2. EN PASCUA SE CONMEMORA a
resurrección de Xesús. Su cruel
muerte por crucifixión coincidió
con a celebración de a Pascua
judía. Lo que los judíos llevaban
más de 1.000 años representando
Unhapor medio del Xesús, de
vez morto sacrificio
corderos e a cena de Pascua fue
como era o día da Preparación
precisamente lo que sufrió o
e apuntabade Dios. Al mismo tiempo
Cordero o sábado,
que as mulleres foron ao
por toda a tierra de Israel
sepulcro e vironecomo era
seleccionaban mataban o
cordero pascual, Xesús era
colocado o seu corpo. Logo
crucificado.
regresaron e prepararon
aromas e mirra.
3. E o sábado descansaron segundo o precepto.
(Lc. 23, 55-56)
4. O primeiro día da
semana vai
María Madalena
de madrugada
ao sepulcro,
cando aínda estaba
escuro, e ve que a
pedra da entrada
estaba quitada.
5. Estaba María fóra
chorando
e ve dous anxos
de branco, sentados
onde estivera
o corpo de Xesús.
Dinlle eles:
-Muller, por que
choras?
Ela respondeulles:
- Porque levaron
o meu Señor e non
Sei onde o puxeron.
6. Dito isto, volveuse viu a
Xesús, de pé, pero non
sabía que era Xesús.
Dille Xesús:
- Muller, por que choras?
A quen buscas?
Ela, pensando que era o
xardineiro, díxolle:
- Señor, se ti o levaches,
dime onde o puxeches,
e eu collereino.
Xesús díxolle:
- María. Ela volveuse e
respondeulle:
- Rabuni, que significa
Mestre.
7. Díxolle Xesús:
- No me toques
pois aínda non
subín ao Pai.
Pero vai a meus
irmáns e dilles:
Subo a meu Pai
e voso Pai,
a meu Deus e
voso Deus.
(Xn. 20, 1,11-17)
10. Despois apareceuse
a dous deles
cando ían camiño
a Emaús.
Ao achegarse á
aldea, fixo coma
Quen quería seguir
Para adiante. Pero
eles rogáronlle:
-Queda connosco,
porque se fai tarde e
a noite bótase enriba.
11. Sentado con eles, tomou o pan,
pronunció a bendición, partiuno
e déullelo.
Entonces abríronselles os ollos
e recoñecérono; pero el
desapareceu da súa vista.
Eles volveron
a contárllelo
aos outros,
discípulos e
como o
recoñeceron
ao partir o pan
(Lc, 24, 28-31)
12. Estaban falando
destas cousas,
cando Xesús se
presentou no medio
deles e lles dixo:
- A Paz sexa
convosco.
Son eu.
Mirade as miñas
mans e os meus
pés. Palpádeme e
vede, porque un
Espírito non ten
carne e ósos como
vedes que teño eu.
13. E ao incrédulo Tomé, díxolle:
Trae a túa man e en
Mete tu mano
métea no meu costado
Benaventurados os que cren
sen ter visto.