....

2. ‫‏سرشناسه‬
‫پديدآور‬‫نام‬‫و‬‫‏عنوان‬
‫نشر‬‫‏مشخصات‬
‫ظاهری‬‫‏مشخصات‬
‫‏فروست‬
‫‏شابک‬
‫نویسی‬‫فهرست‬‫‏وضعیت‬
‫‏یادداشت‬
‫‏یادداشت‬
‫دیگر‬‫‏عنوان‬
‫‏موضوع‬
‫‏موضوع‬
‫‏موضوع‬
‫افزوده‬‫‏شناسه‬
‫افزوده‬‫شناسه‬
‫افزوده‬‫شناسه‬
‫کنگره‬ ‫بندی‬‫‏رده‬
‫دیویی‬‫بندی‬‫‏رده‬
‫ملی‬‫کتابشناسی‬ ‫‏شماره‬
-1367،‫محمدعلی‬‫سید‬،‫جاللی‬ :
/ ‫ی‬‫جالل‬‫محمدعلی‬‫سید‬/‫تربیت‬‫لحظه‬:‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ :
.‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬:‫ تولید‬
‬‬‬‬.1396‫‫فروردین‬‫‏‬،‫اوقاف‬‫انتشارات‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫تهران‬ :
.‫س.م‬16*16‫(رنگی)؛‬:‫ص‬120 :
‬‬‬‬‬‬.3‫‫‬‫‏‬‫جاللی؛‬‫محمدعلی‬‫سید‬:‫نویسندگان‬‫‫ سرپرست‬‫‏‬/‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ :
978-964-422-912-1 :
‫فیپا‬ :
.‫کتابنامه‬ :
.‫نمایه‬ :
‫فرزند‬‫تربیت‬‫پیرامون‬‫کوتاه‬ ‫داستانی‬‫روایت‬‫چند‬ :
‫اسالمی‬‫زندگی‬‫سبک‬ :
۱۴‫قرن‬--‫فارسی‬‫داستانی‬‫‌های‬‫ت‬‫روای‬ :
‫فرزند‬‫تربیت‬--‫معصومین‬‫روایات‬--‫--قرآن‬‫زندگی‬‫سبک‬ :
-1371 ‫منصور‬،‫مقدمی‬‬‫‏‬-1364‫‫‬‫‏‬،‫محمد‬،‫اسالمی‬ :
‬‬-1372‫ بهروزفخر،فاطمه‬
‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬ :
‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬ ‫امور‬‫مرکز‬ :
BP53/‫: 9ک‬
297/98 :
3258828 :
‫یه‬‫خیر‬ ‫امور‬ ‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬
‫ـݡی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ن‬‫قرآ‬ ‫امور‬‫مرکز‬
‫می/ایـــــران‬‫ݡکر‬‫قـــــرآن‬‫‌املـــــللـــݡی‬‫نی‬‫ب‬‫مســـــابقـــــات‬
CourseofInternationalCompetitionsofHolyQuran
‫ـغݡی‬‫ی‬‫تبل‬‫هنری‬‫خانواده‬
‫ـق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ع‬

3. ‫ݤ‬‫ݤ‬‫ݤ‬‫ت‬‫بی‬‫لحظۀتر‬‫سوم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫خیریه‬‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬‫امور‬‫مرکز‬:‫نشر‬‫و‬‫تنظیم‬
‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬:‫تولید‬
‫جاللی‬‫علی‬‫محمد‬‫سید‬:‫نویسندگان‬‫سرپرست‬
‫فخر‬‫بهروز‬‫فاطمه‬،‫مقدمی‬ ‫منصور‬،‫اسالمی‬‫محمد‬:‫نویسندگان‬
‫منش‬‫صالحی‬‫علی‬،‫سعادتی‬‫امین‬:‫محتوایی‬‫و‬‫فنی‬‫مشاور‬
‫نبی‬‫احمدی‬‫نسرین‬:‫جلد‬‫طراحی‬
‫مودتی‬‫زهرا‬:‫عنوان‬‫و‬‫نشان‬‫طراحی‬
‫منصوری‬‫سادات‬‫مریم‬:‫داخلی‬‫گرافیک‬
‫نظری‬‫محمدحسن‬:‫آرایی‬‫صفحه‬
‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫انتشارات‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫صحافی‬‫و‬‫چاپ‬،‫لیتوگرافی‬
1396 ‫بهار‬،‫اول‬:‫چاپ‬‫نوبت‬
‫جلد‬5000:‫تیراژ‬
‫تومان‬5000:‫قیمت‬
978-964-422-912-1:‫شابک‬
،‫‌فر‬‫ی‬‫ـم‬‫ـ‬‫هاش‬‫ـهید‬‫ـ‬‫ش‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـن‬‫ـ‬‫کرب‬ ‫ـری‬‫ـ‬‫هان‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـاتو‬‫ـ‬‫لوش‬‫ـل‬‫ـ‬‫نوف‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـظ‬‫ـ‬‫حاف‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـران‬‫ـ‬‫ته‬
.‫ـه‬‫ـ‬‫خیری‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ام‬‫و‬‫ـاف‬‫ـ‬‫اوق‬‫ـازمان‬‫ـ‬‫س‬‫ـی‬‫ـ‬‫قرآن‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ام‬‫ـز‬‫ـ‬‫مرک‬
021-64871165:‫تلفن‬
www.quraniran.ir ‌:‫سایت‬‫وب‬
info@quraniran.ir:‫الکترونیک‬‫پست‬
‫ݡݡی‬‫گ‬‫زند‬‫لحظه‬‫چند‬

4. ‫عزیز‬‫مهمان‬
‫نمونه‬‫معلم‬
‫اول‬‫قدم‬
‫بهانه‬
‫سرآشپز‬
‫خرد‬‫پول‬
‫مادربزرگانه‬‫ذوق‬
‫آقاجان‬‫صدای‬
!‫چنگیز‬
‫استثنایی‬‫لذت‬
‫چرا؟‬ ‫حاال‬‫ولی‬
‫قهرمان‬‫با‬‫سرشاخ‬
‫شاپرک‬
‫‌غره‬‫م‬‫چش‬
‫اول‬‫لحظۀ‬
‫دوم‬‫لحظۀ‬
‫سوم‬‫لحظۀ‬
‫چݠهارم‬‫لحظۀ‬
‫پنجم‬‫لحظۀ‬
‫ششم‬‫لحظۀ‬
‫هفتم‬‫لحظۀ‬
‫هشتم‬‫لحظۀ‬
‫نݠهم‬‫لحظۀ‬
‫دهم‬‫لحظۀ‬
‫لحظۀ یازدهم‬
‫دوازدهم‬‫لحظۀ‬
‫سیزدهم‬‫لحظۀ‬
‫چݠهاردهم‬‫لحظۀ‬
9
13
17
21
25
29
33
37
41
45
49
53
57
61
‫ݠݑ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ݣــــٮ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݣـــــــــــــــــــــــــــــــــ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݠهـــــرســــ‬
‫ݠݐ‬
‫ڡ‬

5. !‫کالغه‬ ‫متل‬‫اتل‬
‫موتوری‬‫پبک‬
‫رئیس‬‫رضایت‬
‫‌چک‬‫ه‬‫دست‬
‫کادو‬ ‫دو‬
‫کنترلی‬‫ماشین‬
‫دوقلوها‬
‫نمونه‬‫کارآفرین‬
‫تربیت‬‫لحظۀ‬
‫تلنگر‬
‫همراه‬ ِ‫دشمن‬
‫غریب‬‫حس‬
‫قاضی‬ ِ‫متهم‬
‫بوسه‬
‫پانزدهم‬‫لحظۀ‬
‫شانزدهم‬‫لحظۀ‬
‫هفدهم‬‫لحظۀ‬
‫هجدهم‬‫لحظۀ‬
‫نوزدهم‬‫لحظۀ‬
‫بیستم‬‫لحظۀ‬
‫و یکم‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫دوم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫سوم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫چݠهارم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫پنجم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫ششم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫هفتم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫هشتم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
65
69
73
77
81
85
89
93
97
101
105
109
113
117

7. ‫ݣــــه‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݣـــــــــــــــــــــ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ــــــدمــــ‬ ‫ݠݑ‬‫مـــٯ‬
‫خودمان‬‫برای‬‫خودمان‬‫گر‬‫ا‬‫که‬ ‫است‬‫زیاد‬‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬‫زندگی‬‫‌های‬‫ه‬‫مشغل‬‫و‬‫عمر‬‫گذر‬ ‫سرعت‬
‫پیدا‬ ‫فرصت‬ ،‫مهم‬ ‫کار‬ ‫این‬ ‫برای‬ ‫‌گاه‬‫چ‬‫هی‬ ‫نکنیم؛‬ ‫جدا‬ ‫کردن‬ ‫فکر‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫زمانی‬
‫بر‬‫عالوه‬‫باید‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ .‫هستند‬‫مادرها‬‫و‬ ‫پدرها‬‫کتاب‬ ‫این‬‫مخاطب‬.‫کرد‬ ‫نخواهیم‬
‫فکر‬،‫صحیح‬‫تربیت‬‫مقدمۀ‬،‫شک‬‫بدون‬‫و‬‫باشند‬‫هم‬‫فرزندانشان‬‫مراقب‬،‫خودشان‬
.‫‌هاست‬‫ن‬‫آ‬‫از‬‫رهایی‬‫‌های‬‫ش‬‫رو‬‫و یادگیری‬‫مشکل‬‫بروز‬‫عوامل‬‫به‬‫راجع‬‫کردن‬ ‫دقت‬‫و‬
‫بخش‬ .‫‌شویم‬‫ی‬‫م‬ ‫خانه‬ ‫وارد‬ .‫کنیم‬ ‫گردشی‬ ‫کودکان‬ ‫دنیای‬ ‫در‬ ‫هم‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫خوب‬
‫این‬‫از‬،‫دین‬‫دشمنان‬.‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬‫کارتون‬ ‫تماشای‬‫و‬‫بازی‬‫به‬‫ما‬‫کودکان‬ ‫زمان‬‫از‬‫زیادی‬
‫و‬‫آب‬‫خوش‬‫و‬‫جذاب‬‫‌های‬‫ی‬‫باز‬‫و‬‫‌ها‬‫ن‬‫کارتو‬ ‫تولید‬‫با‬‫و‬‫‌اند‬‫ه‬‫برد‬‫را‬‫بهره‬‫بهترین‬‫فرصت‬
‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫گرفت‬ ‫اختیار‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫کودکانمان‬ ‫زندگی‬ ‫زمان‬ ‫از‬ ‫بخش‬ ‫این‬ ‫مدیریت‬ ‫سکان‬ ،‫رنگ‬
.‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬‫ما‬‫کودکان‬ ‫خورد‬‫به‬،‫دارند‬‫نظر‬ ‫در‬‫که‬ ‫انحرافی‬‫مفاهیمی‬،‫طریق‬‫همین‬ ‫از‬
‫نام‬ ‫به‬ ‫جدیدی‬ ‫هیوالی‬ ‫با‬ ‫‌شویم‬‫ی‬‫م‬ ‫مواجه‬ ،‫بشویم‬ ‫وارد‬ ‫که‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫نوجوا‬ ‫دنیای‬ ‫به‬
‫‌چیز؛‬‫ه‬‫هم‬ ‫از‬ ‫کشکولی‬ !‫شود؟‬ ‫اینترنت‬ ‫جذابیت‬ ‫منکر‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬ ‫کسی‬ ‫چه‬ ‫و‬ !‫اینترنت‬
‫عکس‬ ‫و‬ ‫طنز‬ ‫و‬ ‫جک‬ ‫تا‬ ‫گرفته‬ ‫شعر‬ ‫و‬ ‫داستان‬ ‫و‬ ‫تاریخی‬ ‫و‬ ‫دینی‬ ‫و‬ ‫علمی‬ ‫اطالعات‬ ‫از‬
‫فقط‬ ‫خالصه‬ !‫آفالین‬ ‫و‬ ‫آنالین‬ ‫گفتگوی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫برنام‬ ‫و‬ ‫بازی‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫صوت‬ ‫و‬ ‫فیلم‬ ‫و‬
‫پیدا‬ ‫نوجوانی‬ ‫کمتر‬ ‫که‬ ‫هست‬ ‫‌قدری‬‫ه‬‫ب‬ ‫جذابیتش‬ !‫آدمیزاد‬ ‫جان‬ ‫و‬ ‫ندارد‬ ‫غ‬‫مر‬ ‫شیر‬

8. ‫برای‬ ‫هم‬ ‫دشمن‬ ‫البته‬ ‫و‬ ‫نباشد؛‬ ‫اینترنت‬ ‫از‬ ‫استفاده‬ ‫حال‬ ‫در‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫‌گون‬‫ه‬‫ب‬ ‫که‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬
‫را‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫طعم‬ ‫بهترین‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬‫چرا‬ ‫کشیده؛‬ ‫فراوانی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫نقش‬ ،‫جذاب‬ ‫فضای‬ ‫این‬
‫گفتگوی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫برنام‬ ‫و‬ ‫‌کننده‬‫ف‬‫منحر‬ ‫و‬ ‫جذاب‬ ‫مطالب‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫پیدا‬ ‫آنجا‬
‫برای‬ ‫فرزندانمان‬ ‫است‬ ‫کافی‬ ‫که‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫ریخت‬ ‫اینترنت‬ ‫در‬ ‫آنالین‬ ‫‌های‬‫ی‬‫باز‬ ‫و‬ ‫آنالین‬
‫چند‬‫و‬‫ساعت‬‫چند‬،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫‌شان‬‫ه‬‫لحظ‬‫چند‬.‫بچرخند‬‫آن‬ ‫در‬‫‌هدف‬‫ی‬‫ب‬،‫لحظه‬‫چند‬
.‫سال‬‫چندین‬،‫ساعتشان‬
،‫امروزی‬‫مادران‬‫و‬‫پدران‬‫وظیفۀ‬‫‌فهمیم‬‫ی‬‫م‬،‫کنیم‬ ‫دقت‬‫که‬ ‫کمی‬ ،‫کوتاه‬ ‫گردش‬ ‫از‬‫بعد‬
‫نیست‬ ‫رویمان‬ ‫پیش‬ ‫راهی‬ ‫آیا‬ ‫اما‬ ‫قدیم؛‬ ‫مادران‬ ‫و‬ ‫پدران‬ ‫از‬ ‫است‬ ‫‌تر‬‫ت‬‫سخ‬ ‫‌مراتب‬‫ه‬‫ب‬
‫همچون‬ ‫خوبی‬ ‫راهنمایان‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ ‫تا‬ !‫نه‬
ً
‫شکست؟ یقینا‬ ‫پذیرفتن‬ ‫به‬ ‫مجبوریم‬ ‫و‬
.‫شد‬‫نخواهیم‬‫مواجه‬‫شکست‬‫با‬‫زندگی‬ ‫در‬‫‌گاه‬‫چ‬‫هی‬،‫داریم‬‫معصومین؟مهع؟‬
‫روایت‬ ‫‌وهشت‬‫ت‬‫بیس‬ ‫قالب‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کتابی‬ .‫شماست‬ ‫روی‬ ‫پیش‬ ،‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬
‫مقایسه‬ ‫ما‬ ‫زندگی‬ ‫سبک‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫فرزند‬ ‫تربیت‬ ‫در‬ ‫معصومین؟مهع؟‬ ‫راهکارهای‬ ،‫داستانی‬
.‫ناهماهنگ‬‫گاه‬ ‫و‬‫‌هاست‬‫ن‬‫آ‬‫‌های‬‫ی‬‫راهنمای‬‫با‬‫هماهنگ‬‫گاه‬ ،‫ما‬‫زندگی‬‫سبک‬‫و‬‫کرده؛‬
‫و‬ ‫کنید‬ ‫قاضی‬ ‫را‬ ‫کالهتان‬ ،‫قطعه‬ ‫هر‬ ‫پایان‬ ‫از‬ ‫پس‬ ‫و‬ ‫بخوانید‬ ‫دقت‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬
!‫ناهماهنگ؟‬‫هماهنگ یا‬‫است؛‬‫چگونه‬‫شما‬‫زندگی‬‫سبک‬‫ببینید‬

9. ‫عزیز‬‫مهمان‬‫اول‬‫لحظۀ‬

10. 10
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫روزنام‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫زمزمه‬ ‫لب‬ ‫زیر‬ ‫را‬ ‫جمله‬ ‫این‬ »‫باشد‬ ‫من‬ ‫شبیه‬ ‫«نباید‬
‫تکیه‬ ‫صندلی‬ ‫پشتی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫سرش‬ ‫‌گذارد؛‬‫ی‬‫م‬ ‫کنار‬ ‫بود‬ ‫خواندنش‬ ‫مشغول‬
‫اینکه‬ ‫نه‬ .‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌هم‬‫ی‬‫رو‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫چنددقیق‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬
،‫بشود‬‫کسی‬ ‫اذیت‬‫و‬‫آزار‬‫موجب‬‫خاصی‬‫نیت‬‫روی‬‫از‬‫بخواهد‬‫باشد یا‬‫بدی‬‫آدم‬
.‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬‫دستش‬ ‫کار‬ ‫‌هایش‬‫ی‬‫بداخالق‬‫و‬‫‌ها‬‫ی‬‫‌خلق‬‫ج‬‫ک‬ ‫گاهی‬ ‫فقط‬،‫نه‬
‫با‬ ،‫‌اش‬‫ی‬‫قدیم‬ ‫دوستان‬ ‫با‬ ‫مهمانی‬ ‫شب‬ ‫‌خواست‬‫ی‬‫نم‬ ‫دلش‬ ‫‌وقت‬‫چ‬‫هی‬
ً
‫مثال‬
‫جمع‬‫و‬‫مهمانی‬‫فضای‬،‫بود‬‫‌تر‬‫خ‬‫تل‬‫و‬‫‌تر‬‫ی‬‫کار‬ ‫‌زبانی‬‫م‬‫زخ‬‫هر‬‫از‬‫که‬ ‫جمله‬‫آن‬‫گفتن‬
‫بود‬‫نتوانسته‬‫همیشه‬‫مثل‬‫اما‬‫بکشاند؛‬‫قهر‬‫و‬‫‌تلخی‬‫ت‬‫اوقا‬‫به‬‫را‬‫‌شان‬‫ه‬‫دوستان‬
‫به‬ ‫را‬ ‫‌زد‬‫ی‬‫م‬ ‫نباید‬ ‫که‬ ‫حرفی‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫دررفته‬ ‫کوره‬ ‫از‬ ‫زود‬ .‫بگیرد‬ ‫را‬ ‫زبانش‬ ‫جلوی‬
‫دوستانش‬ ‫ناراحتی‬ ‫تا‬ ‫گرفته‬ ‫مهمانی‬ ‫صحنه‬ ‫از‬ ،‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ ‫همۀ‬ .‫بود‬ ‫آورده‬ ‫زبان‬
.‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬‫‌اش‬‫ه‬‫بست‬‫چشمان‬‫جلوی‬ ‫از‬‫فیلم‬‫مثل‬‫او‬ ‫رفتار‬ ‫از‬
‫کارش‬ ‫محل‬‫در‬‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫دعوایی‬‫و یاد‬‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬‫فشار‬‫‌هم‬‫ی‬‫رو‬‫را‬‫‌هایش‬‫ک‬‫پل‬
.‫نداشت‬‫بیچاره‬‫آبدارچی‬‫پیرمرد‬‫آن‬‫و‬‫خودش‬‫شدن‬‫برکنار‬‫کار‬ ‫از‬‫جز‬‫‌ای‬‫ه‬‫نتیج‬

11. 11
‫ادارۀ‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫او‬ ‫تنها‬ ‫اما‬ ‫‌کرد؛‬‫ی‬‫م‬ ‫بدعنقی‬ ‫گاهی‬ .‫بود‬ ‫بداخالق‬ ‫پیرمرد‬
.‫‌انداخت‬‫ی‬‫م‬ ‫راه‬ ‫‌شنگه‬‫م‬‫ال‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫بهان‬ ‫هر‬ ‫با‬ ‫بار‬ ‫هر‬ ‫و‬ ‫‌شد‬‫ی‬‫م‬ ‫پیرمرد‬ ‫پاپیچ‬ ‫بزرگ‬
‫این‬‫‌وبیگاه‬‫ه‬‫گا‬ ‫دردسرهای‬‫و‬‫بود‬‫نیاورده‬‫طاقت‬‫مجموعه‬‫مدیر‬‫هم‬‫‌آخر‬‫ت‬‫دس‬
‫و‬‫دانسته‬‫‌نظمی‬‫ی‬‫ب‬‫ایجاد‬‫و‬‫اداره‬‫وضعیت‬ ‫در‬‫اختالل‬‫برای‬‫‌ای‬‫ه‬‫بهان‬‫را‬‫نفر‬‫دو‬
.‫بود‬‫خواسته‬‫را‬‫دوتایشان‬‫هر‬ ‫عذر‬‫‌رودربایستی‬‫ی‬‫ب‬
‫که‬ ‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬ ‫خاطرش‬ ‫از‬ ‫همسرش‬ ‫چهرۀ‬ ،‫خاطرات‬ ‫این‬ ‫تمام‬ ‫بین یادآوری‬
‫تاب‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ت‬‫عصبانی‬ ‫و‬ ‫رفتارها‬ ،‫مهربانی‬ ‫و‬ ‫صبوری‬ ‫با‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫سا‬ ‫این‬ ‫تمام‬
‫ماه‬‫چند‬‫تا‬‫است‬‫قرار‬‫که‬ ‫فرزندی‬‫اما‬‫بود؛‬‫نکرده‬‫اعتراضی‬‫‌گاه‬‫چ‬‫هی‬‫و‬‫بود‬‫آورده‬
‫دوست‬.‫است‬‫کرده‬ ‫مشغول‬‫حسابی‬‫را‬‫فکرش‬،‫بشود‬‫‌شان‬‫ه‬‫خان‬‫مهمان‬‫دیگر‬
‫ندارد‬ ‫دوست‬ .‫باشد‬ ‫فرزندش‬ ‫برای‬ ‫الگویی‬ ‫عصبی‬ ‫و‬ ‫تند‬ ‫اخالق‬ ‫این‬ ‫با‬ ‫ندارد‬
.‫باشد‬‫تندمزاج‬‫و‬‫عصبی‬‫هم‬‫او‬‫که‬
‫بر‬‫«چگونه‬‫مقالۀ‬‫دقت‬‫با‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫باز‬‫دوباره‬،‫بود‬‫گذاشته‬ ‫کنار‬ ‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫روزنام‬
.‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬‫را‬»‫کنیم‬ ‫غلبه‬‫خود‬‫عصبانیت‬
‫عزیز‬ ‫مهمان‬‫اول‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬

12. 12
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫او‬ ‫امروز‬ ‫که‬ ‫آمد‬ ‫یادش‬ ‫اما‬ ‫برگردد؛‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬ ‫روزانه‬ ‫کار‬ ‫از‬ ‫خسته‬
،‫امامش‬ ‫دیدار‬ ‫شوق‬ .‫کرد‬ ‫کج‬ ‫مسجد‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫مسیرش‬ .‫است‬ ‫ندیده‬ ‫را‬
.‫رساند‬ ‫مسجد‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ،‫سریع‬ ‫‌های‬‫م‬‫قد‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫برد‬ ‫یادش‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ی‬‫خستگ‬
‫را‬ ‫خود‬ ‫که‬ ‫«کسی‬ .‫کرد‬ ‫آرام‬ ‫را‬ ‫قلبش‬ ‫امیرالمؤمنین؟ع؟‬ ‫‌بخش‬‫ح‬‫رو‬ ‫صدای‬
‫آموزش‬ ‫را‬ ‫خود‬ ،‫دیگران‬ ‫آموزش‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫باید‬ ،‫داده‬ ‫قرار‬ ‫مردم‬ ‫پیشوای‬
‫ادب‬ ‫کردارش‬ ‫با‬ ،‫بیاموزد‬ ‫ادب‬ ‫زبان‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫دیگران‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫و‬ ‫دهد‬
‫را‬ ‫قلبش‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫سیراب‬ ‫امام‬ ‫زیبای‬ ‫چهرۀ‬ ‫دیدار‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫تشن‬ ‫نگاه‬ .»‫آموزد‬
‫امام؟ع؟‬ ‫دقیق‬ ‫تربیتی‬ ِ‫راهکار‬ ‫این‬ ‫به‬ ،‫خانه‬ ِ‫در‬ ‫تا‬ .‫لبریز‬ ،‫او‬ ‫‌های‬‫ت‬‫نصیح‬ ‫از‬
‫طرف‬ ‫از‬ ‫سالم‬ ‫شنیدن‬ ‫منتظر‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ،‫شد‬ ‫که‬ ‫خانه‬ ‫وارد‬ .‫‌اندیشید‬‫ی‬‫م‬
‫سالم‬ ‫خانه‬ ‫اهل‬ ‫به‬ ‫بلند‬ ‫صدای‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫بقیه‬ ‫از‬ ‫زودتر‬ ،‫باشد‬ ‫فرزندانش‬ ‫و‬ ‫همسر‬
.‫کرد‬ ‫گرم‬ ‫را‬ ‫دلش‬ ،‫فرزندانش‬ ‫و‬ ‫همسر‬ ‫گرم‬ ‫سالم‬ ‫جواب‬ ‫و‬ ‫کرد‬
73‫حکمت‬،‫‌البالغه‬‫ج‬‫نه‬

13. ‫نمونه‬‫معلم‬‫دوم‬‫لحظۀ‬

14. 14
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫دوستان‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫آموزشگاه‬ ‫مدیر‬ ‫میز‬ ‫روی‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫استعفای‬ ‫تقاضای‬ ‫وقتی‬
‫گرفته‬ ‫کامل‬ ‫اطمینان‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ‫تصمیم‬ ‫گذاشت؛‬ ،‫بود‬ ‫مادرش‬ ‫قدیمی‬
.‫کرد‬ ‫تعجب‬،‫افتاد‬‫او‬‫استعفای‬‫به‬‫چشمش‬‫تا‬‫مدیر‬‫خانم‬.‫بود‬
‫فکر‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫مدیر‬ ‫که‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ ،‫بشنود‬ ‫او‬ ‫زبان‬ ‫از‬ ‫چیزی‬ ‫اینکه‬ ‫از‬ ‫قبل‬
‫شده‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫ناراحت‬ ‫باعث‬ ‫چیزی‬ ‫است یا‬ ‫ناراضی‬ ‫حقوقش‬ ‫از‬
ً
‫حتما‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫‌طور‬‫ن‬‫همی‬.‫است‬‫گرفته‬ ‫تصمیمی‬‫چنین‬‫‌ای‬‫ه‬‫مقدم‬‫هیچ‬‫بدون‬‫و‬‫‌دفعه‬‫ک‬‫که ی‬
‫و‬‫حقوق‬ ‫از‬‫رضایتش‬‫به‬‫راجع‬‫نگرانی‬‫با‬،‫چیز‬‫هر‬ ‫از‬‫پیش‬‫مدیر‬‫خانم‬.‫شد‬‫هم‬
.‫کرد‬ ‫سؤال‬‫آموزشگاه‬‫شرایط‬
‫از‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫بوده‬ ‫راضی‬ ‫حقوقش‬ ‫از‬ ‫مدت‬ ‫این‬ ‫تمام‬ ‫در‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ .‫گفت‬ ‫را‬ ‫حقیقت‬
‫همان‬‫را‬‫این‬‫اینکه‬‫و‬‫گفت‬ ‫تدریس‬‫به‬‫‌اش‬‫ه‬‫عالق‬‫از‬‫نیست‬‫ناراحت‬‫‌چیزی‬‫چ‬‫هی‬
‫از‬ ‫بعد‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ .‫بود‬ ‫گفته‬ ‫هم‬ ‫همسرش‬ ‫به‬ ‫خواستگاری‬ ‫روز‬
‫فضای‬ ‫و‬ ‫محیط‬ ‫که‬ ‫شرط‬ ‫این‬ ‫با‬ ‫هم‬ ‫همسرش‬ .‫کند‬ ‫کار‬ ‫درسش‬ ‫شدن‬ ‫تمام‬
.‫بود‬‫پذیرفته‬،‫باشد‬‫مناسب‬‫محیطی‬‫کارش‬

15. 15
‫نمونه‬ ‫معلم‬‫دوم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫که‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬‫خوب‬!‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫کنجکاوتر‬ ‫مدیر‬‫جوابش‬‫این‬‫با‬‫که‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬
‫اصل‬ ‫در‬ .‫بدهد‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫ادبیاتش‬ ‫باسابقۀ‬ ‫مدرسان‬ ‫از‬ ‫ندارد یکی‬ ‫دوست‬ ‫او‬
‫لذت‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫شده‬ ‫متوجه‬ ‫وقتی‬ ‫از‬ .‫بود‬ ‫نیامده‬ ‫پیش‬ ‫مشکلی‬ ‫هیچ‬
‫جمعی‬ ‫به‬ ،‫همسرش‬ ‫و‬ ‫خود‬ ‫دونفرۀ‬ ‫جمع‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫تجربه‬ ‫را‬ ‫‌شدن‬‫ر‬‫ماد‬ ‫شیرین‬
‫حواسش‬‫و‬‫توان‬‫تمام‬‫بعد‬‫به‬‫این‬‫از‬‫که‬ ‫بود‬‫داده‬‫ترجیح‬،‫شود‬‫تبدیل‬‫‌نفره‬‫ه‬‫س‬
.‫ببرد‬ ‫کار‬ ‫به‬‫‌اش‬‫ی‬‫همسر‬‫وظایف‬‫و‬‫فرزند‬‫تربیت‬‫برای‬‫را‬
‫حقیقت‬ ‫تمام‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫راحت‬ ‫را‬ ‫خیالش‬ ،‫کند‬ ‫سؤال‬ ‫دوباره‬ ‫مدیر‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫از‬ ‫قبل‬
‫مسئولیت‬ ‫که‬ ‫پیداکرده‬ ‫اطمینان‬ ،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫مادر‬ ‫دارد‬ ‫که‬ ‫حاال‬ ‫اینکه‬ .‫گفت‬ ‫را‬
‫انجام‬ ‫بهتر‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫تالشش‬ ‫و‬ ‫توان‬ ‫تمام‬ ‫باید‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫مادری‬ ‫آخرش‬ ‫و‬ ‫اول‬
.‫ببرد‬ ‫کار‬ ‫به‬‫آن‬‫دادن‬
‫نیاز‬ ‫بیشتری‬ ‫اصرار‬ ‫که‬ ‫شد‬ ‫راحت‬ ‫خیالش‬ ،‫دید‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫آموزشگاه‬ ‫مدیر‬ ‫لبخند‬
‫که‬ ‫را‬‫معلمی‬‫چنین‬‫‌پذیری‬‫ت‬‫مسئولی‬،‫دل‬‫در‬‫هم‬‫مدیر‬‫که‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬.‫نیست‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫تحسین‬،‫است‬‫‌شدن‬‫ر‬‫ماد‬‫آستانۀ‬ ‫در‬ ‫حاال‬

16. 16
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫و‬ ‫پند‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نصیحتش‬ ‫دائم‬ ‫اینکه‬ .‫آمده‬ ‫تنگ‬ ‫به‬ ‫شوهرش‬ ‫اخالق‬ ‫از‬
‫از‬ ‫هواخوردن‬ ‫بهانۀ‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫ت‬‫نصیح‬ ‫شنیدن‬ ‫از‬ ‫فرار‬ ‫برای‬ .‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫اندرزش‬
‫سمت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫مسیرش‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫صدای‬ ‫شنیدن‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫خارج‬ ‫خانه‬
،‫خود‬ ‫سخنان‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫دارند‬ ‫حضور‬ ‫مسجد‬ ‫در‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫کج‬ ،‫مسجد‬
‫مردم‬ ‫از‬ .‫است‬ ‫جمعیت‬ ‫از‬ ‫مملو‬ ‫مسجد‬ .‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫دور‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫د‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫‌قرار‬‫ی‬‫ب‬
‫به‬ ‫‌سپارد‬‫ی‬‫م‬ ‫دل‬ ‫و‬ ‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫گوش‬ ‫زن‬ .‫امیران‬ ‫و‬ ‫حاکمان‬ ‫تا‬ ‫گرفته‬ ‫عادی‬
‫بازخواست‬ ‫قیامت‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫هستید‬ ‫مسئول‬ ‫شما‬ ‫«تمامی‬ :‫پیامبر؟ص؟‬ ‫سخنان‬
‫«مرد‬ :‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬ ‫ادامه‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫فرو‬ ‫فکر‬ ‫به‬ ‫زن‬ »‫‌شوید‬‫ی‬‫م‬
‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫و‬ ‫شوهر‬ ‫مسئولیت‬ ،‫زن‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫را‬ ‫فرزندانش‬ ‫و‬ ‫همسر‬ ‫مسئولیت‬
،‫شوهرش‬ ‫شاید‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ،‫کلمات‬ ‫این‬ ‫شنیدن‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫زن‬ .»‫را‬
.‫است‬ ‫شنیده‬ ‫را‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫فرمایش‬ ‫این‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫پیش‬
۱۸۴‫صفحه‬،۱‫جلد‬،‫الصواب‬‫الی‬‫القلوب‬‫ارشاد‬

17. ‫اول‬‫قدم‬‫سوم‬‫لحظۀ‬

18. 18
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫مرتب‬ ‫خاصی‬ ‫وسواس‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫‌وشلوارش‬‫ت‬‫ک‬ ‫است. یقۀ‬ ‫ایستاده‬ ‫آینه‬ ‫‌روی‬‫ه‬‫روب‬
‫جواب‬ ‫باید‬
ً
‫حتما‬ ‫و‬ ‫هستند‬ ‫مهم‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ل‬‫سؤا‬ ‫بار‬ ‫چندمین‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫مرور‬‫خودش‬‫با‬،‫بداند‬‫را‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬
‫دستش‬ ‫از‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫رفت‬ ‫خواستگاری‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫جاهایی‬ ‫تعداد‬ ‫حساب‬ ‫اینکه‬ ‫فکر‬
‫با‬ ‫همسری‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ ‫تا‬ ‫اما‬ ‫‌اندازد؛‬‫ی‬‫م‬ ‫خنده‬ ‫به‬ ‫هم‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ،‫دررفته‬
،‫نکند‬ ‫پیدا‬ ‫هستند‬ ‫مهم‬ ‫و‬ ‫ارزشمند‬ ‫بسیار‬ ‫برایش‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ک‬‫مال‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫‌آ‬‫ه‬‫اید‬
‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫از‬ ‫‌کدام‬‫چ‬‫هی‬ ‫که‬‫چرا‬ ‫‌دارند؛‬‫ی‬‫برنم‬ ‫تالش‬ ‫از‬ ‫دست‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫و‬ ‫خودش‬
‫مادرش‬‫و‬‫پدر‬‫جدایی‬‫از‬‫که‬ ‫فرزندی‬‫و‬‫برادرش‬‫ازدواج‬‫تلخ‬‫تجربۀ‬‫‌خواهند‬‫ی‬‫نم‬
.‫کنند‬ ‫تکرار‬‫دوباره‬،‫دارد‬ ‫قرار‬‫متعددی‬‫‌های‬‫ب‬‫آسی‬‫معرض‬ ‫در‬‫و‬‫است‬‫رنج‬ ‫در‬
‫مسیری‬ ‫که‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ ،‫گرفت‬ ‫ازدواج‬ ‫به‬ ‫تصمیم‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫خودش‬ ‫به‬ ‫وقتی‬ ‫از‬
‫با‬ ‫‌لحظه‬‫ه‬‫‌ب‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫باید‬ ‫که‬ ‫مسیری‬ .‫است‬ ‫انتظارش‬ ‫در‬ ‫شیرین‬ ‫البته‬ ‫و‬ ‫سخت‬
‫بر‬ ‫احساس‬ ،‫آن‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫نداد‬ ‫اجازه‬ ‫نباید‬ ‫و‬ ‫برداشت‬ ‫گام‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫مشورت‬ ‫و‬ ‫فکر‬
‫برای‬‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬‫که‬ ‫مسائلی‬‫و‬‫‌ها‬‫ل‬‫سؤا‬‫تمام‬‫خاطر‬‫همین‬‫به‬.‫کند‬ ‫غلبه‬‫عقل‬

19. 19
‫اول‬ ‫قدم‬‫سوم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫مهم‬،‫بسازند‬‫را‬‫آن‬‫همسرش‬‫با‬‫است‬‫قرار‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫آیند‬‫و‬‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬،‫خودش‬
‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫به‬ ‫نگاهی‬ ‫شب‬ ‫هر‬ .‫است‬ ‫نوشته‬ ‫مفصل‬ ‫‌صورت‬‫ه‬‫ب‬ ‫کاغذی‬ ‫توی‬ ،‫است‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫به‬‫‌ها‬‫ت‬‫ساع‬‫تا‬‫و‬‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬
.‫داشته‬ ‫مختلفی‬ ‫مطالعات‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫کرده‬ ‫مشورت‬ ‫زیادی‬ ‫مشاوران‬ ‫با‬
.‫دارد‬ ‫زیادی‬ ‫توجه‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫گرفته‬ ‫نظر‬ ‫در‬ ‫خودش‬ ‫برای‬ ‫‌هایی‬‫ک‬‫مال‬
‫امری‬ ‫را‬ ‫خانواده‬ ‫تشکیل‬ ‫زیرا‬ ،‫باشد‬ ‫شناخت‬ ‫پایۀ‬ ‫بر‬ ‫انتخابش‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬
‫انتخابی‬ ‫با‬ ‫گذشت یا‬ ‫آن‬ ‫کنار‬ ‫از‬ ‫‌راحتی‬‫ه‬‫ب‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫مقدس‬
.‫آورد‬ ‫بار‬‫به‬‫پشیمانی‬‫‌عمر‬‫ک‬‫نادرست، ی‬‫و‬‫عجوالنه‬
،‫صالح‬ ‫و‬ ‫سالم‬ ‫فرزندانی‬ ‫تربیت‬ ‫در‬ ‫اول‬ ‫قدم‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫کرده‬ ‫درک‬ ‫‌خوبی‬‫ه‬‫ب‬
‫انتخاب‬،‫باشند‬‫داشته‬‫هم‬‫را‬‫‌الصالحات‬‫ت‬‫باقیا‬‫حکم‬‫‌توانند‬‫ی‬‫م‬‫که‬ ‫فرزندانی‬
‫‌درستی‬‫ه‬‫ب‬ ‫او‬ .‫است‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫برای‬ ‫متعهد‬ ‫مادری‬ ‫و‬ ‫خود‬ ‫برای‬ ‫شایسته‬ ‫همسری‬
‫فرد‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫که‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫شروع‬ ‫زمانی‬ ‫از‬ ‫درست‬ ،‫فرزند‬ ‫تربیت‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬
.‫کند‬ ‫انتخاب‬‫خود‬‫برای‬‫زندگی‬‫شریک‬‫‌عنوان‬‫ه‬‫ب‬‫را‬‫مناسبی‬

20. 20
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫تغییر‬ ‫بود‬ ‫قرار‬ ‫وقت‬ ‫هر‬ ‫کودکی‬ ‫ابتدای‬ ‫همان‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫خوب‬
‫مطمئن‬ ‫فردی‬ ‫با‬ ‫‌مشورت‬‫ن‬‫بدو‬ ‫و‬ ‫خودسرانه‬ ،‫بگیرد‬ ‫صورت‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫مهمی‬
‫هم‬ ‫او‬ ‫حاال‬ ‫که‬ ‫شد‬ ‫همین‬ .‫‌کردند‬‫ی‬‫نم‬ ‫کار‬ ‫انجام‬ ‫به‬ ‫اقدام‬ ،‫‌اعتماد‬‫ل‬‫قاب‬ ‫و‬
‫یعنی‬ ،‫مشاور‬ ‫‌ترین‬‫ن‬‫مطمئ‬ ‫و‬ ‫بهترین‬ ‫با‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫مناسب‬ ‫فرصتی‬ ‫منتظر‬
‫خوب‬ .‫کند‬ ‫مشورت‬ ‫ازدواج‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫مهمی‬ ‫مسالۀ‬ ‫به‬ ‫راجع‬ ‫‌خدا؟ص؟‬‫ل‬‫رسو‬
،‫امت‬ ‫سایر‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫سرنوشت‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ‫هرکسی‬ ‫از‬ ‫بیش‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬
‫دایرۀ‬ ‫محدودکردن‬ ‫یعنی‬ ‫قدم‬ ‫اولین‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫دلسوزی‬
‫گام‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫‌های‬‫ی‬‫راهنمای‬ ‫با‬ ،‫‌اند‬‫ج‬‫ازدوا‬ ‫مناسب‬ ‫که‬ ‫مناسبی‬ ‫افراد‬
‫برای‬ ‫شایسته‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫برنام‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫تنها‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫بردارد‬
.‫بگذارد‬ ‫اختیارش‬ ‫در‬ ،‫ملزومات‬ ‫و‬ ‫جزییات‬ ‫تمام‬ ‫با‬ ‫همراه‬ ،‫زندگی‬ ‫‌عمر‬‫ک‬‫ی‬
‫نصیحت‬ ‫حال‬ ‫در‬ ،‫منبر‬ ‫باالی‬ ‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫و‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫مسجد‬ ‫به‬
.»‫کنید‬ ‫انتخاب‬ ]‫مناسب‬ ‫[جایگاه‬ ‫خود‬ ‫‌های‬‫ه‬‫نطف‬ ‫«برای‬ :‫است‬ ‫مؤمنین‬
100‫صفحه‬،۱۰۳‫جلد‬،‫بحاراالنوار‬

21. ‫بهانه‬‫چهارم‬‫لحظۀ‬

22. 22
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫تا‬‫است‬‫منتظر‬‫و‬‫نشسته‬‫تلفن‬ ِ‫کنار‬ ‫صندلی‬‫روی‬،‫دست‬‫به‬‫بافتنی‬‫روز‬‫هر‬‫مثل‬
‫چهارمین‬‫این‬.‫بدهد‬‫شدنش‬ ‫‌دار‬‫ه‬‫نو‬ ‫از‬‫خبری‬‫و‬‫بزند‬‫زنگ‬‫‌هایش‬‫ه‬‫بچ‬ ‫از‬‫یکی‬
‫‌کدامشان‬‫چ‬‫هی‬ ‫هنوز‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ه‬‫نو‬ .‫بافته‬ ‫‌هایش‬‫ه‬‫نو‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫لباسی‬
‫شوهرش‬ .‫است‬ ‫آمدنشان‬ ‫‌انتظار‬‫م‬‫چش‬ ‫همچنان‬ ‫او‬ ‫اما‬ ‫‌اند؛‬‫ه‬‫نیامد‬ ‫دنیا‬ ‫به‬
ِ‫حال‬ ‫از‬ .‫کرده‬ ‫گرم‬ ‫‌ها‬‫ت‬‫درخ‬ ‫و‬ ‫باغچه‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫سرش‬ ‫حیاط‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬
‫بزرگ‬ ‫حیاط‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫روزهایی‬ ‫به‬ ‫دارد‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫دارد‬ ‫خبر‬ ‫هم‬ ‫او‬ ِ‫دل‬
‫فکر‬ ‫‌گذاشتند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫سرشان‬ ‫روی‬ ‫را‬ ‫محله‬ ‫و‬ ‫‌دویدند‬‫ی‬‫م‬ ‫توپ‬ ‫دنبال‬ ‫‌هایش‬‫ه‬‫بچ‬
‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫‌های‬‫ی‬‫باز‬‫و‬‫فرزندان‬‫صدای‬‫شنیدن‬،‫لذتش‬‫تمام‬‫که‬ ‫روزهایی‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫مادر‬ ‫و‬ ‫پدر‬ ‫لذت‬ ‫و‬ ‫‌رفتند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌طرف‬‫ن‬‫آ‬ ‫و‬ ‫‌طرف‬‫ن‬‫ای‬ ‫به‬ ‫کودکانه‬ ‫شوقی‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫بود‬
.‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬‫برابر‬‫دو‬‫‌شان‬‫ن‬‫چشما‬ ‫در‬‫را‬‫بودن‬
‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫تیز‬،‫شده‬‫بلند‬‫همسایه‬‫خانۀ‬‫از‬‫که‬ ‫سروصداهایی‬‫به‬‫گوشش‬
‫بچه‬ ‫دنبال‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫بچه‬ .‫است‬ ‫خبر‬ ‫چه‬ ‫‌تر‬‫ف‬‫‌طر‬‫ن‬‫آ‬ ‫متر‬ ‫چند‬ ‫که‬ ‫کند‬ ‫تصور‬
‫سروصدای‬ ‫از‬ .‫بازی‬ ‫وسیلۀ‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬ ‫هم‬ ‫مادربزرگشان‬ ‫و‬ ‫پدربزرگ‬ .‫‌دود‬‫ی‬‫م‬
‫بابایی‬ ‫بغل‬ ‫توی‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫زودتر‬ ‫دارند‬ ‫دوست‬ ‫همه‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫معلوم‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬

23. 23
‫بهانه‬‫چهارم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ .‫است‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫همی‬ ‫‌بار‬‫ک‬‫شب ی‬ ‫سه‬ ‫دو‬ ‫هر‬ .‫کنند‬ ‫جا‬ ‫‌جون‬‫ن‬‫ماما‬ ‫و‬
‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬‫جمع‬‫هم‬‫دور‬‫مادربزرگ‬‫و‬‫پدربزرگ‬‫دیدن‬‫بهانۀ‬‫به‬‫همسایه‬‫‌های‬‫ه‬‫نو‬
‫هرقدر‬‫ولی‬‫است؛‬‫سخت‬‫برایشان‬‫شرایط‬‫این‬ ِ‫تحمل‬.‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬‫تازه‬‫دیداری‬‫و‬
‫شدن‬ ‫‌دار‬‫ه‬‫بچ‬ ‫بار‬ ‫زیر‬ ‫و‬ ‫نداشته‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫فاید‬ ،‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫نصیحت‬ ‫را‬ ‫‌هایشان‬‫ه‬‫بچ‬
‫اینکه‬ ‫بهانۀ‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ،‫بودند‬ ‫کشیده‬ ‫پیش‬ ‫را‬ ‫بچه‬ ‫بحث‬ ‫که‬ ‫بار‬ ‫هر‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫نرفت‬
‫انتظار‬‫حد‬ ‫از‬‫زمانه‬‫این‬ ‫در‬‫فرزند‬‫تربیت‬‫اینکه‬‫ندارند یا‬‫مناسبی‬‫موقعیت‬ ‫حاال‬
.‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫خالی‬‫شانه‬‫مسئولیتی‬‫چنین‬‫پذیرش‬ ‫از‬،‫است‬‫‌تر‬‫ت‬‫سخ‬
‫با‬ .‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫بیرون‬ ‫خیال‬ ‫و‬ ‫فکر‬ ‫از‬ ‫همسایه‬ ‫‌های‬‫ه‬‫بچ‬ ‫از‬ ‫قهقهۀ یکی‬ ‫صدای‬ ‫با‬
‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫آب‬ ‫بیشتر‬ ‫دلش‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫همسایه‬ ‫خانۀ‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫صدایی‬ ‫هر‬
‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫بهانه‬ ‫را‬ ‫قدیمی‬ ‫رفقای‬ ‫به‬ ‫زدن‬ ‫سر‬ ‫شوهرش‬ ‫دوباره‬ ‫همیشه‬ ‫مثل‬ ‫اآلن‬
‫صدای‬ .‫ندهد‬ ‫آزارش‬ ‫تنهایی‬ ‫غصۀ‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫بیشتر‬ ‫تا‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫بیرون‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫و‬
‫عیادت یکی‬ ‫بار‬ ‫این‬ .‫‌گرداند‬‫ی‬‫برم‬ ‫حیاط‬ ‫در‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫نگاهش‬ ‫شوهرش‬
‫گوشۀ‬ ،‫در‬ ‫شدن‬ ‫بسته‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خداحافظی‬ .‫کرده‬ ‫بهانه‬ ‫را‬ ‫رفقا‬ ‫از‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫پاک‬‫‌اش‬‫ی‬‫روسر‬‫پر‬‫با‬‫را‬‫چشمش‬

24. 24
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
ِ‫بیخ‬ ‫اسالم‬ ‫آوازۀ‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ل‬‫سا‬ .‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫دراز‬ ‫و‬ ‫دور‬ ‫‌های‬‫ل‬‫سا‬
‫بگیرد‬ ‫پیشی‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫دی‬ ‫همۀ‬ ‫بر‬ ‫دینش‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫نام‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫المذهبان‬ ‫و‬ ‫کافران‬ ِ‫گوش‬
‫‌های‬‫ن‬‫انسا‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ .‫جهان‬ ‫‌های‬‫ت‬‫ام‬ ‫همۀ‬ ‫سرور‬ ‫بشود‬ ‫اسالم‬ ‫امت‬ ‫و‬
‫‌بخش‬‫ح‬‫رو‬ ‫تعالیم‬ ‫به‬ ‫عمل‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫شوند‬ ‫‌مند‬‫ه‬‫بهر‬ ‫اسالم‬ ‫نعمت‬ ‫از‬ ‫بیشتری‬
‫و‬ ‫دارد‬ ‫سینه‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫قرآن‬ .‫کنند‬ ‫خود‬ ‫نصیب‬ ‫را‬ ‫آخرت‬ ‫و‬ ‫دنیا‬ ‫سعادت‬ ،‫آن‬
‫بندگانش‬ ‫روزی‬ ‫از‬ ‫خداوند‬ ‫و‬ ‫خداست‬ ‫دست‬ ‫به‬ ‫رزوی‬ ‫و‬ ‫رزق‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬
‫اسالم‬ ‫گرامی‬ ‫پیامبر‬ .‫گهواره‬ ‫در‬ ‫کودکان‬ ‫روزی‬ ‫از‬ ‫حتی‬ ‫‌شود؛‬‫ی‬‫نم‬ ‫غافل‬
‫شدن‬ ‫فرزنددار‬ ‫[برای‬ ‫و‬ ‫بجویید‬ ‫«فرزند‬ :‫‌فرمایند‬‫ی‬‫م‬ ‫محمد؟ص؟‬ ‫حضرت‬
‫[و‬ ‫‌جویم‬‫ی‬‫م‬ ‫فراوانی‬ ‫‌ها‬‫ت‬ ّ‫ام‬ ‫دیگر‬ ‫بر‬ ‫شما‬ ‫به‬ ‫فردا‬ ،‫من‬ ‫چراکه‬ ‫کنید]؛‬ ‫اقدام‬
.»]‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬ ‫مباهات‬ ‫امتم‬ ‫افراد‬ ‫کثرت‬ ‫به‬
۲‫صفحه‬،۶‫جلد‬،‫کافی‬

25. ‫سرآشپز‬‫پنجم‬‫لحظۀ‬

26. 26
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫جا‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫موردعالق‬ ‫آشپزی‬ ‫برنامه‬ ‫زمان‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫ساعت‬ ‫به‬ ‫نگاهش‬ ‫مدام‬
‫و‬ ‫است‬ ‫فوتبال‬ ‫‌اش یعنی‬‫ه‬‫موردعالق‬ ‫برنامۀ‬ ‫دیدن‬ ‫سرگرم‬ ‫خانه‬ ‫آقای‬ .‫نماند‬
‫لذت‬ ‫تلویزیون‬ ‫از‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬ ،‫آشپزی‬ ‫برنامۀ‬ ‫شروع‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫تا‬ ‫قبلی‬ ‫قرار‬ ‫طبق‬
،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫جمع‬ ‫را‬ ‫اضافه‬ ‫وسایل‬ .‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫کابینت‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫ظروف‬ ‫و‬ ‫ظرف‬ .‫ببرد‬
‫همسرش‬ ‫سراغ‬ ،‫دست‬ ‫به‬ ‫رادیو‬ ‫بعد‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫آشپزخانه‬ ‫به‬ ‫سروسامانی‬
!‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫صاحب‬‫را‬‫تلویزیون‬‫کنترل‬‫و‬‫‌رود‬‫ی‬‫م‬
‫‌عنوان‬‫ه‬‫ب‬‫را‬‫چه‬‫هر‬‫تا‬‫سرآشپز‬‫‌های‬‫ب‬‫ل‬‫به‬‫‌دوزد‬‫ی‬‫م‬‫چشم‬‫و‬‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬‫مبل‬‫روی‬
‫از‬‫بعضی‬‫گاهی‬.‫دارد‬‫نگه‬‫خاطرش‬‫در‬‫و‬‫بگیرد‬‫‌گوید، یاد‬‫ی‬‫م‬‫آشپزی‬‫‌وفن‬‫ت‬‫فو‬
‫گرفته یادداشت‬ ‫نظر‬ ‫در‬ ‫کار‬ ‫این‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫دفترچ‬ ‫توی‬ ‫را‬ ‫آشپز‬ ‫‌های‬‫ف‬‫حر‬
.‫کند‬‫استفاده‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫از‬‫بتواند‬‫هم‬‫بعدها‬‫تا‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫به‬ .‫داشت‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫آشپزی‬ ‫هم‬ ‫ازدواج‬ ‫از‬ ‫قبل‬ ‫و‬ ‫نوجوانی‬ ‫دوران‬ ‫همان‬ ‫از‬
‫شیرین‬‫حسی‬‫که‬‫کردن‬‫خلق‬‫شبیه‬‫چیزی‬‫‌کند؛‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫هنر‬‫مثل یک‬‫آشپزی‬
،‫پیداکرده‬ ‫مهارتی‬ ‫آشپزی‬ ‫در‬ ‫است‬ ‫مدتی‬ ‫که‬ ‫حاال‬ .‫داشت‬ ‫لذت‬ ‫از‬ ‫سرشار‬ ‫و‬

27. 27
‫سرآشپز‬‫پنجم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫ثمر‬ ‫به‬ ‫زمانی‬ ‫آشپز‬ ‫‌های یک‬‫ی‬‫هنرمند‬ ‫تمام‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫رسیده‬ ‫نتیجه‬ ‫این‬ ‫به‬
.‫زودتر‬‫نه‬‫و‬‫دیرتر‬‫نه‬‫شود؛‬‫انجام‬‫خودش‬‫مناسب‬‫زمان‬‫در‬‫که‬‫نشست‬‫خواهد‬
‫تأکید‬ ‫‌شناسی‬‫ت‬‫وق‬ ‫مسئلۀ‬ ‫همین‬ ‫به‬ ‫مدام‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫مادرش‬ ‫‌های‬‫ف‬‫حر‬ ‫یاد‬
‫برنج‬ ‫که‬ ‫برداری‬ ‫آتش‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫دیرتر‬ ‫زودتر یا‬ ‫را‬ ‫برنج‬ ‫مبادا‬ ‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬
‫خورشت‬ :‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬ ‫همیشه‬ ‫که‬ ‫مادربزرگش‬ ‫حرف‬ ‫شود. یا‬ ‫شفته‬ ‫دون یا‬
‫قبل‬ ‫شب‬ ‫از‬
ً
‫حتما‬ ‫که‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌طعم‬‫ش‬‫خو‬ ‫و‬ ‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬ ‫روغن‬ ‫وقتی‬ ‫فسنجان‬
.‫بیفتد‬‫جا‬‫حسابی‬‫و‬‫شود‬‫گذاشته‬‫بار‬
‫زندگی‬‫امور‬‫و‬‫‌ها‬‫ه‬‫برنام‬‫تمامی‬‫که‬‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫نتیجه‬‫این‬‫به‬،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬‫که‬‫بیشتر‬
.‫‌آیند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌حساب‬‫ه‬‫ب‬ ‫هم‬ ‫‌تر‬‫م‬‫مه‬ ‫خیلی‬ ‫گاهی‬ ‫و‬ ‫ندارند‬ ‫آشپزی‬ ‫از‬ ‫‌کمی‬‫ت‬‫دس‬ ‫هم‬
‫درست‬ ‫باید‬ ‫را‬ ‫کاری‬ ‫هر‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫زیادی‬ ‫ارزش‬ ‫زمان‬ ،‫آشپزی‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫هما‬
‫هم‬ ‫دیگر‬ ‫‌های‬‫ه‬‫برنام‬ ‫انجام‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ‫باید‬ ،‫دهد‬ ‫انجام‬ ‫خودش‬ ‫موقع‬ ِ‫سر‬
‫اگر‬ ‫بگذرد یا‬ ‫وقتش‬ ‫از‬ ‫کاری‬ ِ‫انجام‬ ‫مبادا‬ ‫که‬ ‫کند‬ ‫مراقبت‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫‌شناس‬‫ت‬‫وق‬
.‫کند‬‫عجله‬‫آن‬‫انجام‬ ‫در‬،‫نرسیده‬‫مناسبش‬‫زمان‬

28. 28
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫زندگی‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ،‫است‬ ‫رهبر‬ ‫و‬ ‫راهبر‬ ‫که‬ ‫معصوم‬ ‫امام‬ ‫‌اندازۀ‬‫ه‬‫ب‬ ‫‌کس‬‫چ‬‫هی‬
‫که‬ ‫است‬ ‫خاطر‬ ‫همین‬ ‫به‬ .‫نیست‬ ‫مهربان‬ ‫و‬ ‫دلسوز‬ ‫شیعیان‬ ‫سرنوشت‬ ‫و‬
‫و‬ ‫دنیا‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫سعادتشان‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫زندگی‬ ‫‌لحظۀ‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫برای‬ ‫رضا؟ع؟‬ ‫امام‬
‫با‬ ‫عبادت‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫از‬ .‫دارد‬ ‫نصیحتی‬ ‫و‬ ‫راهنمایی‬ ،‫آخرت‬ ‫در‬
‫حتی‬ ‫و‬ ‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫حاضر‬ ‫جامعه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫تا‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫خلوت‬ ‫خدا‬
‫تأثیر‬ ‫و‬ ‫شدن‬ ‫دار‬ ‫فرزند‬ ‫زمان‬ ‫بهترین‬ ‫از‬ .‫هستند‬ ‫خود‬ ‫همسران‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫زمانی‬
:‫‌فرماید‬‫ی‬‫م‬ .‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫شیعیانش‬ ‫برای‬ ‫فرزند‬ ‫‌وخوی‬‫ق‬‫خل‬ ‫روی‬ ‫بر‬ ‫زمان‬ ‫این‬
‫در‬ ،‫تابستان‬ ‫در‬ ‫چه‬ ‫و‬ ‫زمستان‬ ‫در‬ ‫چه‬ ‫دارید‬ ‫زنان‬ ‫با‬ ‫آمیزش‬ ‫قصد‬ ‫«اگر‬
‫برای‬ ‫که‬ ‫دهید‬ ‫انجام‬ ‫آمیزش‬ ‫شب‬ ‫پایان‬ ‫در‬ ‫بلکه‬ ‫نکنید؛‬ ‫آمیزش‬ ‫شب‬ ‫آغاز‬
‫‌شدن‬‫ش‬‫باهو‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫‌تر؛‬‫ش‬‫امیدبخ‬ ‫‌دارشدن‬‫د‬‫فرزن‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫‌افزاتر؛‬‫ت‬‫صح‬ ‫بدن‬
.»‫است‬ ‫بهتر‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫پدید‬ ‫که‬ ‫فرزندی‬
64‫صفحه‬،‫الرضا؟ع؟‬‫االمام‬‫طب‬

29. ‫خرد‬‫پول‬‫ششم‬‫لحظۀ‬

30. 30
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫فاکتور‬،‫‌ها‬‫ل‬‫پو‬‫شمارش‬‫بار‬‫چند‬‫از‬‫بعد‬‫و‬‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬‫تعمیرکار‬‫از‬‫را‬‫ماشین‬‫سوییچ‬
‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫زردرنگش‬ ‫تاکسی‬ ‫در‬ ‫عصبانیت‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تسویه‬ ‫را‬ ‫تعمیرگاه‬
.‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫راه‬‫به‬‫و‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫روشن‬‫ماشین‬،‫زدن‬‫استارت‬ ‫بار‬‫چند‬ ‫از‬‫بعد‬
‫روز یک‬ ‫هر‬ ‫وقت‬ ‫چند‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫افتاده‬ ‫اتفاقی‬ ‫چه‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫خودش‬ ‫با‬
‫به‬‫را‬‫ماشین‬،‫تعمیر‬‫برای‬‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫مجبورش‬‫و‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫خراب‬‫ماشین‬‫جای‬
‫کار‬ ‫از‬ ‫روز‬ ‫چند‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫ساعت‬ ‫چند‬ ‫هم‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫خرج‬ ‫پول‬ ‫هم‬ ‫و‬ ‫ببرد‬ ‫تعمیرگاه‬
‫و‬ ‫نکرده‬ ‫عمر‬ ‫بیشتر‬ ‫سال‬ ‫پنج‬ ‫هنوز‬ ‫که‬ ‫ماشینی‬ ‫‌هم‬‫ن‬‫آ‬ .‫بماند‬ ‫عقب‬ ‫کاسبی‬ ‫و‬
!‫نشده‬‫پرداخت‬‫کامل‬ ،‫خریدش‬‫‌های‬‫ط‬‫قس‬ ‫هنوز‬
‫ذهنش‬ ‫توی‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫سوار‬ ‫را‬ ‫مسافری‬ ‫چهارراه‬ ‫سر‬ ‫که‬ ‫فکرهاست‬ ‫همین‬ ‫در‬
‫پشت‬‫عیالش‬.‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬‫زنگ‬‫تلفنش‬‫که‬ ‫است‬‫‌انداختن‬‫ه‬‫چرتک‬‫حال‬ ‫در‬‫مدام‬
‫با‬ ‫هرچند‬ .‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫انبه‬ ‫دلش‬ ‫اینکه‬ ‫و‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫باردار‬ ‫ویار‬ ‫از‬ ‫تلفن‬
‫چه‬ ‫«ببینم‬ ‫و‬ ‫‌آورد‬‫ی‬‫نم‬ ‫خودش‬ ‫روی‬ ‫به‬ ‫اما‬ ‫‌شود؛‬‫ی‬‫م‬ ‫شاکی‬ ‫انبه‬ ‫ویار‬ ‫شنیدن‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫قطع‬‫را‬‫تلفن‬‫و‬‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫‌شود»ی‬‫ی‬‫م‬

31. 31
‫خرد‬ ‫پول‬‫ششم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫هنوز‬‫که‬‫‌ای‬‫ه‬‫بچ‬‫اینکه‬‫به‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بیشتر‬‫‌اش‬‫ی‬‫فکر‬‫‌های‬‫ت‬‫مشغولی‬
‫به‬‫پایش‬‫که‬ ‫روزی‬‫به‬‫وای‬‫‌گذارد؛‬‫ی‬‫م‬‫دستش‬‫روی‬‫خرج‬‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬،‫نرسیده‬‫راه‬‫از‬
‫پیاده‬‫مسافر‬.‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬‫بیرونش‬‫خیال‬‫و‬‫فکر‬ ‫از‬‫مسافر‬‫صدای‬.‫شود‬ ‫باز‬‫دنیا‬‫این‬
‫به‬‫و‬‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬‫دخلش‬‫به‬‫نگاهی‬.‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬‫‌اش‬‫ه‬‫کرای‬ ‫بابت‬‫تومان‬‫هزار‬‫و‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬
‫در‬،‫شده‬‫دیرش‬‫است‬‫معلوم‬‫که‬ ‫هم‬‫مسافر‬.‫ندارد‬‫خرد‬‫پول‬‫که‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫مسافر‬
.‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫کارش‬ ‫سراغ‬‫باعجله‬‫و‬‫‌پراند‬‫ی‬‫م‬‫ـی‬»‫ندارد‬‫«اشکال‬‫جوابش‬
‫از‬ ‫است‬ ‫پر‬ ‫شهر‬ ‫توی‬ ‫که‬ ‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬ ‫ذهنش‬ ‫به‬ ‫‌لحظه‬‫ک‬‫و ی‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫چاق‬ ‫را‬ ‫دنده‬
‫‌خیال‬‫ی‬‫ب‬‫که‬ ‫دارند‬‫عجله‬‫رفتن‬‫برای‬‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬‫و‬‫ندارند‬‫خرد‬‫پول‬‫که‬ ‫مسافرهایی‬
‫را‬ ‫نداشتنش‬ ‫‌دروغ‬‫ه‬‫ب‬ ‫دارد‬ ‫خرد‬ ‫پول‬ ‫وقتی‬ ‫حتی‬ ‫اگر‬ .‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫پولشان‬ ‫باقی‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫جور‬‫انبه‬‫خرید‬‫پول‬،‫‌ها‬‫ل‬‫‌پو‬‫ه‬‫خرد‬‫همین‬‫با‬‫شب‬‫تا‬،‫کند‬ ‫بهانه‬
‫به‬ ‫حالی‬ ‫در‬ ‫دست‬ ‫به‬ ‫انبه‬ ‫شب‬ ‫و‬ ‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫پیاده‬ ‫و‬ ‫سوار‬ ‫‌یکی‬‫ی‬‫مسافرها یک‬
‫ماشین‬ ‫بعدی‬ ‫تعمیر‬ ‫برای‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌وکتاب‬‫ب‬‫حسا‬ ‫که‬ ‫‌گردد‬‫ی‬‫برم‬ ‫خانه‬ ‫سمت‬
.‫ندهد‬‫را‬‫مسافرها‬‫پول‬‫باقی‬،‫نداشتن‬‫خرد‬‫‌ پول‬‫ۀ‬‫بهان‬‫به‬‫باید‬ ‫روز‬‫چند‬

32. 32
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫‌ماه‬‫ه‬‫پاب‬ ‫همسرش‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫مدتی‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫امرارمعاش‬ ‫هیزم‬ ‫‌کردن‬‫ع‬‫جم‬ ‫راه‬ ‫از‬
‫‌سختی‬‫ه‬‫ب‬ ‫درآمدش‬ .‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫دنیا‬ ‫به‬ ‫فرزندشان‬ ‫دیگر‬ ‫وقت‬ ‫چند‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫است‬
‫از‬ ‫بعد‬ .‫هستند‬ ‫راضی‬ ‫هم‬ ‫اندک‬ ‫همین‬ ‫به‬ ‫اما‬ ‫‌دهد؛‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫کفاف‬
‫صادق؟ع؟را‬ ‫امام‬ ‫با‬ ‫جماعت‬ ‫نماز‬ ‫ثواب‬ ‫تا‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫مسجد‬ ‫به‬ ‫کارش‬ ‫‌شدن‬‫م‬‫تما‬
‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬ ‫امام؟ع؟جمع‬ ‫دور‬ ‫یاران‬ ‫که‬ ‫نشده‬ ‫شروع‬ ‫نماز‬ ‫هنوز‬ .‫ندهد‬ ‫دست‬ ‫از‬
‫وقتی‬ ‫چند‬ ‫که‬ ‫سوالی‬ ‫و‬ ‫برود‬ ‫جلو‬ ‫دارد‬ ‫‌پرسند.دوست‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫‌هایشان‬‫ل‬‫سوا‬ ‫و‬
‫شراکت‬ ‫پیشنهاد‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫قدیم‬ ‫رفیق‬ .‫بپرسد‬ ‫کرده‬ ‫مشغول‬ ‫را‬ ‫فکرش‬ ‫است‬
‫اما‬ ‫است؛‬ ‫حرام‬ ‫اسالم‬ ‫در‬ ‫شراب‬ ‫فروش‬ ‫و‬ ‫خرید‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫داده‬ ‫سودی‬ ‫پر‬
‫سوالش‬ ‫هنوز‬ .‫کرده‬ ‫نگران‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫دارند‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫فرزندی‬ ‫و‬ ‫زندگی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫هزین‬
‫نسل‬ ‫در‬ ،‫حرام‬ ‫کسب‬ ]‫سوء‬ ‫«[آثار‬ :‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫امام‬ ‫صدای‬ ‫که‬ ‫نکرده‬ ‫بیان‬ ‫را‬
‫خدا‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫لبخندی‬ ‫جمله‬ ‫این‬ ‫شنیدن‬ ‫با‬ ‫مرد‬ .»‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫آشکار‬ ‫فرزندان‬ ‫و‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تغذیه‬ ‫حالل‬ ‫اما‬ ‫اندک؛‬ ‫هرچند‬ ‫مالی‬ ‫از‬ ‫فرزندش‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫شکر‬ ‫را‬
125‫صفحه‬،5‫جلد‬،‫کافی‬

33. ‫مادربزرگانه‬‫ذوق‬‫هفتم‬‫لحظۀ‬

34. 34
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫توی‬ ‫دل‬ ،‫شود‬ ‫مادربزرگ‬ ‫دیگر‬ ‫وقت‬ ‫چند‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫که‬ ‫فهمیده‬ ‫وقتی‬ ‫از‬
‫توی‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫کشیده‬ ‫نقشه‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫و‬ ‫روزها‬ ‫این‬ ‫برای‬ ‫چقدر‬ .‫نیست‬ ‫دلش‬
.‫بود‬‫خوانده‬‫الالیی‬‫برایش‬‫و‬‫گرفته‬ ‫بغل‬‫را‬‫دخترش‬‫تنها‬‫فرزند‬‫خودش‬‫خیال‬
‫بازار‬ ‫‌های‬‫ه‬‫مغاز‬ ‫نصف‬ ،‫امروز‬ ‫تا‬ ‫داد‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫باردار‬ ‫خبر‬ ‫دخترش‬ ‫که‬ ‫روزی‬ ‫از‬
‫در‬ ‫و‬ ‫خریده‬ ‫مختلف‬ ‫‌های‬‫ل‬‫مد‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫گ‬‫رن‬ ‫با‬ ‫‌هایی‬‫س‬‫لبا‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫رو‬ ‫و‬ ‫زیر‬ ‫را‬
‫لذت‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫که‬ ‫حاال‬ ‫ندارد‬ ‫دوست‬ .‫است‬ ‫مناسب‬ ‫سیسمونی‬ ‫تدارک یک‬
‫شرایط‬‫تمام‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬.‫باشد‬‫کسر‬ ‫و‬‫کم‬ ‫چیزی‬،‫کند‬ ‫تجربه‬‫را‬‫‌شدن‬‫گ‬‫مادربزر‬
.‫باشد‬‫مرادش‬‫وفق‬‫بر‬‫دارد‬‫دوست‬‫که‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫آ‬
‫همان‬ ‫به‬ ‫اما‬ ‫‌شود؛‬‫ی‬‫م‬ ‫بیشتر‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫مادربزرگان‬ ‫ذوق‬ ‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫روزی‬ ‫هر‬
‫و‬ ‫غذاها‬ ‫طرفی‬ ‫از‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫بیشتر‬ ‫هم‬ ‫‌هایش‬‫ی‬‫نگران‬ ‫اندازه‬
‫ندارند‬ ‫را‬ ‫قدیم‬ ‫‌های‬‫ی‬‫ک‬‫خورا‬ ‫ارزش‬ ‫و‬ ‫ت‬ ّ‫قو‬ ‫دیگر‬ ‫امروزی‬ ‫‌های‬‫ی‬‫ک‬‫خورا‬
‫نیست؛‬ ‫مفید‬ ‫و‬ ‫مناسب‬ ‫تغذیۀ‬ ‫قیدوبند‬ ‫در‬ ‫زیاد‬ ‫دخترش‬ ‫دیگر‬ ‫طرف‬ ‫از‬ ‫و‬
.‫کند‬ ‫تضمین‬ ‫را‬ ‫فرزند‬ ‫سالمتی‬ ‫هم‬ ‫و‬ ‫مادر‬ ‫سالمتی‬ ‫هم‬ ‫بتواند‬ ‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫تغذی‬

35. 35
‫مادربزرگانه‬ ‫ذوق‬‫هفتم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫‌هایی‬‫ی‬‫‌د‬‫ی‬‫س‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ب‬‫کتا‬ ‫مطالعۀ‬ ‫و یادآوری‬ ‫دختر‬ ‫به‬ ‫‌زدن‬‫ن‬‫تلف‬ ،‫همین‬ ‫برای‬
‫روزانۀ‬ ‫وظایف‬ ‫جزو‬ ،‫هستند‬ ‫آن‬ ‫‌های‬‫ت‬‫مراقب‬ ‫و‬ ‫بارداری‬ ‫دوران‬ ‫دربارۀ‬ ‫که‬
‫اول‬ ‫روزهای‬ ‫همان‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫‌د‬‫ی‬‫س‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ب‬‫کتا‬ ‫این‬ ‫البته‬ .‫گذاشته‬ ‫خودش‬
‫نگاهی‬ ‫‌حوصله‬‫ا‬‫ب‬ ‫بیکاری‬ ‫مواقع‬ ‫در‬ ‫تا‬ ‫بود‬ ‫کرده‬ ‫سفارشش‬ ‫و‬ ‫خریده‬ ‫او‬ ‫برای‬
.‫بیندازد‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫به‬
‫تغذیۀ‬‫و‬ ‫باردار‬‫زن‬‫به‬‫راجع‬‫‌ترها‬‫گ‬‫بزر‬ ‫از‬‫چه‬‫هر‬ ‫روز‬‫هر‬‫مثل‬‫و‬‫‌دارد‬‫ی‬‫برم‬‫را‬‫تلفن‬
‫‌روز‬‫ه‬‫شبان‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫مهمی‬ ‫نکات‬ ‫‌اضافۀ‬‫ه‬‫ب‬ ،‫شنیده‬ ‫بارداری‬ ‫دوران‬ ‫مناسب‬
.‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫دخترش‬‫برای‬‫‌حوصله‬‫ا‬‫ب‬،‫‌کرده‬‫ت‬‫و یادداش‬‫آمده‬‫گذشته یادش‬
،‫باغبان‬‫مانند یک‬‫باید‬‫که‬ ‫است‬‫کوچکی‬ ‫نهال‬‫شبیه‬‫فرزند‬‫که‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫او‬‫به‬
‫که یک‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫هما‬ ‫و‬ ‫بنشیند‬ ‫ثمر‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫بود‬ ‫مراقبش‬ ‫‌حوصله‬‫ا‬‫ب‬ ‫و‬ ‫کمال‬ ‫و‬ ‫تمام‬
‫مادی‬ ‫‌های‬‫ت‬‫مراقب‬ ‫به‬ ‫هم‬ ‫فرزند‬ ،‫دارد‬ ‫احتیاج‬ ‫نور‬ ‫و‬ ‫خاک‬ ‫و‬ ‫آب‬ ‫به‬ ‫درخت‬
‫از‬ ‫بعد‬ ‫بار‬ ‫هر‬ ‫مانند‬ .‫کند‬ ‫توجه‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫به‬ ‫باید‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫نیاز‬ ‫بسیاری‬ ‫معنوی‬ ‫و‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫قطع‬‫را‬‫تلفن‬‫و‬‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫‌اش‬‫ه‬‫آیند‬‫نوۀ‬‫‌صدقۀ‬‫ن‬‫قربا‬،‫‌ها‬‫ت‬‫نصیح‬

36. 36
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫کامل‬ ‫و‬ ‫جامع‬ ‫اندازه‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫دینی‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫مگر‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫خودش‬ ‫با‬
‫تغذیۀ‬ ‫از‬ ،‫دارد‬ ‫خاص‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫توصی‬ ‫و‬ ‫برنامه‬ ‫زندگی‬ ‫ابعاد‬ ‫تمام‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫است‬
‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫امام؟ع؟‬ ‫سراغ‬ ‫بماند؟‬ ‫غافل‬ ‫جنین‬ ‫رشد‬ ‫ایام‬ ‫و‬ ‫مادر‬ ‫بارداری‬ ‫دوران‬
‫امام‬
ً
‫واقعا‬ ‫آیا‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫نم‬ .‫‌پرسد‬‫ی‬‫م‬ ‫بارداری‬ ‫دوران‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫تغذی‬ ‫‌های‬‫ش‬‫سفار‬ ‫از‬ ‫و‬
‫دلش‬ ‫امام؟ع؟‬ ‫پاسخ‬ .‫خیر‬ ‫یا‬ ‫دارد‬ ‫پاسخی‬ ‫هم‬ ‫سؤاالت‬ ‫این‬ ‫برای‬ ‫رضا؟ع؟‬
‫‌رضا؟ع؟‬‫م‬‫اما‬ .‫جامعی‬ ‫و‬ ‫کامل‬ ‫دین‬ ‫چنین‬ ‫انتخاب‬ ‫از‬ ‫شاد‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫شاد‬ ‫را‬
،‫دارند‬ ‫شکم‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫فرزندی‬ ‫تا‬ ‫بخورانید‬ ‫کندر‬ ‫حامله‬ ‫زنان‬ ‫«به‬ :‫‌فرمایند‬‫ی‬‫م‬
‫و‬ ‫‌قیافه‬‫ش‬‫خو‬ ‫است‬ ‫دختر‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫شجاع؛‬ ‫و‬ ‫دانا‬ ‫و‬ ‫باهوش‬ ‫است‬ ‫پسر‬ ‫اگر‬
.»‫گردد‬ ‫‌اخالق‬‫ش‬‫خو‬
23‫صفحه‬،6‫جلد‬،‫کافی‬

37. ‫آقاجان‬‫صدای‬‫هشتم‬‫لحظۀ‬

38. 38
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫و‬ ‫داشت‬ ‫دوست‬ ‫بچه‬ ‫اول‬ ‫همان‬ ‫از‬ ،‫اطرافیانش‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫‌وسا‬‫ن‬‫‌س‬‫م‬‫ه‬ ‫برخالف‬
‫که‬ ‫بود‬ ‫‌ها‬‫ت‬‫مد‬ .‫‌داد‬‫ی‬‫م‬ ‫ترجیح‬ ‫دیگر‬ ‫‌های‬‫ت‬‫لذ‬ ‫تمامی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫‌شدن‬‫ر‬‫پد‬ ‫لذت‬
‫گذشته‬ ‫ماه‬ ‫ه‬ُ‫ن‬ ‫حاال‬ .‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌شماری‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫روزهایی‬ ‫چنین‬ ‫رسیدن‬ ‫برای‬
.‫است‬‫نوزاد‬‫گریۀ‬ ‫شنیدن‬‫منتظر‬،‫عمل‬‫اتاق‬ ‫در‬‫پشت‬‫و‬‫است‬
‫کرده‬ ‫اجرا‬‫‌مو‬‫ه‬‫موب‬،‫بود‬‫شنیده‬‫دکترها‬‫و‬‫‌ترها‬‫گ‬‫بزر‬‫از‬‫آنچه‬‫هر‬‫ماه‬‫ه‬ُ‫ن‬‫این‬‫تمام‬
‫پیش‬‫را‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬.‫بود‬‫داده‬‫کوچولویش‬ ‫مسافر‬‫و‬‫مادر‬‫به‬‫را‬‫حواسش‬‫‌دانگ‬‫ش‬‫ش‬‫و‬
‫را‬ ‫الزم‬ ‫سواالت‬ ‫ماماها‬ ‫‌ترین‬‫ه‬‫باتجرب‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫برده‬ ‫دکترها‬ ‫ماهرترین‬ ‫و‬ ‫بهترین‬
‫و‬‫بهداشتی‬‫لوازم‬‫‌ترین‬‫ی‬‫ضرور‬‫تا‬‫گرفته‬ ‫جغجغه‬‫از‬‫دیگر‬‫طرف‬‫از‬.‫بود‬‫پرسیده‬
.‫بود‬‫کرده‬ ‫آماده‬‫فرزندش‬‫آمدن‬ ‫از‬‫قبل‬‫را‬‫همه‬،‫سیسمونی‬
‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬‫او‬،‫نیامده‬‫دنیا‬‫به‬‫فرزندش‬‫هنوز‬‫وقتی‬‫بود‬‫کرده‬ ‫فکر‬‫خودش‬‫با‬‫بارها‬
‫دستان‬‫و‬‫بگیرد‬‫آغوش‬ ‫در‬‫را‬‫او‬‫که‬ ‫زمانی‬،‫دارد‬‫شدن‬ ‫پدر‬‫برای‬‫اشتیاق‬‫و‬‫ذوق‬
‫دلش‬ ‫داشت؟‬ ‫خواهد‬ ‫احساسی‬ ‫چه‬ ‫کند‬ ‫لمس‬ ‫را‬ ‫فرزندش‬ ‫اولین‬ ‫کوچک‬
‫برای‬‫اما‬‫بودند؛‬‫کرده‬ ‫ازدواج‬‫تازه‬‫خودش‬‫مثل‬‫که‬ ‫کسانی‬ ‫تمام‬‫به‬‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬

39. 39
‫آقاجان‬ ‫صدای‬‫هشتم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫فرزند‬ ‫تربیت‬ ِ‫سختی‬ ‫و‬ ‫مالی‬ ‫مشکالت‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌تراشیدند‬‫ی‬‫م‬ ‫بهانه‬ ‫‌شدن‬‫ر‬‫‌دا‬‫ه‬‫بچ‬
‫‌تواند‬‫ی‬‫نم‬ ‫لذتی‬ ‫هیچ‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫اشتبا‬ ‫در‬ ‫سخت‬ ‫که‬ ‫بگوید‬ ،‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫شکایت‬
.‫بگیرد‬‫را‬‫فرزند‬‫داشتن‬‫جای‬
‫دکتر‬ ‫که‬ ‫منتظرند‬ ‫همسرش‬ ‫مادر‬ ‫و‬ ‫پدر‬ ‫تا‬ ‫گرفته‬ ‫خودش‬ ‫مادر‬ ‫و‬ ‫پدر‬ ‫از‬ ،‫همه‬
‫‌اش‬‫ه‬‫گری‬ ‫صدای‬ ‫حاال‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫فرزندش‬ ‫و‬ ‫بیایند‬ ‫بیرون‬ ‫عمل‬ ‫اتاق‬ ‫از‬ ‫پرستارها‬ ‫و‬
‫پتوی‬ ‫الی‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫نوزاد‬ ‫باالخره‬ .‫بدهد‬ ‫نشانشان‬ ،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫شنیده‬ ‫‌وضوح‬‫ه‬‫ب‬
‫آغوش‬‫در‬‫و‬‫نوزاد‬‫دیدن‬‫با‬.‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬‫دستش‬‫به‬‫و‬‫‌آورند‬‫ی‬‫م‬،‫‌اند‬‫ه‬‫پیچید‬‫نازکی‬
‫او‬ ‫حق‬ ‫در‬ ‫خداوند‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫لطفی‬ ‫چنین‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬ ‫چطور‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫نم‬ ،‫او‬ ‫گرفتن‬
‫چنین‬‫شکر‬ ‫از‬‫هم‬‫زبانش‬‫حتی‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬‫خودش‬‫با‬.‫کند‬ ‫جبران‬‫است‬‫کرده‬
.‫است‬‫قاصر‬‫لطفی‬
‫آقاجانش‬‫اقامۀ‬‫و‬‫اذان‬‫صدای‬،‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬‫دخترش‬‫که‬ ‫صدایی‬‫اولین‬‫دارد‬‫دوست‬
‫و‬‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬‫آمده‬‫بیمارستان‬‫به‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫همراه‬‫که‬ ‫پدربزرگ‬‫دست‬‫به‬‫را‬‫نوزاد‬.‫باشد‬
.‫بپیچد‬‫نوزاد‬‫جان‬‫گوش‬ ‫در‬‫اقامه‬‫و‬‫اذان‬‫صدای‬‫تا‬‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬‫منتظر‬‫همه‬

40. 40
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫گرفته‬ ‫بغل‬ ‫را‬ ‫کودک‬ .‫دید‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ ‫از‬ ‫‌توان‬‫ی‬‫م‬ ‫‌راحتی‬‫ه‬‫ب‬ ‫را‬ ‫پدرانه‬ ‫نگرانی‬
‫بیمه‬ ‫عمر‬ ‫آخر‬ ‫تا‬ ‫را‬ ‫فرزندش‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ .‫است‬ ‫نشسته‬ ‫مسجد‬ ‫انتهای‬ ‫و‬
‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ .‫باشد‬ ‫دنیا‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫دنیا‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫سعادتش‬ ‫ضامن‬ ‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫بیم‬ .‫کند‬
‫کودک‬ ِ‫دادن‬ ‫نشان‬ ِ‫ذوق‬ .‫است‬ ‫نمانده‬ ‫خطبه‬ ‫پایان‬ ‫به‬ ‫چیزی‬ ‫و‬ ‫منبرند‬ ‫باالی‬
‫چه‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬ ‫با‬ .‫است‬ ‫نگذاشته‬ ‫برایش‬ ‫صبری‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫به‬
‫کودکش‬ ‫سعادت‬ ‫و‬ ‫‌خیری‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫عاقب‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫خدا؟ص؟‬ ِ‫پیامبر‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫کسی‬
‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫حضرت‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫کودک‬ ‫قنداقۀ‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫تمام‬ ‫که‬ ‫خطبه‬ ‫کند؟‬ ‫دعا‬
‫«هرکس‬ :‫‌فرمایند‬‫ی‬‫م‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ .‫‌دوزد‬‫ی‬‫م‬ ‫مبارکشان‬ ‫لبان‬ ‫به‬ ‫چشم‬ ‫و‬
‫اقامه‬ ‫چپش‬ ‫گوش‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫راست‬ ‫گوش‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫اذان‬ ،‫آمد‬ ‫دنیا‬ ‫به‬ ‫فرزندی‬ ‫او‬ ‫برای‬
.»‫است‬ ‫‌شده‬‫ه‬‫راند‬ ‫شیطان‬ ِ‫شر‬ ‫از‬ ‫او‬ ‫حافظ‬ ‫کار‬ ‫این‬ ‫چراکه‬ ‫بخواند؛‬
6‫حدیث‬،24‫صفحه‬،6‫جلد‬‫کافی‬

41. !‫چنگیز‬‫نهم‬‫لحظۀ‬

42. 42
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫دلش‬ ‫هیچ‬ ،‫کیست‬ ‫با‬ ‫‌نام‬‫م‬‫ه‬ ‫نامش‬ ‫فهمید‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫خودش‬ ‫به‬ ‫وقتی‬ ‫از‬
‫فرمانده‬‫فالن‬‫‌های‬‫ی‬‫‌ریز‬‫ن‬‫خو‬‫او یاد‬‫نام‬‫کردن‬ ‫صدا‬‫با‬‫دیگران‬‫که‬ ‫‌خواست‬‫ی‬‫نم‬
‫خوبی‬‫معنای‬‫که‬ ‫نامی‬‫است؛‬‫نداشته‬‫لشکرکشی‬‫و‬‫جنگ‬‫جز‬‫کاری‬ ‫که‬ ‫بیفتند‬
.‫بود‬‫‌اش‬‫ی‬‫ناراحت‬‫و‬‫عذاب‬‫مایۀ‬‫همیشه‬‫و‬‫‌آورد‬‫ی‬‫نم‬‫‌کس‬‫چ‬‫هی‬‫خاطر‬‫به‬‫را‬
‫به‬‫را‬‫نامش‬‫که‬ ‫بار‬‫هر‬‫و‬‫نداشتند‬‫خوبی‬‫آوایی‬‫تناسب‬‫هم‬‫اسمش‬‫حروف‬‫حتی‬
‫وجود‬ ‫نامش‬ ‫کردن‬ ‫ادا‬ ‫پشت‬ ‫زیادی‬ ‫زحمت‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫احساس‬ ،‫‌آوردند‬‫ی‬‫م‬ ‫زبان‬
‫نسبت‬ ‫خوبی‬ ‫احساس‬ ‫نوجوانی‬ ‫دوران‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫شده‬ ‫باعث‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫همی‬ .‫دارد‬
.‫باشد‬‫نداشته‬‫نامش‬‫به‬
‫بپرسد‬ ‫پدرش‬ ‫از‬ ‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬ ‫بارها‬ .‫بود‬ ‫گرفته‬ ‫را‬ ‫تصمیمش‬ ‫قبل‬ ‫‌ها‬‫ت‬‫مد‬ ‫از‬
‫برای‬ ‫را‬ ‫نام‬ ‫این‬ ،‫دارند‬ ‫بهتری‬ ‫مفهوم‬ ‫و‬ ‫معنی‬ ‫که‬ ‫اسم‬ ‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬ ‫بین‬ ‫چرا‬ ‫که‬
‫از‬ ‫پدرش‬ ‫که‬ ‫حاال‬ .‫نشد‬ ‫پرسیدن‬ ‫به‬ ‫راضی‬ ‫‌وقت‬‫چ‬‫هی‬ ‫اما‬ ‫کرده؛‬ ‫انتخاب‬ ‫او‬
‫دلش‬ .‫بود‬ ‫کرده‬ ‫عملی‬ ‫را‬ ‫تصمیمش‬ ‫و‬ ‫دیده‬ ‫مناسب‬ ‫را‬ ‫موقعیت‬ ،‫رفته‬ ‫دنیا‬
‫خاطر‬‫رضایت‬‫آن‬‫داشتن‬ ‫از‬‫که‬ ‫بگذراند‬‫نامی‬‫با‬‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫بقیه‬‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬

43. 43
!‫چنگیز‬‫نهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫بالفاصله‬،‫‌زنند‬‫ی‬‫م‬‫صدایش‬‫و‬‫‌خوانند‬‫ی‬‫م‬‫آن‬‫با‬‫را‬‫او‬‫دیگر‬‫وقتی‬‫که‬ ‫نامی‬.‫دارد‬
‫سرشار‬ ‫حسی‬ ‫که‬ ‫نامی‬ .‫بگذرد‬ ‫ذهنشان‬ ‫از‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫شایست‬ ‫و‬ ‫خوب‬ ‫مفهوم‬ ‫و‬ ‫معنا‬
.‫باشد‬‫داشته‬‫همراه‬‫به‬‫او‬‫برای‬‫‌نفس‬‫ت‬‫عز‬‫و‬‫آرامش‬ ‫از‬
،‫افتاد‬ ‫جدیدش‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫چشمش‬ ‫و‬ ‫گرفت‬ ‫تحویل‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫شناسنام‬ ‫تا‬
‫‌جای‬‫ه‬‫ب‬‫که‬ ‫جدیدی‬‫نام‬‫دیدن‬‫با‬‫ناراحت؟‬‫باشد یا‬‫خوشحال‬‫باید‬‫‌دانست‬‫ی‬‫نم‬
‫‌اش‬‫ه‬‫شناسنام‬ ‫اول‬ ‫صفحۀ‬ ‫در‬ ،‫ترسناک‬ ‫تاحدودی‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫‌آور‬‫ت‬‫خجال‬ ‫نام‬ ‫آن‬
‫‌اش‬‫ی‬‫قبل‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫سال‬ ‫چندین‬ .‫داشت‬ ‫عجیبی‬ ‫حس‬ ،‫بود‬ ‫کرده‬ ‫خوش‬ ‫جا‬
‫جدیدی‬ ‫اسم‬ ‫حاال‬ ‫اما‬ ‫‌شناختند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫نام‬ ‫آن‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫همه‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫کرده‬ ‫عادت‬
‫بسیاری‬ ‫تفاوت‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫قبل‬ ‫اسم‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬ ‫چشم‬ ‫به‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫شناسنام‬ ‫توی‬
‫نام‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫دیگران‬ ‫و‬ ‫خودش‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫الزم‬ ‫زمان‬ ‫چقدر‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫نم‬ ‫و‬ ‫داشت‬
.‫کنند‬ ‫عادت‬‫جدید‬
‫فرزندانش‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫م‬‫نا‬ ‫بهترین‬ ‫کرد‬ ‫عهد‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫‌وقت‬‫ن‬‫هما‬
.‫نماند‬‫دلشان‬ ‫در‬‫‌هایی‬‫ه‬‫ناگفت‬،‫او‬‫مانند‬‫‌گاه‬‫چ‬‫هی‬‫تا‬‫کند‬ ‫انتخاب‬

44. 44
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫مدام‬ ،‫کنند‬ ‫اقدام‬ ‫شدن‬ ‫دار‬ ‫فرزند‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫گرفت‬ ‫تصمیم‬ ‫وقتی‬ ‫از‬
‫قصد‬ ،‫ببرند‬ ‫باال‬ ‫خصوص‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دانش‬ ‫و‬ ‫گاهی‬‫آ‬ ‫تا‬ ‫‌اند‬‫ش‬‫تال‬ ‫در‬
‫به‬ ‫نیکو‬ ‫و‬ ‫شایسته‬ ‫فرزندی‬ ‫تربیت‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫توان‬ ‫و‬ ‫همت‬ ‫نهایت‬ ‫دارند‬
‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫گرفت‬ ‫کمک‬ ‫استاد‬ ‫و‬ ‫مشاور‬ ‫چندین‬ ‫از‬ ،‫خاطر‬ ‫همین‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫ببرند‬ ‫کار‬
‫فارغ‬ ‫روزانه‬ ‫کار‬ ‫از‬ ‫وقتی‬ ‫‌ها‬‫ب‬‫ش‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫‌کرد‬‫ه‬‫تهی‬ ‫مطالعه‬ ‫برای‬ ‫کتاب‬ ‫تعدادی‬
‫اگر‬ ‫هم‬ ‫گاهی‬ .‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫مطالعه‬ ‫مشغول‬ ‫خوردن‬ ‫چای‬ ‫کنار‬ ‫در‬ ،‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬
‫صدای‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫آن‬ ،‫است‬ ‫مفید‬ ‫برایشان‬ ‫که‬ ‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫مواجه‬ ‫حدیثی‬ ‫یا‬ ‫نکته‬ ‫با‬
‫که‬ ‫کاظم؟ع؟‬ ‫موسی‬ ‫امام‬ ‫از‬ ‫حدیث‬ ‫این‬ ‫مثل‬ .‫‌خوانند‬‫ی‬‫م‬ ‫هم‬ ‫برای‬ ‫بلند‬
‫شخص‬ ‫که‬ ‫نیکی‬ ‫کار‬ ‫«نخستین‬ :‫است‬ ‫کرده‬ ‫جلب‬ ‫خودش‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫پدر‬ ‫توجه‬
‫پس‬ .‫بگذارد‬ ‫او‬ ‫بر‬ ‫نیکو‬ ‫نام‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫این‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫انجام‬ ‫فرزندش‬ ‫برای‬
.»‫دهد‬ ‫قرار‬ ‫نیکو‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫فرزند‬ ‫نام‬ ‫شما‬ ‫از‬ ‫یک‬ ‫هر‬ ‫است‬ ‫شایسته‬
18‫صفحه‬،6‫جلد‬،‫کافی‬

45. ‫استثنایی‬‫لذت‬‫دهم‬‫لحظۀ‬

46. 46
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫و‬ ‫حال‬ ‫کمی‬ ‫اینکه‬ ‫بهانۀ‬ ‫به‬ .‫ندارد‬ ‫را‬ ‫زنانه‬ ‫‌های‬‫ی‬‫‌نشین‬‫م‬‫دوره‬ ‫حوصلۀ‬ ‫دیگر‬
‫چند‬،‫کند‬ ‫فراموش‬‫را‬‫‌داری‬‫ه‬‫بچ‬‫و‬‫خانه‬‫کارهای‬ ‫خستگی‬‫و‬‫شود‬‫عوض‬‫هوایش‬
‫نشده‬‫عوض‬‫هوایش‬‫و‬‫حال‬‫‌تنها‬‫ه‬‫ن‬‫اما‬‫درآورده؛‬‫‌ها‬‫ی‬‫مهمان‬‫این‬‫از‬‫سر‬‫است‬‫وقتی‬
.‫شده‬‫هم‬‫بدتر‬‫که‬
‫این‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫پایش‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫دوستش‬ ‫و‬ ‫خواهر‬ ‫اصرار‬ .‫نبود‬ ‫رفتن‬ ‫به‬ ‫راضی‬ ‫خودش‬
‫ادعاهای‬‫‌شان‬‫ه‬‫هم‬‫که‬ ‫‌هایی‬‫ن‬‫ز‬‫‌وحدیث‬‫ف‬‫حر‬‫مدتی‬‫از‬‫بعد‬‫اما‬‫کرد؛‬ ‫‌ باز‬‫ی‬‫مهمان‬
‫مثل‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ف‬‫حر‬ .‫مشغول‬ ‫را‬ ‫ذهنش‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫کالف‬ ،‫داشتند‬ ‫‌چنانی‬‫ن‬‫آ‬
‫بذر‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ف‬‫حر‬ ‫گرفته؛‬ ‫را‬ ‫شبش‬ ‫و‬ ‫روز‬ ‫آرامش‬ ‫و‬ ‫افتاده‬ ‫جانش‬ ‫به‬ ‫خوره‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫دلسرد‬‫‌هایش‬‫ن‬‫عزیزتری‬‫به‬‫نسبت‬‫را‬‫او‬‫و‬‫‌کارد‬‫ی‬‫م‬‫دلش‬‫توی‬‫ناامیدی‬
‫را‬ ‫بچه‬ ‫چرا‬ ‫‌گفتند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫شنیده‬ ‫زیادی‬ ‫‌های‬‫ن‬‫ز‬ ‫زبان‬ ‫از‬ ‫مهمانی‬ ‫توی‬ ‫بارها‬
‫هم‬‫به‬‫هیکلش‬‫و‬‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫قیافه‬‫و‬‫ریخت‬ ‫از‬‫‌جوری‬‫ن‬‫ای‬‫‌دهد؟‬‫ی‬‫م‬‫شیر‬‫خودش‬
‫گوشش‬ ‫کنار‬ ‫آرام‬ ‫خاصی‬ ‫شیطنت‬ ‫با‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ز‬ ‫که‬ ‫‌شنید‬‫ی‬‫م‬ ‫هم‬ ‫گاهی‬ .‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬
.‫بدهد‬‫دست‬ ‫از‬‫هم‬‫را‬‫شوهرش‬‫است‬‫ممکن‬‫‌جوری‬‫ن‬‫ای‬‫که‬ ‫‌گفتند‬‫ی‬‫م‬

47. 47
‫استثنایی‬ ‫لذت‬‫دهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫که‬ ‫شنید‬ ‫بود‬ ‫شده‬ ‫مادر‬ ‫تازه‬ ‫خودش‬ ‫مثل‬ ‫که‬ ‫زنی‬ ‫از‬ ‫مهمانی‬ ‫آخرین‬ ‫توی‬
‫سیر‬ ‫را‬ ‫بچه‬ ‫هم‬ ‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬ .‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫بچه‬ ‫به‬ ‫خشک‬ ‫شیر‬ ،‫خودش‬ ‫شیر‬ ‫‌جای‬‫ه‬‫ب‬
‫ترس‬‫‌ها‬‫ف‬‫حر‬‫همین‬‫شنیدن‬.‫‌افتد‬‫ی‬‫نم‬‫خطر‬‫به‬‫خودش‬‫سالمتی‬‫هم‬،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫شنیده‬ ‫که‬ ‫چیزهایی‬ ‫بابت‬ ‫را‬ ‫همسرش‬ ‫روزی‬ ‫اینکه‬ ‫فکر‬ ‫و‬ ‫انداخته‬ ‫جانش‬ ‫به‬
.‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬‫آزارش‬،‫بدهد‬‫دست‬ ‫از‬
‫ذهنش‬ ‫از‬ ‫مدام‬ ،‫نیست‬ ‫خوشایند‬ ‫برایش‬ ‫که‬ ‫فکرهایی‬ ‫و‬ ‫نشسته‬ ‫مبل‬ ‫روی‬
‫گریۀ‬ ‫صدای‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫مرور‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫شنیده‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ف‬‫حر‬ ‫و‬ ‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬
‫شیر‬ ‫کمی‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫شده‬ ‫بیدار‬ ‫گرسنگی‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬ ‫فرزندش‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬‫آرام‬‫نخورد‬
‫عمیق‬ ‫حس‬ .‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫آغوش‬ ‫در‬ ‫‌آرامی‬‫ه‬‫ب‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫کودکش‬ ‫سراغ‬
‫با‬ ،‫دارد‬ ‫دست‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫کوچکش‬ ‫دستان‬ ‫‌که‬‫ی‬‫درحال‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫گل‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫مادران‬
‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫حال‬ ‫همین‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫شیر‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫تمام‬ ‫اشتیاقی‬
.‫کند‬ ‫عوض‬‫لذت‬‫این‬‫با‬‫را‬‫لذتی‬‫هیچ‬‫نیست‬‫حاضر‬

48. 48
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
‫را‬ ‫او‬ ،‫گذاشت‬ ‫دنیا‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫پا‬ ‫فرزندش‬ ‫تا‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫کرده‬ ‫عهد‬ ‫خودش‬ ‫با‬
‫صدای‬ ‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬ ‫فرزندش‬ ‫که‬ ‫صدایی‬ ‫اولین‬ ‫تا‬ ‫ببرد‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫نزد‬
‫خداوند‬ ‫که‬ ‫سال‬ ‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫داشت‬ ‫دوست‬ .‫باشد‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬
‫شده‬ ‫دختری‬ ‫صاحب‬ ‫و‬ ‫بازکرده‬ ‫همسرش‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫روی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫رحمت‬ ‫درهای‬
‫صدای‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫اقامه‬ ‫و‬ ‫اذان‬ ‫و‬ ‫بگیرد‬ ‫آغوش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫فرستادۀ‬ ،‫بودند‬
،‫پیامبر؟ص؟‬ ‫شیرین‬ ‫صدای‬ ‫با‬ ‫ابتدا‬ ‫همان‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بخواند‬ ‫او‬ ‫گوش‬ ‫در‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫پیامبر‬
‫پیامبر؟ص؟‬ ‫نزد‬ ‫وقتی‬ .‫اسالم‬ ‫دین‬ ‫پذیرش‬ ‫برای‬ ‫شود‬ ‫آماده‬ ‫فرزندش‬ ‫دل‬
:‫‌فرماید‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬ ‫نوزاد‬ ‫به‬ ‫مهربانانه‬ ‫نگاهی‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ،‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬
‫طلب‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫از‬ .»‫نیست‬ ‫مادر‬ ‫شیر‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫شیری‬ ‫هیچ‬ ‫کودک‬ ‫«برای‬
‫و‬ ‫برود‬ ‫منزل‬ ‫به‬ ‫زودتر‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫منتظر‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فرزندش‬ ‫برای‬ ‫خیر‬ ‫دعای‬
.‫سازد‬ ‫گاه‬‫آ‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫نصیحت‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫زنش‬
۳4‫صفحه‬،2‫جلد‬،‫الرضا‬ ‫اخبار‬‫عیون‬

49. ‫چرا؟‬ ‫حاال‬‫ولی‬‫یازدهم‬‫لحظۀ‬

50. 50
‫تربیت‬ ‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫فرزند‬‫تربیت‬
.‫است‬ ‫خیال‬ ‫و‬ ‫فکر‬ ‫در‬ ‫غرق‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫عوض‬ ‫را‬ ‫تلویزیون‬ ‫‌های‬‫ل‬‫کانا‬ ‫‌هدف‬‫ی‬‫ب‬
‫شهرتی‬ ‫و‬ ‫جایگاه‬ ‫به‬ ‫اینکه‬ ‫به‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫جوان‬ ‫روزهای‬ ‫تصورات‬ ‫به‬
‫راست‬ ‫و‬ ‫خم‬ ‫مقابلش‬ ‫احترام‬ ‫‌قصد‬‫ه‬‫ب‬ ‫جماعتی‬ ،‫شود‬ ‫وارد‬ ‫هرکجا‬ ‫که‬ ‫برسد‬
‫از‬‫سال‬‫‌های‬‫ل‬‫سا‬‫که‬ ‫بود‬‫شده‬‫آدمی‬‫همان‬‫هم‬ ‫حاال‬.‫کنند‬ ‫تحسینش‬‫و‬‫شوند‬
‫نشده‬‫چیزی‬‫آن‬‫نتیجه‬‫اما‬‫بود؛‬‫کشیده‬ ‫نقشه‬‫برایش‬‫و‬‫داشت‬‫انتظار‬‫خودش‬
.‫است‬‫ناراضی‬‫و‬‫پشیمان‬‫سخت‬‫رفتارش‬ ‫از‬‫و‬‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬‫که‬ ‫بود‬
‫به‬ ‫رسیدن‬ ‫درصدد‬ ‫که‬ ‫اهدافی‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫برنام‬ ‫برای‬ ‫بود‬ ‫گذاشته‬ ‫را‬ ‫وقتش‬ ‫تمام‬
‫کار‬ ‫دفتر‬ ‫در‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫خالصه‬ ‫زندگی‬ ‫تمام‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ .‫بود‬ ‫تحققشان‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬
‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫درس‬ ‫و‬ ‫کار‬ ‫صرف‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫جوان‬ ‫تمام‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ .‫اقتصادی‬ ‫مدیریت‬ ‫و‬
‫تمام‬ ‫روزی‬ ‫غفلت‬ ‫همین‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫نم‬ ‫فکر‬ ،‫بود‬ ‫غافل‬ ‫فرزندانش‬ ‫و‬ ‫خانواده‬ ‫از‬ ‫و‬
‫جز‬ ‫حاصلی‬ ‫که‬ ‫غفلتی‬ ‫‌کشاند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫نابودی‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫آیند‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ش‬‫تال‬
.‫نگذاشت‬‫جا‬‫بر‬‫‌هایش‬‫ش‬‫تال‬‫‌ماندن‬‫ه‬‫‌نتیج‬‫ی‬‫ب‬
‫روزهایی‬‫و‬‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬‫چرتکه‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫کتاب‬ ‫‌ و‬‫ب‬‫حسا‬‫خودش‬‫با‬‫و‬‫نشسته‬ ‫حاال‬

51. 51
‫چرا؟‬ ‫حاال‬ ‫ولی‬‫یازدهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
.‫‌گذراند‬‫ی‬‫م‬ ‫خاطر‬ ‫از‬ ،‫است‬ ‫گذرانده‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫و‬ ‫زندگی‬ ‫به‬ ‫‌توجه‬‫ی‬‫ب‬ ‫که‬ ‫را‬
.‫شده‬ ‫‌دار‬‫ه‬‫خدش‬ ‫فرزندانش‬ ‫و‬ ‫خانواده‬ ‫رفتار‬ ‫با‬ ‫زحمتش‬ ‫و‬ ‫تالش‬ ‫‌عمر‬‫ک‬‫ی‬
‫‌کاری‬‫م‬‫ندان‬ ‫با‬ ،‫بود‬ ‫کرده‬ ‫جمع‬ ‫‌ذره‬‫ه‬‫ذر‬ ‫زحمت‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫اعتباری‬ ‫و‬ ‫احترام‬ ‫و‬ ‫آبرو‬
‫اولین‬ ‫و‬ ‫رفته‬ ‫باد‬ ‫به‬ ‫جبران‬ ‫غیرقابل‬ ‫اشتباهاتی‬ ‫دادن‬ ‫انجام‬ ‫و‬ ‫اطرافیانش‬
.‫است‬‫خودش‬‫مقصر‬
‫تالش‬ ‫و‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫بیرون‬ ‫‌کردن‬‫ف‬‫صر‬ ‫وقت‬ ‫‌همه‬‫ن‬‫آ‬ ‫‌جای‬‫ه‬‫ب‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫پشیمان‬
‫جامعۀ‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫نبوده‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫و‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫حواسش‬ ‫چرا‬ ،‫جامعه‬ ‫برای‬
‫را یاد‬ ‫مسائل‬ ‫از‬ ‫خیلی‬ ‫شد‬ ‫باعث‬ ‫که‬ ‫غفلتی‬ ‫شده؛‬ ‫غافل‬ ‫‌نفری‬‫ج‬‫پن‬ ‫کوچک‬
.‫کنند‬ ‫‌ارزش‬‫ی‬‫ب‬‫را‬‫ارزشش‬‫با‬‫‌های‬‫ش‬‫تال‬‫تمامی‬‫ندانسته‬‫و‬‫نگیرند‬
‫خانه‬‫باید‬‫که‬ ‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫نتیجه‬‫این‬‫به‬‫‌کند؛‬‫ی‬‫م‬‫سنگین‬‫و‬‫سبک‬‫که‬ ‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬
‫از‬ ‫بعد‬ ‫و‬ ‫امروز‬ ‫چرا‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫ناراحت‬ ‫و‬ ‫‌داد‬‫ی‬‫م‬ ‫قرار‬ ‫اول‬ ‫اولویت‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫خانواده‬ ‫و‬
‫پیش‬‫‌ها‬‫ت‬‫مد‬‫باید‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫نتیج‬.‫است‬‫رسیده‬‫نتیجه‬‫این‬‫به‬،‫سال‬‫همه‬‫این‬
.‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫تالش‬‫‌آوردنش‬‫ت‬‫‌دس‬‫ه‬‫ب‬‫برای‬‫و‬‫کرده‬ ‫فکر‬‫آن‬‫به‬