Entrevista realizada polos alumnos de literatura galega do s.xx do IES MGB a Carlos Mella

1. Literatura Galega
do Século XX e da Actualidade
Carlos Mella Villar
Carlos Mella Villar naceu no Foxo (A Estrada-Pontevedra) no
ano 1930. Licenciado en Dereito pola Universidade
Complutense de Madrid e posteriormente en Ciencias
Económicas pola Universidade da Sorbona (París). Foi
economista, político e escritor. Como escritor cómpre
salientar o seu labor narrativo (Bieito, Bieito; Luces de
Fisterra...) e ensaístico (Non somos inocentes; Coa palleta
distraída...)
Entrevista
IES Manuel García Barros
A Estrada
Texto: © Cc-by-sa-3.0
Fotos: © Todos os dereitos reservados
lunes 17 de febrero de 2014

2. Carlos Mella
1.
Como lembra aqueles primeiros anos, aquelas andainas daquel xove mergullado nunha sociedade convulsa pola guerra fratricida
e a posterior ditadura? Forxaron ao futuro Carlos Mella todas aquelas penurias e realidades?
Lembro aqueles tempos como tempos de ledicia para os rapaces. Ocupados os maiores nos seus problemas, os rapaces
disfrutabamos dunha liberdade descoñecida e aforrabamos non poucas labazadas. Explico isto polo miúdo en Memorias dun ninguén.
2.
Supoñemos que na súa familia primaba o ambiente da medicina paterna. Como se pode
xustificar o seu futuro académico lonxe desta vivencia familiar?
Tamén o explico no libro citado. Un médico rural non era máis ca un escravo que disfrutaba do
recoñecemento respecto dos demais pero o prezo dun senvivir e sen noite de descanso, de
cabalo polas noites no peor do inverno. Cada enfermo era un amigo e cada morte un disgusto
sentido de verdade. Xurei que non aturaría ese castigo xa de cativo.
3.
Que supuxo para Vostede vivir aquel ambiente parisino na Universidade da Sorbona nos anos
50-60? Xa se intuía aquel ambiente que rematou no Maio do 68?
Non é doado explicar aquel sentimento no día de hoxe. Hoxe a liberdade dáse por descontada,
daquela non. E coa liberdade viña todo o demais, en especial a descoberta de que vivir era
unha tarefa leda, amigable e que o pecado non existía.
4.
Considérase Vostede unha persoa “rebelde” como calquera puider intuír no seu percorrer vital (diferentes partidos politicos,
enfrontamentos, polémicas...)?
Rebelde é palabra que poucos merecen. Coido que non son conformista, non admito o dado por certo asicomasí e procuro
aplica-la intelixencia ás miñas análises e pídolles ós demais que fagan o mesmo. Non gusto dos precociñados.
lunes 17 de febrero de 2014

3. Carlos Mella
5.
Os homes da Xeración Nós deran voltas polo mundo para remataren no galeguismo. Consideraríase Vostede semellante no seu
percorrer a aqueles mestres?
Coido que para ser un bon galeguista convén ser viaxado. Un bon viaxeiro, non un turista.
6.
Chamounos moito a atención aquela súa “polémica” cando nomearan a D. Domingo García Sabell para a ofrenda ao Apóstolo.
Como lle sentou a Vostede que for o propio Rei quen se tiver que “molestar” en facela? Como serían neste mundo actual as
consecuencias xornalísticas, políticas... de tal feito? Considera Vostede dende a súa experiencia que o Goberno Galego actual
(sucesor daquel que gobernaba daquela) actuaría do mesmo modo?
Aquel foi un feito singular nunha situación política singular. Estou orgulloso de telo protagonizado.
ousara facelo. O gobernó actual nin sequera se plantexaría a cuestión. Vive noutra galaxia.
7.
Supoñemos que Vostede sempre usou para tapar a cabeza unha boina, e non un birrete.
Que importancia tivo aquel movemento galeguista e que queda del, se é que queda
algo?
É certo que o birrete rica de requenta-los miolos. Aquel movemento foi moi importante
pero hoxe, e sinto ter que decilo, queda pouco agás catro lambós que se adornan con
axóuxeres que non son seus.
8.
Dadas as actuais circunstancias que estamos a ollar cada día, houbo alguén que se
lembrase daquela súa proposta de creación do “Instituto de Crédito Galego”? Tería sido
unha solución para o presente e o futuro da banca galega?
Por suposto que si. Era fundamental e algúns pseudo-galeguistas votaron en contra. Sen
sistema financeiro público non hai país. Por certo: Trías Fargas, conselleiro de Finanzas da
Xeneralitat, e vello amigo, pediume os estudos feitos en Galicia. Crearon o Instituto
Financeiro Catalán e veñen estes días de transformalo en Banca Pública de Cataluña.
lunes 17 de febrero de 2014
Daquela non había quen

4. Carlos Mella
9.
Tan dura foi a realidade que descubriu neste noso país como para partir de militar nun partido de dereitas até rematar figurando
de cabeza de lista dun partido nacionalista galego de esquerdas?
Non militei en ningún partido. Sempre fun de independiente nas listas. Digo eu que iso debe significar algo.
10.
Achamos unha frase tan en boga na actualidade que saíu parece ser da súa boca: “Sempre fun unha república independente”.
Pode indicar esta frase un republicanismo en Vostede ou unha independencia forte alí onde militou?
Xa queda contestada. Discuto os temas, non creo nos mantras nin nos eslóganes. Non me gustan as mentiras políticas, son unha
estafa, e someto á escofina da crítica ó que se pon diante, por moi ben envolveito que veña.
11.
A súa obra literaria, tanto ensaística coma narrativa, amosa sempre
unha forte retranca, unha retranca moi galega que xamais pasa
desapercibida. Pode estar esta retranca moi preto do esperpento de
Valle Inclán, como se deixa intuír nalgún comentaro xornalístico? Daría
feito Valle Inclán na actualidade a escribir dados os múltiples temas que
xorden a cotío?
Valle Inclán era quen a ter unha visión esperpéntica sobor de calquer
situación. Sobre a retranco xa teño outra idea. Para min é unha arma
defensiva. É unha virtude do débil e moi pouco útil nunha sociedade
informatizada.
lunes 17 de febrero de 2014

5. Carlos Mella
12.
Que nos podería contar da súa experiencia como Presidente da AELG?
Nada demasiado bo. Quizais a entrega a Méndez Ferrín da pluma de escritor.
13.
Que supuxo, e supón, para Vostede presidir unha fundación tan importante coma a “Fundación Castelao” e ter que substituír nin
máis nin menos que a don Avelino Pousa Antelo?
Unha situación nova e absolutamente subxugante. Estou a adicarlle tempo e esforzó e botarei toda a miña vontade para estar á
altura do reto.
14.
E para finalizarmos, que nos podería contar, con retranca ou con
realidade, de don Xosé Manuel Beiras?
Beiras é un amigo, unha intelixencia deslumbrante, unha cultura
enciclopédica, un líder político e un home de ben. Non voltaremos ter
un político coma el en anos. Que o teñamos estragado e só culpa nosa.
Carlos Mella con Xosé M. Beiras e Ceferino Díaz
Fonte: El Correo Gallego
lunes 17 de febrero de 2014

6. Retrato de Carlos Mella realizado por:
Andrea Rodríguez Eiras, alumna do MGB
IO
R
A
N
IO
T
ES
U
C
lunes 17 de febrero de 2014

7. ra
a ob
h
e un ?
-a
tor/ alegos
u
e
ha a aria g
/
ltas
Un liter
d vó
a
imb aro
S
ello s. Alv
e o v illa
S
s
eiro.
á
nqu
Cu
nto
me
onu bel?
n m ientá
U
sal
da
ra
ag a.
S ili
A m
Fa
Cal é a súa fonte de
inspiración
Supoño que a vida. Non se me ocorre
outra.
lunes 17 de febrero de 2014
Un personaxe galego e
un estranxeiro?
Rañolas. Meursault.
Un p
erson
axe l
itera
se id
rio c
entif
ique o que
?
Gus
tam
dista
e gar
ncia
da-l
s. Se
te id as
non
entif
com
icas,
pren
des.
Unha película de cine?
Oito e medio.
Fellini
Unha obra teatral?
Las Fenicias.
Eurípides.
a
obr
a
nh s?
u
a e xeiro
or/ ran
fo.
t
ul
au est
/ha aria
nR
Un iter
Jua
l
o.
m
dro
Pe
ára
P

8. Un feito histórico?
A batalla de
Guadalete.
Un lugar para visitar? e un lugar
para descansar?
Calquera lugar merece
visita. A aldea no outono.
Mundo rural/urbano?
Praia/montaña?
o
ncei
na
U
zar?
eali
por r
Seg
.
o
r viv
i
u
Os dous, cada un no
seu tempo. Montaña.
Un/ha autor/-a con quen se
identifique?
Cervantes.
Outro entretemento
ademais da literatura?
Mirar para os biosbardos.
lunes 17 de febrero de 2014
Un tipo
de músi
ca? Unh
a
canción
?
Clásica.
C¨est ain
que les h
si
ommes v
ivent,
de Arag
ó, por Le
o
Ferrer.
Un l
ugar
a
xeita
lectu do para
ra?
a
Unh
a cad
silen
eira
e un
cio a
gari
moso
?
a
.
topí
u
a
non
Unh
n
a é u cia. O
topí fala
u
nha nha
moi
U
é
ar. U utópico
lug tar
.
per erigoso
es
p