Літаратурна-мастацкія замалёўкі пра Мінск.

1. Мілы сэрцу горад:
літаратурна-мастацкія
замалёўкі пра Мінск
Центральная городская детская
библиотека им. Н. Островского
Информационно-
библиографический отдел

2. Май Данциг. Песня о Минске

3. Гимн Минска
Стихи И. Панкевича
Музыка В. Оловникова
Широким проспектом шагаю,
И сердце от счастья поёт,
Я песню тебе посвящаю,
Мой город, герой-патриот.
Припев:
Пусть взлетает песня птицей
Над родимой стороной.
Пой, мой Минск, моя столица
Белоруссии родной!

4. Шарков В. Минск. Площадь у вокзала

5. Николай Стах
Мой город Минск
Горжусь тобой, любимая столица,
Мой город Минск, что стал так сердцу мил.
Любой здесь встретит ласковые лица,
Кто город мой однажды посетил.
Красуйся, Минск, цвети, моя столица, –
В глуби Европы милый уголок!
Здесь рада всем старинная землица,
Где путь лежит на Запад и Восток.
Есть в мире много городов известных,
Что славою уходят в глубь времен.
И в Минске есть немало мест чудесных
И вписанных в историю имен.

6. Иванова Ольга. Троицкое предместие

7. Макаревич Василь
Мой Париж
Я за тебя готов пойти на крыж
И за обиду расплатиться местью!
Ты мой заветный маленький Париж –
Старинное Троецкое предместье!
Проплыли над тобой ладьи веков,
А ты с доверьем детским смотришь в лица.
Здесь в лабиринте лет и уголков
Немудрено, как в замке, заблудиться...

8. Мозолёв А. Минск. Площадь Победы

9. Гайцюкевіч Міхась
Плошча Перамогі
Плошча перамогі – не проста плошча,
не проста круг ці прастора, –
тут вецер агонь, нібы сцяг, палошча,
тут помнік стаіць сурова...
Сумленне праверыць на пульсе тваім,
пракласці сюды ўсе шляхі і дарогі –
ты вечным экзаменам будзеш зямным,
не плошча, а памяць святой Перамогі.

10. Манис М. Вечерний Минск

11. Валодзька Станіслаў
Чырвоны касцел
Узрос на мінулага веку зары,
Ў сябе увабраў колер роднай зары,
Паходняй да ісціны шлях азарыў
Чырвоны касцел, як натхнення парыў.
У цэнтры планеты, Чырвоны касцел,
Ты вежы ўздымаеш да сонца, да зор.
У сэрцы Айчыны Чырвоны касцел,
Нібы ачышчальны купальскі касцер...

12. Пешкун Василий. На Немиге

13. Ясень Міхаіл
Няміга
Няміга, Няміга –
Мінулага кніга!
Ты вабіш мінчан,
Як старое віно,
Бо тут успаміны
Ляцяць, як хвіліны,
Ляцяць, як хвіліны,
Нібыта ў кіно...

14. Фролова Н. Минск

15. Алесь Бачыла
Самы лепшы горад
Шмат на свеце гарадоў
Вельмі знакамітых,
Толькі Мінск заўжды дамоў
Цягне як магнітам...
Як палацы, тут дамы,
Сонца ў вокнах ззяе,-
Ні на які горад мы
Мінск не прамяняем...
Кожны парк, нібы той гай,
І ў такім убранні,
Хоць дзяўчатам прызначай
Кожны дзень спатканні...
Людзі кажуць нездарма -
Верце іх прымеце,-
Што найлепшага няма
Горада на свеце.

16. Счастная Нинель. Огни вечернего города

17. Сяргей Панізнік
Свіслач – маці Нямігі
...Свіслач, Свіслач! Берагі ў граніце.
Прамаўляе Свіслач грамадзе:
—Зоркі па-над Мінскам беражыце,
сцеражыце знічкі у вадзе!
Ты Мянеска мельніцу круціла.
Стронгу гадавала ты ў віры...
Да Купалы берагам гасцінным
тут ішлі вясёлыя сябры.
I не раз у веснім паўнаводдзі
крыгаломамі буяла ты.
Дваццаць першы век ужо наводзіць
над табою гонкія масты...

18. Федосенко Р.Ф. Площадь у ратуши, Минск

19. Мазго Ул.
Ля Ратушы
Да мінскай Ратушы iдy —
I сэрца б'ецца гулка-гулка,
Нібыта птушка на ляту
Па-над адноўленым прытулкам.
На сцены светлыя гляджу —
Раптоўнай радасці гаранты,
Дзе кроплі звонкія дажджу
Гучней спяваюць, чым куранты.
I прачынаюцца вякі,
Што ўдзячнай памяццю сагрэты.
I завіхаюцца шпакі
Ля часам спыненай карэты.

20. Морозов Илья. Минский Мотив

21. Дранько-Майсюк Леанід
Калі званілі...
Калі званілі ў Кафедральным,
Спыніла Свіслач на хаду
У нейкім одуме астральным
Сваю зялёную ваду.
З маёй майстэрні вечаровай,
З кансерваторскага двара
Па беднай вуліцы Гандлёвай
Пайшла пяшчотная сястра....
І застаецца мне прастора,
І супакойваюся зноў,
Што пад аховаю сабора
Яна вяртаецца дамоў.

22. Сумарев В. Мой дом

23. Гулида Е. (16 лет)
Мой город
Проведи меня бликами солнца, дом,
Напомни о моем детстве, двор,
Обнови воспоминания о лете, трава,
Заведи опять в себя, бор.
Пусть я почувствую теплоту солнца,
Пусть я увижу яркость красок,
Пусть уже детство не вернется,
Пусть не снимут дома масок.
Но пускай согреют меня стены,
Пусть заполнят пустоту во мне.
И замечу я в себе перемены,
Будто блики солнца на воде.
Я сравню тебя с собою,
Я пойму, как долог век.
Ты мне верь, ведь я всегда с тобою,
Вечно рядом, город-человек...

24. Данциг М. Национальная библиотека

25. Горбач Екатерина
(3 «Б» класс г. Минск)
Минск
Мой Минск, моя любовь и вера,
Где я родилась и учусь.
Его сокровищами сказочного мира
Восторженно всегда горжусь….
Библиотека — «алмаз» века.
Во славу мудрости веков
Прекрасное творенье человека.