PIRACY

1. Πειρατεία
στο
Διαδίκτυο
Επιπτώσεις της Πειρατείας
Μία νέα εποχή πειρατείας
μέσω Internet εμφανίζεται
απειλητικά και προμηνύει
μεγαλύτερα προβλήματα από
αυτά που δημιούργησε η
πειρατεία των CD.
Ρονάλντο Σεχάι
Γιάννης Κοτζαταπάνης
11/11/2014

2. Περιεχόμενα
Εισαγωγή......................................................................................................................... 2
Πνευματικά Δικαιώματα...................................................................................................2
Πειρατεία στο Διαδίκτυο...................................................................................................3
Πνευματικά Δικαιώματα και Πειρατεία.............................................................................. 3
Πρόληψη της προσβολής των πνευματικά δικαιωμάτων...................................................... 4
Άδειες Χρήσης.................................................................................................................. 5
Η φύση και το μέγεθος της ηλεκτρονικής πειρατείας........................................................... 5
Λογοκλοπή....................................................................................................................... 7
Σχετική νομοθεσία............................................................................................................ 8
Ελληνική νομοθεσία......................................................................................................... 8
Έννομη προστασία ........................................................................................................... 9
Κυρώσεις......................................................................................................................... 9
Χώρες όπου επιτρέπεται η ανταλλαγή αρχείων χωρίς όφελος ............................................ 10
Περιορισμοί και μέτρα πρόληψης.................................................................................... 10
Software: Η πειρατεία στα παιχνίδια................................................................................ 11
Πηγές......................................................................................................................... 13

3. Εισαγωγή
Η πειρατεία είναι ένα από τα σοβαρότερα εγκλήματα του Διεθνούς Δικαίου που για
αιώνες ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί τις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Μία νέα εποχή
πειρατείας ξεκίνησε με τη διάδοση των ηλεκτρονικών-ψηφιακών μέσων και τώρα
εξελίσσεται και εξαπλώνεται μέσω του διαδικτύου. Η ηλεκτρονική πειρατεία στο
Internet είναι στην ουσία ίδια με την πειρατεία με υλικά μέσα, όμως εμφανίζεται πιο
απειλητικά και προμηνύει μεγαλύτερα προβλήματα.
Πνευματικά Δικαιώματα
Πνευματικό δικαίωμα αποκτά κάποιος δημιουργός για ένα πρωτότυπο πνευματικό
δημιούργημά του. Τα πνευματικά δικαιώματα παραχωρούνται από τον νόμο για
ορισμένο χρονικό διάστημα, προστατεύοντας από αθέμιτη χρήση, και χωρίζονται σε
επιμέρους δικαιώματα (ανάλογα με το έργο) όπως δικαίωμα απαγόρευσης εγγραφής,
αναπαραγωγής, διανομής, εκμίσθωσης και δημόσιας διανομής, δημόσιας εκτέλεσης
και αναμετάδοσης χωρίς τη ρητή συγκατάθεση του δημιουργού. Τα πνευματικά
δικαιώματα δεν είναι μόνο απαγορευτικά για τον τελικό χρήστη , καθώς συνήθως
ορίζονται εξαιρέσεις, π.χ. αναπαραγωγής για λόγους ασφαλείας ή μικρού μέρους για
εκπαιδευτικούς σκοπούς

4. Πειρατεία στο Διαδίκτυο
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η πειρατεία στο διαδίκτυο αποτελούσε ελάχιστη εμπορική
απειλή κυρίως για τη μουσική βιομηχανία. Αυτό άλλαξε λόγω των νέων τρόπων
συμπίεσης δεδομένων που ανακαλύφθηκαν και λόγω της αύξησης της διαθέσιμης
ταχύτητας μεταφοράς δεδομένων στο Δίκτυο. Η ηλεκτρονική πειρατεία πλέον απειλεί
τη βιωσιμότητα του ηλεκτρονικού εμπορίου μουσικής. Το IFPI συντονίζει τις
ενέργειες της διεθνούς δισκογραφίας για προστασία των δικαιωμάτων της με
τεχνολογικά μέσα και νομικές ενέργειες.
Πνευματικά Δικαιώματακαι Πειρατεία
Κάθε χώρα έχει διαφοροποιημένους κανόνες και νομοθεσία όσο αφορά τα
πνευματικά δικαιώματα, την "πειρατεία", κλπ.
Στην Ελβετία, ένας στους τρεις, κατεβάζει «πειρατικά» μουσική, ταινίες και παιχνίδια
από το διαδίκτυο. Εκεί, το κατέβασμα για προσωπική χρήση ... ήταν, αλλά και θα
παραμείνει, νόμιμο, αφού τελικά, δημιουργοί και κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων
όχι μόνο δεν χάνουν, αλλά κερδίζουν από την πειρατεία, λέει πεντακάθαρα η
ελβετική κυβέρνηση. Με τις κασέτες μουσικής και τις βιντεοκασέτες τα αντίγραφα
ήταν εξαιρετικά, δεν είχαν όμως εγγενή μηχανισμό αναδιανομής. Με το διαδίκτυο
αυτό άλλαξε .Το πρόβλημα της κατάχρησης των νέων μέσων
εγγραφής/επανεγγραφής επαναλαμβάνεται, αναφέρεται στην σχετική μελέτη. Όμως,
αυτό είναι το τίμημα της προόδου. Νικητές θα βγουν αυτοί που θα αξιοποιήσουν το
νέο μέσο -το διαδίκτυο - προς όφελός τους. Χαμένοι, όσοι επιμείνουν στο παλιό
επιχειρηματικό μοντέλο.
Η ελβετική μελέτη επιμένει ότι η βιομηχανία του θεάματος δεν χάνει κατ' ανάγκη από
την πειρατεία. Στην Ελβετία, το ένα τρίτο των Ελβετών άνω των 15 ετών κατεβάζει
πειρατική μουσική, ταινίες και παιχνίδια από το διαδίκτυο. Όμως, δεν ξοδεύουν
λιγότερα για ψυχαγωγία, καθώς το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο διακρίνει ότι το μερίδιο

5. του προϋπολογισμού που διαθέτουν για ψυχαγωγία οι καταναλωτές παραμένει
σταθερό. Το κατέβασμα είναι «συμπληρωματικό»: πηγαίνουν σε συναυλίες,
αγοράζουν περισσότερα παιχνίδια και στην μουσική, λιγότερο γνωστά συγκροτήματα
κερδίζουν αφού η πειρατεία προβάλλει τη δουλειά τους .
Το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «Είναι κυρίως, οι ξένες
εταιρείες παραγωγής που υποφέρουν από αυτά τα νέα πρότυπα κατανάλωσης και
πρέπει να προσαρμοστούν.» «Οι φόβοι ότι οι αλλαγές αυτές έχουν αρνητικές
επιπτώσεις στην ελβετική πολιτισμική δραστηριότητα είναι αβάσιμοι. Επομένως, το
Ομοσπονδιακό Συμβούλιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ανάγκη να
αναλάβει νομοθετική δράση ».Επίσης, η ελβετική κυβέρνηση χαρακτηρίζει
εξαιρετικά υψηλό το κόστος της πολιτικής ενάντια στην πειρατεία. Για παράδειγμα,
πολύ υψηλό θεωρείται το κόστος της πολιτικής «των τριών χτυπημάτων» στην
Γαλλία, όπου το 2011 η Γαλλία ξόδεψε 12 εκατομμύρια για εφαρμόσει την πολιτική
πάταξης της πειρατείας (Hadopi). Μάλιστα, αμφισβητεί τη νομιμότητά του, αφού η
πρόσβαση στο διαδίκτυο θεωρείται πλέον ανθρώπινο δικαίωμα, σύμφωνα με τα
Ηνωμένα Έθνη (στη Γαλλία, διακόπτεται η πρόσβαση στο διαδίκτυο όσων επιμένουν
να κατεβάζουν μετά από τρεις προειδοποιήσεις ειδικής επιτροπής που συστάθηκε για
να επιθεωρεί το Διαδίκτυο).Ακόμα, η Ελβετία απορρίπτει άλλα μέτρα, όπως το
φιλτράρισμα ή το μπλοκάρισμα της πρόσβασης καθώς θεωρεί ότι βλάπτουν την
ελευθερία του λόγου και παραβιάζουν τη νομοθεσία περί ιδιωτικότητας. Εξάλλου,
ακόμα κι αν υλοποιούνταν, υπάρχουν πολλοί τρόποι να παρακαμφθούν, αναφέρει η
ελβετική μελέτη .εκτός από το κατέβασμα, οι Ελβετοί δηλώνουν ότι είναι πρακτικά
αδύνατο να κυνηγήσουν αυτούς που ανεβάζουν το υλικό. Το 2010 το Ανώτατο
Δικαστήριο έκρινε ότι δεν επιτρέπεται να καταγράφεται η διεύθυνση IP και ως εκ
τούτου δεν είναι εφικτό να συγκεντρωθούν αποδείξεις για την παραβίαση
Πρόληψη της προσβολής των πνευματικά δικαιωμάτων
Σύμφωνα με το Ν. 2121/1993, με προεδρικά διατάγματα και μετά από πρόταση του
εκάστοτε Υπουργού Πολιτισμού, μπορούν να καθοριστούν προδιαγραφές για τα μέσα
αναπαραγωγής πνευματικών έργων, μπορεί να επιβληθεί η χρήση συσκευών ή
συστημάτων ελέγχου των αναπαραγόμενων έργων, ή να προβλεφθεί ότι η
κυκλοφορία υλικών φορέων ήχου ή/και εικόνας επιτρέπεται μόνο εφόσον αυτά
φέρουν επικολλημένη κάποια αναγνωριστική ένδειξη που πιστοποιεί ότι η εμπορική
διάθεση δεν αποτελεί πράξη παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων και παρέχεται
από τον κατά περίπτωση αρμόδιο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης.
Παράλληλα, απαγορεύεται καταρχήν η διάθεση ή χρήση συσκευών
αποκωδικοποίησης κωδικοποιημένων προγραμμάτων, χωρίς την άδεια του εκάστοτε
ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού. Τέλος, προβλέπεται η έκδοση σχετικής εισαγγελικής
εντολής και η απαγόρευση από την αρμόδια αστυνομική αρχή οποιασδήποτε πράξης
προσβολής πνευματικής ιδιοκτησίας που σχετίζεται με την δημόσια εκτέλεση
πνευματικού έργου, χωρίς την απαιτούμενη άδεια των δημιουργών ή μετά από
χορήγηση άδειας και κατόπιν καθυστέρησης καταβολής της σχετικής οφειλόμενης
αμοιβής (για περισσότερο από δύο μέρες).

6. Άδειες Χρήσης
Κάθε εφαρμογή λογισμικού συνοδεύεται από την αντίστοιχη άδεια χρήσης που
καθορίζει τη χρήση ή τη διανομή της. Μια τυπική άδεια χρήσης συνήθως
συνοδεύεται από έναν κωδικό για κάθε νόμιμο αντίτυπο. Μία εφαρμογή λογισμικού
που έχει αγοραστεί νόμιμα μπορεί όμως τεχνικά να αναπαραχθεί σε περισσότερα
αντίτυπα από όσα αναφέρει η άδεια, χωρίς να το γνωρίζει ο δημιουργός.
Η φύση και το μέγεθος της ηλεκτρονικής πειρατείας
Ένα από τα σοβαρότερα εμπόδια που καλείται να αντιμετωπίσει η μουσική
βιομηχανία στην ανάπτυξη ενός περιβάλλοντος ηλεκτρονικής διανομής μουσικής
είναι η "ηλεκτρονική μουσική πειρατεία". Η γνωστότερη μορφή της είναι η συμπίεση
των τραγουδιών σε αρχεία μορφής MP3 και η διάθεσή τους μέσω του Internet, χωρίς
τη συγκατάθεση των δικαιούχων, δηλαδή χωρίς πληρωμή των δικαιωμάτων
εκμετάλλευσης σε αυτούς που επένδυσαν στη δημιουργία αυτών των τραγουδιών.
Το "MP3" είναι πλέον η συχνότερη λέξη αναζήτησης στο Διαδίκτυο, παίρνοντας την
πρώτη θέση από τη λέξη "sex". Τα περισσότερα αρχεία MP3 διατίθενται από FTP
(File Transfer Protocol) servers και από World Wide Web σελίδες. Παράλληλα,
μπορούμε να βρούμε τέτοια αρχεία και από επιχειρηματικά intranets,
πανεπιστημιακούς κόμβους με υψηλό bandwidth, Internet Relay Chat (IRC) rooms,
Mailing lists και Bulletin Boards.
Η μεγάλη απήχηση του MP3 οδήγησε τις εταιρίες ηλεκτρονικών στην κατασκευή
φορητών MP3 players όπως τα MPMan, Diamond Multimedia's Rio και πολλά άλλα
που ακολούθησαν. Οι καταναλωτές πλέον μπορούν να ακούσουν τα αποθηκευμένα
μουσικά αρχεία όπου θέλουν, ενώ στο παρελθόν ήταν απαραίτητη η χρήση του
υπολογιστή τους.
Η χρήση αρχείων MP3 και σε συμβατική μορφή πειρατείας αποτελεί ένα ακόμη
πρόβλημα, με τη χρήση CD και CD-R που μπορούν να περιέχουν εκατοντάδες
ηχογραφημένα. Αυτά τα CD και CD-R διανέμονται συνήθως με ταχυδρομικές
παραγγελίες που πραγματοποιούνται στο Internet.
Η μουσική πειρατεία στο Internet είναι ήδη διαδεδομένη. Το IFPI υπολογίζει ότι
οποιαδήποτε χρονική στιγμή, πάνω από ένα εκατομμύριο παράνομα αρχεία MP3
είναι διαθέσιμα στο Διαδίκτυο και το πρόβλημα αυξάνεται ραγδαία. Είναι αδύνατο να
υπολογιστεί ο αριθμός των τραγουδιών που αποθηκεύονται παράνομα κάθε χρόνο. Η
εταιρία Forrester Research υπολόγισε στις αρχές του 1999 ότι πάνω από 3
εκατομμύρια παράνομα αρχεία MP3 αποθηκεύονταν καθημερινά .
Μεγάλης σημασίας είναι η επίδραση της ηλεκτρονικής πειρατείας στην ανάπτυξη
ενός νόμιμου περιβάλλοντος ηλεκτρονικής διάθεσης μουσικής μέσω του Internet.
Γιατί να πληρώσουν οι καταναλωτές για να "κατεβάσουν" μουσική από το Δίκτυο,
όταν μπορούν να βρουν αυτό που θέλουν δωρεάν από τα πειρατικά sites? Είναι
προφανής η αρνητική επίδραση του φαινομένου στις τεράστιες επενδύσεις σε νέες
τεχνολογίες, τόσο των δισκογραφικών εταιριών, όσο και των εταιριών ηλεκτρονικού
εμπορίου.

7. Το IFPI και οι κατά τόπους ενώσεις των δισκογραφικών εταιριών έχουν εντοπίσει
παράνομα αρχεία μουσικής σε πάνω από 50 χώρες. Η πλειοψηφία αυτών βρίσκεται,
αναπόφευκτα, στις ΗΠΑ όπου ο αριθμός των χρηστών είναι μεγαλύτερος. Πλήθος
αρχείων έχουν βρεθεί όμως και στις Σκανδιναβικές χώρες και τον Καναδά, ενώ
μεγάλος αριθμός αρχείων βρέθηκε και στην Αυστραλία, Κίνα, Ιαπωνία, Ολλανδία,
Ισπανία, κ.α.
Η δωρεάν διάθεση αρχείων MP3 στο Internet από πειρατικά σελίδες δεν γίνεται χωρίς
όφελος για τους πειρατές. Τα διαφημιστικά banners σε μία ιστοσελίδα αποφέρουν
στους ιδιοκτήτες των σελίδων 0.10 δολάρια ανά πάτημα. Αυτό μεταφράζεται σε
αρκετές δεκάδες έως και εκατοντάδες δολάρια το μήνα για τα σελίδες που είναι
γνωστά και δέχονται εκατοντάδες επισκέπτες καθημερινά.
Σαν απάντηση, το IFPI, σε συνεργασία και με άλλους οργανισμούς διαχείρισης
δικαιωμάτων, επενδύει στην ανάπτυξη ενός λογισμικού ικανού να ανιχνεύει με
αυτοματοποιημένες διαδικασίες το σύνολο του Διαδικτύου και να εντοπίζει τις
ιστοσελίδες με παράνομο περιεχόμενο, έτσι ώστε να απαιτείται λιγότερος χρόνος για
τον εντοπισμό των πειρατών και να μπορεί το ανθρώπινο δυναμικό του IFPI να
ασχοληθεί αποτελεσματικότερα με τις νομικές ενέργειες κατά των παραβατών.
Η πειρατεία είναι ένα από τα σοβαρότερα εγκλήματα του Διεθνούς Δικαίου.

8. Μία νέα εποχή πειρατείας μέσω Internet εμφανίζεται απειλητικά και προμηνύει
μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που δημιούργησε η πειρατεία των CD.
Η δισκογραφία εισέρχεται ταχύτατα στην εποχή της ψηφιακής διανομής. Οι
τεχνολογίες διάθεσης της μουσικής αλλάζουν ριζικά, αποφέροντας τεράστια οφέλη
σε παραγωγούς, διανομείς και καταναλωτές. Για να διασφαλιστεί η προστασία της
πνευματικής ιδιοκτησίας και στον ψηφιακό κόσμο πρέπει και οι αντίστοιχοι νόμοι να
εκσυγχρονιστούν. Όπως και να 'χει, οι θεμελιώδεις αρχές στις οποίες στηρίζονται οι
υπάρχοντες νόμοι, δεν αλλάζουν. Οι σύγχρονοι νόμοι απλά πρέπει να διασφαλίσουν
την προστασία των δημιουργών, καλλιτεχνών, παραγωγών και από την ηλεκτρονική
πειρατεία. Οι κάτοχοι των πνευματικών δικαιωμάτων πρέπει να είναι σε θέση να
χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες του Διαδικτύου για να ελέγξουν τη χρήση των
έργων τους.
Λογοκλοπή
Τι είναι η «λογοκλοπή»; Ο ορισμός που το λεξικό του κ.Μπαμπινιώτη δίνει στη λέξη
είναι «η ιδιοποίηση ξένης πνευματικής ιδιοκτησίας». Με απλά λόγια: «παίρνω ένα
ξένο δημιούργημα και το παρουσιάζω ως δικό μου». Ακούγεται σαν κλοπή; Πράγματι,
έτσι είναι, γιατί η λογοκλοπή είναι κλοπή, και μάλιστα μια κλοπή που πονάει πολύ
περισσότερο από την κοινή κλοπή. «Πρόκειται για μια προσβολή του ‘δικαιώματος
πατρότητας’ ενός έργου, η οποία συχνά πονάει πολύ περισσότερο από την κλοπή ενός
υλικού αντικειμένου», εξηγεί στο tvxs η κα. Ανθούλα Παπαδοπούλου, λέκτορας της
Νομικής σχολής ΑΠΘ. «Γι΄ αυτό και πρέπει επιτέλους να αποδοθεί στο έγκλημα αυτό
η ηθική απαξίωση που του αρμόζει»Copyright

9. Σχετική νομοθεσία
Οι περισσότερες χώρες επεκτείνουν τη νομική προστασία της πνευματικής
ιδιοκτησίας στους δημιουργούς των έργων. Σε χώρες με σχετική νομοθεσία, η
επιβολή της διαφύλαξης των πνευματικών δικαιωμάτων συνήθως είναι ευθύνη του
κατόχου της ιδιοκτησίας. Όμως, σε αρκετές δικαιοδοσίες, αποδίδονται και ποινικές
ευθύνες για την παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.
Ελληνική νομοθεσία
Τα προβλεπόμενα από την ελληνική νομοθεσία περί παραβίασης πνευματικών
δικαιωμάτων εντάσσονται στο νόμο 2121/1993, γνωστό και ως νόμο περί
πνευματικών δικαιωμάτων.

10. Έννομη προστασία
Σε περίπτωση παραβίασης πνευματικής ιδιοκτησίας και μετά την προσκόμιση
ευλόγως διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων από τον προσβεβλημένο κάτοχο, το
δικαστήριο δύναται να διατάξει την προσκόμιση ενδεχόμενων αποδεικτικών
στοιχείων που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του αντιδίκου, καθώς και σχετικών
εμπορικών ή χρηματοοικονομικών σχετικών εγγράφων σε περίπτωση παραβίασης σε
εμπορική κλίμακα, για την οποία η ύπαρξη περισσότερων αντιτύπων του έργου
θεωρείται επαρκής απόδειξη. Η μη προσκόμιση των στοιχείων αυτών καθιστά τους
ισχυρισμούς περί προσβολής ομολογημένους. Επίσης και πριν την ορισμένη
δικάσιμο, δύναται η διαταγή παροχής σχετικών πληροφοριών από τον αντίδικο ή
τρίτο πρόσωπο, το οποίο, σε εμπορική κλίμακα, βρέθηκε να κατέχει το εμπόρευμα
παρανόμως, να χρησιμοποιεί τις παράνομες υπηρεσίες, να παρέχει υπηρεσίες που
συνέβαλαν στην προσβολή των πνευματικών δικαιωμάτων ή υπεδείχθη να
εμπλέκεται στην παραγωγή ή διανομή των επίδικων εμπορευμάτων. Η παράβαση της
διαταγής συνεπάγεται και καταδίκη σε χρηματική ποινή ύψους 50.000 έως 100.000
ευρώ, υπέρ του δημοσίου ταμείου.
Κυρώσεις
Σύμφωνα με το Ν. 2121/1993, μπορεί να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα,
συντηρητική κατάσχεση ή αναλυτική απογραφή των επίδικων εμπορευμάτων, χωρίς
απαραίτητα τον ειδικό προσδιορισμό των έργων που προσβάλλονται ή απειλούνται
με προσβολή, με σκοπό την πρόληψη της προσβολής των πνευματικών δικαιωμάτων
ή την απαγόρευση προσωρινά η συνέχιση της προσβολής, με την απειλή καταβολής
χρηματικής ποινής. Η κατάσχεση μπορεί να επεκταθεί και σε περιουσιακά στοιχεία
του παραβάτη, όταν πρόκειται για παραβίαση σε εμπορική κλίμακα. Όσον αφορά τις
αστικές κυρώσεις, οι παραβάτες που υπαιτίως προσέβαλαν την πνευματική
ιδιοκτησία άλλου υποχρεούνται σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και χρηματική
αποζημίωση ίση ή μεγαλύτερη από το διπλάσιο της αμοιβής που καταβάλλεται για το
είδος της εκμετάλλευσης. Χωρίς την προϋπόθεση υπαιτιότητας, ενδέχεται να ζητηθεί
από τους παραβάτες η καταβολή του ποσού κατά το οποίο έγιναν πλουσιότεροι από

11. την παράνομη εκμετάλλευση του έργου. Παράλληλα, ορίζεται από το νόμο ότι η
αναπαραγωγή, πώληση ή διανομή στο κοινό πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή,
κατά τρόπο που παραβιάζει την πνευματική ιδιοκτησία, τότε υπόκειται σε διοικητικό
πρόστιμο ίσο με 1000 ευρώ για κάθε παράνομο αντίτυπο, ανεξαρτήτως λοιπών
κυρώσεων. Η πώληση ή διανομή υλικών φορέων ήχου που φέρουν πνευματική
ιδιοκτησία από πλανόδιους πωλητές επισύρει διοικητικό πρόστιμο ίσο με 20 ευρώ
ανά τεμάχιο παράνομου εμπορεύματος και ελάχιστη αξία 1000 ευρώ. Τα παραπάνω
ποσά των διοικητικών κυρώσεων ενδέχεται να μεταβάλλονται με προεδρικό διάταγμα
και κατόπιν πρότασης των Υπουργών Οικονομίας και Πολιτισμού. Τέλος, η κατ'
οποιονδήποτε τρόπο παράνομη εκμετάλλευση έργων που αποτελούν αντικείμενο
πνευματικής ιδιοκτησίας (εγγραφή, αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή,
προσαρμογή, μετατροπή, πώληση ή διανομή, εκμίσθωση, δημόσια εκτέλεση ή
μετάδοση, εισαγωγή) χωρίς τη συναίνεση του δημιουργού τιμωρείται με φυλάκιση
τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 2900 έως 15000 ευρώ, ενώ η ίδια ποινή
αφορά και στην κατοχή ή διακίνηση συσκευών αναπαραγωγής που δεν
ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές.
Χώρες όπου επιτρέπεται η ανταλλαγή αρχείων χωρίς όφελος
Η λήψη αντιγραμμένης μουσικής θεωρείται νόμιμη σε ορισμένες χώρες στο πλαίσιο
των πνευματικών δικαιωμάτων, όπως ο Καναδάς, η Πολωνία, η Ολλανδία και η
Ισπανία, με την προϋπόθεση ότι τα τραγούδια δεν πωλούνται. Στον Καναδά, η λήψη
οποιουδήποτε αρχείου που αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας είναι
νόμιμη, αρκεί να μην ακολουθείται από οποιαδήποτε εμπορική χρήση• απεναντίας, η
διανομή τέτοιων αρχείων (όπως, για παράδειγμα, η μεταφόρτωση σε δίκτυα P2P)
είναι παράνομη. Παράλληλα, ορισμένες χώρες, όπως ο Καναδάς και η Γερμανία,
έχουν περιορίσει τις ποινές για την παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας με μη
εμπορικούς σκοπούς. Για παράδειγμα, στον Καναδά, η εκ του νόμου αποζημίωση για
προσβολή πνευματικών δικαιωμάτων χωρίς εμπορικό σκοπό έχει μέγιστο όριο τα
5000 δολάρια, ενώ η γερμανική κυβέρνηση έχει εγκρίνει νομοσχέδιο για τον
περιορισμό του προστίμου σε άτομα που κατηγορούνται για ανταλλαγή μουσικής και
ταινιών σε 200 δολάρια. Από τον Ιανουάριο του 2014 και με νόμο που ψηφίστηκε
στις 20 Σεπτεμβρίου 2013, στην Ισπανία, οι κάτοχοι ιστοσελίδων που αποκτούν
άμεσα ή έμμεσα κέρδη κατά παράβαση των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας,
όπως μέσω των διαφημιστικών συνδέσμων, τιμωρούνται με φυλάκιση έως και 6
ετών• οι μηχανές αναζήτησης και οι μηχανές P2P ανταλλαγής αρχείων εξαιρούνται
από το νομικό αυτό πλαίσιο.
Περιορισμοί και μέτρα πρόληψης
Τα πνευματικά δικαιώματα δεν προστατεύουν την τεχνική μορφή ή προϊόντα έρευνας
και ανάπτυξης του πρωτότυπου έργου, αλλά απαιτείται ένας βαθμός στοιχειώδους
ομοιότητας για να διακρίνεται η νόμιμη από την παράνομη εκμετάλλευση του έργου.
Η αξιολόγηση της υποτιθέμενης παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων σε ένα
δικαστήριο ενδέχεται να αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντική διαδικασία, το κόστος σε
χρόνο και χρήμα της οποίας ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος και το σύνθετο του
πνευματικού έργου. Στην Αμερική χρησιμοποιείται συχνά, αλλά όχι καταρχήν, το
Abstraction-Filtration-Comparison (AFC) test. Για τη μείωση της παραβίασης
πνευματικής ψηφιακής ιδιοκτησίας λαμβάνονται διαφορετικοί τύποι προληπτικών

12. μέτρων, που αφορούν στην ενημέρωση, τη νομοθεσία, την παρεμπόδιση και τις
διεθνείς συμβάσεις. It is vital to have foreign and domestic publisher alliances, so
they may work together to combat the wrongdoing to their companies. Μία βασική
μέθοδος για την αντιμετώπιση της πειρατείας είναι η ενημέρωση των πολιτών για την
σχετική νομοθεσία και τις αντίστοιχες κυρώσεις που σχετίζονται με την προσβολή
των πνευματικών δικαιωμάτων. Με την επίγνωση των ποινών στις οποίες ενδέχεται
να καταδικαστούν οι παραβάτες των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας,
επιδιώκεται η αποθάρρυνση των ατόμων που σκοπεύουν να εμπλακούν σε τέτοια
δραστηριότητα. Παρότι οι ολοένα και πιο αυστηρές επιπτώσεις μπορούν να
ελαχιστοποιούν σε ένα βαθμό την παραβατική συμπεριφορά, αυτή παραμένει αρκετά
δημοφιλής, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Μάλιστα, αρκετοί εκδότες έχουν
επιχειρήσει να υλοποιήσουν μία αμφιλεγόμενη τακτική: να κλειδώσουν τα προϊόντα
τους με τη χρήση της τεχνολογίας Διαχείρισης Ψηφιακών Δικαιωμάτων (DRM).
Πέραν των νομικών ελιγμών για να περιορίσει την παραβίαση των πνευματικών
δικαιωμάτων, η κινηματογραφική βιομηχανία έχει επιχειρήσει ποικίλους τρόπους
διανομής. Αντί, λοιπόν, να περιμένει μήνες μετά την πρεμιέρα μίας ταινίας για να
κυκλοφορήσει σε DVD, ταινίες όπως το Bubble (2005), για παράδειγμα,
κυκλοφόρησε σε όλες τις μορφές ταυτόχρονα, παρότι οι ημερομηνίες κυκλοφορίες
διέφεραν ανά ήπειρο. Τόσο η συγκεκριμένη βιομηχανία όσο και οι υπέρμαχοι της
ανταλλαγής αρχείων πιστεύουν ότι η περαιτέρω μείωση της χρονικής διαφοράς
μεταξύ προβολής και κυκλοφορίας σε βίντεο θα περιορίσει το φαινόμενο της
παραβίασης των πνευματικών δικαιωμάτων. Βέβαια, η πρώτη εξακολουθεί να
πιστεύει ότι, δεδομένης της παγκόσμιας διαδικτυακής δραστηριότητας, για την
αντιμετώπιση του φαινομένου, θα χρειαστεί ένας συνδυασμός διεθνών νομικών
συμφωνιών, ενός οργανισμού αντιμετώπισης της πειρατείας, και νέων μεθόδων
πώλησης προϊόντων
Software:Η πειρατεία στα παιχνίδια

13. Η κατάσταση όσον αφορά τα παιχνίδια στο PC (αλλά και στις παιχνιδομηχανές) έχει
περισσότερες ομοιότητες με αυτήν των οπτικοακουστικών μέσων: Το παιχνίδι είναι
πάνω-κάτω λογισμικό μίας χρήσης ή έστω περιορισμένου χρόνου. Άρα αν κάποιος το
βρει πειρατικό, δύσκολα μετά θα το αγοράσει (όχι πως αυτό είναι αδύνατο).
Στα διάφορα warez sites ή στα .nfo αρχεία των τύπων που διακινούν στα σπαστήρια,
θα δείτε συχνά σχόλια του τύπου "αν σας αρέσει αγοράστε το". Αυτά είναι ελαφριές
μπούρδες αφού αν ήθελε κάποιος να δοκιμάσει ένα παιχνίδι απλά θα μπορούσε να
κατεβάσει το νόμιμο και δωρεάν demo.
Ακριβώς αυτή η ευπάθεια των παιχνιδιών στην πειρατεία, έχει ωθήσει τις εταιρείες
κατασκευής παιχνιδιών σε απίστευτα - σχεδόν φασιστικά - μέτρα! Έτσι, από ένα
απλό CD-key πήγαμε στις on-line ενεργοποιήσεις και από εκεί, στο πιο σκληρό
δρόμο, στο τρέχων DRM!
Εταιρείες όπως η Steam (που ουσιαστικά λειτουργεί ως ενδιάμεσος μεταξύ
κατασκευαστή παιχνιδιού και χρήστη), κλειδώνουν τα παιχνίδια ώστε να μην παίζουν
αν δεν είστε συνδεδεμένος στο διαδίκτυο ώστε να γίνεται ο έλεγχος αυθεντικότητας
συνεχώς! Το ίδιο συμβαίνει και στα παιχνίδια της UBISoft (Assassins Creed 2, Silent
Hunter), όπου μάλιστα πριν ένα μήνα ή κάτι, hackers έκαναν DoS επίθεση στους
servers της UBI και κατάφεραν αυτό που επιδίωξαν - να "ρίξουν" το σύστημα, να μην
μπορεί να παίξει κανείς τα παιχνίδια της UBISoft για κάποιες ημέρες και να
καταδείξουν με τον πιο πειστικό τρόπο το πόσο λάθος είναι το DRM.
Κάποιες "φωτεινές" αναλαμπές είναι πως με την σύνδεση online μπορείτε να έχετε
μόνιμα το προφίλ σας αποθηκευμένο στο διαδίκτυο, ώστε σε περίπτωση format του

14. υπολογιστή σας, να μην χάνετε τις ρυθμίσεις ή τα επιτεύγματα σας (κάτι
καλοδεχούμενο π.χ. στο MW2 σε σχέση με το CoD4). Η Blizzard επίσης θα
δημιουργήσει ένα αντίστοιχο σύστημα για το StarCraft II, ενώ η πλήρης
απελευθέρωση του SC1 από την προστασία αντιγραφής (με πρωτοβουλία της ίδιας της
εταιρείας) κρίνεται θετική.
Παρ' όλες τις θετικές προσπάθειες των εταιρειών, το πρόβλημα είναι δισεπίλυτο. Από
την μία το να "εισβάλλουν" στους υπολογιστές μας και να απαιτούν συνεχή σύνδεση
στο διαδίκτυο είναι βάναυσο και φλερτάρει στα όρια του παράνομου. Από την άλλη,
π.χ. πριν λίγες ημέρες, οι crackers μετά από δύο μήνες, έσπασαν και το δυνατότερο
κλείδωμα του Assassin's Creed 2, δείχνοντας πως δεν υπάρχει τελειωτική λύση στο
θέμα και προσφέροντας παράλληλα ποιο.. ποιοτικό προϊόν σε σχέση με το αυθεντικό
που υπόκειται στους περιορισμούς που προαναφέραμε.
Πηγές
 http://www.ifpi.gr/mission/piracy3.htm
 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B
1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1
 http://www.ifpi.gr/mission/Questions_Answers4.htm
 http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/12/blog-post_24.html
 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΩΝ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ», Εφαρμογές
ΠληροφορικήςΑ΄ ΓενικούΛυκείου, ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ: Νικόλαος Αγγελιδάκης,
Αφροδίτη Μιχαηλίδη, Χαρίλαος Μπλάτσιος, Γεώργιος Πανσεληνάς,
Συντονισμός Συγγραφική Ομάδας: Γεώργιος Πανσεληνάς.