3. •Maganda ang araw noong panahong
iyon. Binabagtas ni Ibarra ang kahabaan
ng Maynila sakay sa kalesa at ang
tanawin sa paligid ay nakapagpabalik ng
kanyang mga alaala.
4. •Katulad pa rin ng dati ang kanyang
namasdan. Mga kalesa at karumatang
walang humpay sa pagbyahe, salimbayan ng
mga taong abala sa pangangalakal at kanya-
kanyang mga gawain: may mga Europeo,
Intsik, Pilipino; may mga lalaking kargador,
ang iba ay mga kababaihang nagtitinda ng
prutas. Ang mga tindahan at mga hayop na
kasama sa paghahanapbuhay ay nandoon
5. •Walang pinagbago ang puno ng talisay
sa San Gabriel samantalang imbes na
umunlad ay pumangit naman ang
Escolta.
6. •Nagmamadali namang ihatid ng mga
karwahe ang mga kawani sa tanggapan
at mga pari, kabilang na si Padre
Damaso. Siya’y nakita ni Kapitan Tinong
kaya binati siya nito.
7. •Sa kalye ng Arroceros ay napadako si Ibarra
at naalalang minsan ay nahilo siya sa
napakasamang amoy ng tabako doon.
Naikumpara din niya ang mga hardin sa
Europa ng mapadaan siya sa Hardin ng
Botaniko.
8. •Ang buong Maynila para sa kanya ay
walang pinag-unlad, bagkus ang mga
gusali ay nilulumot lamang ng panahon.
9. DAHIL DITO, SUMAGI SA ISIPAN NI IBARRA ANG
SINABI NG KANYANG GURONG PARI.
• Una: Ang karunungan ay matatamo kapag hinangad ng
puso.
• Pangalawa: Ang karunungan ay dapat linangin at isalin sa
susunod na henerasyon.
• Pangatlo: Dapat lamang na magkaroon ng pakinabangan
– kung ang mga kastila ay nanatili dito upang kuhanin ang
yaman ng bansa, marapat lamang na ibigay naman ng
bansang dayuhan ang karunungan at edukasyon.
10. SAGUTIN!
1. Ano ang sinakyan ni Ibarra sa pagbagtas sa kahabaan ng
Maynila?
2. Sino ang bumati kay Padre Damaso?
3. Saan matatagpuan ang puno ng Talisay na nakita ni
Ibarra?
4. Sa anong kalye nahilo si Ibarra dahil sa masamang amoy
ng tabako?
5. Ayon kay Ibarra umunlad ba ang Maynila? Oo o hindi.
