2. …historic review…
Η πρώτη κατασκευή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί Geodesic Dome σχεδιάστηκε λίγο μετά τον Α’ Παγκόσμιο
Πόλεμο από τον Walther Bauersfeld, προκειμένου να στεγάσει μια αίθουσα πλανηταρίου στην Jena (Ιένα) της
Γερμανίας. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1926 και άνοιξε τις πύλες του στο κοινό τον Ιούλιο του ίδιου έτους.
Δύο δεκαετίες αργότερα και συγκεκριμένα το 1949, ο R. Buckminster Fuller ονόμασε την παραπάνω κατασκευή
«Geodesic Dome». Παρόλο που δεν ήταν ο πραγματικός εφευρέτης κατασκευών αυτής της μορφής, η συνεργασία
του με τον Kenneth Snelson και η έρευνα τους πάνω στις tensegrity κατασκευές, τον βοήθησε να τελειοποιήσει τα
μαθηματικά μοντέλα που χαρακτηρίζουν τη γεωμετρία αυτών των θολωτών κατασκευών, συμβάλλοντας έτσι στην
εξοικείωση του κόσμου με αυτές. Τελικά το 1954 του παραχωρήθηκε η πατέντα από τις Η.Π.Α.
3. …historic review…
O Geodesic Dome άρεσε στον R. Buckminster Fuller καθώς είναι μια ισχυρή
κατασκευή και η τριγωνοποιημένη επιφάνεια της την κάνει ακλόνητη. Επίσης
έχει παρόμοιο σχήμα με αυτό της σφαίρας, γεγονός που σημαίνει πως
εσωκλείει τον μέγιστο όγκο με την ελάχιστη εξωτερική επιφάνεια. Τα
παραπάνω στοιχεία που χαρακτήριζαν το θόλο του, τον οδήγησαν στην
εντύπωση πως τέτοιου είδους κατασκευές θα μπορούσαν να λύσουν το
μεταπολεμικό οικιστικό πρόβλημα.
Τη δεκαετία του 1950, οι θόλοι αυτοί χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο σε εξειδικευμένες περιπτώσεις, όπως
στέγαση αμφιθεατρικών χώρων, μετεωρολογικών σταθμών και αποθηκών, ενώ προτιμούνταν ιδιαίτερα από τον
Αμερικάνικο στρατό, εξαιτίας της ταχύτητας κατασκευής τους και της δυνατότητας τους να καλύπτουν μεγάλες
επιφάνειες με μεγάλο όγκο.
Η πρώτη φορά που το κοινό ήρθε σε επαφή με τέτοιους θόλους ήταν το
1964, στη World Fair στη New York. Η κατασκευή όμως που χάρισε στον R.
Buckminster Fuller αναγνωρισιμότητα ήταν το Αμερικάνικο Pavillion στη
World Fair του Καναδά, στο Montreal, το 1967. Αν και η κατασκευή κάηκε
το 1976, ο φέρων οργανισμός (latticed geosphere) διατηρείται ακόμα και
σήμερα, στεγάζοντας το μουσείο του Saint Lawrence River και φέρει το
όνομα Biosphere.
4. …historic review…
Τη δεκαετία του ‘70, ακολούθησαν η Cinesphere
στο Toronto του Canada…
…και ο Amundsenhalldone Dome που στεγάζει εγκαταστάσεις του University of Antarctica και είναι γνωστός
για τις αντοχές του στο χιόνι και τους ανέμους της Ανταρκτικής…
5. …examples of geodesic domes…
O Geodesic Dome είναι μια μορφή που συναντάται σε διάφορες κλίμακες. Η
κατασκευή μεγάλων θόλων φαίνεται να περιορίστηκε στην Αμερικάνικη
ήπειρο καθώς η συντριπτική πλειοψηφία τους βρίσκεται στις Η.Π.Α. :
• Tacoma Dome: Tacoma, Washington, USA (161.5m)
Το 1983 οπότε και κατασκευάστηκε θεωρούνταν η μεγαλύτερη κατασκευή στον κόσμο
με ξύλινο θόλο. Πρόκειται για χώρο συναυλιών με χωρητικότητα 23000 θεατών.
• Superior Dome: Northern Michigan University, Michigan, USA (160m)
Κατασκευάστηκε το 1991 για να στεγάσει αθλητικές εγκαταστάσεις του εν λόγω
πανεπιστημίου και έχει χωρητικότητα 8000 θέσεων.
• Walkup Skydome: Northern Arizona University, Arizona, USA (153m)
Κατασκευάστηκε το 1977 για να στεγάσει το στάδιο του πανεπιστημίου και έχει
χωρητικότητα 16230 θέσεων.
• Nagoya Dome: Nagoya, Japan (187m)
Κατασκευάστηκε το 1997 για να στεγάσει ένα γήπεδο baseball χωρητικότητας 40500
θεατών.
6. …examples of geodesic domes…
• Union Lehigh Portland Cement Storage Facility: Maryland, USA (114m)
• Bloeder Conservatory, Queen Elizabeth Park, Vancouver, Canada (42m)
• Ceasar’s Hotel Palace, Las Vegas, Nevada, USA (30m)
Στεγάζει αμφιθέατρο και στο θόλο
πραγματοποιούνται προβολές
• La Géode, movie theatre in La Cité des sciences et de l'industrie, Paris, France (36m)
Κατασκευάστηκε το 1985 στο προαύλιο του
Museum of Science and Industry στο Paris,
για να στεγάσει τις προβολές του στην οθόνη
εμβαδού 1000 m2.