1. José Antonio Pagola
19 de agosto de 2012
20º Tempo ordinario (B)
Red evangelizadora BUENAS NOTICIAS
Difunde a forza que encerra a Eucaristía. Pásao. Xoán 6, 51-58
Música: Quietud
Presentación: B.Areskurrinaga HC; euskaraz: D. Amundarain
2. Segundo o relato de
Xoán, unha vez máis
os xudeos, incapaces
de ir máis alá do
físico e material,
interrompen a Xesús,
escandalizados pola
linguaxe agresiva que
emprega:
"Como pode este
darnos a comer a
súa carne?".
Xesús non retira a súa
afirmación senón que
dá ás súas palabras un
contido máis profundo.
3. O núcleo da súa
exposición
permítenos
adentrarnos
na experiencia
que vivían
as primeiras
comunidades
cristiás ao
celebrar a
eucaristía.
4. Segundo Xesús,
os discípulos non
só han de crer
nel, senón que
han de
alimentarse e
nutrir a súa vida
da súa mesma
persoa.
5. A eucaristía é unha
experiencia central
nos seguidores de Xesús.
6. As palabras
que seguen “A miña
non fan
carne é
senón
destacar o seu
verdadeira
carácter comida e o
fundamental e meu
indispensable: sangue é
verdadeira
bebida”.
7. Se os discípulos non se alimentan
del, poderán facer e dicir
moitas cousas, pero non han de
esquecer as súas palabras:
"Non teredes vida en vós".
8. Para ter vida dentro de nós
necesitamos alimentarnos de
Xesús, nutrirnos do seu alento
vital, interiorizar as súas actitudes
e os seus criterios de vida.
9. Este é o segredo e a forza
da eucaristía.
Só o coñecen aqueles que
comungan con El e se
alimentan da súa paixón
polo Pai e do seu amor
aos seus fillos.
10. A linguaxe de
Xesús é de
gran forza
expresiva.
A quen sabe
alimentarse del,
faille esta
promesa:
"Ese habita en
min e eu nel".
11. Quen se nutre da eucaristía experimenta
que a súa relación con Xesús non é algo
externo.
Xesús non é un modelo de vida que
imitamos desde fóra.
Alimenta a nosa vida desde dentro.
12. Esta
experiencia Ese
de "habitar" intercambio
en Xesús mutuo,
e deixar que esta comuñón
Xesús estreita,
"habite" en difícil de
nós pode expresar con
transformar palabras,
de raíz a constitúe a
nosa fe. verdadeira
relación do
discípulo con
Xesús.
Isto é seguilo sostidos
pola súa forza vital.
13. A vida que Xesús transmite
aos seus discípulos na
eucaristía é a que El mesmo
recibe do Pai que é Fonte
inesgotable
de vida plena.
Unha vida que non se
extingue coa nosa
morte biolóxica.
Por iso atrévese Xesús a
facer esta promesa
aos seus:
“O que come este pan
vivirá para sempre”.
14. Sen dúbida, o signo máis grave da crise de fe
cristiá entre nós
é o abandono tan xeneralizado da eucaristía
dominical.
Para quen ama a Xesús é doloroso observar
como a eucaristía vai perdendo o seu poder de
atracción.
15. Pero é máis doloroso aínda ver
que desde a Igrexa asistimos a este
feito sen atrevernos a reaccionar.
Por que?
16. ALIMENTARNOS DE XEXÚS
Segundo o relato de Xoán, unha vez máis os xudeos, incapaces de ir máis alá do físico e
material, interrompen a Xesús, escandalizados pola linguaxe agresiva que emprega: “Como pode este darnos
a comer a súa carne?”. Xesús non retira a súa afirmación senón que dá ás súas palabras un contido máis
profundo.
O núcleo da súa exposición permítenos adentrarnos na experiencia que vivían as primeiras
comunidades cristiás ao celebrar a eucaristía. Segundo Xesús, os discípulos non só han de crer nel, senón
que han de alimentarse e nutrir a súa vida da súa mesma persoa. A eucaristía é unha experiencia central nos
seguidores de Xesús.
As palabras que seguen non fan senón destacar o seu carácter fundamental e indispensable: “A
miña carne é verdadeira comida e o meu sangue é verdadeira bebida". Se os discípuos non se alimentan del ,
poderán facer e dicir moitas cousas, pero non han de esquecer as súas palabras: "Non teredes vida en vós".
Para ter vida dentro de nós necesitamos alimentarnos de Xesús, nutrirnos do seu alento vital,
interiorizar as súas actitudes e os seus criterios de vida. Este é o segredo e a forza da eucaristía. Só o
coñecen aqueles que comungan con El e se alimentan da súa paixón polo Pai e do seu amor aos seus fillos.
A linguaxe de Xesús é de gran forza expresiva. A quen sabe alimentarse del, faille esta promesa:
"Ese habita en min e eu nel". Quen se nutre da eucaristía experimenta que a súa relación con Xesús non é algo
externo. Xesús non é un modelo de vida que imitamos desde fóra. Alimenta a nosa vida desde dentro.
Esta experiencia de "habitar" en Xesús e deixar que Xesús "habite" en nós pode transformar de
raíz a nosa fe. Ese intercambio mutuo, esta comuñón estreita, difícil de expresar con palabras, constitúe a
verdadeira relación do discípulo con Xesús. Isto é seguilo sostidos pola súa forza vital.
A vida que Xesús transmite aos seus discípulos na eucaristía é a que El mesmo recibe do Pai que é
Fonte inesgotable de vida plena. Unha vida que non se extingue coa nosa morte biolóxica. Por iso atrévese
Xesús a facer esta promesa aos seus: “O que come este pan vivirá para sempre".
Sen dúbida, o signo máis grave da crise de fe cristiá entre nós é o abandono tan xeneralizado da
eucaristía dominical. Para quen ama a Xesús é doloroso observar como a eucaristía vai perdendo o seu poder
de atracción. Pero é máis doloroso aínda ver que desde a Igrexa asistimos a este feito sen atrevernos a
reaccionar. Por que?
José Antonio Pagola
