2. 2η ΕΝΟΤΗΤΑ
Ανάγκες των προσφύγων για σίτιση, στέγαση
και εργασία
Διαμαρτυρίες από την ελληνική και τουρκική
πλευρά
Δημογραφικά στοιχεία
3. Η ανάγκη των προσφύγων για επισιτιστική βοήθεια
έφερε ως αποτέλεσμα επιτάξεις
Η ανάγκη για παραγωγικές ασχολίες αντιμετωπίστηκε
με την απαλλοτρίωση
4. Απαλλοτρίωση : η διαδικασία κατά την οποία το
κράτος αφαιρεί, με σκοπό δημόσιας ωφέλειας,
την ιδιοκτησία από ένα πρόσωπο, χωρίς
τη συγκατάθεσή του, πάντοτε με την καταβολή
πλήρους αποζημιώσεως
5. Τα παραπάνω μέτρα παρότι παραβιάζουν τα δικαιώματα
ιδιοκτησίας των Μουσουλμάνων (αρθ. 16)
δικαιολογήθηκαν από την ανάγκη ανακούφισης των
προσφύγων και τον καθολικό τους χαρακτήρα
6. Διαμαρτυρία από την ελληνική πλευρά
Κατάσχεση της κινητής περιουσίας των Ρωμιών της
Κωνσταντινούπολης
Μαζικές επιτάξεις και καταλήψεις ρωμαίικων
περιουσιών στην Πόλη
Η Μικτή Επιτροπή δεν επέτρεψε επιτάξεις στην
πόλη μετά τον Οκτώβριο του 1923
7. Διερεύνηση της κατάστασης σε περιοχές μη ανταλλάξιμων
πληθυσμών από τη Μικτή Επιτροπή
Παραδοχή από την ελληνική πλευρά ότι η κατάσταση
πρέπει να βελτιωθεί
Απομάκρυνση προσφύγων από τη δυτική Θράκη
Αποδοχή της καταβολής αποζημιώσεων στους
Μουσουλμάνους
8.
9. Περιπτώσεις εφαρμογής
γενικών νόμων και από τις δύο
πλευρές
Μη εφαρμογή Αγροτικού νόμου
από την ελληνική κυβέρνηση
Απέλαση Ρωμιού, μη
ανταλλάξιμου, Τούρκου
πολίτη στην Ελλάδα
10. Δυσμενής μεταχείριση του ρωμέικου πληθυσμού στην
Κωνσταντινούπολη. Η ελληνική κυβέρνηση θέτει το
ζήτημα στο Συμβούλιο Κοινωνίας των Εθνών το 1924
Διεξαγωγή επιτόπιας έρευνας από τη Μικτή Επιτροπή
στις δύο περιοχές (δυτική Θράκη και
Κωνσταντινούπολη)
Ολοκλήρωση της έρευνας στη δυτική Θράκη
Αποτυχία ολοκλήρωσης της έρευνας στην
Κωνσταντινούπολη
11. Τα γενικά συμπεράσματα της Έκθεσης
Σεβαστά τα δικαιώματα της μουσουλμανικής
μειονότητας
Ωστόσο, το δικαίωμα της ελεύθερης χρήσης της
περιουσίας των μουσουλμάνων δεν εφαρμοζόταν
πλήρως
Κατασχέσεις/ επιτάξεις/ απαλλοτριώσεις
Δυσκολία στην αναγκαστική συμβίωση μουσουλμάνων
κατοίκων και προσφύγων
12. 1922. Αρχή του
προσφυγικού κύματος
Το 1925
Δωμάτια σε
μουσουλμανικές κατοικίες
που επιτάχθηκαν 13.833
Δωμάτια σε μουσουλμανικές
κατοικίες 3.927
Σχολεία και τεμένη 127 Σχολεία και τεμένη 42
Οικόπεδα 100.153
στρεμμάτων
Οικόπεδα 22.159 στρεμμάτων
Διαπιστώνουμε τη βελτίωση της κατάστασης
13. Σταδιακά, η ανακούφιση των Μουσουλμάνων
επιδιώχθηκε:
με την μεταφορά προσφύγων σε άλλες περιοχές
με την καταβολή αποζημιώσεων για τις
απαλλοτριώσεις
14. και με την ανέγερση νέων κατοικιών που
κατασκευάστηκαν εντός οικοπέδων απαλλοτριωμένων
από γηγενείς δυτικοθρακιώτες,
συμπεριλαμβανομένων και των Μουσουλμάνων
15. Δημογραφικά στοιχεία
Διοικητικά, η Θράκη την εποχή που μελετάται, ήταν
διαιρεμένη, όχι σε τρεις νομούς , όπως είναι σήμερα,
αλλά σε δύο μεγάλους νομούς, τον Ν. Ροδόπης και τον
Ν. Έβρου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 1923
στην Υποδιοίκηση Ξάνθης οι πρόσφυγες ήταν 17.753
άτομα. Συνολικά στο Νομό Ροδόπης εγκαταστάθηκαν
50.189 άτομα.
16. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των προσφύγων
αυτών ήταν η εξαιρετικά ετερογενής γεωγραφική
προέλευσή τους.
17. Στην περιοχή της Ξάνθης, οι περισσότεροι, σε
αριθμό πρόσφυγες, ενδεικτικά, εγκαταστάθηκαν στις
εξής περιοχές:
Ξάνθη (πόλη): 8.342 άτομα
Γενισαία: 662 άτομα, Γκιζέλα: 303 άτομα
Ζυγός: 362 άτομα, Κιμμέρια: 307 άτομα
Πετεινός: 281 άτομα, Σέλερον: 274 άτομα
Τοξότες: 216 άτομα, Χρύσα: 370 άτομα