คำสอนพระอริยสงฆ์ของไทย

1. ไม่หลงอารมณ์ เพราะรู้อารมณ์

2. ที่เราไม่เห็น “ธรรม”ก็เพราะ “ตัณหา”

3. ความสงบภายนอก
ทาให้ความสงบภายในเกิดขึ้น

4. ให้เห็นว่า “มันไม่เที่ยง ไม่แน่ เท่านี้แหละ ถ้าเห็นขัดเจนอย่างนี้แล้ว
จิตใจเราก็ปล่อยวาง

5. การทาความเพียรนั้น คือการรู้อารมณ์

6. พระธรรมของพระพุทธเจ้านั้น
ไม่อาจพบด้วย “ตารา”

7. การปฏิบัติธรรมที่แท้นั้น
จะต้องมีศีลบริสุทธิ์

8. การพิจารณาตัดสินผู้อื่น
มีแต่จะเพิ่มความหยิ่งทะนงตน
จงเฝ้าดูตัวเอง

9. เมื่อกิเลสเครื่องเศร้าหมองเกิด จงรู้ทันและเอาชนะมัน
โดยปล่อยให้มันผ่านไปเสีย

10. อาการบังคับตัวเอง
ให้กาหนดลมหายใจ
ข้อนี้เป็นศีล
การกาหนดลมหายใจได้
และติดต่อกันไปจนจิตสงบ
ข้อนี้เรียกว่า สมาธิ
การพิจารณากาหนดรู้ลมหายใจ
ว่าไม่เที่ยง ทนได้ยาก
ข้อนี้เรียกว่าปัญญา