2. Wat er vorige keer gebeurde: Vanessa Uyl maakte in de vorige drie dagen een besluit, ze wil graag met Arthur samen wonen, en dat wil hij ook maar al te graag. Het kleine eenpersoons huisje werd verbouwd naar een gezinswoning. Arthur vond een baan in het Onderwijs, zijn droombaan, en deed een aanzoek aan Vanessa. Samen beleefde ze ook nog hun eerste nacht samen…

3. “ Goeiemorgen, lieverd,” fluistert Vanessa tegen Arthur. “Lekker geslapen?” kreunt Arthur, terwijl hij zijn ogen dicht houdt. “Als een roosje,” lacht Vanessa, en ze komt overeind. “ Kom op, vandaag moeten we allebei werken,” zegt Vanessa, en ze geeft Arthur een tik.

4. Vlug gaan Arthur en Vanessa zich douchen, want veel tijd hebben ze niet meer. Misselijk stapt Vanessa in bad. Ze voelt zich totaal niet comfortabel.

5. Om zeven uur is de auto van Arthur. Snel zoent hij Vanessa, en stapt dan de auto in.

6. Nog geen uurtje later is de carpool van Vanessa er ook, en ze stapt in.

7. Om 3 uur zijn ze allebei klaar met werken, en komen ze samen naar huis. Ieder met hun eigen verrassing.

9. Samen ruimen ze even alle troep op, en betalen de rekeningen. “ Gefeliciteerd met je promotie,” zegt Vanessa, en ze zoent hem. “Jij ook, popje,” zegt Arthur.

10. De rest van de middag besteden ze aan het bijwerken van hun vaardigheden en ook hun behoeften.

11. Daarna maakt Vanessa als avond eten soep, en samen eten ze die op. “ Heb je een enorme honger?” vraagt Arthur verbaasd, als hij ziet hoe Vanessa alles naar binnen giet. “ Ja, enorme honger. Ik weet niet waarom,” mompelt Vanessa.

12. Na het eten gaat Arthur verder met het werken aan zijn vaardigheden. Zijn Charisma is ‘bijgewerkt’ en nu moet hij nog wat fijne kneepjes van het vak Schoonmaken leren.

13. Vanessa, doodmoe van de drukke werkdag, zoekt al heel vroeg haar bed op, en zodra haar hoofd het kussen raakt, slaapt ze in.

14. Rond half elf volgt Arthur het voorbeeld van Vanessa. Het is een drukke dag geweest. En ook hij valt snel in slaap. Maar niet iedereen in huize Uyl heeft een ongestoorde nachtrust…

15. Rond twee uur wordt Vanessa wakker met een stekende pijn in haar buik. Kreunend komt ze overeind, in een poging de pijn te stoppen. Maar zodra ze opstaat…

16. Voelt ze een flinke trap in haar buik, en verrast kijkt ze naar haar buik. “Hallo, hummeltje,” fluistert Vanessa gelukkig, om Arthur niet wakker te maken. Ze wrijft over haar buik, en loopt naar de badkamer.

17. Ze leegt even haar blaas, en denkt na over hoe Arthur zal gaan reageren. Hij zal er zeker blij mee zijn, maar zij wil eerst trouwen voordat het hummeltje komt. Haar ogen vallen dicht, en ze besluit er morgen over verder te denken.

18. “ Goedemorgen, schat,” zegt Arthur, als ze de volgende ochtend wakker worden. Vanessa komt met enige moeite overeind, en wacht af. Ze vraagt zich af hoe Arthur precies gaat reageren.

19. “ Wat geweldig, Vanessa, ons eerste kindje,” is de eerste reactie van Arthur, en hij wrijft over haar buik. “Binnenkort kunnen we ons kindje zien,” zegt Vanessa, en ze glimlacht.

20. “ Je maakt me zo gelukkig, Vanessa! Je weet zelf niet hoe,” fluistert Arthur, en hij trekt haar tegen zich aan. “Dat weet ik wel,” zegt Vanessa, en ze zoent hem.

21. “ He, kleine baby van me,” zegt Arthur tegen de buik van Vanessa. “Beloof je me dat je lief en aardig voor mama zult zijn? Ze is me heel erg dierbaar.” Vanessa lacht. “Nou, dan ga ik maar eens goed voor het hummeltje zorgen, door te gaan douchen.”

22. Als het zeven uur is, en Vanessa net de douche uitstapt, hoort ze de auto van Arthur toeteren. “Ik ben werken, lieverd,” zegt Arthur, en hij zoent Vanessa. Uit automatisme trekt Vanessa haar normale kleren aan, maar het truitje spant om haar buik, en dus besluit ze om andere kleren aan te trekken.

23. Met haar nieuwe kleren aan, maakt ze ontbijt, en eet dat in stilte op. Ze is niet gewend om voor twee te eten, en het is een merkwaardig gevoel. Nerveus wrijft ze over haar buik. Binnenkort is ze een moeder, en wordt het leven een stuk drukker.

24. De rest van haar vrije dag brengt ze door voor de tv,…

25. Of in bad…

26. Of ze neemt even pauze, en duikt het bed in. Een zwangerschap put je wel uit, en dat merkt Vanessa zeker.

27. Zo rond 3 uur komt Arthur thuis. Zonder promotie, maar zijn baas zei dat hij zeker op de goede weg is. Hij gaat naar binnen, maar ziet dat Vanessa niet beneden is. Waarschijnlijk zit ze in bad, of ligt in bed, neemt hij aan. Dus besluit hij tv te kijken, tot ze wakker is.

28. Het blijft een tijdje rustig in huis, terwijl Arthur tv aan het kijken is. Een uurtje later komt Vanessa de trap af lopen, meer waggelen. “He, schatje,” zegt Arthur met een grote glimlach. “Alles goed?” is het tegen antwoord van Vanessa, terwijl ze met een klein beetje moeite op de bank valt.

29. “ Liefje, ik heb een voorstel,” begint Arthur, als ze samen even tv kijken. “Je weet dat ik zielsveel van je houd, en daarom heb ik een vraag voor je. We hebben het over de legacy gehad, en ik wil er aan mee werken. Maar dan lijkt het mij het beste als we gaan trouwen, en ik jouw naam aanneem. Maar ik…” zegt Arthur.

30. “ Ik wil ook met je trouwen, daarom heb ik ook op jouw vraag ja geantwoord. Maar je hebt gelijk. We moeten nu daad bij woord zetten.” En Vanessa staat op. Arthur volgt haar. “Vanessa, lieve Vanessa. Met deze ring word ik echtelijk met jouw verbonden,” prevelt Arthur, terwijl hij de ring om Vanessa`s vinger schuift.

31. “ Lieve Arthur, met deze ring wordt jij mijn man, en zullen we voor eeuwig samen leven als de familie Uyl.” En Vanessa schuift de ring om Arthur`s vinger.

32. “ Ik hou van je,” zegt Arthur, en hij zoent Vanessa. “Ik ook van jou, en van ons kleine baby`tje,” zegt Vanessa. “En natuurlijk het baby’tje,” lacht Arthur.

33. Samen ploffen ze op de bank. “Zo, wat zullen we nu gaan doen als man en vrouw?” vraagt Vanessa, en ze kijkt haar kersverse man aan. “Ik weet wel iets,” grijnst Arthur, en hij trekt Vanessa op schoot.

34. Hij zoent haar, en duwt haar een beetje naar achter. “Rustig aan, pas op voor de baby,” lacht Vanessa, tussen twee zoenen door, maar zelf doet ze niet rustiger aan.

35. “ Liefje, ik zou de baby nooit pijn willen doen,” glimlacht Arthur, als de vrijpartij over is. “Ik geloof je, hoor,” lacht Vanessa. “Maar nu ga ik eens eten maken voor mijn vrouwtje en haar baby`tje in haar buik,” zegt Arthur, en hij staat op.

36. Een klein halfuurtje later staat er een maaltijd op tafel, en genietend eet Vanessa de hele kom leeg. “Heb je zo`n honger,” lacht Arthur. “Ja, lach jij maar. Wacht maar tot er een extra mond in je zit, die gevoerd moet worden,” kreunt Vanessa.

37. “ Nu we het toch over de baby hebben, zullen we alvast een naam bedenken?” vraagt Arthur. “Daar heb je groot gelijk in,” zegt Vanessa. En terwijl de kommen macaroni leger raken, en de magen gevuld raken, discussiëren Arthur en Vanessa over een naam. Als het eten op is, zijn ze eruit.

38. “ Dus we zijn eruit? We weten wat het wordt als het een jongetje is, of een meisje?” vraagt Vanessa. “Zeker weten,” zegt Arthur, en hij eet zijn kom leeg.

39. Na het eten kijken ze samen naar het nieuws, maar al snel rammelt de maag van Vanessa weer, en ze staat op. “Even een boterham eten, de baby steelt al mijn eten,” mompelt Vanessa.

40. En terwijl Vanessa een boterham smeert, zet Arthur de tv uit, en loopt naar boven. “Welterusten, schat,” zegt Arthur, voor hij boven is. Snel eet Vanessa haar boterham op. Zelf wil ze maar al te graag in bed liggen. De baby vergt veel energie van haar. En als ze het bord in de afwasmachine zet, loopt ze naar boven.

41. Ze trekt haar pyjama aan, en kruipt naast Arthur in bed. “ Welterusten, manlief,” mompelt Vanessa tegen de rug van Arthur. “Welterusten, vrouwtje,” zegt Arthur terug, en ze vallen samen in slaap.

42. Alweer wordt Vanessa midden in de nacht wakker. De baby laat weten dat hij er ook is, en ze voelt een stevige schop in haar buik. “Je maakt het me zeker niet makkelijk,” zegt Vanessa tegen haar buik.

43. Ze stapt meteen weer het bed in. Ze heeft haar slaap hard nodig, zeker nu de bevalling niet meer zover weg is.

44. De volgende ochtend is Arthur vroeg wakker. Hij wil Vanessa niet wakker maken, en sluipt de kamer uit. Zo heeft hij genoeg tijd om zijn plan ten uitvoer te brengen.

45. Na een vlug ontbijt, en wat geregel, is Arthur klaar. Het is al na tienen, als hij naast Vanessa gaat liggen. Ze kan ieder moment wakker worden, weet hij, en dan kan hij het laten zien.

46. “ Goedemorgen, schat,” zegt Arthur, als Vanessa wakker wordt. “Lekker geslapen?” vraagt hij. “Ja, heerlijk. Maar wat doe je hier?” vraagt ze verbaasd. “Ik heb een verrassing voor je. En ik wil je die meteen laten zien,” zegt Arthur trots.

47. Vanessa trekt haar kleding aan, en Arthur wrijft over haar buik. “Het zal niet lang meer duren, geloof ik,” mompelt Arthur nerveus. “Wat is mijn verrassing?” vraagt Vanessa nieuwsgierig. “Het is niet zozeer voor jou, maar je zult het zeker waarderen.”

48. Arthur neemt Vanessa mee naar de logeerkamer. “Tadaa,” roept Arthur uit, als ze in de kamer staan. “Ooh, Arthur… Het is prachtig,” zegt Vanessa vertederd, en ze kijkt naar het wiegje. “Speciaal voor ons hummeltje,” zegt Arthur, en hij komt naast haar staan.

49. “ Je bent een lieverd,” zegt Vanessa, terwijl ze hem in haar armen sluit, “Het is perfect voor ons kleintje.” Een traan loopt over wang. “Je weet niet hoe perfect het is, en hoe gelukkig je me maakt,” fluistert ze. “Ik doe het voor jou, alleen voor jou,” glimlacht Arthur.

50. Na het kamertje van alle kanten te hebben bewonderd, maakt Arthur lunch, en samen eten ze die op. “ De gedachte dat bevalling er aan komt, maakt me nerveus,” bekent Vanessa op eens. “Mij ook lieverd, ik maak me zorgen of alles wel goed zal komen,” zegt Arthur, en als geruststelling wrijft hij over de hand van Vanessa.

51. De rest van de middag brengen ze een beetje rond de tv door. Beide hebben ze geen zin om iets nuttigs te gaan doen, nu de bevalling op de loer ligt. “ Lieverd, ik ga even naar bed,” zegt Vanessa. “Geef maar een gil als… Je weet wel,” mompelt Arthur nerveus.

52. Nerveus waggelt Vanessa naar het bed. “Kon de bevalling alvast gebeurd zijn,” zegt ze. Een paar uren later kruipt ze het bed weer uit, nu de geur van groentesoep haar neus prikkelt.

53. In haar ondergoed waggelt ze naar beneden, en gaat zitten. “Het ruikt heerlijk,” zegt Vanessa, terwijl ze de geur op snuift. “ Denk je dat het nog lang zal uit blijven?” vraagt Arthur onzeker aan Vanessa. “Nee, maar het zal gebeuren. Laten we er het beste van hopen,” zegt Vanessa.

54. De rest van de avond gaat in een snel tempo voorbij, en als het al elf uur is, zit Vanessa nog tv te kijken. Arthur ligt al in bed, maar zijzelf kan de slaap nauwelijks vatten. De baby beweegt onrustig in haar buik. En uiteindelijk geeft ze het op, en kruipt het bed in.

55. En rond 5 uur is het raak. Met een stekende pijn in haar buik komt Vanessa overeind. Ze geeft Arthur een stevige por, en kreunend klimt ze uit bed. “ Wat is er, Vanessa?” mompelt Arthur slaperig.

56. “ De baby! Arthur! De baby komt,” roept Vanessa. Gealarmeerd springt Arthur uit bed, en loopt naar zijn vrouw, die hem weg duwt.

57. “ Arthur! De pijn,” kreunt Vanessa, terwijl ze haar handen om haar buik klemt. “Doe iets,” gilt ze. Arthur, radeloos en een beetje bang, schuifelt naar Vanessa toe, maar er is niets wat hij kan doen. “Ik weet niet wat…” zegt Arthur radeloos.

58. “ Arthur, laat het stoppen! Die pijn, het is te erg,” schreeuwt Vanessa, terwijl de weeën zich opstapelen. “Vanessa,” zegt Arthur, alsof hem net iets binnenschiet, “Puffen, adem met de wee mee.” Puffend en kreunend is Vanessa bezig, en dan houdt de pijn op.

59. Angstig kijkt Arthur toe, hoe zijn vrouw puft, en dan houdt het op. Zijn vrouw houdt opeens een baby`tje vast. “Arthur, het kindje. Het is er,” brengt Vanessa met moeite uit.

60. “ Hallo, kleine kerel van me,” zegt Vanessa tegen het jongetje in haar armen. Ze telt de vingertjes en teentjes. “Je bent perfect,” fluistert ze tegen het jongetje.

61. “ Betekent dit dat we een zoon hebben?” vraagt Arthur aarzelend. “Ja,” glimlacht Vanessa, en ze legt het kereltje in de armen van Arthur. “Hallo,” fluistert Arthur tegen zijn zoontje.

62. “ Dus jij bent onze kleine Lucas?” vraagt hij, en hij houdt Lucas tegen zich aan. “Jep, onze Lucas,” grijnst Vanessa, “Maar als je het goed vindt, ga ik mijn bed weer in.” En ze duikt het bed in.

63. Hij loopt met Lucas naar het kamertje van Lucas. “Weet je dat je perfect bent,” zegt Arthur tegen Lucas, en hij kietelt hem. Lucas pruttelt wat, en lacht. “Ga jij nu braaf in je wiegje liggen, zodat papa nog een uurtje kan slapen?”

64. De volgende ochtend staat Arthur al vroeg naast Vanessa. “Je hebt een prachtwerk afgeleverd,” zegt hij, en hij geeft Vanessa een zoen. “Hij lijkt heel veel op jou,” zegt Vanessa. “Ik ga even bij hem kijken,” lacht Arthur.

65. “ Hallo, kereltje van me,” zegt Arthur tegen Lucas. “Ben je braaf geweest?” “ Ga je nu slapen?” vraagt hij aan Lucas als hij ziet dat alles goed met hem is, en hem geknuffeld heeft.

66. Hoewel ze net een zoontje heeft gebaard, weer houdt het Vanessa er niet van om andere mensen te bespieden. De hele ochtend bekijkt ze de lege vlakte, waarin ze blijkbaar mensen ziet.

67. Tijdens de lunch hebben Vanessa en Arthur het over hun zoontje. “ We hebben een prachtzoon. De hele ochtend heb ik hem niet gehoord,” lacht Arthur.

68. Na het eten besluit Vanessa andere kleding aan te doen. De winter is voorbij, en om in een vrolijkere stemming te komen, trekt ze lente kleding aan. Dan hoort ze Lucas huilen.

69. Ze pakt hem uit de wieg. “Hé, jochie, wat is er aan de hand?” vraagt ze, maar dan ruikt ze het al. “Hebben we een poepje gedaan?” giechelt ze. “Dan moeten we je maar verschonen, niet waar?”

70. Tijdens het verschonen kan Vanessa een lach niet onder drukken. Kleine Lucas lacht zijn tandloze mondje bloot, als hij ziet hoe zijn moeder gekke bekken trekt. “Wat ben je een schatje,” zucht ze.

71. Daarna neemt ze hem mee naar onder, en geeft hem een flesje. “Drink maar,” moedigt ze Lucas aan. Lucas zuigt het flesje gulzig leeg, en trots gooit ze het flesje weg. “Nu nog een boertje.”

72. “ Goed, zo, Lucas. Laat maar een boertje. Maak mama maar trots,” zegt Vanessa tegen Lucas. Na een klein boertje laat ze Lucas tevreden zakken. “Wat ben jij een lieve jongen,” lacht ze.

73. Dan loopt ze met Lucas naar boven, en legt hem in de wieg. “Ga maar lekker een dutje doen,” zegt ze tegen hem, en legt hem in de wieg. “Welterusten,” en ze geeft hem een zoentje.

74. Arthur zit al de hele middag in de studeer kamer, hij vindt het belangrijk om te weten wat Lucas nodig heeft, en daarom studeert hij hoe hij zijn zoon moet opvoeden.

75. Als het vijf uur is, maakt Vanessa een maaltijd voor zichzelf. Honger heeft ze zeker, maar Arthur niet. En zin om iets te maken, die is ver te zoeken. Dus voldoet een diepvriesmaaltijd zeker.

76. Na het eten gaat Vanessa eens serieus aan de slag, en tuurt door de telescoop voor Inzichtpunten.

77. Arthur gaat zelf even kijken bij Lucas, en speelt eventjes met hem. Maar zijn oogjes vallen dicht, dus legt hij Lucas snel weer terug in de wieg. *Lucas is een dubbelganger van zijn vader, eng gewoon*

78. En rond half elf zoeken Vanessa en Arthur hun bed op. Een rustige dag, met hun kersverse zoontje Lucas. “Ik zal altijd van je houden,” mompelt Arthur voor hij in slaap valt. “Ik ook van jou,” fluistert Vanessa.