A presentation about the basic principles of Karl Marx, in greek language. presented at xrysostomeia III (xrysostomeia.blogspot.com)

1. ‘ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ’ κεφάλαιο πρώτο: ‘ ΑΠΛΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ’ ή ‘ Η ΥΠΕΡΑΞΙΑ’

2. Για να οριστεί η υπεραξία πρέπει κατ’ αρχάς να οριστεί η αξία Ένα εμπόρευμα έχει αξία γιατί είναι αποκρυστάλλωση κοινωνικής εργασίας. κεφάλαιο πρώτο: ‘ ΑΠΛΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ’ ή ‘ Η ΥΠΕΡΑΞΙΑ’ ‘ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ’

3. Η τιμή αυτή καθαυτή δεν είναι παρά η χρηματική έκφραση της αξίας . Α ξίες εμπορευμάτων εργάσιμο ς χρόνο ς για παραγωγή τους παραγωγική δύναμη της εργασίας που χρησιμοποιήθηκε ~

4. Αυτό που πουλά ο εργάτης δεν είναι άμεσα η εργασία του, αλλά η εργατική του δύναμη , που τη θέτει προσωρινά στη διάθεση του κεφαλαιοκράτη.

5. Αυτό που πουλά ο εργάτης δεν είναι άμεσα η εργασία του, αλλά η εργατική του δύναμη , που τη θέτει προσωρινά στη διάθεση του κεφαλαιοκράτη.

6. Αυτό που πουλά ο εργάτης δεν είναι άμεσα η εργασία του, αλλά η εργατική του δύναμη , που τη θέτει προσωρινά στη διάθεση του κεφαλαιοκράτη. εργοδότη

7. Αυτό που πουλά ο εργάτης δεν είναι άμεσα η εργασία του, αλλά η εργατική του δύναμη , που τη θέτει προσωρινά στη διάθεση του κεφαλαιοκράτη. Οπως η αξία κάθε άλλου εμπορεύματος, και η αξία της εργατικής δύναμης καθορίζεται από το χρόνο εργασίας, που είναι αναγκαίος για την παραγωγή, επομένως και για την αναπαραγωγή αυτού του ειδικού είδους. εργοδότη

8. Ετσι, ο χρόνος εργασίας , που είναι αναγκαίος για την παραγωγή της εργατικής δύναμης, αντικατοπτρίζει το χρόνο εργασίας που είναι αναγκαίος για την παραγωγή των μέσων συντήρησης , η αξία της εργατικής δύναμης είναι η αξία των μέσων συντήρησης , που είναι αναγκαία για τη συντήρηση του κατόχου της. Ή

9. Αναγκαία για τον εργάτη , γιατί είναι ανεξάρτητη από την κοινωνική μορφή της εργασίας του. Αναγκαία για το κεφάλαιο και τον κόσμο του, γιατί ο κόσμος αυτός έχει για βάση του τη διαρκή ύπαρξη του εργάτη. Το μέρος, λοιπόν, της εργάσιμης μέρας, που στη διάρκειά της συντελείται αυτή η αναπαραγωγή (της ημερήσιας αξίας της εργατικής δύναμης) ονομάζεται αναγκαίος χρόνο ς εργασίας και η εργασία, που ξοδεύτηκε στο διάστημά της, αναγκαία εργασία .

10. Ο πρόσθετος χρόνος εργασίας , που ο εργάτης μοχθεί πέρα από τα όρια της αναγκαίας εργασίας, του στοιχίζει βέβαια εργασία, ξόδεμα εργατικής δύναμης, δε δημιουργεί όμως αξία γι' αυτόν. Δημιουργεί υπεραξία , που χαμογελάει του κεφαλαιοκράτη με όλες τις χάρες μιας δημιουργίας εκ του μηδενός. Το μέρος αυτό της εργάσιμης μέρας ονομάζεται χρόνος υπερεργασίας και η εργασία που ξοδεύεται στη διάρκειά του υπερεργασία

11. Εκείνο ακριβώς το μέρος της αξίας που δημιουργείται από την εργασία των μισθωτών εργατών, αλλά δεν πληρώνεται από τον καπιταλιστή, είναι η υπεραξία .

12. Εκείνο ακριβώς το μέρος της αξίας που δημιουργείται από την εργασία των μισθωτών εργατών, αλλά δεν πληρώνεται από τον καπιταλιστή, είναι η υπεραξία . εργοδότη

13. Εκείνο ακριβώς το μέρος της αξίας που δημιουργείται από την εργασία των μισθωτών εργατών, αλλά δεν πληρώνεται από τον καπιταλιστή, είναι η υπεραξία . Βεβαίως, η αναλογία ανάμεσα στον αναγκαίο χρόνο εργασίας και στον πρόσθετο αλλάζει. Αλλά αυτός ο διαχωρισμός υπάρχει πάντα στον καπιταλισμό εργοδότη

14. Η παραγωγή και η ιδιοποίηση της υπεραξίας από τους καπιταλιστές είναι ο βασικός οικονομικός νόμος του καπιταλισμού .

15. Οι δύο τρόποι αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης άρα δύο είδη υπεραξίας Ή Βαθμός εκμετάλλευσης = πρόσθετο ς χρόνο ς εργασίας αναγκαίο ς χρόνο ς εργασίας αξία της εργατικής δύναμης Βαθμός εκμετάλλευσης = υπεραξία

16. Η υπεραξία που παράγεται με την παράταση της εργάσιμης μέρας, επομένως και με την αύξηση του πρόσθετου χρόνου εργασίας, ονομάζεται απόλυτη υπεραξία . Αυτό γινόταν στις αρχές του καπιταλισμού. Σύγχρονη μορφή του είναι οι υπερωρίες. Οι δύο τρόποι αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης άρα δύο είδη υπεραξίας

17. Η υπεραξία που προέρχεται από την ελάττωση του αναγκαίου χρόνου εργασίας και την αντίστοιχη αύξηση του πρόσθετου χρόνου εργασίας, με σταθερό τον ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, ονομάζεται σχετική υπεραξία . Οι δύο τρόποι αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης άρα δύο είδη υπεραξίας

18. Ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής προϋποθέτει ένα σχετικά υψηλό επίπεδο παραγωγικότητας της εργασίας, όπου ο εργάτης χρειάζεται μονάχα ένα μέρος της εργάσιμης μέρας, για να δημιουργήσει μια αξία ίση με την αξία της εργατικής δύναμης.

19. Σ τη συνέχεια όμως θα οδηγούσε στην αυτοκαταστροφή του, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να περάσουν σε ένα νέο σύστημα διαφορετικής κοινωνικής οργάνωσης, το σοσιαλισμό. Αυτό το σύστημα θα ήταν ανώτερο του καπιταλισμού, όπως ο καπιταλισμός ήταν ανώτερος της φεουδαρχίας. Ο Μαρξ ήταν ο πρώτος που είδε την τεράστια υλική δύναμη της βιομηχανικής επανάστασης, η οποία ενεργοποιούσε τον καπιταλισμό ως δύναμη που ήταν σε θέση να εξαλείψει αρχικά τις στερήσεις και τη φτώχ ε ια από την ανθρωπότητα .

20. ‘ δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που καθορίζει την κοινωνική ύπαρξή τους, αλλά, αντίθετα, η κοινωνική τους ύπαρξη που καθορίζει τη συνείδησή τους’ ‘ Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους ’