2. Αίγυπτος
• Κράτος της βόρειας ανατολικής Αφρικής και
της ΝΔ Ασίας (χερσόνησος του Σινά).
• Συνορεύει Δ με τη Λιβύη, Ν με το Σουδάν,
Βόρεια βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα,
Α συνορεύει με το Ισραήλ και βρέχεται από
την Ερυθρά Θάλασσα.
• Έχει έκταση 1.001.450 τετ. χλμ. και
πληθυσμό 55.163.000 κατοίκους. Όλοι
σχεδόν είναι Άραβες μωαμεθανοί και μιλούν
την αραβική γλώσσα.
3. Ιστορία
• Χώρα παράξενη, με έναν πολιτισμό αρχαιότατο,
αρχαιότερο και από αυτόν των Ελλήνων, με μια
θαυμαστή ιστορία, που χάνεται μέσα στα βάθη
των αιώνων. Ήταν ήδη αρχαία και ξεχασμένη,
θαμμένη μέσα στην ομίχλη του παρελθόντος,
όταν οι Γερμανοί και οι Κέλτες κυνηγούσαν
ακόμα αγρίμια και αρκούδες στα δάση της
βόρειας Ευρώπης.
4. Θρησκεία
• Βασική θρησκευτική αντίληψή τους ήταν πως
• ο δρόμος του ανθρώπου συνεχίζεται χωρίς
• διακοπή, πέρα από το θάνατό του, στην αιωνιότητα. Γι'
αυτό, όμως, ήταν απαραίτητη η διατήρηση του σώματος,
γιατί τότε μόνο η ψυχή , που περιφερόταν ελεύθερα μετά
το θάνατο, μπορούσε να είναι δυνατή και να ξαναβρίσκει
το κορμί, όπου ανήκε.
• Επίσης με τη διατήρηση του κορμιού, μπορούσε η ψυχή
να βρίσκει το προστατευτικό της πνεύμα, που γεννιόταν
μαζί της, που δε χανόταν με το θάνατο του σώματος,
αλλά εξακολουθούσε να ζει, για να εξασφαλίζει στο
νεκρό, στο υπερπέραν, την αναγκαία δύναμη.
5. Η Αρχαία Αιγυπτιακή Θρησκεία και Μυθολογία
είναι πολύ περίπλοκη για να την εξηγήσουμε σε
ένα άρθρο. Θα αρκεστούμε προς το παρόν στις
θεότητές τους και τους συμβολισμούς τους.
6. Οικονομία
• Χώρα γεωργική η Αίγυπτος από τα αρχαιότατα χρόνια
είναι μέχρι σήμερα σπουδαίος σιτοβολώνας και έρχεται
τρίτη στην παγκόσμια παραγωγή μπαμπακιού. Προϊόντα
της είναι ακόμη το κεχρί, το ζαχαροκάλαμο, το λάδι, τα
σταφύλια, οι χουρμάδες και τα λαχανικά. Σαν να μην
πέρασαν 5000 χρόνια από τότε που έκανε τα πρώτα
βήματά του στην όμορφη κοιλάδα, ο ακούραστος και
υπομονετικός λαός των Αιγυπτίων, ζει και δουλεύει όπως
παλιά, τη γη των πατέρων του, με τη ζωή του αξεδιάλυτα
δεμένη με την αδιάκοπη ροή του ζωοδότη ποταμού
Νείλου. Νόμισμα της χώρας είναι η αιγυπτιακή λίρα.
7. Αξιοθέατα
• ΟΙ πυραμίδες της Γκίζας βρίσκονται στο
Οροπέδιο της Γκίζας. Είναι χτισμένες με
τεράστιους ογκόλιθους και το μεγεθός τους
προκαλέι δέος στον επισκέπτη. Ανάμεσα σε
όλες τις πυραμίδες ξεχωρίζει φυσικά αυτή του
Χέοπα, η πρώτη που χτίστηκε, και το μοναδικό
από τα επτά θαύματα του κόσμου που σώζεται
σήμερα. Η Σφίγγα είναι επίσης ένα από τα πιο
χαρακτηριστικά αξιοθέατα της Αιγύπτου. Το
ύψους 20 μέτρων άγαλμα έχει το κεφάλι ενός
Φαραώ.
14. Αρχαία Ρώμη
• Ο όρος Αρχαία Ρώμη περιγράφει έναν πολιτισμό που είχε τις ρίζες
του σε μια μικρή αγροτική κοινότητα η οποία ιδρύθηκε στην
ιταλική χερσόνησο κατά τον 10ο αιώνα π.Χ. Ανήκοντας γεωγραφικά
στο χώρο της Μεσογείου Θάλασσας, εξελίχθηκε σε μια από τις
εκτενέστερες αυτοκρατορίες στην ιστορία. Ο ρωμαϊκός πολιτισμός
συχνά κατατάσσεται στην «Κλασική Αρχαιότητα» μαζί με την
Αρχαία Ελλάδα, ενός πολιτισμού που επηρέασε καθοριστικά αυτόν
της Αρχαίας Ρώμης. Ο τελευταίος είχε σημαντική συνεισφορά στη
διαμόρφωση της νομοθεσίας, της τέχνης, της λογοτεχνίας, της
πολεμικής τέχνης, της αρχιτεκτονικής, της τεχνολογίας και της
γλώσσας στον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο, και η ιστορία του
εξακολουθεί να επηρεάζει το σημερινό παγκόσμιο πολιτισμό.
•
15. ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ
• Με την πάροδο των αιώνων, το ρωμαϊκό
πολίτευμα μετατράπηκε από μοναρχία σε
ολιγαρχική δημοκρατία, και κατόπιν σε μια
όλο και πιο συγκεντρωτική αυτοκρατορία.
Κατέληξε να κυριαρχήσει στο σύνολο της
Δυτικής Ευρώπης και της Μεσογείου
διαμέσου της κατάκτησης
• και της αφομοίωσης.
16. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
• Η Αρχαία Ρώμη είχε υπό την κυριαρχία της τεράστιες εκτάσεις γης,
με αμέτρητους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους. Για το λόγο
αυτό, η οικονομία του κράτους στηρίχτηκε στον αγροτικό τομέα και
στο εμπόριο. Η ελεύθερη διακίνηση αγροτικών προϊόντων άλλαξε το
ιταλικό τοπίο, και μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ., τεράστιες κτηματικές
εκτάσεις που παρήγαγαν σταφύλια κι ελιές παραγκώνισαν τους
μικροκαλλιεργητές, οι οποίοι δεν είχαν τα μέσα να χτυπήσουν την
τιμή των εισαγόμενων σιτηρών. Η προσάρτηση της Αιγύπτου, της
Σικελίας και της Τυνησίας στη Βόρειο Αφρική παρείχε στο ρωμαϊκό
κράτος συνεχή εισροή σιτηρών. Η αμφισπορά ήταν συνήθης
πρακτική, ωστόσο η παραγωγικότητα των αγρών ήταν χαμηλή,
περίπου ένας τόνος ανά εκτάριο γης.
• Η βιοτεχνία και οι κατασκευές ήταν κλάδοι με πολύ μικρότερη
έκταση. Η πιο ανεπτυγμένη σχετική δραστηριότητα ήταν η εξόρυξη
πετρωμάτων.
17. ΝΟΜΙΣΜΑ
• Παρόλο που οι συναλλαγές με ανταλλαγή προϊόντων ήταν συνήθης
πρακτική, η Ρώμη είχε ένα καλά ανεπτυγμένο νομισματικό σύστημα.
Τα ρωμαϊκά νομίσματα, φτιαγμένα από πολύτιμα μέταλλα,
κυκλοφορούσαν ευρέως σε όλη την αυτοκρατορία. Κάποια από
αυτά έχουν βρεθεί
• ακόμη και στην Ινδία. Ο χαλκός
• ανταλλασσόταν βάσει του βάρους
• του κατά μήκος της κεντρικής Ιταλίας.
• Τα πρώτα χάλκινα νομίσματα (ασσάρια) είχαν τη συμβολική αξία
μιας ρωμαϊκής μονάδας βάρους χαλκού, αλλά ζύγιζαν λιγότερο.
Συνεπώς, η χρησιμότητα των ρωμαϊκών νομισμάτων ως μονάδα
ανταλλαγής ήταν μεγαλύτερη της πραγματικής τους αξίας ως
μέταλλο.
18. ΘΡΗΣΚΕΙΑ
• Η αρχαϊκή ρωμαϊκή θρησκεία, όσον αφορά
τουλάχιστον τους θεούς, βασίστηκε όχι σε
γραπτές αφηγήσεις, αλλά μάλλον σε ένα
σύμπλεγμα αλληλοσυσχετίσεων μεταξύ των
θεών και των ανθρώπων.Αντίθετα με την
ελληνική μυθολογία, οι θεοί δεν ήταν
προσωποποιημένοι, αλλά ιερά πνεύματα που
καλούνταν «numina». Οι Ρωμαίοι επίσης
πίστευαν ότι κάθε άτομο, μέρος ή πράγμα είχε
τη δική του ψυχή. Σημαντικό ρόλο έπαιζε επίσης
η λατρεία των προγόνων.
19. ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ
• Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του
Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., και ολοκληρώθηκε όταν ήταν
αυτοκράτορας ο Δομιτιανός 80 μ.Χ. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των
Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το
έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι
αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή
των Ιεροσολύμων.
• Μπορούσε να χωρέσει 45.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με
περιφέρεια 524 μέτρων. Το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα και είχε 4
ορόφους. Από αυτούς, οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και ο 4ος 40
παράθυρα. Πάνω από τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Το Κολοσσαίο
έμεινε θρυλικό ως το κέντρο των αιμοχαρών θεαμάτων που
απολάμβανε η ρωμαϊκή αυλή στην εποχή της παρακμής της. Η
ορχήστρα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται
ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τοις οποίες
χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Εκεί γίνονταν επίσης
μαρτύρια χριστιανών.