1. ΖΑΚΥΝΘΟΣ
Η Ζάκυνθος, γνωστή διεθνώς και με το όνομα "Τζάντε", ή Φιόρο του
Λεβάντε (= Άνθος της Ανατολής) κατά τους Βενετσιάνους, είναι ένα από τα
νησιά των Επτανήσων. Είναι το ενδέκατο σε έκταση ελληνικό νησί και το τρίτο
(μετά την Κεφαλονιά και την Κέρκυρα) και δεύτερο σε πληθυσμό νησί των
Ιονίων νήσων. Η έκτασή της είναι 406 τ. χλμ και ο πληθυσμός ανέρχεται
στους 40.650 κατοίκους.
Βρίσκεται απέναντι από τις ακτές του νομού Ηλείας της Πελοποννήσου και
νότια της Κεφαλονιάς. Στη θάλασσα, στις νοτιοανατολικές ακτές της
Ζακύνθου, συναντάμε το βαθύτερο σημείο της μεσογειακής λεκάνης, το
«Πηγάδι των Οινουσσών» με βάθος περίπου 4.500 μέτρα.
Γεωγραφία
Το σχήμα της Ζακύνθου είναι ακανόνιστο τριγωνικό με το μεν βορειότερο
άκρο του νησιού να καταλήγει στο ακρωτήρι Σκινάρι, ενώ στο νότιο-
νοτιοανατολικό να σχηματίζεται ο κόλπος του Λαγανά μεταξύ των δύο
ακρωτηρίων, Μαραθιά δυτικά και Γέρακας, ή Γεράκι, ανατολικό. Μέσα στον
κόλπο του Λαγανά υπάρχουν τρία νησιά, το Μαραθονήσι, ο Άγιος Σώστης και
το Πελούζα, ενώ 37 ναυτικά μίλια νότια του Λαγανά βρίσκονται οι νήσοι
Στροφάδες. Ο κόλπος του Λαγανά, με τη μαγευτική παραλία του, έχει
ανακηρυχθεί από το 1999 Εθνικό Πάρκο καθώς είναι τόπος ωοτοκίας της υπό
εξαφάνιση χελώνας Καρέτα-Καρέτα. Οι δυτικές ακτές έχουν μήκος περίπου
34 χλμ. είναι βραχώδεις και απότομες σχηματίζοντας πολλές σπηλιές και
κολπίσκους. Εκεί βρίσκεται η φημισμένη παραλία του «Ναυαγίου» που κάθε
καλοκαίρι επισκέπτονται να θαυμάσουν και να κολυμπήσουν στα νερά της
χιλιάδες τουρίστες. Η παραλία με το διάσημο Ναυάγιο της Ζακύνθου. Αντίθετα
οι ανατολικές ακτές που βλέπουν προς την Πελοπόννησο και έχουν μήκος 37
χλμ. είναι αμμώδεις με όμορφες παραλίες.

2. Κλίμα
Το κλίμα της Ζακύνθου είναι ήπιο μεσογειακό με πολλές βροχές από
Νοέμβριο μέχρι Ιανουάριο και μεγάλη ηλιοφάνεια όλο το έτος. Βέβαια έχει
επηρεαστεί από τις παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές.
Οικονομία
Έχει πλούσια βλάστηση και είναι νησί με σημαντική αγροτική παραγωγή,
στηριγμένη κυρίως στην καλλιέργεια της ελιάς, των εσπεριδοειδών και της
σταφίδας καθώς και των ανθοκομικών. Αναπτύσσεται επίσης σημαντική
επιχειρηματική δραστηριότητα, κυρίως στον τομέα του τουρισμού, η οποία
υποβοηθείται από το αεροδρόμιο Διονύσιος Σολωμός και πολλές
ξενοδοχειακές μονάδες και καταλύματα, αξιοποιώντας τις φυσικές ομορφιές
και την ιστορική παράδοση, σε συνδυασμό με τη φιλοξενία των κατοίκων.
Ιστορία
Η Ζάκυνθος, την οποία ο Όμηρος αναφέρει σαν Υλήεσσα δηλαδή δασώδη,
πήρε το όνομά της από τον πρώτο εποικιστή της τον Ζάκυνθο γιο του Βασιλιά
της Φρυγίας Δάρδανου. Στην συνέχεια την κατέκτησε ο Αρκείσιος, απόγονος
του βασιλιά της Κεφαλονιάς Κέφαλου, πατέρας του Λαέρτη, και παππού του
Οδυσσέα. Έτσι περιήλθε η Ζάκυνθος στο Βασίλειο του Οδυσσέα ο οποίος
συμμετείχε με δώδεκα πλοία στον Τρωικό πόλεμο. Μετά την επιστροφή του
όμως και τον φόνο των μνηστήρων από τους οποίους είκοσι ήταν από την
Ζάκυνθο, οι Ζακυνθινοί επαναστάτησαν και απέσπασαν το νησί τους από το
Βασίλειο του Οδυσσέα. Με τα χρόνια ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής
εγκαθιδρύθηκε στη Ζάκυνθο νέο πολίτευμα, η Δημοκρατία. Ίσως κατά την
εποχή εκείνη οι Ζακυνθινοί να ίδρυσαν ομώνυμη αποικία στην Ιβηρική
χερσόννησο. Στους Περσικούς πολέμους η Ζάκυνθος έμεινε ουδέτερη ενώ
στον Πελοποννησιακό πόλεμο εμπλέκεται σαν σύμμαχος των Αθηναίων. Η
Ζάκυνθος υποτάχθηκε στους Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου κι
αργότερα στους Ρωμαίους, που της παραχώρησαν σχετική αυτονομία.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο χριστιανισμός διαδόθηκε στο νησί από
την Μαρία Μαγδαληνή το 34 μ.Χ. όταν το πλοίο που την μετέφερε στην Ρώμη
σταμάτησε για λίγο στην Ζάκυνθο. Στη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων
λεηλατείται από πειρατές και Βάνδαλους. Στα 1185 η Ζάκυνθος μαζί με την

3. Κεφαλονιά καταλαμβάνονται από τους Νορμανδούς της Σικελίας (από το
ναύαρχο Μαργαριτώνη του Βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμου Β') οι οποίοι
αποσπώντας τις από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία δημιουργούν την Παλατινή
Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου κάτω από την ηγεμονία των Παλατινών
Κομήτων Ορσίνι 1197 – 1325, Ανδηγαυών (d’ Anjou) 1325 – 1357 και Τόκκων
1357 – 1479. Στην συνέχεια την κατακτούν οι Βενετοί [2] και παραμένει κάτω
από την Ενετική κυριαρχία έως το 1797. Αξιοσημείωτο γεγονός της περιόδου
αυτής ήταν η λαϊκή εξέγερση γνωστή με το όνομα Ρεμπελιό των Ποπολάρων.
Μετά τη Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο ακολουθεί η Γαλλοκρατία των
Επτανήσων (1797-1799), όπου Γάλλοι δημοκρατικοί αρχικά και στη συνέχεια
με την Συνθήκη Ρωσοτουρκικής Συμμαχίας (1799) οι Ρώσοι με σύμμαχους
τους Τούρκους κατέλαβαν το νησί προσωρινά μέχρι ότου συστάθηκε με την
Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (1800) η Επτάνησος Πολιτεία (το 1800)
στην οποία μετείχε η Ζάκυνθος μαζί με τα άλλα νησιά του Ιονίου απαρτίζοντας
το πρώτο αυτόνομο Ελληνικό κρατίδιο υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου.
Το 1809 επανήλθαν οι Γάλλοι Αυτοκρατορικοί τούτη τη φορά και το 1815
δημιουργείται το Ενωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων που τέθηκε κάτω από
την προστασία των Άγγλων έως το 1864.Το όνειρο των Ζακυνθινών να
ενωθούν με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε ύστερα από σκληρούς αγώνες,
στις 21 Μαΐου 1864, ύστερα από συνολικά 680 χρόνια ξένης κατοχής.