ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗ ΧΗΜΕΙΑ Γ ΛΥΚ.
(ΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ)
ΘΕΜΑ Α (5+5+5+5+5=25)
Για τις προτάσεις Α.1 έως και Α.4 να γράψετε στο τετράδιό σας τον αριθμό της πρότασης και
δίπλα το γράμμα που αντιστοιχεί στο σωστό συμπλήρωμά της.
Α1. Από τις ακόλουθες βρομοενώσεις, η μοναδική που με επίδραση αλκοολικού διαλύματος
ΚΟΗ δίνει αλκένιο, έχει συντακτικό τύπο:
α. CH3Br β. CH3CHBr2
γ. (CH3)3CCH2Br δ. CH3CHBrCH2CH3
Α2. Υδατικό διάλυμα ΝαClO4 25 o
C αναμειγνύεται με απιονισμένο νερό θερμοκρασίας 40 o
C. To
pH του διαλύματος που προκύπτει:
α. είναι μικρότερο του pOH β. είναι μεγαλύτερο του 7
γ. είναι ίσο με 7 δ. είναι ίσο με το pOH
Α3. Διαθέτουμε διάλυμα ΝΗ3 0,1 Μ. Ποια από τις ακόλουθες μεταβολές, χωρίς μεταβολή ό-
γκου, θα οδηγήσει σε αύξηση του βαθμού ιοντισμού της αμμωνίας;
α. διάλυση επιπλέον ποσότητας αμμωνίας (θ: σταθ.)
β. διαβίβαση αέριου ΗCl (θ: σταθ.)
γ. διάλυση στερεού Ca(OH)2 (θ: σταθ.)
δ. μείωση της θερμοκρασίας του διαλύματος
Α4. Ποιο από τα ακόλουθα μόρια είναι γραμμικό;
α. μεθάνιο β. φθορίδιο του βηρυλλίου
γ. αιθυλένιο δ. φθορίδιο του βορίου
Α5. Να αναφέρετε με βάση τους ορισμούς:
α. τρεις διαφορές μεταξύ σ- δεσμού και π- δεσμού
β. δύο διαφορές μεταξύ C=C (διπλός ομοιοπολικός μεταξύ ατόμων άνθρακα) και C≡C (δι-
πλός ομοιοπολικός μεταξύ ατόμων άνθρακα)
ΘΕΜΑ Β (15+10=25)
Β1. Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν, γράφοντας στο τετράδιό σας δίπλα
στο γράμμα που αντιστοιχεί σε κάθε πρόταση τη λέξη Σωστό, αν η πρόταση είναι σωστή, ή
Λάθος, αν η πρόταση είναι λανθασμένη.
α. Κάθε ρυθμιστικό διάλυμα ΗCN & ΝαCN, με pKa = 10, είναι οπωσδήποτε όξινο.
β. Το φάσμα εκπομπής του υδρογόνου διαθέτει φασματικές γραμμές μόνο στο ορατό τμήμα
της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.
γ. Η αιθυλική αλκοόλη δεν διασπά τη μαγειρική σόδα (ΝαΗCO3).
δ. Το οξικό οξύ συμπεριφέρεται σε κάθε διάλυμά του ως ασθενές οξύ.
ε. Το pH του διαλύματος που παρασκευάζεται από ανάμειξη ίσων όγκων δύο διαλυμάτων
ΚΟΗ με pH1 = 13 και pH2 = 12 αντίστοιχα είναι 12,5. (Η θερμοκρασία όλων των διαλυ-
μάτων είναι 25 o
C. )
Να αιτιολογήσετε όλες τις απαντήσεις σας.
B2. Δίνονται το μεταλλοειδές Χ και το αμέταλλο Υ της 2ης
περιόδου του Περιοδικού Πίνακα.
Και τα δύο στοιχεία διαθέτουν άτομα με ένα μονήρες ηλεκτρόνιο στη θεμελιώδη κατάσταση.
α. Βρείτε τους ατομικούς αριθμούς των στοιχείων Χ και Υ.
β. Βρείτε τον Ηλεκτρονικό Τύπο της ένωσης με Μοριακό Τύπο ΧΥ3.
γ. Περιγράψτε το μόριο της ένωσης ΧΥ3 ως προς τη διάταξη των ατόμων του στο χώρο.

δ. Η ένωση ΧΥ3 εξουδετερώνεται με αιθυλαμίνη, σύμφωνα με τη θεωρία Lewis.
i. Συμβολίστε με Ηλεκτρονιακούς Τύπους την παραπάνω εξουδετέρωση.
ii.Χαρακτηρίστε καθένα από τα αντιδρώντα της εξουδετέρωσης ως οξύ ή βάση κατά
Lewis.
ΘΕΜΑ Γ ((7+5+3)+10=25)
Γ1. Διαθέτουμε την κορεσμένη μονοκαρβονυλική ένωση (Α), από την οποία με επίδραση ΗCN
προκύπτει η ένωση (Β). Με όξινη υδρόλυση της ένωσης (Β) προκύπτει η οργανική ένωση (Γ), η
οποία προστίθεται σε διάλυμα Ι2/ΝaΟΗ, οπότε σχηματίζεται η οργανική ένωση (Δ) και το
κίτρινο δυσδιάλυτο υπόλειμμα (Ε).
Επιπλέον, η ένωση (Α) με επίδραση χλωρίου (Cl2) δίνει την οργανική ένωση (Ζ). Η ένωση (Ζ) με
επίδραση διαλύματος ΚΟΗ δίνει την οργανική ένωση (Θ) που μπορεί να αλλάξει το χρώμα του
βάμματος ηλιοτροπίου από κόκκινο σε μπλε.
α. Βρείτε τους Σ.Τ. των οργανικών ενώσεων (Α) έως (Θ).
β. Συμβολίστε με χημικές εξισώσεις όλες τις παραπάνω αντιδράσεις.
γ. Ακόρεστο με ένα διπλό δεσμό μονοκαρβοξυλικό οξύ (Λ) αντιδρά με ΗCl, δίνοντας την οργα-
νική ένωση (Μ). Η ένωση (Μ) προστίθεται σε υδατικό διάλυμα ΝαΟΗ, οπότε προκύπτει η
οργανική ένωση (Ξ). Η (Ξ) μπορεί να προκύψει και από την ένωση (Γ) με επίδραση υδατικού
διαλύματος ΝαΟΗ. Γράψτε τους συντακτικούς τύπους των οργανικών ενώσεων (Λ), (Μ)
και (Ξ).
Γ2. Ισομοριακό μίγμα δύο ακόρεστων άκυκλων οργανικών ενώσεων (Α) και (Β) που έχουν
μοριακό τύπο C4H6 χωρίζεται σε δύο ίσα μέρη.
Το πρώτο μέρος πολυμερίζεται με τη βοήθεια καταλύτη Να και παράγονται 10,8 g πολυμερούς
(Γ).
Το δεύτερο μέρος αντιδρά πλήρως με περίσσεια αμμωνιακού διαλύματος χλωριούχου υποχαλκού
και σχηματίζει το κεραμέρυθρο ίζημα (Δ).
α. Βρείτε τους συντακτικούς τύπους των ενώσεων (Α), (Β), (Γ) και (Δ).
β. Υπολογίστε την αύξηση μάζας του διαλύματος CuCl/NH3 και τη μάζα του ιζήματος (Δ).
Δίνονται: σχετικές ατομικές μάζες: C: 12, H: 1, Cu: 63,5.
ΘΕΜΑ Δ(8+8+9=25)
Ποσότητα κορεσμένου κορεσμένου δικαρβοξυλικού οξέος (Α) ίσης με 9 g, διαλύθηκε πλήρως στο
νερό, οπότε προέκυψε διάλυμα όγκου 100 mL (διάλυμα Υ1). Το διάλυμα Υ1 εξουδετερώθηκε
πλήρως αφού αναμείχτηκε με 400 mL διαλύματος ΝaOH 0,5M. Μετά την ανάμειξη των δύο
διαλυμάτων προέκυψε διάλυμα (Υ2) που χωρίστηκε σε δύο ίσα μέρη.
Δ1. Βρείτε το συντακτικό τύπο της ένωσης (Α).
Δ2. Το πρώτο μέρος του διαλύματος (Υ2) αναμείχθηκε με διάλυμα ΚΜnO4 συγκέντρωσης 0,1Μ
(οξινισμένο με Η2SO4). Μετά την ολοκλήρωση της αντίδρασης παρατηρήθηκε μείωση μάζας
του διαλύματος που προέκυψε αμέσως μετά την ανάμειξη, κατά 2,2 g.
α. Αποχρωματίστηκε το όξινο διάλυμα ΚΜnO4;
β. Να υπολογιστεί ο όγκος του διαλύματος ΚΜnO4/H2SO4 που αναμείχθηκε με το διάλυ-
μα (Υ2).
Δ3. Στο δεύτερο μέρος του διαλύματος (Υ2) προστίθεται μία σταγόνα του δείκτη «κυανό της
θυμόλης» και απιονισμένο νερό, μέχρι τελικό όγκο 500 mL. Προέκυψε το διάλυμα (Υ3).
α. Τι χρώμα απέκτησε το διάλυμα (Υ3);

β. Σε 100 mL του διαλύματος (Υ3) προστίθενται 224 cm3
αέριου HCl (μετρημένα σε STP),
χωρίς μεταβολή όγκου. Θα αλλάξει το χρώμα του διαλύματος (Υ3);
Δίνονται: «κυανό της μεθόλης»: pKb = 5 και χρώματα: κίτρινο για την όξινη μορφή, μπλε για τη
βασική μορφή.
Οι σχετικές ατομικές μάζες: C: 12, H:1, Ο: 16, Κ: 39.
Για το νερό: Κw=10-14
.
Για το οξύ (Α): σταθερές ιοντισμού: Κα1 = 10-2
και Κα2 = 10-5
.
Όλα τα διαλύματα βρίσκονται στους 25 o
C.
Τα δεδομένα του προβλήματος επιτρέπουν τις γνωστές προσεγγίσεις.
Καλή τύχη