1. Xesús contestoulles:Xesús contestoulles:
- Asegúrovos que non foi Moisés quen vos deu pan- Asegúrovos que non foi Moisés quen vos deu pan
do ceo, senón que é meu Pai quen vos dá odo ceo, senón que é meu Pai quen vos dá o
verdadeiro pan do ceo.verdadeiro pan do ceo.
2. (Xn 6,30-35)(Xn 6,30-35)
Entón dixéronlle:Entón dixéronlle: -- Señor, dános sempre dese paSeñor, dános sempre dese pan.n.
Xesús respondeulles :Xesús respondeulles : -”-”Eu son o pan de vida. O que vénEu son o pan de vida. O que vén
a min non pasará fame e o que cre en mina min non pasará fame e o que cre en min
non pasará nunca sednon pasará nunca sede”.e”.
3. A fame deixou de ser un problema particular paraA fame deixou de ser un problema particular para
converterse nun drama de dimensións continentais econverterse nun drama de dimensións continentais e
ata globais.ata globais.
4.
5. Xesús no evanxeo interpela as xentes porque oXesús no evanxeo interpela as xentes porque o
seguen non por ter visto os signos que el realizaseguen non por ter visto os signos que el realiza
senón porque se fartaron de pan.senón porque se fartaron de pan.
6. Logo dilles que non foi Moisés quen saciouLogo dilles que non foi Moisés quen saciou
a súa fame senón o Pai celestial que lles dáa súa fame senón o Pai celestial que lles dá
o verdadeiro pan do ceo.o verdadeiro pan do ceo.
7. O evanxeo conclúeO evanxeo conclúe
cunha afirmacióncunha afirmación
de Xesús:de Xesús:
““Eu son o pan de vida.Eu son o pan de vida.
O que vén a minO que vén a min
non pasará fame,non pasará fame,
e o que cre en mine o que cre en min
non pasará sedenon pasará sede”.”.
8. El dános o pan da súa palabra e o panEl dános o pan da súa palabra e o pan
da eucaristía. El é o maná que nos alimentada eucaristía. El é o maná que nos alimenta
no camiño da fe.no camiño da fe.
9. Pero a fame de amor non é menos tráxica nunhaPero a fame de amor non é menos tráxica nunha
sociedade que promove o individualismo .sociedade que promove o individualismo .
Xesús sacia a nosa fame de acollida e de tenrura.Xesús sacia a nosa fame de acollida e de tenrura.
A fA fame de alimentosame de alimentos
é un drama para unhaé un drama para unha
gran parte da humanidade.gran parte da humanidade.
10. Señor Xesús,Señor Xesús,
ensínanos a compartir osensínanos a compartir os
nosos bens cos demais,nosos bens cos demais,
a investir os nosos recursosa investir os nosos recursos
na creaciónna creación
de estruturasde estruturas
que favorezan oque favorezan o
desenvolvemento condesenvolvemento con
criterios solidarios.criterios solidarios.
Amén.Amén.
11. Texto: José Román Flecha Andrés
PALABRA DO SEÑOR –Salamanca
Presentación: Antonia Castro Panero