15. Γεια σου, μωρέ ποτάμι Γεια σου, μωρέ ποτάμι, οπού 'βλεπες χαράματα παρόμοιο τέκνο του θεού, μ' ένα κλωνί ρογδιάς στα δόντια να ευωδιάζεται απ' τα νερά σου
16. κι εσύ βρυσούλα του μεσημεριού που έφτανες ως τα πόδια του κι εσύ κοπέλα που ήσουνα η Ελένη του που ήσουνα το πουλί του, η Παναγιά του, η Πούλια του.
17. Η ποδηλάτισσα Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα που 'κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα.
18. Βρήκα τα φρούτα που 'χε στο πανέρι της, το δαχτυλίδι που 'πεσε απ' το χέρι της.
20. Το Άξιον εστί ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φως και η πρώτη χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου η αλκή μες στο ζώο που οδηγεί τον ήλιο το φυτό που κελάηδησε και βγήκε η μέρα
21. Η στεριά που βουτά και υψώνει αυχένα ένα λίθινο άλογο που ιππεύει ο πόντος οι μικρές κυανές φωνές μυριάδες η μεγάλη λευκή κεφαλή Ποσειδώνος
22. ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΟΡΕΣ ΑΝΕΜΟΙ που ιερουργούνε που σηκώνουν το πέλαγος σα Θεοτόκο που φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια που σφυρίζουν στα όρη κι έρχονται