Domingo B

1. ““AbriranseAbriranse
os ollos do cego,os ollos do cego,
os oídos do xordoos oídos do xordo
destaparanse, saltarádestaparanse, saltará
coma un corzo o coxo,coma un corzo o coxo,
a lingua do mudoa lingua do mudo
cantará”.cantará”.
( Isaías 35, 4-7)

2. A profecía de Isaías anunciaba tempos mesiánicos.A profecía de Isaías anunciaba tempos mesiánicos.
Anunciaba tempos de mananciais e torrentes,Anunciaba tempos de mananciais e torrentes,
de augas e estanques na estepa.de augas e estanques na estepa.

3. Esas esperanzas eran o reflexo dunha humanidadeEsas esperanzas eran o reflexo dunha humanidade
que busca en Deus a salvación integral da persoa eque busca en Deus a salvación integral da persoa e
da sociedade.da sociedade.

4. Xesús achegou os seus dedos aos oídos e áXesús achegou os seus dedos aos oídos e á
boca do enfermo e pronunciou a palabraboca do enfermo e pronunciou a palabra
“Effetá”, que significa “Ábrete”.“Effetá”, que significa “Ábrete”.
No evanxeo deste domingo a xente pediu a Xesús que
impuxese as mans sobre un home xordo e que
apenas podía falar.

5. Os xestos das súas mans
podían facer perceptible
a compaixón e o poder
de Xesús.
E aquela palabra podía
manifestar a súa forza e
autoridade a todos os
que podían oílo.

6. Xesús elevou a vista ao ceo
e suspirou.
Coa súa ollada ao altoCoa súa ollada ao alto
sinalaba habitualmente asinalaba habitualmente a
súa confianza no Pai.súa confianza no Pai.
O seu alento cortadoO seu alento cortado
reflectía a súa proximidadereflectía a súa proximidade
á dor ou a debilidad dasá dor ou a debilidad das
xentes.xentes.

7. “Todo lo ha hecho bien”“Todo lo ha hecho bien”
““Todo o fixo ben”Todo o fixo ben”
As accións boas reflicten a bondadeAs accións boas reflicten a bondade
de quen as fai.de quen as fai.
A bondade e a compaixón de Xesús.A bondade e a compaixón de Xesús.

8. ““Fai oír os xordos”Fai oír os xordos”
Agora Xesús capacita os xordos paraAgora Xesús capacita os xordos para
escoitar e aceptar de corazónescoitar e aceptar de corazón
a única palabra que liberaa única palabra que libera.
Se en Israel os libros
santos
invitaban o crente
a “oír” a voz de Deus,
é porque dela dependía
a súa liberdade.

9. “Fai falar os mudos”
Se os ídolos tiñan boca, non había voz na súaSe os ídolos tiñan boca, non había voz na súa
garganta. A mudez era o sinal máis claro da súagarganta. A mudez era o sinal máis claro da súa
falsidade. Xesús exhorta a anunciar a mensaxe dafalsidade. Xesús exhorta a anunciar a mensaxe da
salvación e da vida.salvación e da vida.

10. Señor Xesús,Señor Xesús,
axúdanos a escoitar con fe a túa palabraaxúdanos a escoitar con fe a túa palabra
e a anunciala en todas partes con coraxee a anunciala en todas partes con coraxe
e alegría. Amén.e alegría. Amén.

11. José Román Flecha Andrés
PALABRA DEL SEÑOR –Salamanca
Presentación: Antonia Castro Panero