2. Σο Βερολίνο (γερμ. Berlin) εύναι η πρωτεύουςα τησ Γερμανύασ. Ωσ προσ τον
πληθυςμό εύναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και εκτόσ αυτού η μεγαλύτερη ςε
ϋκταςη και πληθυςμό πόλη τησ Ευρωπαώκόσ Ϋνωςησ. Επύςησ η πόλη του Βερολύνου
αποτελεύ και κρατύδιο τησ γερμανικόσ ομοςπονδύασ.
την ιςτορύα του το Βερολύνο όταν πρωτεύουςα διϊφορων κρατών, όπωσ
του Πριγκιπϊτου του Βραδεμβούργου, του Βαςιλεύου τησ Πρωςύασ, του Γερμανικού
Ρϊιχ και τησ Λαώκόσ Δημοκρατύασ τησ Γερμανύασ. τισ 3 Οκτωβρύου 1990 ϋγινε με
την επανϋνωςη των δυο γερμανικών κρατών πρωτεύουςα τησ ενοποιημϋνησ
Ομοςπονδιακόσ Δημοκρατύασ τησ Γερμανύασ και αντικατϋςτηςε ϋτςι την μϋχρι τότε
πρωτεύουςα, τη Βόννη. Σο γερμανικό κοινοβούλιο, που μϋχρι τότε εξακολουθούςε
να εδρεύει ςτη Βόννη, αποφϊςιςε το 1991 να μεταφερθεύ ςτο Βερολύνο. Η
μετακύνηςη τησ βουλόσ από τη Βόννη ςτο Ρϊιχςταγκ του Βερολύνου
πραγματοποιόθηκε το 1999.
Η πόλη αποτελεύ ςημαντικό κόμβο ςυγκοινωνιών όπωσ και οικονομικό και
πολιτιςμικό κϋντρο με πολυϊριθμα πανεπιςτόμια, ερευνητικϊ
ιδρύματα, θϋατρα, μουςεύα και αρχιτεκτονικϊ μνημεύα.
3. όμερα ςτο Βερολύνο ζουν περύπου 3,4 εκατομμύρια ϊνθρωποι. τα
μϋςα του 17ου αιώνα το Βερολύνο όταν αραιοκατοικημϋνο, κϊτι που
οφειλόταν ςτον τριακονταετό πόλεμο. Από τότε, όμωσ, που την
εξουςύα ανϋλαβε ο Μϋγασ Εκλϋκτορασ του Βρανδεμβούργου
Φρειδερύκοσ Γουλιϋλμοσ το 1640, ϊςκηςε μεταναςτευτικό πολιτικό και
ϋφερε πολλούσ Ουγενότουσ από την Γαλλύα. Ϋτςι, ενώ το 1648 η πόλη
εύχε μόνο 6.000 κατούκουσ, το 1709 εύχε 57.000. Ο πληθυςμόσ ςυνϋχιςε
να αυξϊνεται, και το 1875 ξεπϋραςε το 1 εκατομμύριο. Σο 1920 ο
πληθυςμόσ ϋφταςε τα 4 εκατομμύρια, μετϊ τον Β' παγκόςμιο
πόλεμο, όμωσ, υποχώρηςε ςτα 3,1 εκατομμύρια.
4. Ωσ ϋτοσ ύδρυςησ του Βερολύνου θεωρεύται το 1237, ϋτοσ κατϊ το οπούο
αναφϋρεται για πρώτη φορϊ ο οικιςμόσ Κελν (Cölln), με τον οπούο
αργότερα ςυνενώθηκε εκεύνοσ του Βερολύνου το 1244. Η πρώτη
γραπτό αναφορϊ ςτο Βερολίνο χρονολογεύται το 1244. Από
το 1415 ϋγινε επύςημα η κατοικύα των διαφόρων αυτοκρατόρων και
ηγεμόνων. Κατϊ την διϊρκεια του Σριακονταετούσ Πολϋμου το
Βερολύνο ϋχαςε το μιςό πληθυςμό του και το ϋνα τρύτο των κτιςμϊτων
του καταςτρϊφηκε. Σο 1640 ϋγινε πρύγκιπασ ο Φρειδερύκοσ
Γουλιϋλμοσ, ο Μϋγασ Εκλϋκτορασ, ο οπούοσ αύξηςε την μετανϊςτευςη
και η πόλη ϊρχιςε να επεκτεύνεται.
Σο 1685 εγκαταςτϊθηκαν ςτο Βερολύνο 15.000 Γϊλλοι Ουγενότοι και
ϋτςι το 1700 το 20% του βερολινϋζικου πληθυςμού όταν Γϊλλοι. Αυτό
εύχε ωσ ςυνϋπεια την μεγϊλη γαλλικό επιρροό. Σο 1701 ϋγινε η
πρωτεύουςα τησ Πρωςύασ, αλλϊ τα κύρια βαςιλικϊ παλϊτια όταν ϋξω
από την πόλη, ςτην περιοχό του Πότςνταμ. Σαυτόχρονα, το Βερολύνο
ςυνεχώσ επεκτεινόταν.
5. Σο 1871 η πόλη ανακηρύχθηκε ςε πρωτεύουςα τησ Γερμανικόσ
Αυτοκρατορύασ. Μετϊ από πολλϋσ πολιτικϋσ αναταραχϋσ, οι Ναζύ κϋρδιςαν τισ
εκλογϋσ του 1933 για το γερμανικό Ρϊιχςταγκ (Κοινοβούλιο). Η ςυνϋπεια όταν
η καθιϋρωςη μιασ βϊρβαρησ δικτατορύασ. Σο καθεςτώσ οργϊνωςε
τουσ Ολυμπιακούσ Αγώνεσ του 1936 για να παραπλανόςει τη διεθνό
κοινότητα. Κατϊ το τϋλοσ του Β΄ Παγκοςμύου Πολϋμου και, καθώσ ο Χύτλερ εύχε
κλειςθεύ ςτο καταφύγιό του, αρνούμενοσ να εγκαταλεύψει την πόλη, δόθηκε
η Μϊχη του Βερολύνου, γεγονόσ που ςτούχιςε χιλιϊδεσ ζωϋσ αμϊχων και εύχε ωσ
ςυνϋπεια τη ςχεδόν ολοκληρωτικό καταςτροφό τησ πόλησ.
Μετϊ από το δεύτερο παγκόςμιο πόλεμο και το τϋλοσ του Σρύτου Ρϊιχ, το
Βερολύνο όταν χωριςμϋνο ςε τϋςςερισ ζώνεσ κατοχόσ. Οι δυτικϋσ ζώνεσ
ςχημϊτιςαν το Δυτικό Βερολύνο, και η ςοβιετικό ζώνη το Ανατολικό
Βερολύνο, ενώ το 1961 διχοτομόθηκε οριςτικϊ ςε Ανατολικό και Δυτικό
Βερολύνο με την καταςκευό του Σεύχουσ του Βερολύνου. Σο Σεύχοσ του
Βερολύνου κατεδαφύςτηκε ςτισ 9 Νοεμβρύου 1989. Σϋλοσ, το 1990 ϋγινε η
ενοπούηςη τησ Γερμανύασ και το Βερολύνο ορύςθηκε εκ νϋου ωσ
πρωτεύουςα, παραμϋνοντασ μϋχρι και ςόμερα.
6. Σο Βερολύνο εύναι η πρωτεύουςα του κρϊτουσ
τησ Ομοςπονδιακόσ Δημοκρατύασ τησ Γερμανύασ και ϋδρα του
Πρόεδρου τησ χώρασ, με επύςημη κατοικύα το ςυγκρότημα του
λοσ Μπελβιου. Από την επανϋνωςη των Γερμανιών ςτισ 3
Οκτωβρύου του 1990, το Βερολύνο εύναι μύα ομόςπονδη πόλη,
όπωσ η Βρϋμη και το Αμβούργο, ςτο πλαύςιο των 16
ομόςπονδων κρατιδύων τησ Γερμανύασ. το Βερολύνο εδρεύει και
η Μπούντεςρατ, η ομοςπονδιακό αντιπροςωπεύα που
αποτελεύται από τουσ εκπροςώπουσ των ομόςπονδων
κρατιδύων, η οπούα ςτεγϊζεται ςτο πρότερο παλϊτι των λόρδων
Πρόιςεν Χϋρενχαουσ. Αν και τα περιςςότερα υπουργεύα
βρύςκονται ςτο Βερολύνο, οριςμϋνα από αυτϊ καθώσ και μικρϊ
τμόματα ϊλλων, εδρεύουν ςτη Βόννη. Η Ευρωπαικό
Ϋνωςη χρηματοδοτεύ αρκετϊ ϋργα υποδομόσ, εκπαύδευςησ και
κοινωνικών προγραμμϊτων για την περαιτϋρω ανϊπτυξη τησ
πόλησ.
7. Νόςοσ των μουςεύων
Πότςνταμ, βαςιλικό πόλη με τα θερινϊ
ανϊκτορα
Ρϊιχςταγκ
Φϋρνζετουρμ
Πύλη του Βραδεμβούργου
8. Η Πύλη του Βρανδεμβούργου
καταςκευϊςτηκε μεταξύ των
ετών 1788 με 1791 και κατϊ την διϊρκεια
τησ βαςιλεύασ του Φρειδερύκου Γουλιϋλμου
του δεύτερου (γερμ. Friedrich Wilhelm II)
τησ Πρωςςύασ. Σο 1806 η ρωμαώκό πολεμικό
ϊμαξα που κοςμούςε την Πύλη,
μεταφϋρθηκε από τον Μεγϊλο
Ναπολϋοντα ςτο Παρύςι, όμωσ το 1814
επιςτρϊφηκε ξανϊ ςτο Βερολύνο, και το
γλυπτό ξαναπόρε τη θϋςη του ςτο μνημεύο.
Σο 1860 με αφορμό την κατεδϊφιςη των
τειχών του Βερολύνου, καταςτρϊφηκαν
ςχεδόν όλεσ οι πύλεσ τησ πόλησ, με εξαύρεςη
την Πύλη του Βρανδεμβούργου.
9. τισ 30 Ιανουαρύου του 1933 γιορτϊςτηκε από τουσ
Εθνικοςοςιαλιςτϋσ η ανϊληψη τησ εξουςύασ μπροςτϊ ςτην Πύλη του
Βρανδεμβούργου. Κατϊ την διϊρκεια του Δευτϋρου Παγκοςμύου
Πολϋμου το γλυπτό τησ θεϊσ Νύκησ με την ϊμαξα υπϋςτη ςημαντικϋσ
ζημύεσ εξαιτύασ των πυροβολιςμών. Επύςησ το κυρύωσ ςώμα τησ Πύλησ
εύχε εν μϋρει καταςτραφεύ. Σο μνημεύο όταν ανϊγκη να
ανακαταςκευαςτεύ. τισ εργαςύεσ τησ ανακαταςκευόσ ϋλαβαν μϋροσ
και τα δύο μϋρη του Βερολύνου, το ανατολικό και το δυτικό. Οι
εργαςύεσ ολοκληρώθηκαν ςτισ 14 Δεκεμβρύου του 1957.
28 χρόνια μετϊ το χτύςιμο του Σεύχουσ του Βερολύνου, ςτισ 22
Δεκεμβρύου 1989, και παρϊλληλα με την πτώςη του Σεύχουσ, η Πύλη
του Βερολύνου ϊνοιξε, ενώνοντασ τα δύο τμόματα τησ πόλησ. Η Πύλη
του Βρανδεμβούργου απoτϋλεςε το επύκεντρο των πανηγυριςμών, το
ςύμβολο τησ ϋνωςησ τησ Γερμανύασ και το ςύμβολο του τϋλουσ
του Ψυχρού Πολϋμου. τισ 3 Οκτωβρύου 2002 η Πύλη του
Βρανδεμβούργου αναςκευϊςτηκε πλόρωσ, ϋπειτα από εργαςύεσ 22
μηνών. Η Πύλη του Βρανδεμβούργου απεικονύζεται ςτην πύςω πλευρϊ
των 10, 20 και 50 λεπτών των γερμανικών κερμϊτων ευρώ.
10. Σο διϊςημο νηςύ των μουςεύων του Βερολύνου βρύςκεται μεταξύ των
ποταμών Spree και Kupfergraben και φιλοξενεύ 5 μουςεύα. O βαςιλιϊσ
Φρειδερύκοσ Γουλιϋλμοσ ο 5οσ ανϋθεςε την καταςκευό του βαςιλικού
μουςεύου, ςόμερα γνωςτό ωσ μουςεύο Ϊλτεσ, το 1830. Η ιδϋα για το
νηςύ των μουςεύων ξεκύνηςε το 1841 όταν ο Φρειδερύκοσ Αύγουςτοσ
τουτελ πρότεινε το νηςύ να γύνει πολιτιςτικό κϋντρο. Σο 1859
ολοκληρώθηκε το νϋο μουςεύο και το 1876 ολοκληρώθηκε η εθνικό
γκαλερύ. Σο μουςεύο Κϊιζερ Φρύνη, ςόμερα γνωςτό ωσ μουςεύο Beute,
προςτϋθηκε το 1904 και το μουςεύο τησ Περγϊμου ολοκληρώθηκε το
1930. To 70% των κτηρύων καταςτρϊφηκε το 2ο παγκόςμιο πόλεμο
και οι ςυλλογϋσ μοιρϊςτηκαν μεταξύ του ανατολικού και δυτικού
Βερολύνου. το τϋλοσ του 20 αιώνα ϋνα πρόγραμμα ανακαταςκευόσ και
μοντερνοπούηςησ των μουςεύων ξεκύνηςε και για τα 5 μουςεύα. Η
παλαιϊ εθνικό πινακοθόκη ξανϊνοιξε το 2001 και διαθϋτει μύα από τισ
μεγαλύτερεσ ςυλλογϋσ του 19ου από γλυπτϊ και πύνακεσ. Σο παλαιό
μουςεύο ξανϊνοιξε το 1966 και περιϋχει ελληνικϊ και ρωμαώκϊ κειμόλια
και το κτύριο θυμύζει ελληνικό κορινθιακό ναό. Σο μουςεύο μποντϋ
ϊνοιξε για το κοινό 2006 μετϊ από 10 χρόνια ανακαινύςεων
11. Σο παλαιό μουςεύο ξανϊνοιξε το 1966 και περιϋχει
ελληνικϊ και ρωμαώκϊ κειμόλια και το κτύριο θυμύζει
ελληνικό κορινθιακό ναό. Σο μουςεύο μποντϋ ϊνοιξε για
το κοινό 2006 μετϊ από 10 χρόνια ανακαινύςεων. Σο
μουςεύο διαθϋτει μια μεγϊλη ςυλλογό από γλυπτϊ και
μύα από τισ μεγαλύτερεσ ςυλλογϋσ νομιςμϊτων. Σο νϋο
μουςεύο που ϊνοιξε το 2009 περιϋχει ςυλλογϋσ από την
Ελλϊδα και την Αύγυπτο. Σο ςπουδαιότερο κειμόλιο του
μουςεύου εύναι η προτομό τησ Νεφερτύτησ. το
μνημειώδεσ μουςεύο τησ Περγϊμου υπάρχει μια
καταπληκτικό ςυλλογό ελληνικών και βαβυλωνιακών
αρχαιοτότων ςυμπεριλαμβανομϋνησ και τησ
εντυπωςιακόσ πύλησ Ishtar τησ Βαβυλώνασ και τον
τερϊςτιο βωμό τησ Περγϊμου.