οκ

1. Μέση φωνή βαρύτονων ρημάτων (π.χ. λύομαι)
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή
Ενεστώτας
λύ-ομαι
λύ-ει (ῃ)
λύ-εται
λυ-όμεθα
λύ-εσθε
λύ-ονται
λύ-ωμαι
λύ-ῃ
λύ-ηται
λυ-ώμεθα
λύ-ησθε
λύ-ωνται
λυ-οίμην
λύ-οιο
λύ-οιτο
λυ-οίμεθα
λύ-οισθε
λύ-οιντο
λύ-ου
λυ-έσθω
λύ-εσθε
λυ-έσθων ή λυέ-σθωσαν
λύ-εσθαι λυ-όμενος
λυ-ομένη
λυ-όμενον
Παρατατικός
ἐλυ-όμην
ἐλύ-ου
ἐλύ-ετο
ἐλυ-όμεθα
ἐλύ-εσθε
ἐλύ-οντο
Μέλλοντας
λύ-σομαι
λύ-σει (ῃ)
λύ-σεται
λυ-σόμεθα
λύ-σεσθε
λύ-σονται
λυ-σοίμην
λύ-σοιο
λύ-σοιτο
λυ-σοίμεθα
λύ-σοισθε
λύ-σοιντο
λύ-σεσθαι λυ-σόμενος
λυ-σομένη
λυ-σόμενον
Αόριστος
ἐλυ-σάμην
ἐλύ-σω
ἐλύ-σατο
ἐλυ-σάμεθα
ἐλύ-σασθε
ἐλύ-σαντο
λύ-σωμαι
λύ-σῃ
λύ-σηται
λυ-σώμεθα
λύ-σησθε
λύ-σωνται
λυ-σαίμην
λύ-σαιο
λύ-σαιτο
λυ-σαίμεθα
λύ-σαισθε
λύ-σαιντο
λῦ-σαι
λυ-σάσθω
λύ-σασθε
λυ-σάσθων ή λυ-σάσθωσαν
λύ-σασθαι λυ-σάμενος
λυ-σαμένη
λυ-σάμενον
Παρακείμενος
λέλυ-μαι
λέλυ-σαι
λέλυ-ται
λελύ-μεθα
λέλυ-σθε
λέλυ-νται
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένοι, αι, α
λελυ-μένοι, αι, α
λελυ-μένοι, αι, α
ὦ
ᾖς
ἦ
ὦμεν
ἦτε
ὦσιν
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένοι, αι, α
λελυ-μένοι, αι, α
λελυ-μένοι, αι, α
εἴην
εἴης
εἴη
εἴημεν εἶμεν
εἴητε-εἶτε
εἴησαν-εἶεν
(πιο εύχρηστοι τύποι
λέλυ-σο
λελύ- σθω
λέλυ-σθε ή
λελύ-σθων (λελύσθωσαν)
οι μονολεκτικοί)
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένος, η, ον
λελυ-μένοι, αι, α
λελυ-μένοι, αι, α
ἴσθι
ἔστω
ἔστε
ἔστων
λελύ-σθαι λελυ-μένος
λελυ-μένη
λελυ-μένον
Υπερσυντέλικος
ἐλελύ-μην
ἐλέλυ-σο
ἐλέλυ-το
ἐλελύ-μεθα
ἐλέλυ-σθε
ἐλέλυ-ντο