Παραδοσιακά παιχνία απο το χωριό Καλέντζι Ιωαννίνων,όπως τα περιέγραψε ο πατέρας μου ,Γρηγόριος Δ. Δόσης.

1. ΡΟΥΜΠΕΣ
Παιχνίδι 2 ατόμων.
Ο καθένας έστηνε μπροστά του σε απόσταση 15 μέτρων( η
πρώτη) 3 ρούμπες (πλάκες).Οι πλάκες μεταξύ τους είχαν
1 μέτρο απόσταση η μία από την άλλη.
Οι δύο αντίπαλοι ήταν ο ένας απέναντι από τον άλλο.
Προσπαθούσαν να ρίξουν με πέτρες ο ένας τις ρούμπες
του άλλου.
Αν κάποιος έριχνε μία ρούμπα έπαιζε ξανά.

2. ΓΕΡΟΚΑΒΑΛΑ
Παιχνίδι μεταξύ ομάδων από 4-5 παίχτες η κάθε μία.
Η μια ομάδα πιανόνταν με τα χέρια στους ώμους σε κύκλο
και έσκυβαν μπροστά.
Η άλλη ομάδα ήταν περιφερικά της πρώτης. Στόχος των
παιχτών αυτής της ομάδας ήταν να καβαλήσει έναν παίχτη
της ομάδας που ήταν σε κύκλο.
Ένας φύλακας προσπαθούσε να εμποδίσει την ελεύθερη
ομάδα να καβαλήσει τους παίχτες της άλλης. Ένας
κλοτσούσε αυτόν που έτρεχε τότε η ομάδα έχανε και
έμπαινε εκείνη σε κύκλο.
Γι’ αυτό το λόγο οι παίχτες της ομάδας που ήταν σε κύκλο
έβγαζαν τα ζωνάρια τους (λουριά) και κρατούσε την μία
άκρη ένας που ήταν σε κύκλο και την άλλη αυτός που
οριζόταν σαν φύλακας.
Αυτό λειτουργούσε σαν επιπλέον εμπόδιο για τους
ελεύθερους παίχτες.

3. ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ
Ατομικό παιχνίδι μεταξύ πολλών παιχτών.
Παιζόταν με τις μπίλιες (βόλους).
Δημιουργούσαν σε μία απόσταση ½ μέτρου 4 γούρνες
(λακούβες), οι οποίες ήταν σε κύκλο. Αυτέ ονομαζόταν
χωριά. Στο κέντρο μια άλλη γούρνα ήταν η πόλη.
Έπρεπε ο παίχτης που έπαιζε πρώτος να ρίξει τη μπίλια
μέσα στο πρώτο χωριό. Αν το πετύχαινε πήγαινε για το
δεύτερο κ.ο.κ
Όποιος έπαιρνε την πόλη πρώτος νικούσε. Μπορεί να
ήταν και αντίστροφη η πορεία ,δηλαδή πρώτα την πόλη και
μετά τα χωριά.