Para calquera urxencia pódense achegar noutros días á parroquia en horario de
despacho ou despois da celebración da Eucaristía.
Si queres colaborar podes facelo da seguinte maneira:
Ÿ como voluntario: ponte en contacto coa directiva de Cáritas para dar a coñecer a túa disponibilidade.
Ÿ como socio: achégate a Cáritas en horario de despacho ou recolle unha inscripción na parroquia.
Gracias Por Tu Abrazo...
...por escucharme, por tú mirada cómplice, por esa “palmadita” en la espalda. Gracias por no hacerme sentir
avergonzado. No me conoces de nada, ni yo te conozco, pero; te siento como alguien cercano. “Como si te conociera de toda
lavida”,
Estas palabras, salían de lo más hondo de una persona que acudía a Cáritas desesperada y me hicieron sentir un
poco avergonzado, perplejo y a la vez emocionado, pero también útil.
Tantos años trabajando desde Caritas en el acompañamiento de personas con dicultades diversas: soledad,
enfermedad, pobreza, precariedad económica, social, laboral, familiar y, muchas veces, al borde de la exclusión
social, puede traer como consecuencias negativas: la rutina, la desconanza, la lejanía emocional, la apatía, la
frialdad en el trato, en denitiva, la cosicación de las personas.
Pensamos en cómo solucionar el problema porque es la tarea encomendada, pero de vez en cuando surge el
aldabonazo que te remueve las entrañas y el corazón……y te preguntas ¿por qué estoy aquí?, ¿qué es lo que tengo
que hacer y cómo?. La respuesta la encontramos en el Evangelio, Jesús se acercaba a las personas con y nos loamor
expresa de manera precisa y preciosa en la parábola del Hijo Pródigo y del Buen Samaritano. Entrañas de
misericordia.
La acogida es como una puerta que se abre. Dos actores principales, el que abre esa puerta y el que la atraviesa, y
mucho en juego. Lo primero que se encuentra el que llama es la mirada. ¿Cómo es esa mirada? ¡Qué importante es
la mirada! La escucha, la mano tendida, la paciencia, la generosidad….o bien las actitudes antes descritas de
rutina, frialdad, desconanza,…..la respuesta podrá ser: gratitud, conanza, cercanía, apertura, encuentro, gozo,
o bien, desencuentro, desconanza, hostilidad, desilusión, tristeza.
Ser cristiano no es normal, porque es estar en el banco de los perdedores, decía José Luis Pinilla en su disertación
sobre Caritas el cuatro de noviembre, en la Asamblea Diocesana. Caritas es un espacio de encuentro, Jesús nos dice:
“quién acoge a uno de estos empequeñecidos, me acoge a mí”, “porque fui forastero y me acogisteis, encarcelado y me
visitasteis, desnudo y me vestisteis”………………………………
Estoy agradecido a Dios, a la vida y a la suerte que he tenido, porque desde mi actividad en Caritas he descubierto
mi identidad como Hijo de Dios y hermano de los hombres.
Manolo Mirás
Secretario de Cáritas Parroquial de Riveira

8. 8
Sacramento do Bautismo
Sacramento do Matrimonio
e Bautismo
Os primeiros nenos que recibiron o bautismo desde a chegada do novo párroco foron Óscar e Enzo, xusto antes de comezar o
Advento.
O día 30 de decembro, xusto antes da celebración da festa da Sagrada Familia, contraeron matrimonio Carmen Fontaiña e Luis Ángel
Olveira, ela de Riveria e el de Fisterra. E na celebración houbo tamén un protagonista moi novo: Lois, fillo de Carmen e Luis, recibeu o
sacramento do Bautismo e foron padriños Juan José e María Uxía.
Pola tarde recibeu o Bautismo Hugo Tizón Teira, fillo de José Ángel e Sandra. Foron padriños José Tomás e Mª Dolores.
O día 31 d decembro
celebramos as vodas de Ouro e
Prata de cinco familias da
parroquia. Sempre hai motivos
para dar gracias a Deus, máis
cando un matrimonio se xunta
para celebrar cos seus fillos e a
familia que levan 25 ou 50 anos
casados. Ao final da Eucaristía
bendecíronse os anéis e os
homenaxeados recibiron un
pequeno detalle que consisteu
nunha figura da Sagrada
Familia e un décimo da Lotería
do Neno. Noraboa a todos.
Vodas de Ouro e Prata