Een column van Edwin Mijnsbergen voor Digitale Bibliotheek 6/7 2011 http://www.essentials-media.nl/

1. argus panoptes
Drinkebroeders met een missie
Onlangs had ik het geluk dat ik acht uur lang in een mooi Haarlems café mocht
doorbrengen met een groep mannen die allemaal werkzaam zijn in de informatie-
en bibliotheekwereld. Een dag later vroegen een paar vrienden mij verbaasd waarom
ik vrijwillig en in mijn eigen tijd een dag had doorgebracht met vakgenoten. “Dat is
toch niet bepaald jouw hobby, is het wel?” Ik antwoordde bevestigend maar hoorde
mezelf ook zeggen dat “dit andere koek was”, en dat “dit gelijkgestemden waren.”
Toen ik later terugdacht aan die reactie vroeg ik me af waarom ik dat nu eigenlijk
had gezegd. Wat had ik immers nu helemaal gemeen met de mannen met wie ik een
dag lang had zitten bomen over een keur aan bibliotheekgerelateerde onderwerpen,
onder het genot van bier en spijs? Een paar heren uit het gezelschap zou je kunnen
omschrijven als ‘biebtechies’. Dan was er een muziekbibliothecaris, die zich vrijwillig
heeft vastgebeten in de mogelijkheden van open muzieksoftware, piraterij en het
digitaliseren van bladmuziek. Er zat een Limburger bij, met een voorliefde voor alles
wat open is (van software tot gesprekken). En dan nog een afdelingshoofd, een
bibliotheekopleidingstudent met anarchistische inslag én een theaterexpert.
Je zou het clubje bijna omschrijven als een rariteitenkabinet.
De mogelijkheid van die omschrijving maakte dat ik opeens besefte waarom ik het
gezelschap omschrijf als gelijkgestemden. Ik gedij goed in een rariteitenkabinet
omdat ik zelf ook raar ben. Ik vind het prachtig als mensen een dag vrij nemen van
hun werk om elders te kunnen praten over… hun werk. Dat werk speelt zich,
ongeacht de omvang en het belang van een project, in wezen af op microniveau.
Als je tijdens het bomen de jongens in de ogen kijkt zie je echter dat zij allemaal
de wens koesteren om het werk naar een hoger niveau te tillen, om de opgedane
kennis te delen op een manier die voor iedereen begrijpelijk is.
In feite is dat wat heel de bibliotheeksector wel zou willen, maar steeds maar niet
aan toekomt. Altijd zijn er weer die tegengestelde belangen, is er dat weg-ebbende
urgentiegevoel, is het de vergadercultuur die wint. De gelijkgestemden besef-
fen dat maar al te goed, maar het mooie is: zelfs als zij al vele jaren werkzaam
Edwin Mijnsbergen zijn in het vak zie je het vuur in hun ogen nog smeulen. Deze rare broeders
(emijnsbergen@gmail.com) geven niet op omdat ze altijd verder kijken dan hun wereldje groot is. Daar
werkt als informatie- drinken ze graag een biertje op.
specialist voor verschillende
organisaties, waaronder Edwin Mijnsbergen
BibliOosterschelde en
Bibliotheek Vlissingen.
20116/7