ทำวัตรเช้า แปล powerpoint 81 หน้า.pdf
•
0 gefällt mir•358 views
ทำวัตรเช้า แปล powerpoint 81 หน้า.pdf ที่มา https://readgur.com/doc/2440701/powerpoint-%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C-%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B9%89%E0%B8%B2-%E0%B9%80%E0%B8%A2%E0%B9%87%E0%B8%99-%E0%B9%81%E0%B8%9B%E0%B8%A5
Empfohlen
Weitere ähnliche Inhalte
Was ist angesagt?
Was ist angesagt? (20)
Ähnlich wie ทำวัตรเช้า แปล powerpoint 81 หน้า.pdf
Ähnlich wie ทำวัตรเช้า แปล powerpoint 81 หน้า.pdf (20)
Mehr von Totsaporn Inthanin
Mehr von Totsaporn Inthanin (20)
ทำวัตรเช้า แปล powerpoint 81 หน้า.pdf
- 2. ทำวัตรเช้ำ (คำบูชำพระรัตนตรัย) โย โส ภะคะวำ อะระหัง สัมมำสัม พุทโธ พระผู้มีพระภำคเจ้ำนั้น พระองค์ ใด เป็นพระอรหันต์ ดับเพลิง
- 3. กิเลส เพลิงทุกข์สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้ โดยพระองค์เอง สวำกขำโต เยนะ ภะคะวะตำ ธัมโม พระธรรมเป็นธรรมที่พระผู้มี พระผู้มีพระภำคเจ้ำ
- 4. พระองค์ใด ตรัสไว้ดีแล้ว สุปะฎิปันโน ยัสสะ ภะคะวะโต สำวะกะสังโฆ พระสงฆ์สำวกของพระผู้มี พระภำคเจ้ำ
- 5. พระองค์ใด ปฎิบัติดีแล้ว ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง อิเมหิ สักกำเรหิ ยะถำ ระหัง อำโรปิเตหิ อะภิปูชะยำมะ ข้ำพเจ้ำทั้งหลำย ขอบูชำอย่ำงยิ่ง
- 6. ซึ่งพระผู้มีพระภำคเจ้ำพระองค์ นั้น พร้อมทั้งพระธรรมและ พระสงฆ์ ด้วยเครื่องสักกำระ ทั้งหลำยเหล่ำนี้ อันยกขึ้นตำม สมควรแล้วอย่ำงไร
- 7. สำธุ โน ภันเต ภะคะวำ สุจิระปะริ นิพพุโตปิ ข้ำแต่พระองค์ผู้เจริญ พระผู้มีพระ ภำคเจ้ำ แม้ปรินิพพำนนำนแล้ว ทรงสร้ำงคุณอันสำเร็จ
- 8. ประโยชน์ไว้แก่ข้ำพเจ้ำทั้งหลำย ปัจฉิมำชะนะตำนุกัมปะมำนะสำ ทรงมีพระหฤทัยอนุเครำะห์แก่ พวกข้ำพเจ้ำ อันเป็นชนรุ่นหลัง อิเม สักกำเร ทุคคะตะปัณณำ -
- 10. อัมหำกัง ทีฆะรัตตัง หิตำยะ สุขำยะ เพื่อประโยชน์และควำมสุขแก่ ข้ำพเจ้ำทั้งหลำย ตลอดกำลนำน เทอญ.
- 11. อะระหัง สัมมำสัมพุทโธ ภะคะวำ พระผู้มีพระภำคเจ้ำ เป็นพระ อรหันต์ ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกข์ สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์ เอง
- 12. พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวำเทมิ. ข้ำพเจ้ำอภิวำทพระผู้มีพระภำคเจ้ำ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบำน (กรำบ)
- 13. สวำกขำโต ภะคะวะตำ ธัมโม พระธรรมเป็นธรรมที่พระผู้มีพระ ภำคเจ้ำ ตรัสไว้ดีแล้ว ธัมมัง นะมัสสำมิ ข้ำพเจ้ำนมัสกำรพระธรรม (กรำบ)
- 14. สุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สำวะ กะสังโฆ พระสงฆ์สำวกของพระผู้มีพระ ภำคเจ้ำ ปฎิบัติดีแล้ว
- 15. สังฆัง นะ มำมิ ข้ำพเจ้ำ นอบน้อมพระสงฆ์ (กรำบ)
- 16. นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภำคเจ้ำ พระองค์นั้น อะระหะโต ซึ่งเป็นผู้ไกลจำกกิเลส สัมมำสัมพุทธัสสะ ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง (ว่ำ 3 หน)
- 17. พุทธำภิถุติง (หันทะ มะยัง พุทธำภิถุติง กะโรมะ เส) โย โส ตะถำคะโต พระตถำคตเจ้ำนั้น พระองค์ใด อะระหัง เป็นผู้ไกลจำกกิเลส สัมมำสัมพุทโธ
- 19. อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสำระถิ เป็นผู้สำมำรถฝึกบุรุษที่สมควร ฝึกได้ อย่ำงไม่มีใครยิ่งกว่ำ สัตถำ เทวะมะนุสสำนัง เป็นครูผู้สอน ของเทวดำและ มนุษย์ทั้งหลำย
- 20. พุทโธ เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบำน ด้วยธรรม ภะคะวำ เป็นผู้มีควำมจำเริญ นำแนกธรรม สั่งสอนสัตว์
- 21. โย อิมัง โลกัง สะเทวะกัง สะมำระ กัง สะพรัหมะกัง สัสสะ มะณะพรำหมะณิง ปะชัง สะเทวะ มะนุสสัง สะยัง อะภิญญำ สัจฉิกัตวำ ปะเวเทสิ
- 23. มำร พรหม และหมู่สัตว์ พร้อมทั้ง สมณะพรำหมณ์ พร้อมทั้งเทวดำ และมนุษย์ให้รู้ตำม โย ธัมมัง เทเสสิ พระผู้มีพระภำคเจ้ำพระองค์ใด
- 25. สำตถัง สะพยัญชะนัง เกวะละปะ ริปุณณัง ปะริสุทธัง พรัหมะจะริยัง ปะกำเสสิ ทรงประกำศพรหมจรรย์ คือแบบ แห่งกำรปฎิบัติอันประเสริฐบริสุทธิ์
- 26. บริบูรณ์ สิ้นเชิง พร้อมทั้งอรรถะ พร้อมทั้งพยัญชนะ ตะมะหัง ภะคะวันตัง อะภิปูชะ ยำมิ ข้ำพเจ้ำบูชำอย่ำงยิ่ง เฉพำะ พระผู้มีพระภำคเจ้ำพระองค์นั้น
- 27. ตะมะหัง ภะคะวันตัง สิระสำ นะมำมิ ข้ำพเจ้ำนอบน้อมพระผู้มีพระภำค เจ้ำพระองค์นั้น ด้วยเศียรเกล้ำ (กรำบระลึกถึงพระพุทธคุณ)
- 28. ธัมมำภิถุติ (หันทะ มะยัง ธัมมำภิถุติง กะโรมะ เส) โย โส สวำกขำโต ภะคะวะตำ ธัมโม พระธรรมนั้นใด เป็นธรรมที่พระผู้ มีพระภำคเจ้ำ ได้ตรัสไว้ดีแล้ว
- 30. เอหิปัสสิโก เป็นธรรมที่ควรกล่ำวกะผู้อื่นว่ำ ท่ำนจงมำดูเถิด โอปะนะยิโก เป็นธรรมที่ควรน้อมเข้ำมำใส่ตัว
- 31. ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ เป็นธรรมที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพำะตน ตะมะหัง ธัมมัง อะภิปูชะยำมิ ข้ำพเจ้ำบูชำอย่ำงยิ่ง เฉพำะพระ ธรรมนั้น
- 32. ตะมะหัง ธัมมัง สิระสำ นะมำมิ ข้ำพเจ้ำนอบน้อมพระธรรมนั้น ด้วยเศียรเกล้ำ (กรำบระลึกพระธรรมคุณ)
- 33. สังฆำภิถุติ (หันทะ มะยัง สังฆำภิถุติง กะโรมะ เส) โย โส สุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สำวะกะสังโฆ สงฆ์สำวกของ พระผู้มีพระภำคเจ้ำนั้น หมู่ใด ปฏิบัติดีแล้ว
- 34. อุชุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สำวะ กะสังโฆ สงฆ์สำวกของพระผู้มีพระภำคเจ้ำ หมู่ใด ปฏิบัติตรงแล้ว
- 35. ญำยะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สำวะ กะสังโฆ สงฆ์สำวกของพระผู้มีพระภำคเจ้ำ หมู่ใด ปฎิบัติรู้ธรรมเป็นเครื่อง ออกจำกทุกข์แล้ว
- 37. ยะทิทัง ได้แก่บุคคลเหล่ำนี้คือ จัตตำริ ปุริสะยุคำนิ อัฎฐะ ปุริสะปุคคะลำ คู่แห่งบุรุษ 4 คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ 8 บุรุษ
- 38. เอสะ ภะคะวะโต สำวะกะสังโฆ นั่นแหละสงฆ์สำวกของพระผู้มี พระภำคเจ้ำ อำหุเนยโย เป็นสงฆ์ควรแก่ สักกำระที่เขำนำมำบูชำ
- 41. ตะมะหัง สังฆัง อะภิปูชะยำมิ ข้ำพเจ้ำบูชำอย่ำงยิ่งเฉพำะ พระสงฆ์หมู่นั้น ตะมะหัง สังฆัง สิระสำ นะมำมิ ข้ำพเจ้ำนอบน้อมพระสงฆ์หมู่นั้น
- 43. ทำวัตรเย็น
- 44. โย โส ภะคะวำ อะระหัง สัมมำสัมพุท โธ พระผู้มีพระภำคเจ้ำนั้น พระองค์ใด เป็นพระอรหันต์ ดับเพลิงกิเลส เพลิง ทุกข์สิ้นเชิง สวำกขำโต เยนะ ภะคะวะตำ ธัมโม
- 45. พระธรรมเป็นธรรมที่พระผู้มีพระ ภำคเจ้ำ พระองค์ใด ตรัสไว้ดีแล้ว สุปะฎิปันโน ยัสสะ ภะคะวะโต สำ วะกะสังโฆ พระสงฆ์สำวกของพระผู้มีพระ -
- 46. ภำคเจ้ำ พระองค์ใด ปฏิบัติดีแล้ว ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง อิเมหิ สักกำเรหิ ยะถำ ระหัง อำโรปิเตหิ อะภิปูชะยำมะ ข้ำพเจ้ำทั้งหลำย ขอบูชำอย่ำงยิ่ง-
- 47. ซึ่งพระผู้มีพระภำคเจ้ำพระองค์นั้น พร้อมทั้งพระธรรมและพระสงฆ์ ด้วยเครื่องสักกำระทั้งหลำยเหล่ำนี้ อันยกขึ้นตำมสมควรแล้วอย่ำงไร สำธุ โน ภันเต ภะคะวำ สุจิระปะ-
- 49. ปัจฉิมำชะนะตำนุกัมปะมำนะสำ ทรงมีพระหฤทัยอนุเครำะห์แก่พวก ข้ำพเจ้ำ อันเป็นชนรุ่นหลัง อิเม สักกำเร ทุคคะตะปัณณำกำระภู เต ปะฎิคคัณหำตุ
- 50. ขอพระผู้มีพระภำคเจ้ำจงรับเครื่อง สักกำระ อันเป็นบรรณำกำรของคน ยำกทั้งหลำยเหล่ำนี้ อัมหำกัง ทีฆะรัตตัง หิตำยะ สุขำยะ
- 52. อะระหัง สัมมำสัมพุทโธ ภะคะวำ พระผู้มีพระภำคเจ้ำ เป็นพระ อรหันต์ ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกข์ สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์ เอง
- 53. พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวำเทมิ ข้ำพเจ้ำอภิวำทพระผู้มีพระภำคเจ้ำ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบำน ( กรำบ )
- 54. สวำกขำโต ภะคะวะตำ ธัมโม พระ ธรรม เป็นธรรมอันพระผู้มีพระ ภำคเจ้ำ ตรัสไว้ดีแล้ว ธัมมัง นะมัสสำมิ ข้ำพเจ้ำนมัสกำรพระธรรม (กรำบ)
- 55. สุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สำวะ กะสังโฆ พระสงฆ์สำวกของพระผู้ มีพระภำคเจ้ำ ปฎิบัติดีแล้ว สังฆัง นะมำมิ ข้ำพเจ้ำนอบน้อมพระสงฆ์ (กรำบ)
- 56. นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภำคเจ้ำ พระองค์นั้น อะระหะโต ซึ่งเป็นผู้ไกลจำกกิเลส สัมมำสัมพุทธัสสะ ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง ( ว่ำ 3 หน)
- 57. พุทธำนุสสติ (หันทะ มะยัง พุทธำนุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.) ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง เอวัง กัลป์ ยำโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต ก็กิตติศัพท์อันงำมของพระผู้มีพระ ภำคเจ้ำนั้น ได้ฟุ้งไปแล้วอย่ำงนี้ว่ำ
- 58. อิติปิ โส ภะคะวำ เพรำะเหตุอย่ำงนี้ๆ พระผู้มีพระ ภำคเจ้ำนั้น อะระหัง เป็นผู้ไกลจำกกิเลส สัมมำสัมพุทโธ
- 61. สัตถำ เทวะมะนุสสำนัง เป็นครูผู้สอนของเทวดำและ มนุษย์ทั้งหลำย พุทโธ เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบำนด้วยธรรม
- 63. กำเยนะ วำจำยะ วะ เจตะสำ วำ ด้วยกำยก็ดี ด้วยวำจำก็ดี ด้วยใจก็ดี พุทเธ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยำ ยัง กรรมน่ำติเตียนอันใดที่ข้ำพเจ้ำ กระทำแล้ว ในพระพุทธเจ้ำ
- 64. พุทโธ ปะฎิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง ขอพระพุทธเจ้ำ จงงดซึ่งโทษล่วงเกิน อันนั้น กำลันตะเร สังวะริตุง วะ พุทเธ เพื่อกำรสำรวมระวังในพระพุทธเจ้ำ ในกำลต่อไป
- 65. ธัมมำนุสสติ (หันทะ มะยัง ธัมมำนุสสะตินะยัง กะโรมะ เส) สวำกขำโต ภะคะวะตำ ธัมโม พระธรรมเป็นธรรมที่พระผู้มีพระ ภำคเจ้ำ ได้ตรัสไว้ดีแล้ว
- 67. เอหิปัสสิโก เป็นธรรมที่ควรกล่ำวกะผู้อื่นว่ำ ท่ำนจงมำดูเถิด โอปะนะยิโก เป็นธรรมที่ควรน้อมเข้ำมำใส่ตัว
- 68. ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ. เป็นธรรมที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพำะตน ดังนี้ (หมอบกรำบลง..แล้วกล่ำวดังนี้)
- 69. กำเยนะ วำจำยะ วะ เจตะสำ วำ ด้วยกำยก็ดี ด้วยวำจำก็ดี ด้วยใจก็ดี ธัมเม กุกัมมัง ปะกะตัง มะยำ ยัง กรรมน่ำติเตียนอันใด ที่ข้ำพเจ้ำ กระทำแล้วในพระธรรม
- 70. ธัมโม ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง ขอพระธรรม จงงดซึ่งโทษล่วงเกิน อันนั้น กำลันตะเร สังวะริตุง วะ ธัมเม เพื่อกำรสำรวมระวังในพระธรรม ในกำรต่อไป
- 71. สังฆำนุสสติ (หันทะ มะยัง สังฆำนุสสะตินะยัง กะโรมะ เส) สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สำวะ กะสังโฆ สงฆ์สำวกของพระผู้มีพระภำคเจ้ำหมู่ ใด ปฏิบัติดีแล้ว
- 72. อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สำวะ กะสังโฆ สงฆ์สำวกของพระผู้มีพระภำคเจ้ำ หมู่ใด ปฎิบัติตรงแล้ว ญำยะปะฏิปันโน ภะคะวะโต
- 74. สำวะกะสังโฆ สงฆ์สำวกของพระผู้มีพระภำคเจ้ำ หมู่ใด ปฏิบัติสมควรแล้ว ยะทิทัง ได้แก่บุคคลเหล่ำนี้คือ
- 75. จัตตำริ ปุริสะยุคำนิ อัฏฐะ ปุริสะ ปุคคะลำ คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ ๘ บุรุษ เอสะ ภะคะวะโต สำวะกะสังโฆ
- 78. อัญชะลีกะระณีโย เป็นผู้ที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชลี อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสำติ เป็นเนื้อนำบุญของโลก ไม่มีนำบุญอื่น ยิ่งกว่ำ (หมอบกรำบลง...แล้วกล่ำว ดังนี้)
- 79. กำเยนะ วำจำยะ วะ เจตะสำ วำ ด้วยกำยก็ดี ด้วยวำจำก็ดี ด้วยใจก็ดี สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยำ ยัง กรรมน่ำติเตียนอันใด ที่ข้ำพเจ้ำ
- 80. กระทำแล้ว ในพระสงฆ์ สังโฆ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง ขอพระสงฆ์ จงงดซึ่งโทษล่วงเกิน อันนั้น กำลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ