1. Park Geun-hye en haar missie
Afgelopen december werd Park Geun-ye (1952) gekozen als president van Zuid-Korea
en werd hiermee de eerste vrouwelijke president. Een nieuw gezicht in de Zuid
Koreaanse politiek is het zeker niet. Haar vader Park Chung Hee wordt over het
algemeen gezien als de architect van het moderne Zuid-Korea en ‘The miracle on the
Han river’. Mede hierdoor is zij geliefd bij het conservatieve deel van de Zuid-Koreanen
die ondanks de onderdrukking van de oppositie tijdens de regeerperiode van haar vader
(1961-1979) op haar stemden. Park studeerde Electronic Engineering en daarna kort in
Frankrijk totdat haar moeder vermoord werd tijdens een mislukte aanslag op haar
vader tijdens een toespraak op 15 augustus 1974. Ook haar vader werd in oktober 1979
door het hoofd van zijn eigen geheime dienst vermoord en in 2006 kwam Park zelf door
een aanslag bijna om het leven.
Zuid-Korea toen en nu
De situatie waarin dochter Park aan de macht komt lijkt in sterk contrast te staan met die van
haar vader. Vader Park kwam aan de macht door een staatsgreep op 16 mei 1961. De belofte
om na het herstellen van de orde terug te keren naar het leger maakte hij echter nooit waar en
regeerde zo tot zijn dood in 1979. Zuid-Korea was aan het begin van de jaren 60 niet alleen
een dictatuur, ook was het met een jaarinkomen van $ 200 per hoofd van de bevolking een
van de armste landen ter wereld. Hoe anders is de situatie nu. Zuid-Korea transformeerde van
een dictatuur naar een democratie en de welvaart ($ 31.750 PPP in 2011) is net iets hoger dan
het gemiddelde binnen de Europese Unie.
Het land kende een enorme vooruitgang waarin jaren met een economische groei van 10 %
geen uitzonderingen waren. Toch lijken deze groeicijfers tot het verleden te behoren. Het ‘747’
doel (7 % groei, $ 40.000 GDP en de zevende economie van de wereld) van haar eveneens
conservatieve voorganger president Lee Myung Bak werd niet gehaald en de spectaculaire
groeicijfers van 10 % lijken voorlopig tot het verleden te behoren, al wordt er voor 2013 wel
gewoon een groei van 3,6 % verwacht. Het land heeft zich in sneltreinvaart ontwikkeld en
deze situatie zorgt voor een steeds sterkere vraag naar economische en sociale hervormingen.
Een andere taak vergeleken met de afgelopen decennia waarin de economische groei voor
alles leek te gaan.

2. De arbeidsmarkt
Bijna nergens ter wereld wordt er zo hard gestudeerd als in Zuid-Korea. Privé scholen zijn er
in overvloed, prestatiedruk is enorm en iedereen wilt zo een plekje veroveren bij een van de
‘chaebols’ (de Zuid-Koreaanse conglomeraten). Toch lijkt er niet voor iedereen plek op de
arbeidsmarkt. Hoewel de werkeloosheid met 3 % erg laag is, vindt slecht de helft van de
afgestudeerden een baan op het gewenste niveau. De andere helft is dan ook gedwongen om
onder hun niveau te werken. Een veel gehoorde klacht vanuit het bedrijfsleven is dan ook dat
zij vaak de essentiële benodigde competenties missen waar de markt om vraagt. Het
particuliere geld dat de Koreaanse ouders buiten het reguliere onderwijs bijspringen komt
neer op 8 % van het gezinsinkomen per kind. Een dure hobby als je vier kinderen hebt. De
kosten van het onderwijs zijn mede de oorzaak dat de Koreanen met 1,2 bijna het laagste
geboortecijfer ter wereld hebben. Op dit moment heeft het land door de relatief late opkomst
van de welvaart, een van de jongste bevolkingen, maar met dit geboortecijfer heeft het land in
2050 de op een na oudste bevolking van de ontwikkelde landen. Hierdoor zal de potentiële
economische groei vanaf 2030 lager zal zijn dan 2 %. Een hogere arbeidsparticipatie van de
vrouwen in de leeftijd van 25-54 jaar (nu een van de laagste binnen de ontwikkelde landen)
kan deze klap wellicht verzachten.
De inkomensongelijkheid
Een van de belangrijkste punten op Parks agenda zal de inkomensongelijkheid zijn. Tot de
Aziatische financiële crisis in 1997 was de inkomensongelijkheid relatief laag, maar de laatste
15 jaar is dit gegroeid. Ook het aantal mensen dat in relatieve armoede leeft is gestegen tot
15 %. Hoewel er door de verwachte economische groei, ruimte lijkt te zijn voor meer sociale
uitgaven, is gebleken dat dit in het Koreaanse geval niet altijd zal gebeuren. Ook de afgelopen
jaren vond er een relatief sterke economische groei plaats, maar zoals hierboven beschreven,
had dit geen negatief effect op de inkomensongelijkheid. De overheidsuitgaven aan het
sociale vangnet zijn in Korea een van de laagste binnen de ontwikkelde landen, mede doordat
de familie in plaats van de staat voor het vangnet zorgt.
De rol van de ‘Chaebols’
Ook wordt de roep vanuit de samenleving steeds sterker om de macht van de conglomeraten
of in het Koreaanse geval ‘chaebols’ terug te dringen. In het economische masterplan dat door

3. vader Park succesvol werd ingezet, opereerden chaebols en overheid hand in hand. Een relatie
die nog steeds zeer sterk is en gezien de verwikkeling met elkaar ook niet moeilijk los te laten
is. Dit laat zich onder andere zien door het groot aantal corruptie schandalen en de manier
waarop de Koreaanse regering hiermee omgaat door middel van het verlenen van gratie. Park
staat dan ook voor de opdracht om de economie te ‘democratiseren’, want hoewel de op
productie leunende chaebols van grote waarde zijn voor de Koreaanse economie, zorgen zij er
ook voor dat het midden en klein bedrijf en de dienstensector (1 na laagste binnen de
ontwikkelde landen) zeer zwak gebleven zijn. Slecht vier van Korea’s 30 grootste bedrijven
zijn actief in de dienstensector. Met een hoog ontwikkelde dienstensector is de Koreaanse
economie ook beter in staat hoogwaardige banen te creëren, die betere mogelijkheden bieden
aan de hoogopgeleide jongeren.
Het lijkt erop dat de Zuid-Koreaanse president meer dan ooit gedwongen wordt een
gebalanceerd verhaal te vertellen. Ook in aanloop naar de verkiezingen werd duidelijk dat
alleen het benadrukken van economische groei niet voldoende is om de kiezer voor zich te
winnen. Het beleid dat het land de welvaart bracht lijkt aan vervangen toe en hier zal Park dan
ook aan moeten werken. Op dit moment bestuderen Koreaanse ambtenaren de welvaartsstaat
in onder andere Nederland en Scandinavië aandachtig, om de komende hervormingen voor te
bereiden. Zo bevindt Koreaanse economie zich op een kruispunt en zullen de keuzes van
dochter Park bepalen hoe zij haar vader in de geschiedenisboeken zal opvolgen.