2. Os once discípulos
marcharon a Galilea,
ao monte que Xesús
lles indicara.
Ao velo adorárono;
algúns, con todo
dubidaron.
Xesús achegóuselles
e díxolles:
3. Mt 28, 16-20
«Déuseme todo poder no
ceo e mais na terra.
Ide, pois e facede discípulos
meus a todas as xentes
bautizándoas no nome do
Pai e do Fillo
e do Espírito Santo,
e ensinándolles a gardar
todo canto eu
vos mandei».
4. Soidade e esperanza
Somos perpetuos adolescentes.
Tan contraditorios e tan complicados.
Gritamos que nos deixen en paz,
pero non somos capaces de estar sós.
5. Buscamos a soidade e enchémola de mensaxes
por medio das últimas tecnoloxías.
Pasamos a vida proclamando que nos
bastamos a nós mesmos,
que non necesitamos nada de ninguén.
Pero non podemos prescindir dos demais.
A soidade pode ser unha excelente ocasión
de encontro con nós mesmos,
pero tal vez sexa ese encontro
o que menos desexamos.
6. A soidade é fonte de creatividade, pero fai falla ter un
espírito creativo.
Do contrario, a soidade é un manancial de aburrimento,
de nostalxias, de insatisfacción.
A soidade é un tesouro, cando foi elixida libremente.
Cando é imposta, constitúe por si mesma
unha condena insoportable.
7. Xesús prometera aos seus discípulos que non os deixaría orfos.
Con todo, o misterio da Ascensión do Señor
parece desmentir aquella promesa.
Así o cantaba Frei Luís de León:
E deixas , Pastor santo,
o teu rabaño neste val, fondo,
escuro, en soidade e pranto;
e ti, rompendo o puro
aire, vaste ao inmortal seguro?
8. O Mesías fora prometido co nome de “ Emmanuel”,
que significa “Deus connosco”.
Os seus amigos temían
quedar somerxidos na
soidade
da súa ausencia.
Estivera cerca dos pobres,
dos humildes
e dos enfermos.
9. O cristián sabe
que non está só no mundo.
Que o seu Señor o acompaña
nos seus caminos e lle amosa
os ideais
dos que ha de vivir
e polos que ha de loitar.
10. E promesa alenta
a secular peregrinaxe da Igrexa,
tantas veces atacada e ridiculizada
polos que ven nela
unha ameaza para a súa liberdade.
11. Todos os homes e mulleres
de boa vontade han de saber que
Xesús e a súa mensaxe non
pertencen ao pasado
nin a un só grupo.
Están aí para todos.
12. Señor Xesús,
a fe descóbrete sempre
ao noso lado.
Axúdanos a vivir
de tal modo que
poidamos facer evidente
a túa presenza a todos
os que camiñan
connosco.
Amén.
13. José Román Flecha Andrés
PALABRA DEL SEÑOR, Salamanca 2007
Presentación: Antonia Castro Panero
Música: Contemplación. Música para orar.