De Vredesbeweging en de oorlog in Oekraïne. De "noch...noch..." stellingen van Links in het Westen. De klare kijk van het Zuiden

1. 1
Voor een rechtvaardige vrede in Oekraïne!
Vervanging van het huidige regime in Oekraïne door een anti-imperialistische
en antifascistische regering. Ontbinding van de NAVO
Steun aan de speciale operatie van Rusland voor het bekomen van haar
rechtvaardige eisen.
Frans De Maegd 22/03/22
Op zondag 27 maart organiseert de vredesbeweging en de vakbonden alsook vele
middenveldorganisaties en enkele politieke partijen een Vredesbetoging in Brussel in
hun oproep staat:
“Wij gaan we de straat op om onze verontwaardiging te uiten over de Russische
invasie in Oekraïne. We stellen de gruwel van de oorlog aan de kaak. Wij roepen op
tot een staakt-het-vuren en de-escalatie. Stop de oorlog nu!”
De centrale eerste eis is: Rusland weg uit Oekraïne!
“We willen dat de oorlog in Oekraïne stopt, nu. Wij veroordelen met klem de
Russische invasie in Oekraïne en eisen een onmiddellijk staakt-het-vuren en de
terugtrekking van de Russische troepen. Wij baseren ons op de beginselen van het
internationaal recht en het Handvest van de Verenigde Naties, dat het gebruik van
geweld, de veronachtzaming van soevereiniteit en de schending van de grenzen van
naties verbiedt”.
En verder: (…).
“Actieve vredesdiplomatie: wij roepen op tot alle mogelijke diplomatieke inspanningen
om via dialoog en onderhandelingen te komen tot de-escalatie, veiligheid en vrede in
Europa. (...)
Het zijn altijd de machtigen die de oorlog verklaren, en de gewone mensen die de
prijs betalen”.
Ik ben het grondig mee oneens met deze eisen omdat de vredesbeweging zich
compleet vergist van belangrijkste vijand (de belangrijkste; de NAVO wordt trouwens
niet genoemd). De vredesbeweging gaat voorbij aan het oorlogszuchtig en
repressief karakter van het huidige regime in Oekraïne.
De betoging dient op die manier, ongewild maar objectief de belangen van het
Westers imperialisme – met de NAVO als belangrijkste instrument.
De rechtvaardige oorlog van Rusland, na 8 jaar onderhandelen en 30 jaar capitulatie
wordt veroordeeld terwijl de eisen van Rusland volledig correct zijn en de sleutel zijn
voor vrede in Oekraïne: voor een neutraal, anti-imperialistisch en antifascistisch
Oekraïne, voor erkenning van de Donbass Republieken en de weder aanhechting
van de Krim bij Rusland.
De “theorie” – die door sommige organisaties en partijen bij deze oproep en eisen
wordt geplakt - dat deze oorlog “een interimperialistische oorlog” zou zijn is absurd
en isoleert de vredesbeweging, de anti-imperialisten en antifascisten verder van de
meeste landen en volkeren van het Zuiden.

2. 2
De wil tot vrede van de mensen herleidt tot (klei)burgerlijk pacifisme.
Dat alleen “een morele beoordeling” maakt van oorlog en vrede in plaats van een
politieke. Dat geen onderscheid maakt tussen rechtvaardige en onrechtvaardige
oorlogen en rechtvaardige en onrechtvaardige vredes.
Ik leg uit waarom
Geen solidariteit met het huidige Oekraïne!
Wij mogen het platform en “de affiche”
van deze betoging helemaal niet
ondersteunen.
We moeten haar in tegendeel op een
slimme en overtuigende manier
bekampen.
Het huidig platform steunt OBJECTIEF het Westers imperialisme omdat het de enige
kracht die het USA en EU imperialisme bekampt, fnuikt’, ondanks allerlei mooie
“eisen en wensen” in verband met een “vreedzaam Europa” (sic).
De (impliciete) solidariteit met het huidige Oekraïne – zoals de affiche – toont is
schandalig. Het is een pleidooi voor het voortbestaan voor het huidige Oekraïne dat
ik met de volgende woorden wil beschrijven: Maidan, Odessa, Donbass, terreur,
Azov, Bandera, NAVO…. Waar “links” terug naar toe wilt (zoals Botenga in een
PVDA verklaring eiste) is de terugkeer naar het Minsk 2 akkoord dat het Maidan
regime aanvaarden in ruil voor nooit gehouden beloften in ruil voor “meer autonomie
voor Donbass” (dat maar voor 1/3 was bevrijd). De kaart van Oekraïne op “de
affiche” is ook duidelijk: Donbass blijft een deel van het huidige Oekraïne.
De eis “terugtrekking van de Russische troepen” uit Oekraïne is misdadig
Wat zou er gebeuren indien Rusland zou
capituleren en zich zou terugtrekken met de
vage beloftes van de bijvoorbeeld de EU (in
het allerbeste geval) de spanningen in de regio
te verminderen?

3. 3
Het zou de triomf betekenen van de fascistische krachten in Oekraïne, de regering
van de marionet Zelinksi zou dan volledig in de greep komen van de fascisten en de
NAVO zou haar politiek (misschien wat meer verborgen) richting Moskou kunnen
verder zetten om Rusland te vernietigen.
Onder de huidige omstandigheden zijn de eisen van Rusland (bijgenaamd “Poetin”)
de enige correcte: een neutraal Oekraïne (weg van de NAVO), een erkenning van de
Donbass, het aanvaarden van de Krim als deel van Rusland en het uitzuiveren van
Oekraïne van alle fascistische krachten (al diegenen die sinds 8 jaar misdaden
hebben begaan moeten voor het gerecht worden gesleept en veroordeeld). Al een
die eisen wordt voldaan dat is vrede in Oekraïne verzekert. In de rest voor Europa en
de EU niet zolang de NAVO en de imperialistische EU (onder leiding van Frankrijk en
Duitsland) blijven bestaan.
Tegen het (klein) burgerlijk pacifisme
“Geen oorlog! Vrede!”
“In een oorlog zijn de gewone mensen het eerste slachtoffer…”, “Nooit bracht oorlog
vrede”, enz… zijn slogans die we elke dag, elk uur over ons heen krijgen. Het is
burgerlijk pacifisme.
Recent schreef de PVDA nalv het begin van de invasie van Rusland in Oekraïne:
“DePVDAiseenpacifistischepartijenheeftzichaltijdtegenoorloggekeerd.Nietsis
belangrijkerdanvrede.”
Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen rechtvaardige en onrechtvaardige
oorlogen, net zomin als met rechtvaardige en onrechtvaardige vredes”.
Communisten, revolutionairen en mensen die echte vrede, democratie en welzijn
willen, steunen wij rechtvaardige vrede en bekampen we onrechtvaardige vredes.
Het FNL in Algerije bekampte de “Franse vrede in Algerije” en voerde een harde
maar rechtvaardige bevrijdingsoorlog”, “de Tweede Wereldoorlog tegen het fascisme
in het Westen en het Oosten werd slecht verwezenlijkt door de oorlog van de
geallieerden tegen degenen die de oorlog hebben uitgelokt”. Alle hogervermelde
krachten voeren campagne voor een rechtvaardige vrede. Tijdens de strijd van de
volkeren in Indochina riepen zij niet “Vrede in Vietnam” zoals de revisionisten maar
steunde ze de bevrijdingsstrijd in Indochina om een het imperialisme te verjagen en
een vreedzame vrede te kunnen installeren (dat dit niet direct is gebeurd is een
andere kwestie). De anti-oorlog activisten van toen riepen “Vietcong: si, Yankee:
no…!”.
Mao zei dat men (in het algemeen) “de oorlog met de oorlog bekampt” dat wil zeggen
een rechtvaardige oorlog tegen en onrechtvaardige oorlog. Hij zei ook: “Oorlog is
politiek met wapens, politiek is oorlog zonder wapen”. Daarmee verduidelijkte hij de
analyse van Clausewitz dat: “Oorlog politiek is met andere middelen”.
De slogan “Vrede, geen oorlog” heeft op zich geen zin, want elke oorlog heeft vrede
als doel! De hamvraag is welke oorlog, welke vrede?
Indien links niet oplet en de terugtrekking van Rusland blijft eisen en de ontbinding
van de NAVO niet centraal stelt, dan zal een deel van haar overlopen naar de NAVO.
Nieuw zal dat niet zijn de sociaal-democratie deed dat reeds in het begin van de 20ste
eeuw. De Westerse socialistische Partijen zijn over het algemeen de grootste
verdedigers van de NAVO en sommige van haar leiders werden secretaris generaal
van deze misdadige organisatie.

4. 4
Natuurlijk moeten alle mogelijke krachten worden gemobiliseerd voor echte en
rechtvaardige vredes en om onrechtvaardige oorlogen en te beletten of te verslaan.
Maar deze inzet mag men niet verwarren met pacifisme. Het is de taak van hoger
vernoemde krachten om de eerlijk pacifisten te overtuigen dat hun idealisme de
uitdrukking is van hun onmacht en hun persoonlijke angsten die voorbij gaan aan de
fundamentele tegenstellingen in de wereld die onvermijdelijk oorlogen tot gevolg
bennen. In plaats van hun hoofd in het zand te steken moeten ze kamp kiezen en
zich niets laten verlammen door opportunisme en verraders die “vrede prediken” om
geen kamp te moeten kiezen in de hoop “gerust gelaten te worden”.
De communisten zijn voor rechtvaardige oorlogen tegen onrechtvaardige vredes.
Maar de tijd dat de woorden van Che: “Che twee, drie, vier… meerdere Vietnams”
werd toegejuicht is ver achter ons. Elk “Vietnam” doet links vergaan van angst.
Een inter-imperialistische oorlog of verdedigingsoorlog?
Welke kant kiezen?
Toen Rusland eind februari Oekraïne binnenviel vertelde een Congolese kameraad
dat de mensen dansten in Kinshasa. Ik hoorde en las ook dat in vele Afrikaanse
landen en landen uit Zuid- en Centraal-Amerika de massa’s de tegenaanval
goedkeurden en duimden voor de Russen. “De Internationale Gemeenschap” die “de
agressie veroordeelde schrompelde meer dan ooit in elkaar. Landen, die weten
waarover ze spreken zoals Noord-Korea en Eritrea spraken hun steun uit, landen die
al jaar en dag het slachtoffer zijn van imperialistische agressies, tussenkomsten en
sancties toonden meer “dan begrip voor de beslissing” van Rusland. De overgrote
meerderheid van de landen uit het Zuiden (ook velen zich traditioneel als knechten
van de VS en de EU gedroegen) weigerden de aanval te veroordelen. De VR China
is zoals steeds wat dubbelzinnig (ze kan moeilijk de onafhankelijkheid van Donbass
goedkeuren omwille van Taiwan) maar weet dat Rusland op dit ogenblik de kastanjes
uit het vuur haalt want uiteindelijk is China de belangrijkste vijand van de VS en
Rusland “slecht haar bondgenoot” voor het VS-imperialisme. China pleit voor vrede
en het oplossen van de problemen via dialoog.
In elk geval de meerderheid van de
ANDERE, de echte internationale
gemeenschap staat niet achter de
Westerse internationale
gemeenschap.
Een uniek en veel belovend feit in de
recente geschiedenis
Het is dan meer dan verwonderlijk dat de meerderheid van de Communistische
Partijen (die naam nog waardig) de oorlog in Oekraïne vanaf nu (de inval van de
Russen) een “interimperialistische oorlog voeren. Zoal wel de communistische

5. 5
partijen die tot het vroegere “Pro-Moskou” kamp behoren zoals de KKE als de
vroegere “Pro-Peking” communisten zoals de MLPD doen dat. Is het uit
dogmatisme? Bij oorlog tussen kapitalistische landen grijpen ze terug naar de
analyse van Lenin over “interimperialistische oorlog” tijdens de Eerste Wereldoorlog
toen de twee kampen – die aan elkaar gewaagd waren, maar de ene wat
achterstand had op de andere… - door een oorlog de wereld (vooral Europa en
Afrika) herverdelen. Er zijn echter nog andere oorlogen die door onder meer Marx en
Engels werden beschreven zoals de eerste moderne Franse-Duitse oorlog van
18701871. Samengevat: toen Napoleon III een aanvalsoorlog organiseerde tegen
het Pruisen van Pruisen in augustus 1870 riep de Eerste Internationale olv Marx de
Duitser op om hun land te verdedigen en de Fransen om in opstand te komen tegen
Napoleon III. Na de revolutie in Frankrijk van september en het uitroepen van de
Derde Franse Revolutie veranderde de oorlog van karakter. Duitsland viel Frankrijk
binnen en omsingelde Parijs. De Internationale de Duitsers op hun wapens te keren
tegen Bismarck en de Fransen om hun vaderland te verdedigen (Marx raadde
Blanqui en de andere revolutionairen af een nieuwe – socialistische – revolutie te
lanceren omdat de krachten van de revolutie te zwak waren (dat veranderde bij het
uitbreken van de Commune van Parijs in maart 1871 na de capitulatie van Frankrijk).
Beide landen – Frankrijk en Duitsland – waren kapitalistische landen (met sterke pré-
imperialistische) ambities. Toch wisten Marx en Engels het onderscheid te maken
wie telkens de hoofdvijand was.
Het is bij elke oorlog noodzakelijk een grondige concrete analyse te maken van de
concrete situatie op basis van het historisch materialisme en de ervaringen van de
communistische beweging. Kameraard Joma Sison stichter van de Nieuwe
Communistische Partij van de Filipijnen die een verdedigt dat ook Rusland en China
een wereldwijde imperialistische strijd voeren voor de overheersing van een deel van
de wereld. Sison is duidelijk Rusland is een imperialistisch land maar zijn
tussenkomst moet voorzichtig en in zijn worden beoordeeld
In een opmerkelijk interview met Bayan stelt hij:
JMS: “De VS en de NAVO willen ervoor zorgen dat Rusland vreest onder de voet
gelopen en verpletterd te worden door een wereldoorlog of een kernoorlog. Deze
strategische lijn is dom omdat Rusland monopolie-kapitalistisch is geworden en het
zeer gelukkig is om lid te worden van de Raad van Europa en investeringen te
ontvangen. Het heeft ook de toegang van buitenlandse investeringen en handel uit
het Westen in Rusland zelf toegelaten en westers kapitaal is dominant geworden in
Kazachstan, vooral in de winningsindustrieën.
Als je een dolk op de nek van Rusland richt, komt er een tijd dat het land woedend
wordt. Maar de Russische oligarchen en ook Poetin waren blij zolang je geld geeft of
investeringen doet. Rusland verzette zich niet onmiddellijk krachtig tegen de NAVO-
uitbreiding omdat het verzwakt was door de ineenstorting van de USSR in de jaren
negentig. Maar uiteindelijk verbeterde en stabiliseerde de situatie onder Poetins
leiderschap door de toename van de olie-inkomsten en de betere voedselproductie”.
(…)
“De oligarchie die Rusland regeert en door Poetin wordt geleid, is monopolistisch
kapitalistisch of imperialistisch volgens Lenins leer over de vijf kenmerken van het
moderne imperialisme. Maar laten we de conflicten en botsingen tussen de
imperialistische machten, de concrete omstandigheden en de kwesties van de ene

6. 6
situatie naar de andere onderzoeken en evalueren. Bedenk dat de monopolistische
bourgeoisie van Rusland en de VS en West-Europa samenspanden bij de
vernietiging van het socialisme en de kapitalistische restauratie in Rusland,
Nu zijn de twee imperialistische machten met elkaar in conflict. We moeten bepalen
welke kant van het inter-imperialistische conflict het meest verantwoordelijk is voor
de reeks gewapende conflicten die zich hebben voorgedaan in Oekraïne en andere
gebeurtenissen zoals de NAVO-uitbreiding die Rusland heeft bedreigd.”
(…)
“Het woord invasie heeft connotaties, zoals onrechtvaardige aanvalsoorlog of
bezetting. Maar de uitbreiding van de NAVO en de fascistische barbaarsheden tegen
de Oekraïense Russen gingen vooraf aan de speciale militaire operatie van Rusland.
Vanaf het allereerste begin op 21 februari heeft Poetin verklaard dat het doel van de
speciale militaire operatie de vernietiging van de militaire vermogens was van
Oekraïne die de veiligheid van Rusland bedreigden, de ondersteuning van de door
Rusland vooraf erkende volksrepublieken in de Donbass en het vermijden van
aanvallen op burgers en civiele infrastructuren”
Einde JMS – overname tekst BAYAN
Mogelijk is de veroordeling van de partijen zoals MLPD en KKE die Rusland
veroordelen ook ingegeven door het feit dat Rusland het Internationaal Recht met de
voeten heeft getreden. Dat is inderdaad een feit. De anti-imperialistische beweging
hecht heel veel belang aan het Internationaal Recht omdat het de onafhankelijke
landen die strijden tegen het imperialisme moet beschermen of liever zouden moeten
beschermen. Dit recht werd en wordt systematisch door het imperialisme met de
voeten getreden sinds de Tweede Wereldoorlog eerst in strijd tegen het
communisme later en tot op de vandaag in naam van “de mensenrechten”.
Maar het Internationaal Recht is geen door de hemel of “de eeuwige moraal”
ingesteld, het is de weerspiegeling van een krachtsverhouding tussen de volkeren in
de wereld, vooral binnen de UNO. Maar nood breekt wet. Er zijn historische
voorbeelden waaronder dat van de oorlog tussen de USSR en Finland.
In de winter van 1939-40 werd de
Sovjet-Unie ook gedwongen het
"internationale recht" met voeten te
treden toen zij Finland aanviel. Finland -
een bondgenoot van Hitler-Duitsland -
weigerde een uitwisseling van
grondgebied met Rusland.
Finland was slechts enkele tientallen
kilometers van Leningrad verwijderd.
Het hele Westen - hoewel ‘in oorlog’ met nazi-Duitsland - was solidair met het "arme
Finland". De anti-communistische hysterie (die reeds hoog was na de Molotov-
Ribbentrop overeenkomst) nam enorm toe. De meerderheid van de communisten
hield echter voet bij stuk. Internationaal recht' is niet heilig. Noodzaak schaft wet af.

7. 7
Stel je voor dat Rusland die oorlog tegen Finland niet had gevochten en gewonnen.
De nazi's zouden Leningrad onmiddellijk zijn binnengevallen.
Dus ook hier moet men concreet oordelen of Rusland geen gelijk heeft met de spiraal
van geweld, terreur en oorlog in Oekraïne te doen stoppen door het offensief van de
NAVO en de fascistische krachten te proberen breken.
De opportunisten kiezen ook voor de stelling: “ een interimperialistische
oorlog”.
Sommige Communistische Partijen en “Marxistische partijen noemen de huidige
oorlog ook interimperialistische. Maar ze doen dat enkel om opportunistische reden.
Ze willen hun handen niet vuilmaken of zich verbranden door stelling te nemen alleen
tegen het VS-imperialisme en de NAVO die van A tot Z verantwoordelijk zijn voor het
conflict. Ik ken het best het geval van de PTB-PVDA. Eerst koos zij voor het
standpunt “noch Rusland, noch de VS” en wilden ze “alleen het kamp van dé vrede
kiezen”.
Mohamed Hassan zei daarover op 2 maart: “Geen kamp kiezen” het haalt niets uit.
Men verliest twee keer! Enerzijds worden de vredesbeweging en de communisten
toch gedemoniseerd omdat ze de NAVO niet steunen en de vredesactivisten worden
afgeschilderd als onverantwoorde Poetin aanhangers”.
Inderdaad.
Toen de spanningen in Oekraïne toenamen brandmerkte Raoul Hedebouw van de
PVDA, de VS en de NAVO als de grootste oorlogsstokers en misdadigers. Toen
Rusland aanviel veroordeelde in het federaal parlement Nabil Boukili eerst wat
formeel de invasie maar gaf dan de VS en de NAVO de schuld van de huidige
oorlog. Toen brak de storm los in het parlement en de media en moest de PVDA zich
“verantwoorden en bewijzen dat ze geen Poetin aanhangers wat gebeurde”.
Hetgeen gebeurde.
In zijn laatste artikels legt Solidair (PVDA) uit hoe zeer ze tegen Poetin waren en
zijn.iVandaag verdedigt de Partij ordewoorden van de “vredebeweging”: “Rusland uit
de Oekraïne, Solidariteit het OEK, neen aan de oorlog, onderhandelingen…”. Geen
of nauwelijks kritiek meer tegen de NAVO, de VS, de EU in de massa communicatie.
Geen woord meer over de oorlog tegen de Donbass, laat staan over de
onafhankelijkheid van Donbass.ii
Over de ideologische en politieke grondslag van deze opstelling komen we op het
einde van onze bijdrage terug
Het is een verdedigingsoorlog, geen inter-imperialistische oorlog
Kant kiezen voor Rusland
Terwijl in het Zuiden, de communisten, de anti-imperialisten en een groot deel van de
massa’s voor Rusland kiezen zijn diegenen die dat in het Westen durven doen
zeldzaam. Voor zover ik weet neemt de Duitse Communistische Partij (DKP), de
Communistische Partij van Hongarije en enkele Franse ML-organisaties dat
standpunt is, samen met de Communistische Partij ML van Groot-Brittannië
(CPMLGB). Het is geen toeval dat de historische leider van die partij een Indiër is.
Harpal Brar en de zijne verdedigen de tussenkomst van Rusland zonder aarzelen en

8. 8
op een militante manier. Ze trekken zich de bliksems die ze over zich heen krijgen
helemaal niet aan.
“De Russische interventie in Oekraïne, die door Boris Johnson op bespottelijke wijze
wordt afgeschilderd als een niet-uitgelokte aanval op een democratisch land, is in
feite het zeer late antwoord op een zich langzaam ontvouwende agressie tegen
Rusland die al meer dan drie decennia aan de gang is. De militaire uitdaging aan
deze langdurige uitholling van de Russische veiligheid heeft lang op zich laten
wachten en is van harte welkom.” (Lalkar)iii
Diegenen die de inval van Rusland en het tegenoffensief van Rusland tegen de
NAVO toejuichen doen dat in een historische context.
Al in 1996 waarschuwt de historische voorzitter van de PVDA Ludo Martens in zijn
artikel gepubliceerd in Marxistische Studies van 32/1996 (meer staat er te lezen over
Oekraïne als instrument van het Westen tegen Rusland in “de USSR, de vreedzame
contra-revolutie” (alle andere bijdragen en boeken van Ludo Martens verwijderd van
het internet door de liquidatoren van de PVDA 2.0)
NATO: Voorbereidingen voor oorlog tegen Rusland:
"Het imperialisme heeft niet alleen tot doel dat wat er van het socialisme in de Sovjet-
Unie is overgebleven te vernietigen. Het imperialisme, dat van de zogenaamde
"onafhankelijke" republieken zijn neokolonies heeft gemaakt, heeft er ook naar
gestreefd Rusland te reduceren tot een staat van afhankelijk kapitalisme,
rechtstreeks gecontroleerd door het Westen.
Het imperialisme viel niet alleen de diepe aspiraties van het volk van de Sovjet-Unie
naar het socialisme aan, maar ook het Sovjet-patriottisme, de trots tot een groot
onafhankelijk en soeverein socialistisch land te behoren. De opsplitsing van de
Sovjet-Unie was een illegale daad, tegen de wil van de overgrote meerderheid van
de Sovjetbevolking. Deze illegale daad werd uitgevoerd door de Jeltsin-kliek, na zijn
staatsgreep van augustus 1991, op instigatie van het VS-imperialisme. Deze
opsplitsing verzwakte Rusland en de andere "onafhankelijke" republieken en al deze
landen vielen onder Amerikaanse en Duitse controle. Zelfs een groot deel van de
nieuwe bourgeoisie in Wit-Rusland, Oekraïne, Georgië, Kazachstan en Oezbekistan
heeft belang bij een hereniging met Rusland. Het uiteenvallen van de voormalige
Sovjet-Unie is geenszins het "einde van de geschiedenis".
De twee meest agressieve imperialisten, de VS en
Duitsland, willen echter de voortzetting van deze
desintegratie "garanderen" door de NAVO uit te
breiden tot Oekraïne.
De uitbreiding van de NAVO is een avonturistisch
beleid dat het oorlogsgevaar in Europa drastisch
zal doen toenemen”. (Ludo Martens, 1996)

9. 9
Het is duidelijk; de wil van de VS om Oekraïne te veroveren om de Russische
Federatie te vernietigen gebeurde al bij de vernietiging van de Sovjet-Unie zélf op
een moment dat Rusland te apen gapen lag. De oorlog van vandaag was toen al aan
de gang. De huidige escalatie van de oorlog heeft dus niets te maken met een
interimperialistische strijd waarbij de VS en Rusland elkaar bekampen voor de
controle van Europa en een deel van de rest van de wereld.
In een conferentie van oktober 2015 bijna twee jaar na de fascistische staatsgreep in
Maidan en enkele maanden na het offensief van het imperialisme in Syrië is de
internationalist en gewezen Ethiopische Mohamed Hassan diplomaat duidelijk:
“Rusland moet zichzelf en zijn vrienden verdedigen”.
“Samen met Rusland heeft Iran het bewind in Syrië gered!
Iran had alle belang bij het steunen van Syrië omdat Israël en de VS opnieuw aan de
grenzen van Iran zouden staan.
Rusland kwam Syrië te hulp uit zelfverdediging. Beide landen hebben historisch
grote banden met elkaar en de Russische vloot kan enkel aanmeren in de
Middellandse Zee in de Syrische haven: Latakia.
Sommige linksen beweren dat Rusland imperialistisch is omdat het de Krim
annexeerde, de contrarevolutie in Georgië neersloeg en het bewind in Syrië redde.
Dat is nonsens. De tussenkomsten van Rusland waren zelfverdediging. Het heeft
niets te maken met imperialisme.”
In een recent gesprek vergeleek Mohamed de huidige tussenkomst van Rusland met
de terechte invasie van Rusland in Georgië in augustus 2008, toen dat land niet
alleen de Russen in het land onderdrukte maar vooral om Georgië wilde aansluiten
bij de NAVO en toenadering zocht met de VS en de EU.
Eindelijk verdedigt Rusland zich tegen het langdurig offensief om het te
verdedigen.
Zij die Rusland verdedigen in haar huidig tegenoffensief zijn helemaal geen fanatieke
en blinde “Poetin” verdedigers. Wel in tegendeel.
Het huidig offensief en de duidelijke en correcte eisen “van Poetin” maakt een einde
aan de jaren van verraad en capitulatie van de heersers van het Kremlin.

10. 10
Eerst wilde de verraders Gorbatsjov
en Jeltsin de beloftes geloven dat de
VS en de NAVO niet verder zouden
oprukken naar de grenzen van
Rusland (tegelijk vernietigden ze
tegen de wil van de meerderheid van
de Sovjetrepublieken ook die van
Oekraïne de Sovjet-Unie maar
schakelde Jeltsin de parlementaire
oppositie met geweld uit in 1993).
Poetin komt voort uit de kliek die de
Sovjet-Unie vernietigde.
Het is pas geleidelijk aan dat hij de compradore burgerij uitschakelde ten voordele
van een aarzelende nationale burgerij, die zeer graag aan de G8 tafel zat van het
Internationale grootkapitaal. Toen de Maidan contra-revolutie werd voorbereid en
uitgevoerd heeft Poetin de wettig verkozen “pro-Rusland” president Viktor
Janoekovytsj niet verdedigd maar hem en de bevolking aangezet tot kalmte en het
laten begaan. De President had makkelijk de hulp van Rusland kunnen inroepen om
het Maidan uitschot en haar VS-supporters uit te schakelen. Poetin ondertekende het
Minsk 2 akkoord waarbij de Maidan contra-revolutie werd erkent, nam het laatste
nippertje de Krim in en steunde de opstandelingen van Donbass een beetje.
Gedurende de daaropvolgende 8 jaren werd er “onderhandeld”, de Donbass regio
vernietigd een mislukte contra-revolutie (mede uit Oekraïne) georganiseerd in Wit-
Rusland. Terwijl de NAVO zich openlijk installeerde in diverse vormen en gedaante in
het land.
Op 15 februari 2022 besliste de Doema de onafhankelijkheid van Donbass te
herkennen enkele dag later beslissing. Op vraag van Donbass viel het Russisch
leger binnen op 24 februari om een nieuw offensief van Oekraïne tegen Donbass
onmogelijk te maken en de NAVO terug te dringen. De rest behoort nog niet tot de
geschiedenis.
Maar als Rusland erin slaagt om haar objectieven (grotendeels) te realiseren is dat
een grote opdoffer voor de fascisten, de NAVO en het Westers imperialisme. Het zal
niet het Russische volk een nieuw vertrouwen geven, net zoals de volkeren van de
wereld die lijden onder het imperialisme.
Zij die beweren dat het hier om een interimperialistisch conflict, volgens mij, niet
begrijpen is dat het hier niet alleen gaat om de laatste poging van de VS om de
Russische Federatie volledig in het nauw te drijven, maar ook om de greep van de
VS over de EU (en in het bijzonder Duitsland) te kunnen behouden. Indien de VS
Rusland kan uitschakelen en de EU in de NAVO houden dan kan het makkelijker aan
haar laatste brok: China beginnen. Maar het zal niet lukken. Het tegenoffensief is
begonnen.
Nog dit; het is ook werkelijk belachelijk de strijd tussen Rusland en de VS (de NAVO)

11. 11
als een interimperialistische oorlog voor te stellen, niet alleen in de hoger geschetste
historische context van het oprukken van het Westers imperialisme maar ook
wanneer men de krachtsverhouding tussen de VS en Rusland vergelijkt.
Het BNP van Rusland is hetzelfde als dat van de Benelux, het BNP van de VS is
TWAALF maal groter, de militaire capaciteit van de VS is gelijk al dat van alle
andere van de wereld samen, de NAVO-basissen omsingelen Rusland (en China)
langs alle kanten.
Steun verlenen aan Rusland om deze objectieven te halen is nodig
De meeste Russische communistische partijen en organisaties doen dat alhoewel
enkele aarzeleniv zoals de Pan Russische Communistische Partij, van Nina
Andeeva en sommige ronduit tegen zijn zoals de Russian Communist Workers'
Party of the Communist Party of the Soviet Union (RCWP-CPSU) van Tyulkinv.
Ik begrijp hen een beetje: Poetin en zijn regering behoren tot de klasse die het
imperialisme zo ver hebben laten oprukken en de Russisch arbeidersklasse uitbuiten
en onderdrukken. De rechtse sympathieën en de haat tegen het communisme van
toen en zijn kliek zijn gekend. Maar nu is er tijdelijk eenheid nodig waarbij de
communisten het meeste initiatief en durf moeten tonen. Er zij tragische
omstandigheden geweest in de geschiedenis waarbij communisten een
eenheidsfront hebben moeten sluiten met de klassenvijand. Danken we maar aan
het akkoord van Mao en Chiang Kai-shek in 1937 om samen de Japanse bezetters
te verslaan. De Kwomintang had sinds 1927 honderdduizenden communisten,
arbeiders en arme boeren vermoord. Waakzaamheid blijft nodig want het is niet
onmogelijk dat Poetin het op een akkoord gooit met het imperialisme om de
vijandschap van het Westen te limiteren alsook de schade die de oorlog en de
sancties teweegbrengt aan de Russische economie.
Wat hebben de Westerse communisten en anti-racisten te vrezen wanneer ze
Rusland nu steunen? Een golf van censuur en haat, verhoogde repressie…
Zo wat? De PVDA van Ludo Martens was al wat gewoon in de jaren negentig en
begin deze eeuw. Het steunde Irak in twee aanvalsoorlogen, als Joegoslavië-Servie
in twee agressies. Die traditie van Internationalisme is verloren gegaan door het
gebrek aan solidariteit (om het zwak uit te drukken) tijdens de agressie tegen Libië en
Syrië. Met welk resultaat behalve het overlopen naar het imperialisme en het
verkrijgen van wat parlementaire zetels. De PVDA verloor zowat 1/3 van haar beste
militanten – waaronder bijna alle kameraden uit “de Derde Wereld”. De PVDA wordt
vandaag misprezen door de landen uit het Zuiden en Rusland.
Het zal moeilijk zijn maar Rusland kan haar objectieven halen.
Dit zal ook in het voordeel van Oekraïne zijn. De wederzijdse vriendschap tussen die
historische broedervolkeren (zeker in het westen van Oekraïne) kan hersteld worden.

12. 12
Het is niet het volk van Oekraïne dat de
Sovjet-Unie en haar banden met Sovjet-
Rusland wilde breken.
Dit tonen de resultaten van het
referendum dat in 1991 werd
gehouden over de vraag wel of niet in
de Sovjet-Unie blijven. Die wil werd niet
gerespecteerd!
Links heeft angst voor de wereld die verandert
Het is flagrant hier zeer het standpunt van de meest anti-imperialisten uit het Zuiden
en die van het Noorden verschillen. Hoe komt dat. Ik denk dat dit komt omdat de
meeste linkse en communistische partijen in het Westen de veranderingen in de
wereld en hun traditionele anti-imperialistische opstelling niet kunnen of willen
veranderen.
Sinds de val van de socialistische landen in het oosten van Europa en de Sovjet-
Unie en de achteruitgang van de communistische beweging in het Westen leefden
en streden we in een UNIPOLAIRE imperialistische wereld waarbij het VS en EU
(haar knecht) Westers imperialisme het grootste deel van de wereld overheersten tot
pakweg 7 à 5 jaar geleden. De anti-imperialisten hebben in het Westen, soms
moedig, soms niet (cfr Libië, Syrië) het Westers imperialisme en de NAVO bekampt
en bekritiseerd. Meestal kostte dat niet zoveel (ten hoogste het verlies aan stemmen
tijdens de verkiezingen). De Westerse anti-imperialisten vonden dat zij de anti-
imperialisten uit het Zuiden een fantastische dienst bewezen, meer nog dat zij (de
Westerlingen) de voorhoede waren en dat de volkeren van de wereld hun goede
raad maar moesten volgen (bv geen gewapende strijd – meer – voeren).

13. 13
Veel heeft die vaak voorwaardelijke
steun niet teweeggebracht wanneer we
kijken naar de oorlogen, agressies,
sancties van de laatste pakweg 20 ,
30 jaar. De situatie was anders toen de
Sovjet-Unie nog bestond
De landen en de volkeren van het
Zuiden hebben na de val van het
socialisme in een deel van de wereld
geleerd vooral op eigen krachten et
rekenen en op elkaar te steunen.
Economisch wonnen de BRICS viaan belang. Maar ook vele landen in het oosten
zoals Indonesië, in Afrika, zoals Nigeria en in Latijns-Amerika, zoals Venezuela
(onder Chavez) werden economisch belangrijker.
Ondanks een zeker wantrouwen gingen ze contracten aan het zwakke
imperialistische he Rusland en het opkomend imperialistische China vanuit een win-
win redenering.
Politiek kregen China en Rusland meer zelfvertrouwen. Ze lieten de agressie van het
Westen tegen Libië nog toe in 2011 maar niet meer in 2015. In landen in Latijns-
Amerika wonnen linkse partijen de verkiezingen ook in landen die zwaar onder het
imperialisme leden en werden bedreigd zoals Nicaragua en Venezuela.
In Afrika schudden de landen van de Hoorn de greep van het Westen van zich af.
Dezelfde tendens wordt duidelijk in West-Afrika (in Mali en Burkina Faso).
Landen als Syrië en Centraal Afrika kunnen rekenen op de militaire hulp van Rusland
tegen het terrorisme en de manipulatie van de terroristen door de VS.
Ik herhaal het in het Westen konden de landen uit het Zuiden op niet veel steun
rekenen. Ook niet van links. Vaak in tegendeel. Het regime van Kadhafi werd
veroordeeld alsook dat van Assad. Cuba (“een democratisch deficit”), Venezuela
(“Maduro is Chavez niet”) en Nicaragua (“de Ortega kliek controleert het land”)vii.
De kers op de taart (sic) was zeker de onverschilligheid voor de oorlog tegen
Donbass, de kritiek op de herovering van de Donbass en natuurlijk het Russisch
tegenoffensief van vandaag.
Opmerkelijk is ook hoezeer links meegaat in de kritiek op China omwille van “het

14. 14
neerslaan van de democratische oppositie in Hong Kong” en “de etnische vervolging
van de Oeigoeren”.
Hoe dan ook het zijn allemaal achterhoedegevechten in woord en daad van het
Westers imperialisme dat nog steeds aan zijn bevolking kan wijsmaken kat het een
rechtvaardige strijd voert voor “democratie en mensenrechten in de wereld”.
Hoe zwak het imperialisme is geworden werd op fenomenale manier getoond bij de
nederlaag van de VS en haar marionettenregering: een reactionaire
bevrijdingsbeweging versloeg de grootste macht in de wereld. Maar we merkten dat
in het Westen niet de bevrijding van het land maar de (terechte) bekommernis voor d
rechten van de vrouw in Afghanistan. Die rechten kunnen in de hoofden van de
Westerlingen enkel de verlichte geesten uit “de beschaving” verzekeren.
De economische en sociale gevolgen van de opgang van het Zuiden en de
achteruitgang van het Westen worden steeds duidelijker. Het maakt vele mensen
angstig. Links kan haar borst niet meer natmaken en zich opwerpen als de
verdediger en ultieme rechter van goed en kwaad is in het Zuiden maar wordt ook
sociaal bedreigd. Links moet kiezen. Het “noch…noch…” standpunt is onmachtig en
niet aanvaard. De meeste linkse krachten kiezen dan ook openlijk of verborgen voor
het Westers imperialisme. Syriza, Podemos en vandaag Die Linke steunen de NAVO
tegen Rusland. Wie volgt?
Iedere organisatie, ieder individu dat niet kiest voor het Zuiden zal door het Zuiden
streng veroordeeld worden.
Nochtans zou het anders kunnen. Wij Westelingen leven in de buik van het monster.
Het is er warm en voor de meerderheid is er voedsel genoeg maar het is er donker
en het stinkt er steeds harder. Het beest is gewond en wordt onrustiger door de
aanvallen tegen haar. Zij die in de buik van het Monster leven kunnen een grote rol
spelen door het van binnenuit aan te vallen en te helpen doden. Het zal hard, moeilijk
en pijnlijk zijn maar noodzakelijk en glorievol.
Oorlog en Vrede, Revolutie en Socialisme (1.0)
De verdedigers dat het in dit huidig conflict gaat om een inter-imperialistische oorlog
waarbij ze enkelkamp willen kiezen voor “de revolutionaire klassenstrijd en geen van
één van beide imperialistische kampen te willen steunen” Ze bedoelen dit wel goed
maar die uitspraken zijn vooral literatuur en romantiek. Welke revolutie staat er “voor
de deur” binnen de imperialistische landen zonder een radicale verzwakking van het
Westers imperialisme?
De jonge revolutionaire en de nieuwe generatie communisten van na “mei 68”
zwoeren de socialistische revolutie door te voeren in de landen van West-Europa.
Het heeft niet mogen zijn. Kon het ook ons anders? Waarschijnlijk niet.
Zolang het Westers imperialisme een zeker welvaart en welzijn kon realiseren in het
Westen door de landen uit het Zuiden verder uit te plunderen, uit te zuigen en te
vermoorden in verschillende oorlogen en agressies en vooral nadat het Westen een
nieuwe adem kreeg na de val van het socialisme in het oosten van Europa en de
Sovjet-Unie. Na WO II verzekerde het Westen “vrede in West-Europa” (de oorlog in
Joegoslavië werd beschouwd als een plaatselijke “stammenoorlog” dat door het
Westen werd “geregeld”). Die periode loopt nu af. De spanningen en de oorlogen
zullen ook West-Europa bereiken. De heersende klasse zal naar het fascisme grijpen

15. 15
(als ze dat kan) om de sociale uitbarstingen onder controle te houden.
Onder deze omstandigheden – toenemende spanningen en oorlogen – zullen de
revolutionairen de kans krijgen om de leiding in de strijd op te nemen. Het is tragisch:
maar de oorlogen en opstanden in het Westen bieden alleen de kans om vooruitgang
te boeken in de revolutionaire strijd, het kapitalisme en het imperialisme te verslaan
en het socialisme in te stellen.
Wie smeekt voor “een vreedzaam Europa” verlangt eigenlijk ongewild naar een
terugkeer van de dominantie van het Westers imperialisme met haar oorlogen.
Proletariers aller landen, verdrukte volkeren en naties verenig u.
Mijn kameraden uit het Zuiden zeggen en schrijven mij (kort samengevat):
“Jullie anti-imperialisten en anti-fascisten in het Noorden, waarom steunen jullie
Rusland niet op het moment dat Rusland eindelijk een offensief tegen het
imperialisme en het fascisme lanceert?
Wij in het Zuiden hebben onze kant gekozen, zoals altijd.
Wij weten waar we het over hebben en zijn niet bang om onze handen vuil te
maken”.
We moeten dit standpunt ernstig nemen. Dat niet doen getuigt op zijn minst van
gebrek aan respect aan diegenen die al meer dan 75 jaar op de frontlijn staan.
iSolidair “Er is niets positief aan Poetin. Niet binnenlands, en niet buitenlands. Dat is al twintig jaar ons
standpunt. Op internationaal vlak treedt Poetin op als imperialist, die in de eerste plaats de onmiddellijke
omgeving van Rusland onder controle wil krijgen. Van de vuile en uiterst gewelddadige oorlog in Tsjetsjenië tot
de militaire inval in Oekraïne.
https://www.pvda.be/waarom_de_pvda_al_meer_dan_20_jaar_tegen_poetin_is
iii http://www.lalkar.org/article/3904/defend-russias-right-to-counter-nato-aggression-by-any-means-
necessary
iv Pan Russische Communistische Partij, de erfgenamen Nina Andreeva's Partij.- Pan Russische
Communistische Partij
Deze communistische partij - zeer vijandig aan de bourgeois Poetin - stelt in deze tekst: "Op 15
februari 2022 heeft de Russische Staats-Doema een resolutie aangenomen waarin de DNR en de
LNR worden erkend, en op 21 februari heeft de president van de Russische Federatie
bekendgemaakt dat Rusland de onafhankelijkheid en soevereiniteit van de DNR en de LNR erkent en
de desbetreffende documenten ondertekend, met inbegrip van verdragen inzake vriendschap,
samenwerking en wederzijdse bijstand, militaire bijstand in geval van agressie en bescherming van de
grenzen van de DNR en de LNR, niet-deelneming aan vijandige militaire blokken, vrije toegang tot
Russisch grondgebied, Russisch staatsburgerschap, waarborging van de rechten van de Russische
bevolking.
De All-Russian Communist Party steunt dit besluit van het Russische leiderschap."
http://www.vkpb-andreeva.ru/.../948-net-vojne-ruki-proch...

16. 16
v De Partij van Tyulkin wil het huidig offensief niet steunen omdat "ze geen garantie heeft dat Poetin
de objectieven die hij beweert te willen halen zal trouw blijven".
Die garantie gaat ze nooit krijgen want de nationale burgerij is altijd tot verraad bereid als zij er profijt
kan uit halen. Maar de weigering van de Partij om mee het offensief te voeren vind ik een beetje laf.
Lenin zei dat men soms de bewegingen van zijn vijand moet steunen, zij vijand zeer kritisch moet
steunen zoals “de strop de gehangene steun" (zie Lenin in “De linkse stroming, een kinderziekte van
het communisme”). De communisten moeten vooraan staan in de strijd tegen het imperialisme en het
fascisme in Oekraïne en de nationale burgerij (met een mes in de rug) vooruit blijven duwen.
https://rkrp-rpk.ru/2022/03/16/%d0%b2%d0%be%d0%bf%d1%80%d0%be%d1%81%d1%8b-
%d0%be-
%d1%81%d0%bf%d0%b5%d1%86%d0%be%d0%bf%d0%b5%d1%80%d0%b0%d1%86%d0%b8%d
0%b8-%d0%bd%d0%b0-%d1%83%d0%ba%d1%80%d0%b0%d0%b8%d0%bd%d0%b5/
vi https://en.wikipedia.org/wiki/BRICS
vii Hogere uitspraken zijn die van de gewezen voorzitter van de PVDA Peter Mertens in de media.