3. Cada dúas semanas morre unha lingua En menos dun século desaparecerán máis da metade das 7 mil que se falan no mundo. En colaboración co instituto a prol das linguas en perigo, a publicación National Geographic está a realizar un proxecto de documentación, para identificar os lugares do mundo onde a situación é máis crítica. Cada 14 días, apuntan, unha lingua morre. Segundo este dato, calculan que para 2010 probabelmente desaparecerán máis da metade das 7 mil que se falan no mundo algunhas sen testemuña escrita ou audiovisual ningunha- e con elas a sabedoría acumulada dos seus pobos. O proxecto de National Geographic, ademais de identificar os puntos críticos, traballa en plans de revitalización destas linguas que esmorecen, como por exemplo a implantación de programas de aprendizaxe para os cativos en idade escolar. Porén, afirman que o éxito destes plans depende do grao de implicación dos estados. Así, salientan como positivo o traballo feito co hawaiano, co maorí e co hebreo, e avogan polo uso das novas tecnoloxías para acadar resultados máis positivos. Fonte: xornaldixital Vieiros.
4. A linguaxe é a propiedade máis característica da especie humana. A súa realización por medio de linguas amosa o carácter social dos humanos e a súa diversidade cultural. A diversidade lingüística pódese medir no número de linguas que se falan na terra. Cantas linguas se falan hoxe no mundo? Calcúlase que hoxe se falan no mundo entre 4.000 e 7.000 linguas diferentes. Menos de 300 linguas superan o millón de falantes. O MUNDO: UNHA REALIDADE PLURILINGÜE .
5. A ONU recoñece uns 200 estados, pola contra hai milleiros de linguas vivas. As fronteiras políticas poucas veces nos axudan a debuxar as fronteiras lingüísticas. O normal é que a un estado lle correspondan varias linguas. O FALSO MONOLINGÜISMO FRANCÉS
6. Máis de 40 millóns de cidadáns da UE falan cada día unha lingua non oficial do Estado en que habitan. A UE , como institución supranacional, é a organización máis políglota do mundo . A EUROPA DAS NACIÓNS
7.
8. A institución europea aposta polo recoñecemento e polo valor da diversidade lingüística. Porén, iso non se traduce en políticas lingüísticas activas, diversificadas e transversais, xa que estas cuestións dependen de cada Estado membro.
9. No continente europeo hai moi poucos estados monolingües: tradicionalmente mencionamos os casos de Islandia e Portugal (co permiso do mirandés), hoxe deberiamos incluír varias ex-repúblicas soviéticas. No resto dos estados contabilízanse numerosas linguas, xa territoriais xa vencelladas a grupos étnicos espallados por diferentes países…