2. ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗ
ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
«Η ΦΟΝΙΣΣΑ»
H Φραγκογιαννού είναι μια γυναίκα που όλη της τη ζωή είναι
σκλάβα των γονιών της ,των παιδιών της και μετά των
εγγονών της.
Ο Παπαδιαμάντης με την περιγραφή του χαρακτήρα της
Φραγκογιαννούς «καταδύεται στα φοβερότερα βάθη και πάθη
της ανθρώπινης ψυχής» .Η Φραγκογιαννού είναι ένα άτομο
ψυχοπαθολογικό.
Η Φραγκογιαννού πίστευε ότι επιτελούσε θεάρεστο έργο ,ότι
έσωζε δηλαδή τις βασανισμένες μανάδες αλλά στην αρχή
βασανιζόταν η ίδια από τις τύψεις. ‘Έτσι στο σαλεμένο της
μυαλό ταίριαξε την αντίθεση ανάμεσα στην ηθική και στο
έγκλημα.
3. «ΤΟ ΦΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΙΖΑΜΠΕΛΑΣ
ΜΟΛΝΑΡ»
Καταδικάστηκε ισόβια και μετά από δύο χρόνια
την έκλεισαν σε φρενοκομείο, συνέχισε όμως τις
αταξίες και τις αντιδικίες με τους κρατούμενους και
τους φύλακες , τους νοσοκόμους και τους τρελούς
, τους γιατρούς..
Η καλλιτέχνιδα τα χρόνια που ζούσε μόνη στον
πόνο , αυτός ο πόνος έβγαινε μέσα από τα έργα
της .Όταν όμως ισορρόπησε και έφτιαξε τη ζωή
της , ζώντας τώρα στην ευτυχία ανισορρόπησε
τώρα η ζωή της καλλιτέχνιδας που είχε μέσα της.
4. «Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ»
Μην τα ιδεί όμως πρώτα ο μεθύστακας μου, γιατί
τα παίρνει και τα κάνει στάχτη ευτύς στην
ταβέρνα!
Αφόντις μας εκατέστρεψες, και σπατάλησες ότι
και αν είχες στον τζόγο, στο πιοτό και ο θεός το
ξέρει που αλλού, τώρα χλιέσαι τα παιδιά μας,
μεθούα!
Ήταν ένας αγαθός τύπος, που συνήθως ήταν
πιωμένος και την έκανε συνέχεια να κλαίει.
5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Μέσα και από τα τρία κείμενα
συμπεραίνουμε πως η γυναίκα ως θύμα
των κοινωνικο-πολιτιστικών συνθηκών
μετατρέπεται ακόμα και σε θύτη για να
καταφέρει όχι μόνο να «επιζήσει» αλλά και
να ανεξαρτητοποιηθεί από το ισχυρό φύλο!
6. «ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ»
Ο άνθρωπος ενάντια σε κοινωνικά
στερεότυπα και περιορισμούς ζητά να
ξεδιπλώσει τον εαυτό του επιδιώκοντας
μόνο την αγάπη και την κατανόηση!
