Hubungan Etnikcourse

2. Perlembagaan negara ini dipengaruhi oleh perjuangan
nasionalisme Melayu dan bumiputera serta
penglibatan etnik-etnik lain yang berunding sesama
mereka dan dengan Sultan negeri-negeri dan British.
Perlembagaan Malaya dan Malaysia
memperuntukkan kedudukan anak watan dalam
kalangan Melayu dan bumiputera, Orang Asli dan
juga etnik-etnik lain.

3. Perlembagaannya bersifat mengurus
etnonasionalisme anak watan dan keperluan
masyarakat pelbagai etnik yang sivil.
Pengalaman pemerintahan persekutuan di Negeri
Sembilan dijadikan asas untuk membina negara
moden Malaya dan Malaysia.
 Kepentingan setiap rakyat, negeri dan kumpulan
minoriti diambil kira dan dilindungi oleh
Perlembagaan Persekutuan dan undang-undang
tubuh setiap negeri.

4. Perlembagaan : dokumen yang mengandungi semua
undang-undang tertinggi yang mustahak bagi
penubuhan dan kewujudan sesebuah negara dan
sistem politiknya.
Perlembagaan menjadi sumber kepada undang-
undang dalam negara berkenaan
Semua undang undang lain tidak boleh bertentangan
dengan undang-undang dan prinsip-prinsip
perlembagaan dan jika bertentangan, maka undang
undang perlembagaan yang lebih unggul diterima
pakai sebagai undang undang yang lebih utama

5. Hashim (1983) pula berpendapat perlembagaan lebih
daripada apa-apa perkara yang hanya berkenaan
dengan urusan kerajaan, rangka-rangka demokrasi
dan perlindungan hak-hak rakyatnya.
Perlembagaan juga ialah sebuah dokumen yang
mengandungi peruntukan-peruntukan asas tertentu
yang secara tersendiri mencerminkan pertimbangan
suasana muhibah, penerimaannya yang murni dan
kesefahaman antara rakyatnya.
Perlembagaan bukan sekadar satu dokumen undang-
undang tetapi ialah dokumen yang tidak terpisah
daripada sejarah, perkembangandan tradisi sesuatu
negara khususnya di Malaysia yang terdiri daripada
pelbagai etnik

6. beberapa kesimpulan tentang makna perlembagaan
iaitu:
i. Undang-undang dasar yang menjadi teras panduan
pemerintahan negara.
ii. Kerangka asas yang membentuk dan memandu
sistem pemerintahan sesebuah negara.
iii.Undang-undang tertinggi dan asas kepada semua
undang-undang lain di dalam negara.
iv.Rujukan tentang aspirasi dan pelan induk
pemerintahan negara.
v. Mengawal pemerintah dan yang diperintah dalam
mempertahankan kewujudan dan kesinambungan
negara.

7. Perlembagaan Persekutuan Malaysia mengamalkan
perlembagaan bertulis.
Badan perundangan, kehakiman dan eksekutif
mendapat kuasa daripada perlembagaan.
Perlembagaan Persekutuan mengandungi 15
Bahagian, 183 Perkara dan 13 Jadual.
Secara ringkas, Perlembagaan Persekutuan
menyentuh bidang kuasa eksekutif, legislatif,
kehakiman, kedudukan agama Islam,
kewarganegaraan, bahasa kebangsaan, kedudukan
istimewa orang Melayu, bumiputera Sabah dan
Sarawak dan lain-lain.

8. Perlembagaan Persekutuan adalah unik kerana
mengekalkan unsur-unsur tradisi seperti :
1. Agama Islam
2. Bahasa Melayu
3. Kedudukan istimewa orang Melayu
4. Pemerintahan beraja.
Manakala pindaan terhadap Perlembagaan Persekutuan
boleh dilakukan melalui:
Perkara 159 (4) menjelaskan bahawa sesetengah perkara
boleh dipinda hanya memerlukan sokongan lebih 2/3
setiap dewan tanpa mendapat persetujuan sesiapa seperti
sumpah dan ikrar taat setia,pemilihan dan persaraan ahli-
ahli Dewan Negara dan meliputi perkara-perkara yang
tidak disebut dalam perkara lain.

9. ii. Perkara 161 (E) menjelaskan sesetengah perkara
boleh dipinda iaitu perlu mendapat sokongan 2/3
setiap dewan dan dipersetujui oleh Yang di-Pertua
Negeri Sabah dan Sarawak bagi yang melibatkan
kepentingan Sabah dan Sarawak seperti bidang
kuasa kerajaan negeri dan kedudukan istimewa
bumiputera.
iii. Perkara 159 (5) menjelaskan bahawa perlu
mendapat sokongan 2/3 setiap dewan dan perkenan
Majlis Raja-Raja yang melibatkan perkara-perkara
seperti kedaulatan raja-raja, kedudukan istimewa
orang Melayu, bumiputera Sabah dan Sarawak,
bahasa kebangsaan dan agama persekutuan.

10. Tidak terdapat institusi yang mengatasi ketertinggian
Perlembagaan Persekutuan. Malahan ketiga-tiga
badan kerajaan, iaitu perundangan, kehakiman dan
eksekutif mahupun Yang di-Pertuan Agong tertakluk
kepada PerlembagaanPersekutuan (Mohamed Suffian
1987).
perlembagaan memperuntukkan dengan nyata
Perkara 4(1) bahawa Perlembagaan Persekutuan ialah
undang-undang utama persekutuan dan apa-apa
undang-undang yang diluluskan selepas hari Merdeka
danyang berlawanan dengan perlembagaan ini
hendaklah terbatal setakat yang berlawanan itu.

11. Perundangan Islam paling awal telah diamalkan melalui
Prasasti Terengganu yang bertarikh 14 Rejab 702H bersamaan
22 Februari 1303 (Syed Naquib 1970).
Prasasti Terengganu memperuntukkan beberapa peraturan
berhubung dengan jenayah, urus niaga dan pentadbiran.
Seterusnya kewujudan Hukum Kanun Melaka yang ditulis pada
masa pemerintahan Sultan Muzaffar Shah (1446-1456) oleh
Hang Sidi Ahmad dan Undang-Undang Laut Melaka(bukti jelas
yang menunjukkan negara ini telah mempunyai sistem
perlembagaan sebelum kuasa Eropah tiba di Tanah Melayu)
Perlembagaan bertulis yang paling awal dihasilkan di
Tanah Melayu adalah pada tahun 1895, iaitu Perlembagaan
Negeri Johor diikuti dengan Perlembagaan Terengganu
1911.

12. Dalam perlembagaan tersebut, diperuntukkan
bahawa seorang raja hendaklah berbangsa Melayu,
berdarah raja, seorang keturunan raja-raja Johor,
lelaki dan menganut agama Islam.
Malah menteri-menteri juga mesti Melayu, rakyat
sultan dan menganuti agama Islam.
Undang-undang tersebut tidak boleh disamakan
dengan prinsip-prinsip perlembagaan moden
disebabkan nilai dan struktur masyarakat pada masa
itu berbeza dengan situasi masa kini.

13. Menurut Perlembagaan Malayan Union, Malayan Union akan
diperintah oleh Gabenor bagi memastikan penyelarasan dasar
dan pentadbiran antara Tanah Melayu, Singapura, Brunei,
Sabah dan Sarawak.
Sultan cuma menjadi raja kehormat sahaja. Manakala majlis
yang membincangkan hal ehwal agama Islam akan dianggotai
oleh sultan-sultan tetapi Gabenor yang menjadi pengerusinya.
Perlembagaan Malayan Union juga cuba memberikan hak
kerakyatan kepada golongan bukan Melayu menerusi prinsip
jus soli yang bermaksud jika seseorang itu dilahirkan di Tanah
Melayu selepas Malayan Union, seseorang itu berhak menerima
kerakyatan dengan mudah.
Dari segi pentadbiran, Gabenor memerintah bersama-sama
dengan Majlis Penasihat sehingga dua badan tetap, iaitu Majlis
Perundangan dan Majlis Mesyuarat Kerajaan dapat
ditubuhkan (Zainal Abidin 1979).

14. kerajaan British melalui Perintah Malayan Union dalam Majlis
1946 dan Arahan Diraja pada 27 Mac 1946, telah
mengisytiharkan Malayan Union pada 1 April 1946
Dibubarkan pada Februari 1948 kerana mendapat tentangan
daripada orang Melayu kerana sebab-sebab berikut:
i. Kuasa Raja-raja Melayu dilenyapkan dalam urusan pentadbiran
negeri dan hanya berkuasa dalam soal agama Islam, adat
istiadat Melayu dan mengetuai Majlis Penasihat Melayu.
ii. Pemberian hak kerakyatan yang sama pada kaum-kaum lain
melalui prinsip jus soli.
Hak sama rata kepada semua warganegara tanpa mengira
bangsa iaitu penduduk peribumi tidak memiliki apa-apa
keistimewaan.
 Cara Harold MacMichael mendapatkan tandatangan Raja-raja
Melayu yang menggunakan cara paksaan dan ugutan seperti
Sultan Kedah telah diberi kata dua, iaitu menandatangani
persetujuanMalayan Union atau dilucutkan daripada takhta
pemerintahan.

15. Malayan Union diganti dengan sebuah persekutuan, iaitu
Persekutuan Tanah Melayu 1948 .
Menerusi konsep persekutuan ini, kerajaan pusat berkuasa
dalam semua perkara yang penting secara menyeluruh
tetapi mengekalkan autonomi negeri-negeri serta
menghormati kebesaran, martabat dan bidang kuasa Raja-
raja dalam hal ehwal Islam dan adat istiadat Melayu.
Persekutuan Tanah Melayu telah diisytiharkan pada 1
Februari 1948 di bawah Perintah Majlis Persekutuan Tanah
Melayu 1948 meliputi sembilan negeri Melayu dan dua
daripada tiga Negeri-negeri Selat, iaitu Pulau Pinang dan
Melaka.
Singapura terpisah sebagai sebuah Tanah Jajahan Mahkota
di luar Persekutuan kerana orang Melayu merasakan
mereka mungkin dikuasai oleh orang Cina sekiranya
Singapura menyertai Persekutuan Tanah Melayu dari segi
bilangan penduduk.

16. Perlembagaan baharu ini telah memenuhi kehendak
pihak yang terbabit dalam pertikaian tentang idea
penubuhan Malayan Union.
Kedaulatan Raja-raja Melayu telah dikembalikan,
begitu juga dengan kedudukan istimewa orang Melayu
serta prinsip jus soli telah digugurkan.
Pembentukan persekutuan merupakan satu kejayaan
kepada orang Melayu kerana mengiktiraf kedaulatan
dan hak negeri-negeri yang dahulunya telah
dihapuskan dalam Malayan Union.
Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1948 telah
menjadi asas bagi Perlembagaan Persekutuan
Tanah Melayu 1957

17. Dengan penubuhan Persekutuan Tanah Melayu,
kerjasama antara etnik Melayu dan bukan Melayu
mula terjalin. Sebagai contoh, penubuhan
Jawatankuasa Perhubungan Kaum 1949 yang
terdiri daripada pelbagai etnik telah berusaha
menyelesaikan sesetengah masalah perlembagaan,
politik dan ekonomi yang wujud akibat permintaan
yang berlainan daripada pelbagai etnik
pada Pilihan Raya Umum 1955, Parti Perikatan telah
bertanding dalam pilihan raya dengan meletakkan
calon bagi semua 52 kerusi iaitu Parti Negara
sebanyak 33 kerusi dan PAS sebanyak 11 kerusi.

18. PARTI PERUNTUKAN
KERUSI
PERATUSAN
KERUSI
PERATUSAN
PENGUNDI
UMNO 35 69 84.2 (Melayu)
MCA 15 28 11.2 (Cina)
MIC 2 3 3.9 (India)

19. Satu perkara yang menarik semasa Pilihan Raya Umum
1955 ialah penolakan sikap perkauman dalam kalangan
orang Melayu
Pada Julai 1954, Perikatan dan pihak British telah
bersetuju untuk mengadakan sebuah Majlis Perundangan
Persekutuan yang mempunyai 98 orang ahli, 52
daripadanya adalah dipilih dan 46 orang lagi dilantik.
Daripada 46 ahli yang dilantik ini, lima orang daripadanya
dicalonkan oleh parti politik yang mendapat majoriti
dalam pilihan raya. Dalam pilihan raya ini, pengundi
Melayu adalah majoriti dalam 50 daripada 52 kawasan
pilihan raya kerana 84 peratus daripada pengundi adalah
daripada pengundi seluruh negara.
Selain itu, daripada 46 orang ahli yang dilantik terdiri
daripada orangMelayu iaitu sembilan orang Menteri Besar

20. isu mengenai kemerdekaan melewati batas
perkauman dan mewujudkan masyarakat yang
bersatu padu. Mereka mengetepikan pandangan
sempit perkauman dan bekerja ke arah menuntut
kemerdekaan daripada penjajah.
Setelah berunding dengan Pesuruhjaya Tinggi, Sir
Donald MacGillivray, Tunku membentuk Kabinet yang
terdiri daripada komposisi berbilang kaum, iaitu enam
orang Melayu, tiga orang Cina, dan seorang India.
Pemilihan Kabinet ini menunjukkan satu kerjasama
yang baik dengan pelantikan tiga orang Cina dan
seorang India untuk memberikan keseimbangan etnik
yang lebih diterima dalam Majlis Legislatif.

21. Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu telah digubal
oleh Suruhanjaya Reid yang ditubuhkan pada tahun
1956.
Keahliannya terdiri daripada :
i. Lord Reid dari Britain (Lord of Appeal in the Ordinary)
ii. Sir Ivor Jennings juga dariBritain (Master of Trinity Hall,
Cambridge),
iii.Sir William Mckell dari Australia(bekas Gabenor Jeneral
Australia),
iv.B. Malik dari India (bekas Hakim Besar Mahkamah Tinggi
Allahabad)
 Hakim Abdul Hamid dari Pakistan(Hakim Mahkamah
Tinggi Pakistan Barat).

22. mengenai keahlian Suruhanjaya ini, Perikatan
bersetuju dengan anggota-anggota Suruhanjaya yang
akan dipilih oleh British sendiri tanpa melibatkan
rakyat Tanah Melayu bagi menentukan dan
bertanggungjawab merangka perlembagaan.
Hal ini disebabkan perundingan yang dijalankan di
London dianggotai oleh pegawai-pegawai British yang
ramai, iaitu 35 orang berbanding dengan wakil
Perikatan dan Raja-raja Melayu seramai lapan orang.

23. Perjanjian London juga telah menetapkan agar
perlembagaan yang hendak digubal perlu mengambil
kira perkara-perkara berikut:
i. Pembentukan sebuah persekutuan dengan kerajaan
pusat yang kuat.
ii. Pemeliharaan kedudukan, keistimewaan, kehormatan
dan hak Raja raja Melayu.
iii.Pengwujudan jawatan ketua negara yang bergelar
Yang di-Pertuan Agong.
iv.Pemeliharaan hak-hak istimewa orang Melayu serta
hak-hak yang sah milik kaum-kaum lain.
v. Pembentukan sebuah sistem kewarganegaraan yang
seragam untuk seluruh Persekutuan Tanah Melayu.

24. Suruhanjaya ini juga mempunyai dua objektif dalam
menyediakan rangka perlembagaan yang baharu,
iaitu:
i. Mestilah ada peluang sepenuhnya untuk
pertumbuhan sebuah negara yang bersatu padu,
bebas dan demokratik.
ii. Mestilah ada kemudahan lengkap untuk
membangunkan sumber negara dan mengekalkan
serta meningkatkan taraf hidup rakyat.

25. Suruhanjaya ini juga meneliti kedudukan
perlembagaan unit-unit dalam Persekutuan, melawat
negeri negeri Melayu dan Negeri Selat, berjumpa
Raja-raja, Menteri-menteriBesar, Penasihat-penasihat
British, Pesuruhjaya-pesuruhjaya Residen serta
pegawai-pegawai negeri dan Negeri Selat.
 Suruhanjaya ini juga telah membuat pertemuan
secara terbuka dan sering mengadakan mesyuarat
tidak rasmi.
Perlembagaan ini menjadi kukuh dan praktikal serta
dihormati kerana Suruhanjaya telah meminta
cadangan dan pandangandaripada bukan sahaja parti
politik tetapi juga orang ramai, individu dan Raja-raja
Melayu.

26. Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957 telah
mendapat persetujuan dan pandangan majoriti rakyat
Malaysia.
Inilah yang dikatakan permuafakatan sosial (kontrak
sosial),iaitu orang Melayu dan bukan Melayu
bersetuju atas beberapa perkarayang sangat penting
kepada kestabilan negara.
Perlembagaan Tanah Melayu bukan sahaja
merupakan dokumen perundangan bahkan
merupakan kontrak sosial dan perjanjian
perdamaian.

27. Melalui permuafakatan sosial ini, orang bukan
Melayu diberikan hak kewarganegaraan yang longgar
berasaskan prinsip jus soli.
Kedudukan orang Melayu dikekalkan dalam
perlembagaan dan begitu juga tentang kedudukan
agama Islam, bahasa Melayu dan kedudukan istimewa
orang Melayu serta kedudukan Raja-raja Melayu.

28. Satu jawatankuasa telah ditubuhkan oleh Perikatan,
Raja-raja Melayu dan kolonial British untuk mengkaji
semula cadangan Suruhanjaya Reid tersebut bagi
menyediakan Kertas Putih.
Laporan tersebut mengumpulkan hasil semakan dan
penelitian yang dibuat berkenaan dengan laporan
yang disediakan oleh Suruhanjaya Reid yang
diserahkan kepada Baginda Ratu dan Raja-raja
Melayu pada Februari 1957.

29. Kertas Putih yang mengandungi pindaan ke atas
Penyata Reid dan rangka perlembagaan yang disusun
oleh jawatankuasa itu telah diterbitkan pada 3 Julai
1957.
Jawatankuasa kerja dipengerusikan oleh MacGillivray
dan termasuk empat wakil dari Perikatan dan empat
wakil dari Raja-raja Melayu. Wakil Perikatan ialah
i. Tunku Abdul Rahman (UMNO)
ii. Datuk Abdul Razak (UMNO)
iii.Ong Yoke Lin (MCA)
V.T Sambathan (MIC),

30. • manakala wakil Raja-raja Melayu ialah :
i. Mustapha Albakri (Penyimpan Mohor Besar Raja-raja)
ii. Shamsudin Nain
iii. Tunku Ismail
iv.Tunku Yahya
v. Neil Lawson.
• Ahli lain ialah:
i. Ketua Setiausaha Kerajaan,Sir David Watherston,
ii. Peguam Negara, T.V.A Brodie dan
iii.E.O Laird yang bertindak sebagai Setiausaha.

31. Draf Perlembagaan Persekutuan diterima dan
diisytiharkan sebagai Perlembagaan Tanah Melayu
pada 31 Ogos 1957.
Perlembagaan Persekutuan sekali lagi diperbaharui
apabila Singapura, Sabah dan Sarawak bergabung
dengan Tanah Melayu, lalu membentuk Malaysia
pada 16 September 1963.

32. Amnya, tradisi bermakna pemindahan dan
kesinambungan daripada satu generasi kepada
generasi yang lain.
Perkara ini menggambarkan bahawa tradisi
mencerminkan sejarah, budaya dan fahaman sesuatu
bangsa dan masyarakat (Abdul Aziz 2002).
Dalam konteks politik dan perlembagaan, yang
dimaksudkan dengan sistem tradisi merujuk kepada
sistem yang wujud sebelum kedatangan zaman
moden, iaitu sebuah sistem yang keesahannya
bergantung kepada agama dan nilai-nilai asal lainnya.

33. Unsur-unsur tradisi ini perlu kerana telah wujud
ratusan tahun sebelum Perlembagaan Persekutuan
1957.
Unsur-unsur berkenaan berperanan menstabilkan
sistem politik negara dan laporan yang dibuat oleh
Suruhanjaya Reid menekankan betapa pentingnya
perlembagaan mengambil kira faktor-faktor sejarah,
tradisi, ekonomi dan sosial yang wujud sebelum
tahun 1957 (Mohd Salleh 1984).
Keadaan ini menunjukkan betapa pentingnya unsur-
unsur tradisi sehingga ia dilindungi di bawah Akta
Hasutan 1948 dan dianggap sebagai isu-isu sensitif
yang dilarang daripada dijadikan isu perbincangan
awam.

34. Unsur-unsur tradisi juga merupakan satu prasyarat
dan permuafakatan yang diterima oleh etnik Melayu
dan bukan Melayu iaitu:
i. Hak istimewa orang Melayu
ii. Islam sebagai agama persekutuan
iii.bahasa Melayu diterima sebagai bahasa kebangsaan
sebagai prasyarat penerimaan hak kewarganegaraan
oleh etnik bukan Melayu dikekal dan diperkukuhkan.

35. Wujud sejak berabad-abad lamanya.
Menurut sistem beraja, raja mempunyai kuasa mutlak
dalam setiap pemerintahan dan pentadbiran negeri
dengan dibantu oleh pembesar-pembesar yang
dilantik khususnyasebelum penjajahan British.
Sebelum Perang Dunia Kedua (1939-1945), sultan
merupakan pemerintah yang berdaulat dan memiliki
kuasa penuh dalam negeri masing-masing walaupun
berada dalam penjajahan British.

36. Apabila Persekutuan Tanah Melayu mencapai
kemerdekaan padatahun 1957, institusi pemerintahan
beraja diteruskan dengan beberapa pindaan supaya
disesuaikan dengan konsep demokrasi berparlimen
dan raja berperlembagaan.
Menurut konsep Raja Berperlembagaan, mereka
dikehendaki menerima nasihat daripada menteri dan
bertindak menurut nasihat itu.
Sebagai contoh, di peringkat pusat, Yang di-Pertuan
Agong menjalankan tugasnya menurut nasihat
Kabinet.
Manakala di peringkat negeri pula, raja hendaklah
bertindak atas nasihat Majlis MesyuaratKerajaan.

37. Di peringkat Persekutuan, Yang di-Pertuan Agong
mestilah dilantik, iaitu seorang sultan yang dipilih
daripada Raja-raja dari sembilan buah negeri Melayu.
Berdasarkan konsep Raja Berperlembagaan, peranan
Yang di-Pertuan Agong ialah
i. diberi kuasa memerintah persekutuan dan baginda
dikehendaki bertindak atas nasihat Kabinet
ii. Pemerintah Tertinggi Angkatan Tentera Persekutuan
iii.mempunyai kuasa untuk mengampun dan
menangguhkan hukuman orang yang telah disabitkan
oleh mahkamah tentera dan bagi kesalahan

38. Institusi beraja yang wujud di Malaysia hari ini
dilindungi olehperlembagaan melalui Perkara 38(4)
iaitu tiada pindaan boleh dibuatterhadap peruntukan
berhubung dengan Majlis Raja-Raja, susunan
keutamaan dan hak-hak mereka untuk warisan
sebagai raja negeri masingmasing tanpa persetujuan
Majlis Raja-Raja.
Yang di-Pertuan Agong juga menjadi lambang
perpaduan masyarakat Malaysia yang terdiri daripada
pelbagai etnik. Etnik Melayu,Cina, India, bumiputra
Sabah dan Sarawak dan bangsa-bangsa lain
menganggap baginda sebagai pemelihara kepentingan
dan harapan setiap etnik di Malaysia.

39. sifat berkecuali Yang di-Pertuan Agong perlu ada bagi
mengelakkan baginda daripada dipandang sebagai
alat pemerintah .
Institusi beraja juga dikaitkan dengan persoalan
agama kerana mereka ialah ketua agama di negeri
masing-masing.
Mereka bertanggungjawab menjaga agama Islam serta
sebarang pindaan yang ingin dibuat terhadap agama
Islam perlu mendapat perkenan raja-raja terlebih
dahulu.

40. Yang di-Pertuan Agong juga merupakan lambang
keadilan dan kesaksamaan kerana baginda yang
melantik semua hakim Mahkamah Persekutuan dan
Mahkamah Tinggi atas nasihat Perdana Menteri
setelah berunding dengan Majlis Raja-Raja.
Begitu juga perlu dirundingi mengenai pelantikan
juruaudit negara, pengerusi dan ahli-ahli Suruhanjaya
Pilihan Raya dan Suruhanjaya Perkhidmatan
Pelajaran.

41. Yang di-Pertuan Agong dan Majlis Raja-Raja adalah
unsur tradisi yang amat penting di Malaysia.
Yang di-Pertuan Agong ialah satu-satunya institusi
perlembagaan yang bersifat Melayu dan Islam serta
amat penting kerana Perdana Menteri, Kabinet dan
Parlimen tidak semestinya dikuasai oleh etnik Melayu.
Secara simboliknya, Yang di-Pertuan Agong bertindak
sebagai pemegang autoriti dan kuasa yang diserahkan
oleh negeri-negeri Melayu kepada pihak berkuasa
pusat.

42. Islam dalam perlembagaan bukan sahaja hanya
terkandung dalamPerkara 3, tetapi juga harus dibaca
bersama-sama dengan Perkara 8, 11,12, 121, 150 dan
kedudukan Yang di-Pertuan Agong dalam hal ehwal
agama Islam.
Walaupun perkara ini menunjukkan bahawa Islam
dalam perlembagaan mempunyai keistimewaan
namun agama-agama lain tetap diberi perlindungan.
Islam.
Berlaku konflik dalam kes Natrah pada tahun 1950
dan Nur Aisyah pada tahun 1998.

43. Islam tidak termasuk dalam rangka perjanjian antara
Raja-raja Melayu dengan pihak British yang bermula
dengan Perjanjian Pangkor 1874 yang
memberi kuasa kepada British dalam sistem
pemerintahan di TanahMelayu ketika itu.
Namun, ini memang tujuan British untuk
mengecilkan peranan Islam dalam sistem pentadbiran
negara yang menyebabkankedudukan Islam itu dalam
bidang tertentu sahaja iaitu tidak bersifat
menyeluruh.

44. beberapa perkara boleh dirumuskanberkenaan
dengan Islam dalam Perlembagaan Persekutuan
seperti mengiktiraf Malaysia sebagai sebuah negara
Islam, agama Islam berada di bawah bidang kuasa
kerajaan negeri, kebebasan beragama dan undang-
undang yang menghalang penyebaran mana-mana
kepercayaan dalam kalangan orang Islam.
 Kewujudan peruntukan Islam dalam perlembagaan
telah memberi keistimewaan kepada agama Islam.

45. beberapa keistimewaan Islam yang menonjol dalam
perkara berikut:
1. Perkara 160 memberi definisi Melayu sebagai seorang
beragama Islam, lazim bercakap bahasa Melayu dan
menurut adat istiadat Melayu. Dalam hal ini, Melayu
dan Islam ialah unsur yang saling berkaitan dan tidak
boleh dipisahkan untuk tujuan undang-undangdan
perlembagaan.
2. Yang di-Pertuan Agong dilantik daripada kalangan
raja di negeri-negeri Melayu dan di dalam setiap
perlembagaan negerimensyaratkan seorang raja
mestilah berbangsa Melayu, beragamaIslam dan
keturunan raja.

46. 3) Dalam sumpah memegang jawatan Yang di-Pertuan
Agong, baginda mengangkat sumpah dengan
didahului oleh lafaz Wallahi, Wabillahi,Watallahi
yang merupakan lafaz sumpah yang dikehendaki
dalamagama Islam. Sumpah ini dikaitkan dengan
janji baginda untuk memelihara tentang kesucian
dan kemuliaan agama Islam.
4) Yang di-Pertuan Agong mengikut peruntukan
Perkara 3 (3) ialah ketua agama Islam di negeri-
negeri Melaka, Pulau Pinang, Sabah,Sarawak dan
juga Wilayah Persekutuan yang tidak mempunyai
raja.

47. 5) Raja dan sultan di negeri-negeri yang beraja ialah
ketua agama Islambagi negeri masing-masing.
Dalam menjalankan tugas sebagai ketua agama
Islam, mereka mempunyai budi bicara dan tidak
terikat dengan nasihat Majlis Mesyuarat Negeri
(EXCO).
6) Menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong
untuk melindungi hak istimewa orang Melayu
seperti yang termaktub di dalam Perkara 153
Perlembagaan Persekutuan. Oleh sebab Melayu dan
Islam ialah dua entiti yang tidak boleh dipisahkan,
maka tugas menjaga hak-hak istimewa orang
Melayu juga termasuk menjaga dan melindungi
agama Islam.

48. 7) Walaupun dalam keadaan darurat, kedudukan
agama Islam tidak boleh dipinda dan perkara ini
kekal terjamin.
8) Sah bagi kerajaan, sama ada kerajaan pusat atau
negeri memperuntukkan sejumlah wang bagi
pembangunan Islam diMalaysia.
9) Peruntukan Islam terjamin dalam keadaan mana
sekalipun kerana untuk memindanya memerlukan
sokongan majoriti lebih 2/3 parlimen dan perkenan
Yang di-Pertuan Agong.

49. 10) Walaupun tidak dibenarkan perbezaan dalam apa-
apa juga keadaan dalam mana-mana undang-
undang dan pelantikan pihak berkuasa awam,
namun terdapat pengecualian terhadap pelantikan
bagi sesuatu institusi agama Islam.
11) Undang-undang negeri boleh menyekat apa-apa
penyebaran dalam kalangan orang Islam mengenai
agama selain daripada Islam.
12) Bidang kuasa Mahkamah Syariah terpisah daripada
Mahkamah Sivil yang menunjukkan pengiktirafan
kepada Mahkamah Syariah.

50. Bahasa kebangsaan disentuh dalam perlembagaan
melalui Perkara 152, iaitu memperuntukkan bahasa
kebangsaan ialah bahasa Melayu.
 Namun, perkara ini juga melindungi bahasa-bahasa
lain dan seterusnya memperuntukkan bahawa tiada
sesiapa pun boleh dilarang atau ditahan daripada
menggunakan atau mengajar atau belajar bahasa lain
kecuali bagi maksud rasmi.
Hasil permuafakatan perlembagaan, bahasa Melayu
diterima sebagai bahasa kebangsaan dalam Perkara
152 Perlembagaan Persekutuan.

51. Peruntukan Perkara 150(6A) dengan terang
menyatakan bahawa hal-hal yang berhubung dengan
bahasa Melayu, walaupun dalam keadaan darurat
adalah dilindungi oleh perlembagaan
Kedudukan bahasa Melayu semakin jelas dalam
perlembagaan melaluiPerkara 10 (4) yang menjadikan
bahasa Melayu adalah antara perkara sensitif yang
dilarang daripada dibahaskan di tempat terbuka atas
tujuan keselamatan dan ketenteraman awam.
Kedudukan ini juga begitu kukuh kerana tidak dapat
dipinda oleh Parlimen jika tidak mendapat sokongan
2/3 dewan dan perkenan Majlis Raja-Raja melalui
Perkara 159 (5).

52. kedudukan sebagai bahasa rasmi bagi tujuan kerajaan
baik kerajaan persekutuan mahupun kerajaan negeri
dan termasuk apa-apa tujuan untuk sesuatu kuasa
awam, hendaklah menggunakan bahasa Melayu
kecuali atas beberapa perkara yang dibenarkan oleh
undang-undang seperti yang termaktub dalam
Seksyen 4, Akta Bahasa Kebangsaan.
Antara pengecualian tersebut adalah bagi tujuan
hubungan diplomatik dan latihan yang dijalankan
oleh pakar-pakar asing

53. peruntukan di bawah Perkara 160(B) yang
menjelaskan bahawa jika perlembagaan
diterjemahkan ke dalam bahasa kebangsaan dan jika
terdapatpercanggahan teks terjemahan dengan teks
dalam bahasa Inggeris, maka teks kebangsaan itu
hendaklah mengatasi teks bahasa Inggeris.
Sebelum Perang Dunia Kedua, bahasa Melayu
digunakan secara meluas bagi tujuan rasmi seperti
mesyuarat, surat-menyurat, perundangan dan
kehakiman di Negeri-negeri Melayu Tidak Bersekutu,
Jabatan Polis dan sebagainya bagi memudahkan
urusan pentadbiran kerana kakitangannya terdiri
daripada pelbagai kaum

54. Pegawai Eropah yang memegang lebih 95 peratus
jawatan Kumpulan I perlu mempelajari bahasa
Melayu, mengambil ujian bahasa Melayu dan
dikehendaki lulus, barulah boleh ditempatkan
diPersekutuan Tanah Melayu pada ketika itu
(Mohamed Suffian 1987).
Keadaan ini menunjukkan bahasa Melayu telah
diterima sebagai bahasaperantaraan rasmi walaupun
pada zaman penjajahan British.
Tan Siew Sin dalam Majlis Perundangan Persekutuan,
10 Julai 1957 yang mengatakan bahawa pemimpin
Melayu pada asasnya adalah adil dan berpandangan
luas bagi memastikan bahasa Melayu dijadikan alat
perpaduan.

55. Peruntukan orang Melayu dalam perlembagaan bukan
sahaja setakat dalam Perkara 153, tetapi juga terangkum
dalam Perkara 8(5e), Perkara 89 dan 90 dan Jadual 13
seperti yang terkandung di dalam
PerlembagaanPersekutuan.
Jika merujuk takrif Melayu, maknanya sangat luas dan jika
diambil dalam pengertian sejarah dan sosiobudaya, Melayu
itu meliputi mereka yang mendiami kepulauan Melayu.
Walaupun terdapat pelbagai suku bangsa, bahasa dan
loghat, namun ahli-ahli bahasa dan budaya menganggap
mereka sebagai satu kumpulan yang sama, iaitu keturunan
Melayu .

56. merujuk kepada Perlembagaan Persekutuan, orang
Melayuditakrifkan dalam Perkara 160(2) sebagai
seseorang yang menganut agama Islam, lazimnya
bercakap dalam bahasa Melayu, menurut adat istiadat
Melayu, dan:
a. Lahir sebelum Hari Merdeka di Persekutuan atau di
Singapura atau ibu atau bapanya telah lahir di
Persekutuan atau di Singapura atau pada Hari
Merdeka itu ia adalah berdomisil di Persekutuan atau
di Singapura atau
b. Ia adalah keturunan seseorang yang tersebut.

57. Terdapat beberapa perkara yang boleh dibincangkan
dalam peruntukan tersebut:
i. Untuk menjadi seorang Melayu bagi maksud
perlembagaan tidaklah semestinya seseorang itu
berketurunan Melayu. Umpamanya, seorang India
boleh dianggap sebagai Melayu sekiranya ia
menganut agama Islam, menjadi kelazimannya
bertutur dalam bahasa Melayu dan mengamalkan
adat Melayu. Sebaliknya, walaupun dia seorang
Melayu jati daripada keturunan Melayu sekalipun,
bagi maksud perlembagaan ia bukan Melayu jika
bukan beragama Islam

58. ii. Untuk menjadi seorang Melayu bagi maksud
perlembagaan, seseorang mestilah mempunyai
sedikit sebanyak perhubungan dengan Persekutuan
Tanah Melayu atau Singapura. Oleh itu, seorang
Indonesia yang menganut Islam, kebiasaannya
bertutur dalam bahasa Melayu dan mengamalkan
adat Melayu, bukanlah seorang Melayu bagi
maksud perlembagaan jika dia dilahirkan sebelum
Hari Merdeka di Persekutuan atau Singapura atau
dia keturunan seseorang yang tersebut.

59. Peruntukan orang Melayu dalam Perlembagaan
Persekutuandisentuh dalam perkara berikut:
Pertama, Perkara 153. Perkara ini menjelaskan bahawa
adalah menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan
Agong untuk menjamin kedudukan istimewa orang
Melayu dan juga melindungi hak kaum lain.

60. Yang di-Pertuan Agong atas nasihat kerajaan boleh
memberi peruntukan kepada orang Melayu beberapa
bahagian yang difikirkan patut dalam perkara-perkara
berikut:
i. Menentukan suatu kadar bilangan jawatan dalam
perkhidmatan awam.
ii. Menentukan kadar perizaban permit dan lesen bagi
menjalankan sebarang perniagaan atau pekerjaan.
iii.Menentukan kadar perizaban dalam biasiswa,
bantuan dan keistimewaan pelajaran dan latihan atau
kemudahan khas yang diberikan atau diadakan oleh
kerajaan.

61. Kedua, Perkara 89, yang menyentuh tentang tanah
rizab Melayuseperti berikut:
i. Tanah Rizab Melayu terus menjadi tanah rizab Melayu
selepas merdeka.
ii. Mana-mana tanah yang bukan tanah rizab Melayu
boleh diisytiharkan sebagai tanah rizab Melayu
mengikut undang-undang.
iii.Kerajaan negeri boleh mengambil tanah untuk
menempatkan orang Melayu dan bukan Melayu.
iv.Jika tanah tersebut telah dimiliki oleh orang bukan
Melayu, maka tanah rizab Melayu tidak boleh
diisytiharkan.

62. Ketiga, Perkara 90 pula menyentuh mengenai
pengecualian undang-undang yang ada berkenaan
tanah adat di Negeri Sembilan dan Melaka serta
undang-undang yang ada di Terengganu mengenai
tanah pegangan orang Melayu.
Keempat, Perkara 8 (5)(f) pula menjelaskan bahawa
kemasukan untuk perkhidmatan Rejimen Askar
Melayu di-Raja hanya diperuntukkan kepada orang
Melayu. Namun, kemasukan ke rejimen tentera yang
lain adalah terbuka kepada semua etnik di Malaysia
dan tiada sekatan dikenakan.

63. Kelima, Jadual 13 dalam perlembagaan pula
menjelaskan bahawa terdapat empat prinsip yang
perlu dipatuhi sebelum penentuan atau penyemakan
semula sempadan pilihan raya dibuat. Keempat-
empat prinsip tersebut ialah:
i. Sebuah kawasan hendaklah jangan melintasi
sempadan negeri dan mempertimbangkan kesukaran
yang akan timbul jika kawasan dewan undangan
negeri meliputi Dewan Rakyat.
ii. Perlunya dipertimbangkan segala kemudahan yang
ada dalam kawasan berkenaan bagi pendaftaran
pengundi.

64. iii. Ditetapkan juga bahawa jumlah pengundi bagi tiap-
tiap kawasan pilihan raya hendaklah sama. Namun,
perlembagaan juga menetapkan bahawa kawasan
luar bandar hanya separuh daripada jumlah
pengundi bagi sesebuah kawasan pilihan raya di
bandar diperlukan.
iv. Perlu juga dipertimbangkan mengenai segala
kesukaran apabila suatu kawasan ditukar dan
mustahaknya dikekalkan perhubungan seseorang
dengan kawasannya.

65. Permasalahan Kebebasan Beragama
Permasalahan kebebasan beragama di Malaysia banyak
disentuh khususnya daripada perspektif hak asasi dalam
Perkara 11 Perlembagaan Persekutuan.
Isu yang selalu dibangkitkan ialah setakat mana kebebasan
seorang Islam mengamalkan agamanya, isu murtad dan
penyebaran agama bukan Islam dalam kalangan orang
Islam.
Selain Perkara 11, kebebasan beragama juga boleh dirujuk
dalam Perkara 3(1), Perkara 10, Perkara 8 dan Perkara 12. Hal
ini jelas menunjukkan bahawa kebebasan beragama
diberikan kepada penganut agama Islam dan bukan Islam.
Bagaimanapun, kebebasan dalam penyebaran beragama
adalah tidakmutlak.

66. Sebagai contoh, Perkara 11(4) memberi kuasa kepada
Parlimen atau Dewan Undangan Negeri meluluskan
undang-undang pengawalan agama bukan Islam
dalam kalangan orang Islam. Maksudnya, orang
bukan Islam tidak boleh menyebarkan agama mereka
dalam kalangan orang Islam dan orang Islam
dibenarkan berbuat demikian.
Perkara ini seperti berlaku ketidakadilan dalam
kebebasan beragama. Namun menurut Harding
(2002), peruntukan ini dimasukkan demi memelihara
kestabilan masyarakat.

67. Perlembagaan dengan jelas menyatakan bahawa
kebebasan ini tertakluk kepada undang-undang yang
diluluskan bagi mengawal atau menyekat
pengembangan agama yang lain daripada Islam dalam
kalangan umat Islam.
Dengan kata lain, agama lain boleh diamalkan secara
aman jika tidak mengganggu ketenteraman awam dan
tidak menyakitkan hati penganut agama lain.
Selain itu, kebebasan beragama ini tertakluk kepada
undang-undang awam seperti Akta Keselamatan
Dalam Negeri 1960, Akta Pertubuhan 1966 dan Akta
Polis 1967.

68. menyebut soal kebebasan beragama, dalam konteks
penganutan dan pengamalannya oleh seseorang,
perlembagaan juga dengan jelas melindungi seseorang itu
daripada dipaksa membayar sebarang cukai sekiranya cukai
tersebut digunakan untuk maksud-maksud agama yang lain
daripada agama anutannya.
Perlembagaan juga melindungi kumpulan-kumpulan
agama yang dengan jelas menyebut bahawa mereka berhak
menubuhkan atau menguruskan yayasan bagi tujuan agama
atau kebajikan mereka serta hak memperoleh atau
memegang harta.
 Dengan ini boleh dikatakan bahawa hak kebebasan agama
ini mencakupi hak perseorangan dan juga hak kumpulan.
Ternyata hak kebebasan beragama bersifat tidak mutlak.

69. Perlembagaan memperuntukkan bahawa semua
orang adalah sama di sisi undang-undang dan juga
berhak mendapat perlindungan yang sama di sisi
undang-undang.
Tidak dibenarkan sebarang bentuk diskriminasi yang
memihak kepada mana-mana orang atas alasan ia
merupakan salah seorang rakyat raja mana-mana
negeri, kecuali yang dibenarkan oleh perlembagaan.

70. Diskriminasi terhadap warganegara tidak boleh
diamalkan semata-mata atas alasan agama, ras,
keturunan atau tempat lahir dalam mana-mana
undang-undang atau dalam pelantikan bagi apa-apa
jawatan atau pekerjaan di bawah pihak berkuasa
awam atau dalam mana-mana pentadbiran undang-
undang yang berhubung dengan perolehan,
pemegangan atau pelupusan harta atau berhubung
dengan penubuhan atau perjalanan apa-apa
perdagangan, perniagaan, kerjaya atau pekerjaan.

71. Pada tahun 1865, pindaan ke-13 Perlembagaan
Amerika Syarikat telah dibuat bagi menghapuskan
perhambaan. Implikasinya, keistimewaan yang
didapati daripada orang kulit hitam yang sebelum
pindaan dibuat ialah hamba abdi, hanyalah
kebebasan diri dan seterusnya hak mengundi. Tidak
terdapat rancangan perlembagaan yang positif untuk
meninggikan taraf hidup orang kulit hitam di
Amerika Syarikat.
Melalui sistem laissez faire ia telah mendedahkan
orang kulit hitam dalam keadaan yang jauh
ketinggalan daripada etnik lain.

72. Begitu juga satu sistem persamaan dan peluang yang sama
yang tidak ada batas akan mengakibatkan penghapusan
masyarakat Melayu sedikit demi sedikit.
Menurut Hashim (1983), satu masyarakat yang mempunyai
sistem feudal agrarian tidak boleh diubah dalam sekelip
mata kepada satu sistem moden. Tanpa perlindungan,
golongan Melayu ketinggalan dari segi ekonomi
berbanding dengan golongan lain yang lebih aktif di negeri
ini.
Hak sama rata tidak lagi menjadi hak mutlak. Kehadiran
doktrin ini menyebabkan hak asasi ini terpaksa
dilonggarkan dan diberikan hak bersyarat.
Perkara ini adalah sesuatu yang tidak dapat dinafikan di
negara yang mempunyai masyarakat pelbagai etnik dan
kedudukan sosial yang tidak seimbang

73. Bagi sesebuah negara yang bersifat pelbagai etnik
adalah sesuatu yang biasa apabila perlembagaan
negara tersebut memperuntukkan konsep
diskriminasi perlindungan sebagai salah satu
peruntukan yang penting dan diiktiraf.
Negara India menjadi contoh yang jelas iaitu
diskriminasi perlindungan diamalkan kerana India
mempunyai penduduk yang bersifat pelbagai etnik
sehingga menimbulkan masalahtukan yang penting
dan diiktiraf.

74. Di Malaysia, konsep ini berlaku dalam beberapa
perkara di bawah peruntukan perlembagaan seperti
dalam peruntukan Perkara 153 yang memberi
perlindungan kepada etnik Melayu dan bumiputera di
Sabah dan Sarawak.
 Perkara 153 merujuk kepada kedaulatan Raja-raja
Melayu tidak pernah dipertikaikan seperti yang
dibuktikan dalam beberapa perjanjian antara Raja-
raja negeri dengan British sebelum wujudnya
perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948.

75. Perjanjian-perjanjian itu menunjukkan satu hasrat
secara umum agar orang Melayu dibantu.
Dalam perdebatan Dewan Perundangan,
mesyuarat ke-13 dan ke-14 sesi kedua Dewan
Perundangan Kedua Persekutuan Tanah Melayu
1956 telah dijelaskan oleh Menteri Kewangan
bahawa orang Melayu perlu dibantu disebabkan
ketinggalan dari sudut ekonomi.

76. Secara ringkasnya, diskriminasi perlindungan itu dibuat dengan
tujuan berikut:
i. Membetulkan semula ketidakseimbangan politik di sesebuah
negara yang rakyatnya bersifat pelbagai dan baru mencapai
kemerdekaan. Keutamaan memasuki perkhidmatan awam
diberikan kepada orang Melayu dengan tujuan mereka boleh
menguasai keadaan politik negara kerana pegawai kerajaan
memainkan peranan penting dalam melaksanakan polisi dan
dasar pemerintah. Begitu juga dengan perkhidmatan tentera
dan polis yang dikuasai oleh majoriti orang Melayu untuk
tujuan yang sama.
ii. Diskriminasi perlindungan diberi kepada golongan minoriti
supaya kepentingan mereka dapat dipertahankan daripada
ditenggelami golongan majoriti. Sebagai contoh, dalam
Perlembagaan India, hak golongan minoritiseperti bahasa,
kebudayaan dan kepercayaan dijamin dan dipertahankan.

77. iii. Perlembagaan memberi keutamaan kepada kumpulan
yang telah merasai dan mengecapi keistimewaan itu
sebelumnya. Tujuannya adalah supaya sebarang
perubahan secara radikal tidak berlaku.
iv. Perlembagaan memberi kuasa kepada kerajaan untuk
memperbaiki taraf kehidupan dari segi ekonomi, sosial
dan kebudayaan masyarakat mundur.
v. Diskriminasi perlindungan juga berlaku disebabkan
oleh kompromi antara etnik atau kumpulan tertentu
semasa perlembagaan digubal. Sesuatu yang diberi
kepada kumpulan lain bererti kumpulan memberi itu
berhak kepada beberapa keistimewaan yang lain.

78. Persoalan Perkara 153 difokuskan kepada dua, iaitu
dari segi pencapaian pendidikan dan ekonomi
Manakala persoalan tentang pencapaian dalam
perkhidmatan awam tidak dibincangkan kerana
dengan adanya penggunaan sistem kuota, bilangan
etnik Melayu yang menjawat jawatan tinggi dalam
perkhidmatan awam adalah semakin ramai
berbanding sebelum tahun 1970.
Berdasarkan statistik kerajaan, Perkara 153 ini telah
membantu Ke arah mengeluarkan etnik Melayu
daripada kemiskinan dan meningkatkan pencapaian
mereka dari sudut ekonomi dan pendidikan

79. Walau bagaimanapun, penyertaan dalam bidang
profesional dan teknikal masih lagi ketinggalan.
Perkara 153 khususnya dalam bidang perniagaan tidak
banyak membantu mengatasi masalah kemiskinan etnik
Melayu dan mencapai matlamat DEB untuk memastikan
penguasaan 30 peratus pengagihan ekuiti negara.
Hal ini disebabkan sebanyak 75 peratus etnik Melayu
bergantung hidup kepada pertanian dan perikanan,
sedangkan sumbangan pendapatan daripada kedua-dua
sektor tersebut adalah kecil.
Walaupun etnik Melayu diberi perlindungan dan hak
istimewa dalam bidang ekonomi, keadaan etnik Melayu
tidak banyak berubah

80. kewujudan Maktab Rendah Sains MARA (MRSM) dan
Matrikulasi yang dikhususkan kepada etnik Melayu,
bagi bukan Melayu : kuota 10 peratus
Kemasukan pelajar ke IPTA melalui sistem kuota juga
telah ditukar kepada sistem meritokrasi iaitu
pemilihan pelajar berdasarkan merit akademik tanpa
mengira etnik
melalui DEB ditetapkan kadar pemilikan ekuiti
negara bagi etnik Melayu sebanyak 30 peratus, tetapi
sasaran itu masih lagi belum tercapai.

81. Perjanjian Malaysia yang dibuat pada tahun 1963
merupakan satupersetujuan yang telah disepakati antara
pemimpin Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak yang dikenali
sebagai Perjanjian 20 Perkara bagi Sabah dan Perjanjian 18
Perkara bagi Sarawak.
Antara tuntutannya adalah tentang imigresen, bahasa,
kewangan dan hak istimewa bumiputera Sabah dan
Sarawak seperti yang terkandung dalam Senarai II dan
Senarai III.
Kedudukan Sabah dan Sarawak dalam perlembagaan
dilindungi oleh kuasa Yang di-Pertua Negeri berkenaan dan
pindaan hanya boleh dibuat sekiranya kedua-duanya
memberikan persetujuan

82. Perkara 165 dalam Perlembagaan Malaysia
memasukkan Perjanjian 20 Perkara bagi Sabah dan
Perjanjian 18 Perkara bagi Sarawak. Antara perkara
tersebut adalah:
i. Agama - Sabah menuntut supaya negeri itu tidak
memperakukan suatu agama sebagai agama rasmi
negeri.
ii. Bahasa - Sabah bersetuju bahasa Melayu sebagai bahasa
rasmi/kebangsaan, tetapi memohon supaya bahasa
Inggeris boleh terus digunakan tanpa had masa.
iii.Perlembagaan - Perlembagaan Persekutuan Tanah
Melayu menjadi asas Perlembagaan Malaysia, tetapi
penggubalannya patut melibatkan semua negeri

83. iv. Imigresen - Bersetuju bahawa kuasa imigresen ialah
kuasa pusat, tetapi soalan tentang keluar atau
masuk ke Sabah harus dikawal oleh Sabah sendiri.
v. Kewangan - Sabah wajar mengawal kewangannya
sendiri.
vi. Bumiputera Sabah - Mendapat hak istimewa seperti
orang Melayu (Persekutuan Tanah Melayu), tetapi
formula berkenaan harus disesuaikan dengan
keadaan (sifat demografi) Sabah.

84. Perlembagaan Persekutuan telah digubal dengan mengambil
kira kepentingan setiap etnik di Malaysia. Walaupun perkara
yang termaktub dalam perlembagaan seolah-olah memberi
kelebihan kepada sesuatu etnik, namun terdapat
perimbangan bagi setiap perkara tersebut.
Permuafakatan sosial yang dipersetujui sewaktu menggubal
perlembagaan adalah persetujuan yang telah diterima oleh
semua etnik pada ketika itu.
Pengingkaran kepada permuafakatan sosial akan
menimbulkan perasaan tidak puas hati dalam kalangan
etnik.
Perkara ini sepertimana yang pernah dinyatakan oleh
Mesyuarat Majlis Raja-Raja ke-215,iaitu Islam dan orang
Melayu merupakan asas utama pembentukan negara
Malaysia.