11. Voor mij is de tijd nu aangebroken… ik hou het niet meer uit tussen die oude bende zagen thuis en heb besloten om naar het universiteit te gaan, om te studeren.
12. Ik mag vrij een specialisatie kiezen. Na een tijdje denken heb ik toch voor wiskunde gekozen, het spreekt mij immers erg aan!
13. Concentreren op mijn paper kan ik niet… er is altijd iemand in de buurt die me afleidt.
14. Eén keer per dag moet ik naar het college gaan. De eerste keer is heel goed meegevallen: leuke studenten en gelukkig is de specialisatie interessant genoeg om dat verder te doen. Ook ietwat vervelende docenten maar ik krijg ze nog wel klein.
15. Ondertussen heb ik de jongen – die mijn hartje heeft ‘gestolen’ – al ontmoet. Mark Simons is zijn naam en is een heel charmante, lieve jongen.
16. Hij doet geschiedenis als specialisatie en zit ook in het eerste jaar. Geschiedenis lijkt me maar saai… geef mij maar wiskunde!
17. Het wil niet zeggen dat Mark geschiedenis volgt, dat hij ook even saai is.
19. Terwijl iedereen goed leeft, blijven bij mij de rekeningen stromen, ook al heb ik weinig geld…
20. Tussen al mijn rekeningen vind ik een of ander oranje envelop, van de notaris in verband met mijn ouders Jonathan en Marie. Het blijkt dat ik in hun testament sta en 6000 simdollars geërfd heb. Maar… zijn ze dan nu al dood?
22. Caitlin tekent graag sinds ze peuter is. Daarom heb ik speciaal een schildersezel voor haar gekocht.Daar heeft ze uiteraard plezier aan!
23. Ondertussen heb ik ook laat bezoek gekregen van mijn collega op het werk, Marylena. Een hele leuke dame en ik kan altijd op haar rekenen, als er iets is.
24. We komen zo goed overeen dat er iets meer bestaat dan alleen vriendschap…
25. Ik ben zo geschrokken dat ik hysterisch word en dingen zeg die ik niet heb gemeend.“Weg, jij vuile slet!” roep ik Marylena toe.Marylena wil blijkbaar iets zeggen, de kans krijgt ze niet omdat ik haar probeer weg te jagen. Uiteindelijk met succes.
26. Nadat Marylena uit het zicht verdwenen is, besef ik wat ik gedaan heb. Waarom heb ik haar zo de laan uitgestuurd? Ik durf haar morgen niet onder ogen te zien op het werk.Om half negen ‘s avonds is het bedtijd voor Cailtin, ze moet immers vroeg op om naar school te gaan.
27. Eerst is Caitlin niet te doen om haar in bed te krijgen, toch een tijdje later heb ik haar zover gekregen om te slapen.
28. De volgende dag staat Caitlin al als eerste in de badkamer, helemaal klaar voor haar schooldag!
29. Wanneer ze helemaal klaar is – met omkleden, ontbijten en dergelijke – is het nog geen tijd om naar school te vertrekken… ze heeft tijd genoeg om met haar knuffelkonijn te spelen.
30. De tijd vliegt tot acht uur, tijd om te vertrekken naar school!Caitlin pakt haar schoolspullen mee en niet vergeten: haar goed humeur!
31. Ondertussen probeer ik Marylena te bellen, om mijn excuses aan te bieden. Iedere keer als ik het probeer, krijg ik voicemail.
32. Maar dat is geen wereldramp. Ik kan gelukkig op de andere mensen rekenen, bijvoorbeeld de postbode Dagmar Bertels.
33. Na een tijdje babbelen en gezellig houden, dringt de tijd om naar het werk te vertrekken.
34. Even later komt Caitlin thuis. Op haar rapport staat gemiddeld een 7. Niet de beste van de klas maar toch heel goed…
35. Ze heeft ook een schoolvriendje meegebracht, Eric Dorrelstein is de naam.
36. Blijkbaar is Eric niet zomaar een schoolvriendje. Op school wordt hij eigenlijk gepest, vanwege zijn ros haar en ook omdat hij zeer slim is. Voor de buitenstaanders is hij ‘een stuudje’ en dat is niet goed. Voor Caitlin is Eric een hele goede vriend wie ze kan vertrouwen!“Wacht maar tot we groot en sterk zijn!” zucht Caitlin wanneer ze hem knuffelt.
37. “En dan?” reageert Eric heel verlegen op Caitlin.“En dan… krijgen we die gemene kinderen wel klein! Jij staat er niet alleen voor, ik ga je helpen en ik beloof het!”
38. “Wat ben jij toch een lieve vriendin!”Caitlin knikt. “Weet ik. Maar je moet gaan, het kindermeisje is hier en heeft niets te zeggen. Mama komt dadelijk thuis en die heeft wél iets te zeggen!”Eric begrijpt de situatie, neemt nog afscheid van Caitlin en verlaat het huis.
39. Laat in de avond kom ik thuis van mijn werk, met een promotie tot Feitencontroleur uiteraard!Vandaag heb ik Marylena niet gezien… dus al goed!
40. Voor Eliza is het tijd om tot een peuter te groeien… en kijk wat er van dat meisje is geworden, precies haar vader!
41. Een hele tijd later…Het is vandaag zondag, de dag dat iedereen vrij heeft en is om te doen wat ze wil. Op het moment dat ik in Caitlin haar kamer binnen kom, zie ik een schilderij van Lady Gaga – die haar middelvinger opsteekt – op haar ezel hangen.Ik moet wel slikken. Kan ze zó goed en uitgebreid schilderen?
42. Naar Caitlin roepen om haar wakker te kunnen maken, moet ik niet meer doen. Uit vrije wil staat ze zelf op.“Ma!” roep ze me toe, “wat doe jij hier?”Ze begint al tienerstreken te krijgen… het is niet meer ‘mama’ of ‘mammie’ maar ‘ma’. Als ik haar wakker maak, staat ze direct op en geeft ze me altijd een dikke kus of knuffel, nu is het: ‘goh, moet ik al op?’ en die dingen.
43. “Ik wou je wakker maken.” zei ik, “maar het is blijkbaar niet meer nodig.”Mopperend loopt Caitlin naar de deur toe. “Ik ga een bad nemen en waag het niet in de badkamer te komen, hè.” Ze opent de deur en boem, weg is ze.
44. Eigenlijk vraag ik me af waarom iedereen iets tegen mij heeft. Heb ik iets misdaan?Ik gluur naar Eliza. Nu is nog een lief, schattig en vrolijk meisje. Vroeg of laat zal de tijd voor haar aanbreken, dat ze zich als een tiener zal gedragen, gelijk Caitlin.
45. Wanneer de deurbel gaat en ik de deur wil opendoen, schreeuwt Caitlin vanuit de verte:“Ik doe de deur wel open!”Wanneer ze de deur opendoet, staat de sprakeloos…
46. “Eric?” schreeuwt ze verwonderd, maar ook bang. Eric is nu wat groter als haar, “ben jij dat?”“Natuurlijk ben ik dat.” lacht hij wat, “je bent nu nog een kleintje, maar het gaat toch niet lang meer duren.”
47. “Mijn beste vriend!” schreeuwt Caitlin enthousiast uit en vliegt in de armen van Eric.“En jij mijn beste vriendin.” grijnst hij, “je wou me toch helpen?”
48. “Als WIJ groot zijn. Jij bent nu groot maar ik nog niet.”Eric haalt zijn schouders op. “Ach, het is nu weekend en het is nog een paar daagjes voordat je even groot als mij wordt, dus het gaat nog. Maar ik ben hier voor iets serieus.”
49. “Kom maar binnen. Het is hier frisjes en binnen is het veel warmer.”Eric gaat akkoord en samen lopen ze het huis binnen. Onderweg komen ze Eliza tegen.“En dit is Eliza, mijn klein zusje. Het geeft niet als ze erbij is, ze is nog maar klein.”
50. Samen nemen ze een plek op de bank.“Oké, even serieus.” Eric ademt diep in, “ik wil je bedanken voor de mooie tijden die we samen hebben beleeft. Ik heb serieus in de shit gezeten maar je haalt me er iedere keer uit. Ik ben je echt dankbaar.”
51. “Shit?” kijkt Caitlin raar toe.“Haha, ik bedoel dat ik serieus in de put heb gezeten. Maar nee, hier komt de kern…”Caitlin vindt het zeer spannend. Wat heeft Eric eigenlijk te vertellen? Hopelijk draait hij niet rond de pot.Daarna legt hij zijn hand op haar been. Ze vindt het toch maar onwennig maar wil hem niet kwetsen, dus laat zijn hand gewoon liggen.
52. “Caitlin, sinds ik je heb leren kennen heb ik dit gevoel. Ik draag dit steeds mee maar ik durf het tegen niemand te vertellen, zelfs tegen jou durf ik het niet. Nu ben ik ondertussen opgegroeid maar toch verandert dat mijn gevoelens voor niet. Of wel, ze zijn zelfs sterker geworden. Ik dacht dat dit larie was en dat het wel overging… later ben ik tot besef gekomen dat mijn gevoelens echt menens zijn. Nu moet ik het wel zeggen… ik denk dat ik verliefd op je ben…”
53. Caitlin kan niet geloven wat ze gehoord heeft. Ze doet haar ogen toe en schudt haar hoofd, dan doet ze haar ogen open en kan tot conclusie komen. Dit is echter geen droom! ‘Ik ben verliefd op je’. Ze weet toch wat dat betekent.“Euh… Eric.” stottert ze, “ik denk dat het beste is dat we tijd geven aan elkaar. Ik moet nog bekomen.”
54. Wanneer ik de jongen naar buiten zie gaan, sta ik voor een raadsel. Draai ik naar Caitlin om, begint het belletje meteen te rinkelen.Dat ze zich gedraagt als een babe die pubert, tot daaraan toe. Ze laat knappe tienerjongens – met misschien slechte bedoelingen – binnen onder MIJN dak, waarvoor ik werk… nu is mijn emmer echt overlopen!“Wel jongedame. Wat heeft dat te betekenen?”
55. Op een moment begint Caitlin in haar tranen te barsten. Toch breekt mijn hart als ik haar zie huilen.O wee die jongen als hij ‘iets’ met haar heeft gedaan…“Mama… ik kan dat niet geloven.” snottert ze.
56. “Eric…” noemt ze een naam en dan begint het belletje opnieuw te rinkelen. Bedoelt ze misschien Eric Dorrelstein, haar beste vriend? Wauw, als dat waar is… dan is hij nu ferm gegroeid!“Wat Eric? Was dat Eric die net langs is geweest?”Caitlin knikt. “Ja en… hij… hij is verliefd op mij!”
57. “Echt?!” vlieg ik uit en bedaar zich na een tijdje.Er is een jongen die Caitlin aantrekkelijk vindt. Als moeder vind ik heel fijn als mijn kind wordt bewonderd, toch vind ik onverstandig als Caitlin nu aan een relatie denkt. Ze moet éérst aan haar school – haar toekomst – werken en ik zeg het je… je kunt school moeilijk combineren met een lief…
58. Een dag later kom ik vroeger thuis van mijn werk dan normaal. Omdat mijn werkgever al mijn werk die ik doe schitterend vindt, vindt hij het nodig om mij promotie te geven…
61. Voor Eliza moet haar slaapkamer niet groot zijn maar vooral heel gezellig, waarbij ze haar toekomende vriendjes kan uitnodigen.
62. Caitlin hoort haar zusje al genieten, hoe ze op haar bed springt.“Mag ik ook meespelen?” vraagt Caitlin, op een poeslief stemmetje.“Oké!” Hoog in de lucht steekt Eliza haar duim op en uiteindelijk zitten de twee deugnieten samen te springen op het bed.
63. De meisjes hebben zoveel plezier dat ze zelfs een kussengevecht houden.
68. Na een tijdje plezier hebben gehad, komt ze iemand onverwachts tegen.“Caitlin.” noemt iemand haar naam. Het is Eric,“wat ben je bloedmooi!”
69. “Eric…” Caitlin staart naar de grond, niet wetend wat ze moet zeggen. Later heeft ze toch de juiste woorden gevonden,“sorry van wat onlangs is gebeurd. Ik…”
70. Eric houdt haar op en snoert haar bij zijn mond. Uiteindelijk wordt het toch een zwoele, lange kus…
72. Voor Bjorn naar school vertrekt, speelt hij nog wat met Candy…
73. Nadat de mannen allebei vertrokken zijn, kom ik net thuis van mijn werk. Zonder promotie maar als ik loon heb gekregen, mag ik toch wel blij zijn.
74. Zoals bijna elke dag na mijn werk, neem ik een kijkje in het ouderlijke kamer van Amata. Wat mis ik haar zo… toch is het tijd voor haar om op haar eigen benen te kunnen staan.
75. Wanneer ik mij omdraai, staat iemand ineens voor me. Iemand die ik niet ken…“Wel, Lorelei.” grijnst die iemand.
76. “Oh sorry, ik wou je niet laten schrikken. Eerst moet ik even met je praten.” excuseert de vrouw zich.Hoe dan ook, toch kan ik dit niet tolereren. “Wil je onmiddellijk maken dat je wegkomt? Ik heb me als een aap geschrokken.” vlieg ik tegen de vrouw uit.
77. “Hou je kalm.” bedaart de vrouw me, “ik heb informatie die je namelijk erg zal interesseren.”“En wat voor informatie?” Mijn ogen spuwen woede uit, “laat het goed zijn of anders scheer je maar weg. Heb je dat goed begrepen?”
78. “Alwin.” zucht de vrouw, “Alwin en ik waren dolgelukkig samen. Ik had hem goed opgevangen, nadat je hem had aangedaan. Jammer is hij zo dom dat hij weer op je avance gaat.”
79. “Wat ontroerend.” lach ik spottend, “jullie hebben samen een leuke tijd beleefd. Nu is Alwin bij mij en je zult het moeten aanvaarden. De fouten die ik gemaakt heb, maak ik niet meer opnieuw.”De vrouw gromt wat en verlaat het huis. Wat een creep…
82. Wanneer Alwin ook thuis komt, dringt de tijd om een hartig woordje met hem te wisselen.“Wel? Ben je ook op een ander gaan jagen, net als ik?”
83. Nadat ik uitgesproken ben, blijft Alwin stokstil voor zich staan.“Heb je je tong verloren of…?”“Nee, helemaal niet!” begint hij te spreken, “ik had troost van iemand anders nodig. Zo kwam ik bij Claudia, een jeugdvriendin, terecht. En ja, we waren een koppel tot ik je nog een keer zag en ik wist dat ik bij je hoorde. Ze vindt het zeer moeilijk om dit te aanvaarden…”
84. Na een tijdje uitgepraat te hebben, is de ruzie weer geboterd.
