A Segunda Guerra Mundial

1. A SEGUNDA GUERRA
MUNDIAL
(1939-1945)

2. A ditadura Nazi

3. • Cando foron convocadas as eleccións de 1933,
en pleno proceso electoral produciuse o
incendio do Parlamento alemán (Reichstag).
Hitler acusou aos comunistas de provocalo,
cando os autores foran membros do seu propio
partido.
• Este suceso facilitou o triunfo de Hitler nas
eleccións, e xa como fono absoluto do
Goberno, aprobou unha lei que concentraba
os poderes do Estado nas súas mans e
prohibía os demais partidos. A partir de entón,
os medios de comunicación, a cultura e a
educación quedaron baixo o control nazi.
• O emprego da policía política ou Gestapo e da
represión permitiulles un control absoluto da
sociedade. En 1934, ao morrer o anterior
presidente, Hitler asumiu plenos poderes e
proclamouse führer do Terceiro Reich.

6. • Para afianzar o seu poder, os nazis culparon aos xudeus dos problemas de
Alemania e fixeron unha poítica antisemita:
• En 1933 realizaron o boicot aos negocios xudeos.
• En 1935 promulgáronse as Leis de Nuremberg, que lles negaban a
cidadanía alemá.
• En 1938 sucedeu a Noite dos Cristais Rotos, na que miles de comercios
xudeus foron asaltados.
• Finalmente, moitos xudeus foron deportados a campos de
concentración, onde tamén enviaron opositores políticos, xitanos e
homosexuais. Millóns foron asesinados en campos de exterminio.

8. A tensión internacional

9. • Durante a década de 1930, o clima de entendemento foi substituído
por unha crecente tensión itnernacional, provocada pola política
expansiva das potencias totalitarias:
• Xapón comezou unha política imperialista co invación de Manchuria e a
creación do Estado monicreque (marioneta, títere) de Manchukuo.
O EXPANSIONISMO DAS
POTENCIAS TOTALITARIAS

11. • Italia.Mussolini converteu Albania en un protectorado italiano e, en 1935,
invadiu Etiopía, abandonando a Sociedade de Nacións ante as críticas
procedentes deste organismo. Un ano depois, interveu na Guerra Civil
española.
• Alemaña. Hitler rexeitou o Tratado de Versalles e inicio unha política de
rearmamento, manifestada no impulso da súa industria bélica e na
remilitariazación de Renania. Tamén axudoi ao Bando Nacional na Guerra
Civil.

12. Abisinia/
Etiopía
Albania

13. • A Sociedade de Nacións mostrouse impotente ante esta política
agresiva. Pola súa parte, as potencias democráticas, debilitadas pola
crise iniciada en 1929, adoptaron unha política de apazugamento e:
– Procuraron non involucrarse en problemas exteriores (como Estados
Unidos).
– Ou realizaron concesións ante o expansionismo totalitario (como Gran
Bretaña e Francia).
• A súa debilidade quedou evidenciada cando no reaccionaron ante a
remilitarización de Renania de 1936 nin ante a incorporación de
Austria ao Reich alemán (Anschluss) en 1938.
A POLÍTICA DE APAZUGAMENTO
(Apaciguamiento) DAS DEMOCRACIAS

14. RENANIA (Alemania)
Renania del Norte
Renania Palatinado
Sarre

15. Anschluss

16. • Desde 1936 sucedéronse unha serie de acontecementos que demostraron a
pouca efictividade da política de apazugamento e aceleraron a tensión ata
desembocar nunha nova guerra mundial:
• 1936:
• Italia e Alemania consituíron o Eixe Roma-Berlín, unha alianza político-militar. O seu apoio mutuo ao
exército franquista e a súa oposición á Unión Soviética constituíron as primeiras mostras de tensión
prebélica.
• Xapón e Alemania asinaron o Pacto Antikomitern, contra a Internacional Comunista.
• 1937. Xapón invade China e inicia un precedente directo do conflicto que se aveciñaba.
• 1938. Hitler anexiona a rexión checoslovaca dos Sudetes, co pretexto de que aí habitaba
unha minoría alemá. Para evitar o enfrontamento, Francia e Gran Bretaña aceptaron a súa
incorporación na Conferencia de Munich.
• 1939:
• Alemania ocupa Checoslovaquia, botando por terra os acordos da Conferencia de Munich.
• Italia invade Albania.
• Alemaña e a URSS asinan o Pacto de Non Agresión, que contemplaba a neutralidade de Stalin nunha
eventual guerra e a repartició de Polonia.
O CAMIÑO CARA Á GUERRA

18. CHECOSLOVAQUIA

19. CONFERENCIA DE MUNICH

20. Asegurada a non intervención
soviética, o 1 de setembro de
1939 o exército alemán invade
Polonia. Acababa de comezar a
Segunda Guerra Mundial.

21. A Segunda Guerra Mundial

22. • Durante os primeiros anos da guerra, o avance das potencias do Eixe foi
imparable. Os alemáns utilizaron a Guerra Lóstrego ou Blitzkrieg (táctica
militar alemá consistente en bombardear a retagarda inimiga como paso
previo ao rápido avance mecanizado) baseada na rapidez de movementos e
no uso de medios motorizados, blindados e aéreos para derrotar os
exércitos inimigos.
• Polonia sucumbiu en varias semanas, e tamén foi atacada pola URSS, que
ocupou a súa zona oriental. Nos meses seguintes, Alemania tomou
Dinamarca e Noruega, ao que seguiu a invasión dos Paises Baixos, Bélxica e
Francia, que tivo que capitular a pesar da axuda británica.
• En xuño de 1940 os alemáns entraron en París e Francia quedou dividida en
dúas:
– A zona ocupada polos nazis.
– A Francia de Vichy, onde se formou un goerno monicreque (títere), dirixido
polo mariscal Petain.
A OFENSIVA DO EIXE (1939-1942)

24. POLONIA

25. DINAMARCA
NORUEGA
BÉLGICA LUXEMBURGO
PAÍSES
BAJOS

26. PHILIPPE PÉTAIN CHARLES DE GAULLE

27. VICHY

28. • No Reino Unido, o primeiro ministro Churchill formou un
novo goberno e fixo un chamamento á resistencia,
mentres que o xeneral francés De Gaulle liderou desde
Londres a loita antinazi en Francia.
• A pretensión alemá de invadir o Reino Unido provocou a
Batalla de Inglaterra, na que a aviación britanica resistiu
os ataques aéreos da forza aérea alemá (Luftwaffe).
• En 1941 Hitler ocupó Iugoslavia e Grecia, e toda a rexión
balcánica quedo controlada polas forzas do Eixe. A isto
seguiu o envío de tropas ao norte de África, onde o
mariscal Rommel obtivo varias victorias sobre os ingleses.
• Ademáis, en xuño Alemania invade a URSS (rompendo o
pacto de Non Agresión), onde o seu avance a situou ás
portas de Moscova, Leningrado e Stalingrado (é dicir, as
cidades principais).
• No pacífico, Xapón lanzouse á conquista do Sudeste
asiático e ocupou as colonias europeas de Indochina,
Birmania ou Singapur. En decembro de 1941, atacou por
sorpresa a base naval de Pearl Harbour, o que provocou
a entrada en Guerra de EEUU.

30. La flota japonesa se movilizó sin ser detectada,
rumbo a Pearl Harbor.

31. PEARL HARBOR
El "Canal de los Destructores" presentó
una concentración vulnerable de blancos.

32. Las dos oleadas de ataque aéreo japonés
se aproximaron desde direcciones diferentes.
El radar estadounidense que los detectó a una distancia
de 200 millas (320 km) estaba en el extremo superior de este mapa.

34. O presidente Roosevelt asina a
Declaración de Guerra contra
Xapón o día despois do ataque.

35. El Teniente General Arthur Percival,
guiado por un oficial japonés, marcha
bajo la bandera del alto el fuego para
negociar la rendición de las fuerzas
Aliadas en Singapur, el 15 de febrero
de 1942. Se trata del mayor fracaso
de las fuerzas británicas de toda
su historia.
Daños causados por un ataque
aéreo japonés el 8 de febrero de 1942.
Muchos civiles murieron a causa
de estos asedios.
BATALLA DE SINGAPUR
Y OCUPACIÓN JAPONESA
(1942-45)

36. • No ano 1942, o rumbo da guerra deu un xiro total e os Aliados detiveron o
avance dos exércitos do Eixe:
– Os Estados Unidos derrotaron aos xaponeses no Pacífico na Batalla de
Midway.
– Os británicos aos alemáns no norte de África na Batalla de El Alemein.
– Os rusos destruíron en Stalingrado un exército alemán completo.
• Desde entón os Aliados, reforzados polo enorme poderío industrial
norteamericano, tomaron a iniciativa:
– En Europa ocuparon Sicilia. En 1943, Italia rendíase e Mussolini era detido. Ao
mesmo tempo, os rusos obrigaron os alemáns a repregarse cara ao oeste.
– No Pacífico, os estadounidenses foron reconquistando as illas e territorios
ocupados inicialmente por Xapón.
O TRIUNFO DOS ALIADOS (1942-1945)

38. BATALLA DE
STALINGRADO

40. Infantería y artillería autopropulsada
alemana avanzando en dirección al
Caúcaso durante el mes de julio.
Son los inicios de la operación Blau,
la cual debería llevar al Grupo de Ejércitos
Sur hasta Bakú, en Azerbaiyan.
Stalingrado aún no era un objetivo prioritario.
Los alemanes comenzaron el asalto a la
ciudad con un demoledor bombardeo de la
Luftwaffe, hábilmente apoyado desde tierra
por la artillería, que en ocasiones tenía e
fectos devastadores sobre la moral soviética.

41. Infantería alemana asaltando los
arrabales de Stalingrado. Confiaban
en que tras una corta resistencia el
Ejército Rojo abandonara la ciudad.
Observadores de artillería
alemanes a las afueras
de Stalingrado a finales de agosto
de 1942. Dentro de la ciudad, estos
hombres serían el blanco preferido
de los francotiradores rusos..

42. En ocasiones el Stavka, alto mando
soviético, ordenaba lanzar esporádicas
contraofensivas contra el 6º Ejército,
con la intención de desviar la atención
sobre los alemanes y conceder un
respiro al 62º Ejército de Chuikov,
que combatía en la ciudad.
Soldados soviéticos en
una pausa durante los combates
por Stalingrado.

44. DESEMBARCO EN
SICILIA

45. • A fase decisiva da guerra iniciouse en xuño de 1944, cando os Aliados
desembarcaron en Normandía (Francia) e avanzaron cara á fronteira
alemá.
• Paralelamente, os soviéticos proseguiron o seu avance rápido en
dirección a Alemania, liberando a Europa oriental e entrando e Berlín.
Hitler suicidouse en abril de 1945 e o 8 de maio Alemania rendeuse.
• No Pacífico, Xapón seguiu resistindo o avance dos bombardeos
estadounidenses. Para acelerar a sá rendición, o presindente H.
Truman ordenou o emprego dunha nova e terrorífica arma, a bomba
atómica, lanzada en agosto de 1945 sobre as cidades xaponesas de
Hiroshima y Nagasaki. Antea evidencia da derrota, Xapón capitulou
oficialmente a comezos de setembro.

46. EL DESEMBARCO DE
NORMANDÍA

50. El intento que tuvo mayores probabilidades de éxito fue, sin duda, el perpetrado
el 20 de julio de 1944 por el Conde Claus von Stauffenberg para provocar la ejecución
del Plan Valquiria. Stauffenberg logró colocar una poderosa bomba a menos de un par
de metros del Führer y se retiró. Sin embargo, uno de los presentes se tropezó con el
maletín que portaba el artefacto y lo colocó detrás de las gruesas patas de la mesa
donde se apoyaba Hitler. La bomba explotó y mató a cuatro personas e hirió de leve
consideración a Hitler
Estado en el que quedó la sala
de conferencias tras el atentado.

51. Los búnkers ubicados en los alrededores de las Cancillerías,
en Berlín, que servían de refugio antiaéreo para el personal de
los edificios públicos, incluyendo la Cancillería del Reich, fueron
construidos por la compañía constructora Hochtief, prestigiosa
empresa fundada en 1873 y que sigue siendo en la actualidad la
primera empresa constructora de Alemania, con oficinas en
muchos países del mundo, incluyendo EEUU, Rusia, etc.
El primero de los búnkers de la Cancillería del Reich, se
construyó en 1936 en los terrenos detrás de la vieja Cancillería.
Después que se edificó la nueva Cancillería, diseñada
por el Arquitecto del Reich, Speer, también fue construido el
nuevo bunker, por la misma empresa, pero en el año 1943.

53. http://www.carloslabs.com/node/16

54. La nube resultante de la explosión en Hiroshima La nube resultante de la explosión nuclear en
Nagasaki que se levantó a 18 km por el aire

55. Nagasaki, antes y después
de la bomba atómica

56. CONSECUENCIAS E
TRATADOS DE PAZ

57. • Perdas humanas e materiais. Como efecto da batallas producíronse
entre 50 e 60 millóns de mortos e 70 millóns de feridos e mutilados.
Ademáis, tras a guerra, houbo máis de 40 millóns de desprazados
forzosos polas modificacióńs fronteirizas. Destruíronse campos e
cidades, industrias, infraestructuras, etc.
• Repercusións políticas. Desapareceron algunhas das monarquías
europeas. Caeron os réximes totalitarios e revitalizáronse as
democracias. A nivel internacional, impose unha nova orde política
mndial liderado polas dúas superpotencias vencedoras da guerra:
EEUU e a URSS.
• Cambios territoriais. Tras os tratados de paz xurdiu un novo mapa de
Europa, pois foron moitos os países que ampliaron oi reduciron os
seus territorios.
CONSECUENCIAS

58. • Antes de finalizar a Segunda Guerra Mundial, os Aliados reuníronse
nunha serie de conferencias para solucionar os problemas relativo a
Alemania e Europa Oriental:
– Conferencia de Teherán (11/1943): acordouse que a URSS anexionase
as repúblicas bálticas e o leste de Polonia.
– Conferencia de Yalta (2/1945): os chamados Tres Grandes (Churchill,
Roosevelt e Stalin) estableceron os seguintes compromisos:
• A reconstrucción de Europa se faría mediante gobernos democráticos.
• Delimitáronse as fronteiras de Polonia.
• Decidiron a divisiónd e Alemania e da cidade de Berlín en catro zonas de
ocupación militar: estadounidense, británica, francesa e inglesa.
CONFERENCIAS PREVIAS

59. CONFERENCIA DE YALTA

60. – Conferencia de Postdam (7 e 8/1945):
• Acordouse a devolución dos territorios ocupados polos nazis.
• Tratouse a desmilitarización e a partición de Alemaña convidas (convenidas)
en Yalta.
• Decidiuse en que ía consistir o pagamento e reparacións tras a guerra.
• Decidíronse os xuízos contra os crimes de guerra cometidos polos nazis, que
acabaron por celebrarse na cidad alemá de Nuremberg.

61. • Tras guerra, asináronse diversos tratados de paz e rematáronse de
axustar as fronteiras de Europa. Deste xeito, o mapa quedaría así:
– A URSS ampliaría o seu territorio no Báltico e no leste grazas a Polonia,
qu foi compnesada estendendo a sía fronteira oeste ata o río Oder a
expensas de Alemania.
– Alemaña e Berlín dividíronse nas zonas de ocupación acordadas en
Postdam.
– Italia quedou ocupada por un exército angloamericano e perdeu as
súas colonias.
– Xapón quedou ocupado polos EEUU, perdeu as súas colonias e
cedeulle Manchuria a China
– Europa oriental quedou ocupada por millóns de soldados rusos.
TRATADOS DE PAZ

62. • Os Aliados decidiron a creación da Organización de Nacións Unidas (ONU),
unha nova organización internacional que substituiría á ineficaz Sociedade
de Nacións.
• Nace o 26 de xuño de 1945, na Conferencia de San Francisco e a súa carta
fundacional foi asinada por 50 Estados.
• Tería a súa sede en Nova York e estaría integrada por unha Asamblea
Xeneral de todos os seus membros, un Consello de Seguridad e outros
organismos.
• Obxectivos:
– Manter a paz e a seguridade mundial mediante a solución pacífica dos
conflitos.
– A cooperación internacional.
– O respecto aos dereitos humanos e á libre determinación dos pobos.
A CREACIÓN DA ONU