2. Wat de vorige keer gebeurde: Beviel Vanessa van een gezonde zoon, genaamd Jasper; Groeide Lucas op tot kind; Groeide Jasper op tot peuter; Verwachten Vanessa en Arthur hun derde kindje; En begon de bevalling van hun derde kindje.

3. Puffend en hijgend staat Vanessa in de slaapkamer van haar en Arthur. Dit mocht ze dan al twee keer eerder gedaan hebben, makkelijker wordt het echt niet. “Arthur,” zegt ze met opeengeklemde kaken, “Dit lukt me echt niet.” “Kom op, Vanessa,” moedigt Arthur zijn vrouw aan. “Je hebt het eerder gedaan, je weet hoe het moet.” Arthur heeft tot nu toe elke bevalling meegemaakt, en blijft gelukkig kalm.

4. Met een paar pijnlijke gillen laat Vanessa weten dat het kindje echt niet langer op zich laat wachten. “Stop, hou er mee op,” roept Vanessa, de tranen lopen over haar gezicht. “Niet opgeven, Vanessa.” Arthur komt naar zijn vrouw toe, en helpt haar met ademoefeningen. “Nee, ik kan niet meer,” fluistert Vanessa na een wee. Ze wil gaan liggen, maar Arthur trekt haar overeind. “Even doorzetten, lieverd,” zegt Arthur.

5. En even later worden de inspanningen van Vanessa en Arthur beloond, en houden ze hun derde kindje vast. “Arthur, ons kindje is er,” fluistert Vanessa, en ze knuffelt het kleintje. “Het is prachtig,” zegt Vanessa, en ze veegt snel een traan weg. Ze legt het kleintje in haar armen, en kijkt in de bruine ogen die het kleintje van Arthur heeft geërfd.

6. Ze glimlacht naar het kleintje, die, net als Lucas en Jasper, de huidskleur van Arthur heeft, en zwart haar, net als Lucas. “Is deze kleine ons derde kindje?” vraagt Arthur. “Het is prachtig,” zegt Arthur met vertikte stem. Vermoeid glimlacht Vanessa naar Arthur, en wiegt de kleine op en neer. “Wat is het geslacht?” vraagt Arthur, en Vanessa kijkt naar de kleine. “Het is een meisje,” zegt ze dan.

7. “ Een meisje, een lief klein meisje,” zegt Vanessa, en ze knuffelt zachtjes het meisje. “Welke naam geven we haar?” vraagt Arthur. Vanessa denkt even na, en mompelt dan: “Ik weet niets. Waarom verzin jij geen naam voor haar?” “Wat denk je van de naam Isabella? Of van de naam Florine?” stelt Arthur voor. “De naam Florine is heel erg mooi,” zegt Vanessa, “Dus dit wordt onze Florine?”

8. “ Hallo, kleine Florine,” zegt Arthur, als Vanessa uitgeknuffeld is met Florine. “Wat ben jij een mooi meisje, je lijkt weinig op je mooie moeder.” En hij kietelt het meisje. “Zullen we jou eens in jouw wiegje leggen in je eigen kamer?” vraagt Vanessa dan, en ze geeft Florine aan Arthur. “Wil jij dat doen? Ik ben doodop,” zegt Vanessa, en Arthur knikt. “Ga maar slapen, lieverd, dat heb je verdiend na zo hard gewerkt te hebben.”

9. “ Zal ik jou eens in je wiegje leggen?” vraagt Arthur aan het meisje, en hij knuffelt haar zachtjes. Florine pruttelt wat, maar het is duidelijk dat zij ook een beetje moe is. Langzaam loopt Arthur naar de aangebouwde slaapkamer voor Florine. Het kleintje valt ondertussen langzaam in slaap, en Arthur wiegt Florine op en neer. *Jazeker, ik heb nu babypakjes gedownload, en deze vond ik het leukste 8D*

10. Arthur legt Florine voorzichtig in haar nieuwe wiegje, en ze pruttelt nog wat geluidjes. Arthur kijkt toe hoe Florine zachtjes haar oogjes sluit, en af en toe weer open gaan. Glimlachend loopt Arthur weg, nadat hij Florine nog een keer heeft ingestopt. Hij klikt het licht uit, en sluit dan de deur.

11. Dan gaat Arthur terug naar bed, om nog twee uur slaap te pakken, voordat hij weer moet opstaan om te gaan werken. Vanessa is al diep in slaap, en hij schuift naast haar in bed. “Ze is prachtig,” zucht Arthur, en zoent dan de schouder van Vanessa. Eventjes wordt Vanessa wakker, en dan vallen ze samen in slaap.

12. De volgende ochtend is Vanessa al vroeg wakker, en aangekleed. Ze loopt het kamertje van Florine in, en loopt naar het wiegje. Daar ligt het meisje, wakker, en ze kijkt naar haar moeder. “Goedemorgen, liefje,” fluistert Vanessa, en ze pakt het kleintje op. Florine pruttelt wat, en grijpt met haar knuistje naar haar moeder.

13. Vanessa neemt Florine mee naar beneden, waar ze een bungelboog hebben gekocht en neer gezet. “Ga maar spelen, liefje,” zegt Vanessa tegen Florine als ze onder is gekomen, en ze Florine in de bungelboog heeft gelegd. Even kijkt Florine naar het speelgoed dat boven haar hangt, en haar moeder kijkt toe.

14. Vanessa laat haar hand langs de speelgoedfiguurtjes gaan, en Florine kraait. Met haar handjes grijpt ze naar de figuurtjes, en grijpt ondertussen ook haar voetjes. “Gekke meid,” lacht Vanessa, en ze haalt haar hand weer langs het speelgoed. “Ik zal je maar lekker laten liggen, niet?” vraagt Vanessa, en ze krijgt wat gepruttel als antwoord.

15. Vanessa komt overeind en ziet hoe Florine speelt met de figuurtjes. Glimlachend loopt Vanessa naar de slaapkamer van Jasper, om hem uit zijn wiegje te halen. Florine kraait van pret, en ze laat het diamantje en het ruimteschip rammelen.

16. Jasper is intussen ook wakker, en als het al dag is, komt zijn moeder hem halen. “Mama,” roept hij stralend uit, en hij klimt meteen overeind. “Ik heb honger, en ik heb vannacht gedroomd,” zegt hij meteen, en Vanessa lacht. “Zal ik jou dan wat te eten geven?” Jasper knikt.

17. Vanessa zet Jasper neer in de keuken, en pakt een flesje uit de koelkast. Daarna geeft ze die aan Jasper, die in de tussentijd hele verhalen heeft zitten vertellen aan niemand in het bijzonder. “Alsjeblieft, lieverd,” zegt Vanessa, als ze het flesje geeft. “Dank je, mama,” zegt Jasper, en hij drinkt het flesje leeg.

18. Ondertussen stappen Lucas en Arthur in de schoolbus en de carpool. Allebei op weg naar een lange dag. Vanessa kijkt toe hoe de schoolbus wegrijdt, en de carpool van Arthur daar achter aan. Als ze de straat uit zijn, draait Vanessa zich om naar Jasper, die niet meer in de keuken zit.

19. “ Jasper?” roept ze, en ze kijkt in de woonkamer. Alleen Florine is te zien, die in haar bungelboog ligt. Ze pruttelt wat, als ze haar moeder ziet, maar die let niet op haar. “Jasper?” roept Vanessa nog eens, en dan krijgt ze antwoord. “Mama,” roept het peutertje, dat van zijn potje af klimt. Lachend tilt Vanessa hem op, en neemt hem mee naar buiten.

20. Daarna zet ze Jasper op de lama, en houdt hem eventjes vast. Wiebelend kijkt Jasper om zich heen, en Vanessa laat hem gerust los. “Mama, kijk,” roept Jasper steeds, en hij steekt een armpje omhoog. Vanessa loopt langzaam naar binnen, Jasper zo lang mogelijk in het oog houdend, maar het ziet er naar uit dat Jasper lang niet afgeleid zal worden.

21. Jasper heeft niet door dat zijn moeder er van door gaat, en gaat helemaal op in het spelletje. Af en toe steekt hij een armpje om hoog, of giert hij het uit. “Whieee,” roept hij steeds, en hij heeft er duidelijk veel plezier in.

22. Als Vanessa langs de bungelboog loopt, ziet ze dat Florine in slaap is gevallen. Vertederd kijkt Vanessa naar haar dochtertje, en strijkt haar even over haar hoofdje. Daarna staat Vanessa weer op, en gaat beginnen met schoonmaken.

23. Ze is nog maar net bezig, of ze hoort hoe Florine wakker wordt, en het meteen op een krijsen zet. “Meisje toch,” zegt Vanessa, en ze loopt naar het kleintje toe. Ze pakt Florine op, en troost haar even. “Heb je honger?” vraagt ze, en ze neemt Florine mee naar de keuken.

24. Ze warmt een flesje, en stopt daarna de speen in het mondje van Florine. Gulzig drinkt het meisje de fles leeg, en als het op is, knuffelt Vanessa het kleintje zachtjes. “Is alles nu weer goed, Floor?” vraagt ze, en Florine laat een boertje. Meteen ruikt Vanessa heel iets anders, “Heb je een vieze luier, meid?” vraagt Vanessa meteen, en het meisje begint te huilen.

25. “ Rustig maar, Florine,” zegt Vanessa,en ze wiegt Florine op en neer, terwijl ze naar boven loopt. Ze legt het meisje daarna op de commode, en veegt haar vieze billetjes af, als de luier uit is. Daarna wat poeder, en een schone luier, en Florine is weer tevreden.

26. Daarna legt Vanessa Florine in de wieg, na nog een knuffel en een zoen. “Slaap lekker meisje. Je bent al de hele ochtend wakker,” fluistert Vanessa, en ze aat Florine over haar hoofd. Ze blijft daarna even wachten, tot de lichtbruine oogjes van Florine dichtvallen. Daarna loopt Vanessa op haar tenen weg, op naar de drukke deugniet die op de wiebellama zit.

27. Als ze onder komt, ziet ze dat Jasper al op de grond zit. En als Jasper haar ziet, steekt hij stralend zijn armpjes uit. “Mama,” roept hij meteen, “Ik ben er vanaf gevallen, en toen had ik pijn.” “Arme jongen,” zegt Vanessa meteen, en ze tilt Jasper op. “Zullen we een dutje gaan doen?” vraagt ze aan Jasper, die knikt. Ze legt Jasper in de wieg, en wacht ook bij hem tot hij slaapt.

28. Als de twee jongste telgen slapen, kan Vanessa met een gerust hart aan het huis beginnen, en de tuin, die langzaam een beetje begint te verwilderen. Fluitend knipt ze de heggen bij, bewatert de planten, en haat het onkruid weg. Ze gaat er helemaal in op, en pas als ze de laatste struik heeft bijgeknipt, kijkt ze op van haar werk.

29. Achter haar ziet ze hoe Lucas uit de bus stapt, en hoe Arthur de deur van de auto dicht slaat. “Mama! Papa!” roept Lucas, en hij trekt zijn rapport tevoorschijn. “Ik heb een 8,5 gehaald voor een dictee.” “En ik heb promotie gehaald,” vertelt Arthur, als iedereen Lucas gefeliciteerd heeft. “Geweldig, jongens.” Vanessa loopt samen met Arthur naar binnen, en Lucas legt zijn huiswerk bij de computer.

30. Meteen gaat Lucas naar het klimrek, en begint lekker te spelen. “Straks kan Jasper ook meespelen,” denkt Lucas, en hij verheugt zich op de verjaardag van Jasper vanavond.

31. Omdat het in zijn eentje toch wat saaier is dan met zijn tweeën of meer, gaat Lucas tv kijken, en hij zet willekeurig een wedstrijd op. Terwijl hij kijkt naar de televisie, hoort hij hoe Jasper in de kamer verder op wakker wordt. “Papa, Jasper is wakker,” roept Lucas, en Arthur komt aan lopen.

32. “ Goeieavond, jongen,” zegt Arthur, en hij pakt Jasper op. “Papa! Ik ben nu jarig. En ik heb zin in taart,” zegt Jasper, en hij lacht zijn tandjes bloot. “Goed zo, jongen. Je mag zometeen ook een lekker stukje taart,” zegt Arthur, “Maar eerst een plasje doen, omkleden, en dan mag je.”

33. “ De laatste keer dat ik jou naar de wc breng, niet waar?” zegt Arthur, en Jasper knikt. “Voortaan moet ik zelf gaan. Maar ik ben al eerder zelf geweest,” vertelt Jasper. “Goed zo, jongen, jij snapt het. En als je klaar bent, roep je mama maar, ik ga voor je zusje zorgen, oké?” vraagt Arthur, en hij aait Jasper over zijn krullen. “Oké, papa,” zegt Jasper.

34. Arthur haalt Florine uit haar wiegje, en neemt haar mee naar onder voor een flesje. Terwijl Arthur het flesje geeft, kijkt hie toe hoe Vanessa de taart klaarmaakt, en hoe Lucas tv kijkt. Als het flesje op is, helpt Arthur Florine om een boertje te laten. “Kom maar meisje,” zegt Arthur, en hij klopt zachtjes op haar rug. Als hij hoort wat hij wilde, knuffelt hij Florine zachtjes.

35. Daarna legt Arthur Florine in de bungelboog, zodat ze in de buurt van haar ouders is. “Ga maar lekker spelen, meisje. Papa, mama en je grote broer Lucas gaan nu je kleine broer aanmoedigen.” En hij kietelt Florine, die wat woordjes pruttelt. Daarna loopt Arthur weg, en meteen slaat Florine met haar handjes tegen het speelgoed, en klinkt er gerinkel.

36. Vanessa staat met Jasper op haar arm al voor een taart met brandende kaarsjes. “Wie is er jarig?” fluistert Vanessa naar Jasper. “Ik! Ikke!” roept Jasper, en hij steekt zijn armpjes uit. “Ja, jij bent jarig,” glimlacht Vanessa. “En een jarige jop moet wel de kaarsjes uitblazen,” roept Arthur, en hij blaast op een toeter. “Je hoort papa. Blazen, liefje,” lacht Vanessa, en ze buigt naar de taart toe.

37. Samen met Jasper blazen ze de vier kaarsjes uit, en als die uit zijn, juichen Arthur en Lucas heel hard. “Goed zo, broertje,” roept Lucas, en Vanessa zet Jasper op de grond. “Nu moet je het zelf doen,” zegt Vanessa. Jasper kijkt even vragend naar zijn moeder, en dan naar zijn benen.

38. “ Springen, broertje,” roept Lucas, en hij klapt in zijn handen. “Je kunt het,” moedigt Vanessa Jasper aan. Meteen gaat Jasper op zijn benen staan. Even wiebelt hij, maar dan springt hij zonder aarzelen de lucht in, zoals een spontaan jongetje dat doet.

39. Als Jasper neer komt op zijn voeten, is hij een grotere versie van zichzelf. Trots kijk hij naar zijn handen, en vrolijk klapt hij ermee. “Kijk! Ik ben nu veel groter. Ik kan nu gewoon alles doen,” roept Jasper, en hij pakt meteen een stuk taart.

40. Lucas pakt ook een stuk taart, en samen gaan ze aan tafel zitten. Als de bordjes leeg zijn, vraagt Jasper aan zijn broer over hoe het op school is. “Het is super leuk. Wacht maar, morgen ga jij ook.” Lucas en Jasper zijn blij, nu kunnen ze samen naar school, en hebben ze ook een speelmaatje aan elkaar. Vanessa onderbreekt hen. “Lieverd, ga eens kijken op je nieuwe kamer,” zegt ze geheimzinnig.

41. Jasper staat meteen op, en rent naar zijn kamer. “Wauw,” roept hij, als hij de deur opent. Zijn kamer is wit met blauw, en het doet hem veel denken aan de haven. Meteen loopt hij naar de kast, en trekt die open. Hij pakt leukere kleren, en trekt die aan.

42. Een uurtje later gaan Jasper en Lucas naar bed. Het is al laat, en ze moeten morgen vroer opstaan, ze willen immers de schoolbus niet missen. Vooral Jasper niet, het wordt zijn eerste schooldag. Als ze net in hun bedjes liggen, vallen de broertjes in slaap.

43. Arthur verzorgt Florine, die vlak na het opgroeien van Jasper, een flinke keel opzette. “Meisje toch, hoe kun je toch zo`n vieze luier krijgen?” verbaast Arthur zich, en hij poetst de billetjes schoon van Florine. Als ze een schone luier heeft, kietelt hij haar eventjes, en het meisje giert het uit.

44. Daarna legt hij Florine in de wieg, die met slaperige oogjes naar haar vader kijkt. “Ga maar slapen, meisje. Dat heb je verdiend, na zo`n drukke en vermoeiende dag,” fluistert Arthur, en hij aait Florine nog een keer, voor hij weg sluipt uit het kamertje.

45. Niet veel langer daarna gaan Vanessa en Arthur ook naar bed, maar niet voordat ze zich ervan hebben verzekerd dat hun kroost ook diep in slaap is. Dan gaan ze samen in bed liggen, en wensen elkaar welterusten, en dan vallen ze in slaap.

46. De volgende ochtend is Arthur al weer vroeg wakker, hij laat Vanessa nog even door slapen, en staat op. Zachtjes loopt hij naar het wiegje van Florine, en begroet het meisje. “Goeiemorgen, kleintje,” zegt Arthur, en hij pakt Florine op. “Lekker geslapen?” Arthur knuffelt Florine zachtjes, en Florine pruttelt wat. “Dat dacht ik ook,” lacht Arthur.

47. Hij neemt Florine mee naar onder, de familie wordt langzaam wakker, en Arthur legt het meisje in de bungelboog. “Zo, papa gaat douchen, en dan geef hij jou een flesje,” zegt hij tegen Florine, die kraaiend met haar handje tegen de speelgoedfiguurtjes slaat. “Vermaak jij jezelf maar eens goed, meisje.” En Arthur loopt naar de badkamer.

48. Als haar papa weg is, gaat Florine meteen spelen met de figuurtjes. Kraaiend van de pret slaat ze er tegen, en stopt dan haar voetje in haar mond. Haar broer Jasper komt op een gegeven moment voorbij stuiven, en hij kijkt naar zijn zusje. “Jij bent gek,” zegt hij lachend, en Florine gaat onverstoorbaar bezig met spelen.

49. De twee broers zijn al wakker, en ook aangekleed. Voor dat de schoolbus komt, willen ze nog op het klimrek spelen, en ze rennen er allebei naar toe. “Ik mag als eerste,” roept Lucas, en Jasper roept: “Niet eerlijk, ik wil als eerste.” “Maar ik riep het als eerste, dus ik mag als eerste.” Lucas gaat staan, en klimt er op.

50. Maar Jasper laat zich niet op zijn hoofd zitten, en klimt er op de andere kant op. “Dan ga ik hier,” roept hij, en hij klimt er op. Beiden klimmen ze naar het midden, en dan blijven ze hangen. “Ik wil verder,” zegt Lucas, en Jasper heeft dezelfde intentie. “Laat jij je vallen, dan ga ik verder,” lacht Jasper, en Lucas begint ook te lachen.

51. Als het licht wordt, komt Vanessa beneden in haar werkkleding. Ze ziet Florine in de bungelboog hangen, en ze ziet dat het meisje haar oogjes dicht heeft. Ze aait Florine even over haar hoofdje, maar moet dan gaan naar haar werk. Ze roept dat ze weggaat naar Arthur, en zoent de jongetjes, die zometeen naar school moeten.

52. En als Vanessa weg is, komt de schoolbus aanrijden, die vandaag ietsje vroeger is gekomen om alle kinderen op tijd op te halen. “Dag meneer,” roept Lucas naar de buschauffeur, die vrolijk zwaait naar Lucas. “Vandaag komt mijn broertje mee, hij gaat voor het eerst naar school,” zegt Lucas, en hij stapt de bus in.

53. Daarna wil Jasper de bus instappen. “Dag meneer, ik ben Jasper.” Hij stelt zich voor, en stapt langzaam de bus in. “Ga zitten, Jasper, dan kunnen we vertrekken,” zegt de buschauffeur, en met meer zelfvertrouwen stapt Jasper de bus in, en gaat naast zijn broer zitten.

54. Als hij gedoucht heeft, maakt Arthur voor zichzelf ontbijt. Hij kijkt toe hoe zijn zoontjes in de bus stappen, en de bus die daarna wegrijdt. Glimlachend zwaait hij naar Lucas, die zijn vader ziet staan, en zwaait naar zijn vader. Daarna vervolgt hij het smeren van zijn boterham, en eet die daarna op. Als hij de laatste hap op heeft, hoort hij Florine wat pruttelen.

55. Hij gaat kijken bij haar, en ziet hoe het meisje in slaap is gevallen. Vertederd maakt Arthur het meisje wakker, die zachtjes begint te huilen, en dan pakt hij Florine op. “Meisje toch, was je aan het slapen, of heb je honger?” Hij troost haar, en geeft haar dan een flesje, dat ze gulzig opdrinkt.

56. Als het flesje op is, gooit hij het flesje weg. Dan knuffelt hij Florine zachtjes, en wiegt haar op en neer, om een boertje uit haar los te krijgen. Als hij een boertje hoort, voel hij ook hoe ze wat melk ophoest. Snel veegt hij het weg, en loopt dan naar boven.

57. Boven legt hij Florine weer in de wieg, maar eerst knuffelt hij het meisje nog eens. Dat Florine de laatste baby is voor een tijdje, is hem duidelijk. En daar wil hij nog even van gaan genieten. Later komt een van de drie hier weer wonen, om de legacy voort te zetten. Dan zal er weer een baby of meer komen, maar tot die tijd is Florine de laatste.

58. Als Arthur weg wil lopen, begint Florine te huilen. “Wat is er, meisje?” vraagt Arthur, en hij ruikt een vieze luier. “Aha, dat zat je dus dwars.” Hij verschoont Florine vlug, het meisje ziet er slaperig uit. Dan legt hij haar weer in de wieg, en aait over haar hoofdje. “Geniet er maar goed van, Arthur,” fluistert hij tegen zichzelf.

59. Als Florine in slaap valt, loopt Arthur naar de studeerkamer, en pakt een boek, De Ins & Outs van schoonmaken , en hij verdiept zich erin. Hij moet nog de nodige punten pakken voor een promotie, en nu de jongste toch slaapt, neemt hij het ervan. Een ruim uurtje later heeft hij de punten binnen die hij nodig heeft. En hij zet het boek weg. Nu is het tijd om aan zijn charisma te werken.

60. Voor de spiegel oefent Arthur zijn spreekkwaliteiten, en hoe meer hij oefent, des te beter hij wordt. Dan hoort hij een auto de straat in komen, en daarna de schoolbus. Hij glimlacht, de rust is nu voorbij. Vanessa stapt buiten uit de auto, en ze glimlacht trots. Lucas heeft zelf ook iets om trots op te zijn.

62. Als de auto weg rijdt, komen Jasper en Lucas enthousiast op hun moeder af. “Mama, mijn eerste schooldag was geweldig,” piept Jasper, en hij omhelst zijn moeder. Lucas staat voor hen te springen, en zijn rapport beweegt wild op en neer. “Kijk mama! Een tien op mijn rapport,” roept hij, en Vanessa lacht. “Geweldig jongens. Leggen jullie je huiswerk binnen, dan kunnen jullie buiten spelen.”

63. Vlug leggen de jongens hun huiswerk in de woonkamer, en gaan dan naar het klimrek. Als Lucas er naar toe loopt, hangt zijn broertje er al aan, en hij zwaait. “Kijk eens hoe lang ik dat kan volhouden,” roept Jasper, en hij probeert verder te komen. Maar dan valt hij, en Lucas lacht. “Zal ik laten zien wat ik kan?” zegt hij lachend, en hij klimt op het klimrek.

64. Vanessa heeft zich ondertussen opgefrist, en ze loopt de kamer van Florine binnen. “Hallo meisje.” Ze pakt Florine op, die wat brabbelt, en Vanessa lacht. Ze heeft het kleintje gemist, en het kleintje haar waarschijnlijk ook. “Ik heb je gemist, meisje,” zegt Vanessa, en ze zoent Florine op haar hoofdje. “Jij mama ook?” vraagt ze, en ze krijgt een hoestje als antwoord.

65. “ Ja, dat dacht ik ook al,” lacht Vanessa, en ze legt Florine tegen haar aan. Florine pruttelt wat zachtjes, en Vanessa wiegt haar op en neer. “Morgen groei je al weer op, wat gaat dat toch snel,” zucht Vanessa, en ze krijgt een brok in haar keel. De babytijd van al haar kinderen vervliegt veels te snel. “Ga je mee naar beneden?” vermant Vanessa zich, en ze neemt haar dochtertje mee.

66. Onder, in de woonkamer, legt Vanessa Florine neer in de bungelboog, waar Florine vaak en graag ligt. Meteen lacht ze haar tandloze mondje bloot, en begint met haar handjes te slaan tegen de bungelfiguurtjes. “Gekke meid,” lacht Vanessa, en ze gaat naar de keuken.

67. Daar begint Vanessa aan het avondeten, een lichte salade. Iedereen heeft geen grote honger, en met deze salade krijgen ze genoeg binnen. Neuriënd snijdt Vanessa alle groenten, en voegt daarna een sausje toe. Ze snijdt zich maar een keer, wat geen groot wondje zal worden. Daarna zet ze de salade op tafel, en roept de familie bij elkaar. “Mannen! Eten!” roept ze vastberaden, en gaat zitten aant afel.

68. Binnen een paar minuten zit iedereen aan tafel, en geniet van het eten. Arthur complimenteert zijn vrouw voor het lekkere eten, en Lucas en Jasper vallen hun vader bij. Ze kletsen gezellig over school, en dan merkt Jasper op dat Florine in slaap is gevallen. “Mama, Florine slaapt,” zegt hij, en Vanessa lacht. “Dat maakt niet uit jongen, ze ligt daar toch veilig.”

69. Jasper haalt zijn schouders op, en eet verder. Al snel heeft hij als eerste zijn bord leeg, en hij wacht af tot zijn ouders hem het teken geven dat hij van tafel af mag. “Ga maar je huiswerk maken, schat. Papa komt je zometeen helpen,” zegt Vanessa, en ze kijkt naar Jasper. “Jij gaat ook zometeen je huiswerk maken, Lucas,” zegt Arthur. Dan barst Florine in gehuil uit. “Ik kom je zometeen helpen, lieverd,” zegt Vanessa haastig.

70. Vanessa pakt Florine uit de bungelboog, en legt haar daarna boven op de commode. “Meisje toch, zo`n vieze luier,” zegt Vanessa verbaasd. Gelukkig houdt Florine op met huilen, zodra ze haar moeder bezig ziet met de vieze poep. “Ja, lach jij maar,” zegt Vanessa tegen de Florine die als een echt baby`tje lacht. “Wacht maar tot jij kinderen krijgt,” zegt Vanessa, ook al begrijpt Florine haar niet.

71. Als Florine getroost is, en een schone luier aan heeft, legt Vanessa haar in haar wiegje. “Slaap lekker, meisje.” Ze geeft Florine nog een zoentje, en zegt haar dan nog eens gedag. Dan sluipt ze de slaapkamer van Florine uit, en gaat naar beneden, waar haar hulp weer hard nodig is.

72. Terwijl Arthur Jasper op weg helpt met zijn huiswerk, gaat Vanessa Lucas helpen, die er minder moeite mee heeft, en sowieso een studiebol is. Glimlachend helpt ze Lucas, en stuurt hem de goede kant op. Nauwelijks een uurtje later zijn alle sommetjes gemaakt, en alle spellingsfoutjes verbeterd.

73. “ Bedankt papa,” zegt Jasper, en hij omhelst zijn vader. “Als je weer hulp nodig hebt, zeg het maar. Mama en ik helpen graag. En nu ga je naar bed, het is al laat,” zegt Arthur. “Bedankt mama,” zegt Lucas tegen Vanessa, en hij omhelst zijn moeder, net als Jasper zijn vader. “Graag gedaan, jongen. En nu ook naar bed toe,” zegt Vanessa. Maar dat willen Lucas en Jasper nog niet.

74. De jongens hebben nog geen zin om naar bed te gaan, en zeuren of ze nog eventjes buiten mogen spelen. Vanessa en Arthur gaan overstag. “Maar dan wel over een half uurtje naar bed,” zegt Vanessa streng, en de jongens knikken. Ze zijn allang blij dat ze nu nog mogen spelen.

75. Een half uurtje later gaan de jongens inderdaad naar bed, en al snel is het rustig in de kamers van Lucas en Jasper. Vanessa kijkt nog één keer bij Florine, die rustig slaapt. Daarna gaan Arthur en Vanessa ook naar bed, en al snel is alleen nog hun regelmatige geadem nog te horen.

76. Op woensdagochtend worden Vanessa en Arthur vroeg wakker. Na even in elkaars armen gelegen te hebben, komen ze toch overeind. Arthur gaapt diep. “Goh, ik kan niet wachten tot het weekend er weer is,” kreunt Arthur, en Vanessa lacht. “Je bent toe aan een dagje vrij, niet waar? Lekker niets doen?” zegt Vanessa, en ze staat op. “Ja, heel erg, maar eerst proberen aan de top van het Onderwijs te komen.”

77. Ook de jongens zijn vroeg wakker, en gapend staan ze aan hun bedden. Jasper wrijft nog eens goed in zijn ogen, maar dan is hij ook wakker. Snel kleden ze de jongens zich om, en gaan ze plassen. Daarna willen ze naar buiten rennen, maar ze zien dat het helaas regent, en gaan teleurgesteld zitten bij de tv.

78. De jongens zetten een komedie op, en lachen om de gekke acteurs in de film. Als de zon opkomt, kijken ze hoopvol uit het raam, maar helaas, de regen houdt aan. Maar als het tegen acht uur aan loopt, houdt het op met regenen, en blij springen ze op. Helaas moeten ze de tv uit zetten om daarna naar de schoolbus toe te lopen.

79. Vanessa heeft ondertussen Florine de fles gegeven, en haar flink geknuffeld. Zometeen groeit ze op, als iedereen weg is. Het is te druk voor de kleine Florine, en Arthur vond dat ze beter kon opgroeien als de jongetjes weg zijn. Vanessa legt het meisje in de bungelboog, en Florine gaat meteen spelen. “Lief meisje ben je toch.” Vanessa kijkt glimlachend toe, en gaat dan douchen.

80. Allebei stappen ze in, hopend dat het mooie weer blijft tot ze thuis komen, en buiten kunnen spelen. Als Lucas en Jasper zitten, rijdt de bus weg.

81. Arthur heeft ondertussen al gedoucht, en zit fris en aangekleed in de studeerkamer. Daar oefent hij nog zijn schoonmaakvaardigheden, het kan geen kwaad om alvast verder te leren, zodat hij na een promotie minder hoeft te doen. Fluitend leest hij de pagina`s van De Ins & Outs van het schoonmaken , en als hij buiten een carpool hoort, legt hij het boek weg, en kleedt zich snel om. Hij heeft een goed gevoel hierover.

82. Vanessa is ondertussen aan gekleed, en neemt de bungelboog mee naar buiten, waar nu een lekker zonnetje schijnt. Het gras is nog een beetje nat, maar dat maakt Vanessa niets uit, Florine ligt veilig in haar bungelboogje, en kan dus moeilijk nat worden. Ze legt het meisje in de bungelboog, en die begint meteen te spelen met de bungelfiguurtjes.

83. Daarna gaat Vanessa haar vereiste inzichtpunten proberen te halen, en met een kirrende Florine op de achtergrond lukt haar dat ook. Trots haalt ze een punt binnen, nu nog eentje. Maar af en toe is ze afgeleid, als Florine een hoog geluidje produceert, of om de bungelfiguurtjes recht te hangen, die door elkaar komen door het geduw van Florine. Florine lacht er alleen maar om, en Vanessa`s hart smelt steeds.

84. Op een gegeven moment komt Arthur in zijn werkkleding naar haar toe, en zegt dat hij gaat werken. “Succes met Florine,” fluistert hij in haar oor. Daarna kietelt hij Florine nog een keer, en dan vertrekt hij naar zijn werk. Hij hoopt op een promotie, zijn levenswens zou steeds dichter bij komen…

85. Als Arthur weg is, houdt Vanessa het gezien met de horoscoop. Ze pakt Florine op, die een dutje deed, en het meisje kirt. “Ben je klaar voor je verjaardag?” vraagt ze aan het meisje, en ze knuffelt Florine zachtjes. “Ik denk het wel,” zegt Vanessa, als ze een lachje en een hoestje van Florine krijgt. *Kijk de cutie gezichtje van Florine eens, zo lief 8D

86. Binnen zet Vanessa een taart klaar, om Florine toch een feestelijk gevoel te geven. “Er is er een jarig, hoera. En dat ben jij,” zicht Vanessa zachtjes, en ze wiegt Florine op en neer. Het meisje kirt, en grijpt met haar handjes naar de brandende kaarsjes. “Doe dat maar niet, Floor,” zegt Vanessa lachend, maar ook een beetje bezorgd en streng.

87. Maar dan blaast Vanessa de kaarsjes uit voor Florine, en ze gooit Florine zachtjes de lucht in. Haar laatste kindje staat op het punt om op te groeien. “Kom op, meisje,” roept Vanessa dan vrolijk, en Florine draait rond in de lucht. Vanessa houdt haar adem in, en dan valt een peuter genaamd Florine in haar armen.

88. “ Je bent kaal?” vraagt Vanessa, en ze kijkt naar het kale kopje van Florine en barst dan in lachen uit. “Ama,” zegt Florine stralend, en ze kijkt naar haar lachende moeder. “Kom, dan geef ik je een leuker kapsel,” zegt Vanessa, die opgehouden is met lachen. Ze neemt Florine mee naar de badkamer.

89. Daar heeft ze na wat gepruts een leuk kapsel voor Florine ‘geregeld’. Trots kijkt Vanessa naar haar meisje. “Zo, nu ben je een mooie meid.” En ze geeft Florine een kusje op haar haren. Ze ziet dat het meisje, net als haar grote broers, een platgedrukt neusje heeft. “Dat groeit over een paar jaar wel goed, meisje,” zegt Vanessa, en dan knuffelt ze Florine.

90. Vanessa neemt Florine mee naar boven, en zet haar op het potje. “Doe maar een plasje,” zegt ze, en ze kijkt Florine aan. “Ama?” vraagt Florine bang, maar Vanessa glimlacht. “Doe een plasje, Floor,” zegt Vanessa, en Florine begrijpt wat van haar verwacht wordt. Ze doet een plasje, een erg lang plasje, en Vanessa rekt zich uit. Zo lang heeft ze nog nooit moeten wachten, en ze begint te lachen.

91. Als ze klaar is, pakt Vanessa haar op, en legt haar op de commode. “Wil je andere kleertjes aan?” vraagt ze, en Florine knikt, niet wetend wat haar moeder bedoelt. “Goed zo,” lacht Vanessa, en ze trekt Florine een roze jurkje aan. “Nu ben je een mooie meid,” zegt Vanessa. “Ik mooi,” zegt Florine, en ze lacht haar vier tandjes bloot. “En heeft deze mooie meid honger?”

92. Als Vanessa Florine naar onder neemt voor een flesje Breinmelk, stopt de schoolbus in de straat, en stappen de jongetjes vrolijk uit. Het is nog mooi weer, en Lucas heeft nog steeds een tien. Jasper heeft zijn broertje gevolgd, en voor een proefwerk een tien gehaald. Juichend rent hij met het proefwerk naar binnen.

93. Lucas volgt zijn broertje niet, hij heeft iemand mee genomen van school, een jongetje dat vlak bij hem woont. “Heb je zin om met wat waterballonnen te spelen?” vraagt Lucas met een grijns. “Altijd,” lacht Chris, en gewapend met waterballonnen rennen ze naar de achtertuin.

94. Lachend gooien ze waterballonnen naar elkaar, en af en toe vallen ze op de grond door de kracht waarmee de ballonnen gegooid worden. “Je krijgt me niet meer om,” kreunt Lucas, en hij komt overeind. “Wacht maar,” roept Chris, en hij gooit met alle kracht die hij heeft een ballon naar Lucas, die de ballon met gelach ontwijkt.

95. Binnen staat Jasper met zijn proefwerk te juichen voor zijn moeder. “Kijk eens,” roept hij, en hij springt een paar keer hoog. “Goed zo, jongen. Je hebt het in je, net als je broer,” juicht Vanessa, maar dan draait ze zich om naar Florine, die haar flesje Breinmelk leeg drinkt. “Kijk eens Florine,” roept Jasper, en hij laat zijn proefwerk zien aan Florine. “Jasper,” kraait Florine alleen maar.

96. “ Ga lekker tv kijken, lieverd,” zegt ze, en Jasper legt zijn proefwerk neer. Vanessa pakt Florine op, en zet haar neer op de grond. “Gaan wij wat woordjes oefenen?” vraagt Vanessa, en Florine klapt vrolijk in haar handjes. Maar waar Florine nog vrolijk in haar handen klapten, neemt ze haar woordjes niet op, en Vanessa zucht. “Het duurt nog wel even.”

97. Jasper heeft zijn huiswerk op zijn kamer gelegd, en is daarna neer geploft voor de televisie. Geboeid kijkt hij naar een wedstrijd, en besluit dat hij later ook graag sporter wil worden. Maar op dit moment zit een commercial in de weg. Haastig zapt hij weg naar een andere sportzender, en gaat er nog eens goed voor zitten.

98. Vanessa heeft Florine ondertussen woordjes bijgebracht, en nu Florine het begrijpt, praat ze alle woordjes met het grootste gemak na. “Flesje! Mama! Plassen!” roept Florine, en ze klapt in haar handjes. “Goed zo meid,” zegt Vanessa, en ze pakt Florine op. Die taak zit er al weer op, en ze neemt Florine mee naar boven.

99. Vanessa kleedt Florine om, die nog wat woordjes roept, maar dat klinkt steeds zwakker. Het is duidelijk dat het meisje moe begint te worden. “Welterusten liefje,” zegt Vanessa, als Florine in de wieg wordt gelegd. “Slaap lekker,” zegt ze, en ze geeft Floor een zoentje. “Dag mama,” zegt Florine, en valt dan langzaam in slaap.

101. Rond half zes heeft de hele familie zich verzameld aan de eettafel, en ze eten een heerlijke groentensoep van Vanessa. “En toen kreeg Jasper een tien, net als ik,” vertelt Lucas over hun punten. “Ja, en de juffrouw vond dat ik het geweldig deed op school,” roept Jasper er achter aan. “Geweldig jongens,” zegt Arthur gemeend.

102. Na het eten moeten de jongens aan hun huiswerk, alleen eet Jasper niet door. “Kom op, Jasper, eet eens door. Je moet je huiswerk nog doen. En straks moet je naar bed,” zegt Vanessa, en ze ruimt de schaaltjes op van de rest. “Lucas is al op de helft,” zegt ze nog eens. Snel propt Jasper de rest van zijn eten naar binnen, en loopt dan met zijn lege schaaltje naar de afwasmachine. “Ik ga nu beginnen,” zegt hij alleen maar.

103. En meteen begint Jasper er mee. Een uurtje later heeft hij nog maar de helft af gekregen. Hij zuigt op zijn pen, en denkt diep na. Het is laat, voor zijn doen, en hij krijgt het niet meer af. De rest zal dus morgen moeten gebeuren. Jasper zucht, en legt zijn huiswerk weg, en kruipt dan zijn bed in. Dan maar vroeger naar bed.

104. Lucas heeft zijn huiswerk wel af, en lachend kijkt hij weer naar een komedie. “Kijk wat een grote hond,” roept hij lachend uit, en hij wijst naar de tv. Helaas moet hij de tv snel uitzetten, ook voor hem is het bedtijd. “Mag ik het dan morgen afkijken?” vraagt hij, en Vanessa knikt. “Is goed, jongen. En nu, hop naar bed,” zegt ze, en ze geeft hem een zoen.

105. Boven staat een krijsende Florine in haar wieg. “Papa! Mama!” roept ze, en ze krijgt antwoord. Arthur, die zich net heeft gedoucht, komt haastig de kamer van Florine binnen lopen. “Zeg, moet jij zo`n kabaal maken, aap,” zegt Arthur, en hij pakt Florine op. “Papa,” kirt Florine, en ze gedraagt zich als een engeltje.

106. “ Ja ja, doe maar lief,” lacht Arthur, en hij zet Florine op het potje. “Weet je wat je moet doen?” vraagt Arthur, en Florine knikt. “Goed zo, meis. Doe dan maar een plasje voor papa.” En Florine doet wat haar gevraagd wordt.

107. Arthur zet daarna Florine bij haar speeltjes, terwijl hij het potje schoonmaakt. Kraaiend van de pret speelt Florine met haar rekje, en ze kauwt, net als elke peuter, op elk blokje dat ze in handen krijgt.

108. “ Zo,” zegt Arthur een half uurtje later. Hij pakt Florine op, die haar speeltje niet meer interessant vindt. “Ga maar weer in je wiegje. Je mama en papa willen slapen, en je broertjes liggen al in bed.” “Welterusten papa,” zegt Florine, en ze steekt haar handje uit. “Welterusten, meidje,” zegt Arthur, en hij knijpt zachtjes in het handje van Florine.

109. En als Florine zachtjes weg valt in slaap, kan Arthur ook eindelijk naar bed. Vermoeid kruipt hij in bed, alweer is het een lange dag geworden, en met een peuter wordt het er niet rustiger op. Hij zoent Vanessa, die diep in slaap is, en valt dan zelf ook in slaap. “Welterusten,” mompelt hij. En de rust keert weder bij de familie Uyl.