2. Unha filla queixábase co seu pai a
cerca da vida e lamentábase de que
as cousas no lle saían ben.
Non sabía como facer para seguir
adiante, pois sentíase desfalecer e
íase dar por vencida.
Estaba cansa de loitar e loitar, sen
obter ningún resultado.
Parecía que cando solucionaba un
problema, aparecía outro.

3. O seu pai, un xefe de cociña, levouna
ao lugar de traballo. Alí tomou tres
potas con auga e colocounas no
lume. Axiña a auga das tres potas
estaba fervendo.
Nunha colocou cenorias, noutra
colocou ovos e na última colocou
grans de café.
Deixounas ferver. Sen dicir unha
palabra, só miraba e lorría á súa filla
mentres esperaban.

4. A filla impacientábase, preguntándose que estaría facendo o seu
pai. Aos 20 minutos o pai apagou o lume.
Sacou os ovos e colocounos nun recipiente, sacou as cenorias e
púxoas nun prato e, finalmente, colocou o café nun tazón.
Mirando á súa filla díxolle: Querida, que ves?
“Ovos, cenorias e café” foi a súa resposta.

5. Fíxoa achegarse e pediulle que tocase as
cenorias. Ela fíxoo e notou que estaban
brandas.
Logo pediulle que tomase un ovo e o rompese.
Despois de quitarlle a casca, observou que o
ovo estaba duro.
Logo pediulle que probase o café. Ela sorriu
mentres gozaba dunha exquisita taza da
deliciosa bebida.
Sorprendida e intrigada a filla preguntou: Que
significa todo isto, pai?
El explicoulle que os tres elementos
enfrontáranse á mesma adversidade: auga
fervendo!
Só que reaccionaran de forma diferente.

6. A cenoria chegou á
auga forte, dura;
pero despois de
pasar pola agua
fervendo volveuse
branda e fácil de
desfacer.

7. Os ovos chegaran á
auga fráxiles, a súa
casca fina protexía o
seu interior líquido;
pero despois de estar
na auga fervendo
endurecérase.

8. Os grans de café,
con todo, eran únicos:
Despois de estar na auga fervendo
cambiaran a auga. Cando a auga
chega ao punto máximo de ebulición o
café alcanza o seu mellor sabor e
aroma.

9. Os grans de café
CAMBIARON,
TRANSFORMÁRONSE
nun delicoso café que
nos AGASALLA cun
AROMA especial.

14. Escoitastes que se dixo: Amarás o teu
próximo e aborrecerás o teu inimigo. Pero eu
dígovos: Amade os vosos inimigos, bendicide
os que vos maldín, facede ben aos que vos
aborrecen, e rezade polos que vos aldraxan e
vos perseguen; para que sexades fillos do
voso Pai que está nos ceos, que fai saír o seu
sol sobre malos e bos, e que fai chover sobre
xustos e inxustos. Porque se amades os que
vos aman, que recompensa teredes? Non fan
tamén o mesmo os publicanos? E se saudades
aos vosos irmáns soamente, que fecedes de
máis? Non fan tamén así os xentís? Sede,
pois, vós perfectos, como o voso Pai que está
nos ceos é perfecto. Mt 5, 43-48

17. 1.Felices somos en la pobreza
si en nuestras manos hay amor de Dios,
si nos abrimos a la esperanza,
si trabajamos en hacer el bien.
Felices somos en la humildad,
si como niños sabemos vivir
será nuestra heredad la tierra,
la tierra.
Si el grano de trigo no muere en la tierra
es imposible que nazca fruto.
Aquel que da su vida para los demás
tendrá siempre al Señor.

18. 2. Felices somos si compartimos
si nuestro tiempo es para los demás,
para el que vive en la tristeza
y para quien camina en soledad.
Felices somos si damos amor,
si en nuestras manos hay sinceridad,
podremos siempre mirar y ver a Dios,
y ver a Dios.
3. Felices somos si ofrecemos paz
y nuestra voz denuncia la opresión,
si desterramos odio y rencores
será más limpio nuestro corazón.
Felices somos en la adversidad
si nos persiguen cuando no hay razón,
la vida entonces tendrá sentido en Dios,
Sentido en Dios.

20. AMOR

21. Converterse é mirar noutra dirección,
máis alá, máis lonxe, máis profundo.
Converte a miña mirada, Señor,
para que saiba ver o amor escondido;
para que descubra las feridas
de quen me rodea
e queira curalas.
Transforma a miña mirada, Señor,
para que intúa as posibilidades
de paz, de concordia,
de xustiza, de amor.
Converte a miña mirada, Señor.
Converterse é comprometerse
un pouco máis, un pouco mellor…

22. Axúdame a loitar pola miña familia.
Dáme coraxe para perseverar
cando o camiño se faga difícil.
Dáme paciencia para aturar
os obstáculos sen renderme.
Dáme ilusión para seguir crendo
cando me quede sen apoios.
Dáme forza para complicarme
en batallas boas.
Dáme mans para agarimar,
pés para camiñar,
palabra para cantar
sempre a favor dun mundo bo.
Faime alguén comprometido
co meu mundo, Señor.
Dáme fe e forzas para comezar
hoxe este camiño de conversión.