Ամանորը Ֆրանսիայում

2. Ֆրանսիայի մի քանի մարզերում Ծննդյան տոներն սկսվում
են դեկտեմբերի 6-ին՝ Սուրբ Նիկողայոսի օրը։ Ըստ
ավանդության Ամանորը Ֆրանսիայում նշում են ընկերների
շրջապատում, իսկ Ծննդյան տոները՝ ընտանիքի հետ։
Դեկտեմբերի 31-ին Եվրոպայի գրեթե բոլոր երկրներում
նշում են Սուրբ Սեղբեստրոս 1-ինի օրը։ Ֆրանսիան
բացառություն չէ։ Այդ տոնին ֆրանսիացիները շատ
աղմկոտ զբոսնում, շատ ուտում, զվարճանում են և
սպասում Նոր Տարվան։

3. Նոր տարին Ֆրանսիայում դիմավորում են
սրճարաններում, ռեստորաններում՝ ընկերների մեծ
խմբերով։ Ֆրանսիացիները կատակում են, պարում
կոնաձև թասակներով և իրար վրա լցնում կոնֆետի
մանր թղթեր։ Ամանորյա վիճակախաղը համարվում է
սիրելի զվարճանքը, որի ժամանակ կարելի է շահել հավ
կամ հնդկահավ։

4. Բացի եղևնուց, Ֆրանսիայում որպես Ծննդյան տոների
խորհրդանիշ է համարվում Մղամուճը: Մարդիկ
հավատում են, որ այն բերում է հաջողություն հաջորդ
տարում: Բացի այդ ֆրանսիացիներն ուղղակի պաշտում
են ծաղիկներ, նրանք այն տեղադրում են ողջ տնով մեկ,
փնջերով, մեկական, ծաղիկներ դնում են պարտադիր
սեղանին։ Որպես զարդարանքի բաղադրիչ համարվում է
խաղաղության խորհրդանիշը, մսուրը, Քրիստոսի ծննդյան
տեսարանի մանրատիպը։ Սովորաբար մակետը լրացվում
է մարդկանց, սրբերի քանդակներով:

5. Տոնը սկիզբ է առնում հին հեթանոսական Սուրբ
գերանի հրդեհման ծեսից։ 12-րդ դարից սկսած
Ֆրանսիայում ի հայտ եկավ մի ավանդույթ՝ Ծննդյան
տոնի նախօրեին տան բակում ողջ ընտանիքով թարմ
բնափայտից պատրաստել սուրբծննդյան գերան՝
Բյուշ դե Նոել։ Որոշ ծիսակատարություններից հետո
այն հանդիսավոր տուն էին տանում։ Տան գլուխը
ցայում էր նրան յուղով և տաքածրած գինով, և ողջ
ընտանիքը աղոթում էր։ Փոքրիկ աղջիկները այրում
էին գերանը նախորդ տարվանից մնացած գերանի
տաշեղների օգնությամբ: Կարևոր էր համարվում
այն, որ մաքուր լինեին նրանց ձեռքերը, ովքեր
մասնակցում էին նոր գերանի հրդեհման
գործընթացին։

6. Բյուշ դե Նոելի հրդեհման ավանդույթն
աստիճանաբար մարեց, թեև այժմ էլ բուխարի ունեցող
տներում նրան հավատարիմ են մնում։ Բայց
ֆրանսիացիների մեծամասնությունն իր սեղանը
զարդարում է Բյուշ դե Նոելի մանրակերտով և
ուտեստները ձևավորում Սուրբծննդյան
գերանի տեսքով։ Այնպես որ մեր օրերում Բյուշ դե
Նոելը՝ դա տոնական շոկոլադե ռուլետ է՝ զարդարված
շաքարից պատրաստված քանդակներով և
տերևներով։