1. Tede posta a roupa de traballoTede posta a roupa de traballo
e as lámpadas acesas,e as lámpadas acesas,

2. e sede coma os homes que agardan que volva o seu amoe sede coma os homes que agardan que volva o seu amo
da voda, para que, en canto chegue e chame,da voda, para que, en canto chegue e chame,
lle poidan abrirlle poidan abrir. (Lc 12, 35-40. (Lc 12, 35-40))

3. As nosas palabras máis sonoras non poden enmascararAs nosas palabras máis sonoras non poden enmascarar
a dureza da vidaa dureza da vida
para quen a soporta con dolor e con rabia.para quen a soporta con dolor e con rabia.

4. Pero é preciso vivir vixilantes para atisbarPero é preciso vivir vixilantes para atisbar
as posibilidades de renovaciónas posibilidades de renovación
que se nos poden presentar.que se nos poden presentar.

5. O relato evanxélico de hoxe ábrese
cunha das declaracións máis belas de Xesús:
““Non temas pequeno rabaño…”Non temas pequeno rabaño…”
(Lc 12,32-34)

6. Xesús inclúenos nese “pequeno rabaño” que é o seu.Xesús inclúenos nese “pequeno rabaño” que é o seu.
 Era pequenoEra pequeno
cando El o elixiu,cando El o elixiu,
 Era pequeno candoEra pequeno cando
se redactou este relato,se redactou este relato,
 E será sempre pequenoE será sempre pequeno
ao longo da historia.ao longo da historia.
 Era pequenoEra pequeno
cando El o elixiu,cando El o elixiu,
 Era pequeno candoEra pequeno cando
se redactou este relato,se redactou este relato,
 E será sempre pequenoE será sempre pequeno
ao longo da historia.ao longo da historia.
Pero sabe que foi admitido polo PaiPero sabe que foi admitido polo Pai
no seu Reino.no seu Reino.

7. O Mestre lémbranos queO Mestre lémbranos que
““onde está o noso tesouro alí está o noso corazón”.onde está o noso tesouro alí está o noso corazón”.
Esta observación, convértese en exhortaciónEsta observación, convértese en exhortación
para elixir o tesouro verdadeiropara elixir o tesouro verdadeiro
que ha de atraer os nosos afectos.que ha de atraer os nosos afectos.

8. Xesús pronuncia dúas palabras sobreXesús pronuncia dúas palabras sobre a espera e a vixilanciaa espera e a vixilancia::Xesús pronuncia dúas palabras sobreXesús pronuncia dúas palabras sobre a espera e a vixilanciaa espera e a vixilancia::
“Estade preparados”
O cristián sabe que as obras do amorO cristián sabe que as obras do amor
constitúen a verdadeira preparación para acollerconstitúen a verdadeira preparación para acoller
o Señor da historia.o Señor da historia.

9. A realidade distráenos do máis importante.A realidade distráenos do máis importante.
Vixiar é manterse sobrios e espertos.Vixiar é manterse sobrios e espertos.
Estar atentos á “hora” do Señor é a primeira esixenciaEstar atentos á “hora” do Señor é a primeira esixencia
da esperanza cristiá.da esperanza cristiá.

10. A vinda do Señor pode ser vista con temorA vinda do Señor pode ser vista con temor
ou acollida con fe.ou acollida con fe.
Os crentes son invitados a vivir vixilantesOs crentes son invitados a vivir vixilantes
para observar os sinais que anuncian a súa vinda.para observar os sinais que anuncian a súa vinda.
“Vén o Fillo do Home”

11. Señor Xesús,
dános o teu Espírito para
que nos axude a descubrir
os sinais dos tempos que
nos anuncian
o tempo da túa chegada
e a consumación
do teu Reino. Amén.

12. José Román Flecha Andrés
Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007
Presentación: Antonia Castro Panero