2. Opvoeding :
Een natuurlijk proces
Een sociaal proces
Tot volwassenheid
Tot kennis en vaardigheden binnen het kader
van besef en hanteren van normen en
waarden
3.
4. Opvoeding is het proces
waarin een persoon - meestal een kind -
wordt gevormd naar de normen en waarden
van diens opvoeder(s) en daarmee meestal
naar de voornaamste normen en waarden van
de samenleving waarin hij leeft. (Google)
5.
6. Opvoeding gaat meestal goed
Een steeds verder open gaande wereld:
Individualisering van de omgeving vergoot
onzekerheid van opvoeders
Bestaand en nieuw opvoedingshandelen staat op
verschillende momenten onder druk
Opvoedingsvragen ontstaan en/ of nemen toe
7. Algemene opvoedingsvragen:
Doe ik het wel goed?
Opvoedingsspanning
Opvoedingscrisis
Opvoedings ondersteuning
Versterking van gezinnen mbt positief
zorgend gedrag
8. Informatie en voorlichting over
groei, ontwikkeling em opvoeding van
kinderen
Gerichte advisering bij de opvoeding (
pedagogische hulp)
Verwijzing naar gespecialiseerde hulp
verlening
9. Om goede gewoonten /handelingen te
versterken
Om nieuwe kennis en om vaardigheden over
te dragen
Om te bemoedigen en te ondersteunen, met
name wanneer omstandigheden veranderen
10. Met ouders, maar altijd voor de KINDEREN
Ouders zijn de eerste leermeesters van
kinderen
Thuis is de primaire plek voor bescherming en
resilience, maar ook mishandeling
Uitgangspunten opvoedingsondersteuning:
Ouders willen hun best doen voor hun kind
Ouders doen wat in hun vermogen ligt bij
gegeven omstandigheden
Bouwen op positieve praktijken van ouders
Ouders respecteren als
mensen met eigen behoeften
Hinweis der Redaktion
Opvoeden is eennatuurlijkgebeuren.Kinderenzijnvolledigafhankelijk van hunouders/ verzorgersomgekoesterd, gevoed, verzorgd en beschermdteworden. Aan de anderekanthebbenouiders van zoeenklein kind de natuurlijkebehoefteom het kind teverzorgen en er is tuseenoder en kind eennatuurlijke band. Dezerelatie is ervoor het kind omzichaan de oudertehechten en voor de ouderom het kind tehelpen en lerenoverleven. Wanneer het kind grotergeworden is verdwijntdezenatuurlijke ( biologische) noodzaak .Opvoeden is eensociaalgebeuren.Behalve de “natuurlijke” kant van de opvoeding is ereensociale band tussen kind en opvoeder. Dezesociale band omvatmeerpersonendan de oudersalleen, want er is eennetwerkaanrelatiesbinnen en buiten ( vrienden, familie ) het gezin en met de omgeving ( de buurt, het dorp, de etnischegroep). Opvoedingvindook in deze context plaats en dusdraagt de socialegroepbijaan de opvoeding van het kind , erzijndusmedeopvoeders, die de gezamenlijkeregels , normen en waardenoverdragenaan het kind. IEDER VAN ONS DRAAGT BIJ AAN DE OPVOEDING VAN KINDEREN OM ONS HEENOpvoedenvindt in het algemeenplaatstotdat de persoon die opgevoedwordt in staat is omverantwoordelijkheidtedragenvoor de eigeneigendaden en de door de samenlevingopgelegdeverantwoordelijkheden. Zelfdragen van dezeverantwoordelijkhedennoemt men “zelfstandigheid” en opvoedingheeftdanookalsdoelomteleiden tot dezeverantwoordelijkheid. In de complexewereld van vandaagduurt het lerendragen van dezeverantwoordelijkheidlanger. Binnen het process van Ovoedenwordenkennis en vaardighedenovergedragen, verworvenhedenbinnenwetenschap en kunst, ditalleswordt van de enengeneratieovergedragennaar de volgendegeneratie.
Eengreepuitdefinities over opvoeding is die van google.Uitwetenschappelijke en minder wetenschappelijkebeschrijvingen van opvoeding, komt in iedergevalnaarvoren:Opvoeding is eenproces en eenrelatietusseniemand die opgevoedwordt (degene die afhankelijk is voor het leren van…) en iemand die opvoedt ( degene die “meerweet”).Verschillendefactorenspeleneenrolbij hoe het process / de relatieverloopt: karakter, stemming, moment van de dag, de situatie op gegeven moment, de gezondeidstoestand van de personen in de relatie, de plaats in de kinder-rij ( hoeveelste kind in het gezin) . Heeftaltijdalsdoel het kind tehelpenopgroeienomzijnbestemmingtebereiken: biologische en culturelevolwassenheid: lichamelijkevolwassenheid, minimalehulpeloosheid en maximaleeigenverantwoordelijkheid.Om dittebereikenmoet de opvoeder de mogelijkheden van het kind lerenkennen, waarderen (gevoeligzijnvoorhun kind ‘s mogelijkheden:sensitiviteit) en gebruiken (adequaatdaaropinspelengericht op het ontwikkelingsniveau: responsiviteit en demandingness) .Verschillendekinderenvragen on verschillendeopvoedingsvaardigheden van de ouders/ opvoeders. Kinderen met verschillendetemperamenten, grondstemming, gezondheidtoestand
Erzijnverschillendemanier van opvoeden : oudersverschillen in de manierenwaaropzij de ontwikkeling van hun kind beinvloeden ( aansturen) door aanmoedigen, corrigeren, straffen, uitleggen, voordoen etc.Eenveelgebruikteindeling is die waarbijer 4 opvoedingspatronenteonderscheidenzijn. Dezeindeling is gebaseerd op de mate waarin de ouder/ opvoeder , afhankelijk van de combinatie van responsiviteit ( inspelen op de behoefte van het kind) en de mate van eisenstellen en controleuiroefenen.Alsouderssterk de nadrukleggen op het uitoefenen van hunouderlijkemacht en het zichhoudenaanvasteregels, gehoorzaamheid en respect voorautoriteit met de nadruk op communicatievanuit de oudernaar het kind ( EENRICHTINGSVERKEER) spreekt men van : AUTORITAIROuders die welverwachtendatkinderengehoorzaamzijn , maarook de opvoedingsverantwoordelijkheidaccepteren en dragenomtegemoettekomenaan de behoeften van het kind obv de leeftijd en ontwikkeling en daarbijrekeninghouden met de ideen en visies van het kind , voeden op volgenseenAUTORITATIEFopvoelingspatroon.De zelfstandigheid van het kind wordtaangemoedigd en er is respecvtvollw twee richtingscommunicatieOuders die heel erg toegeeflijkzijn ( weiniggrenzenstellen en zeerweinigstraffen), ongeremdgedragtoestaan en daarbij het kind nietaansporenomzichtegedragennaarleeftijd en ontwikking,hebbeneen( PERMISSIVE ) toegeeflijkopvoedingpatroon . Oudershebbeneenwarme, geinteresseerderelatie met hun kind, maarzijnweinigeisend.Ouders die heel erg toegeeflijkzijn ( zeerweiniggrenzenstellen en zeerweinigstraffen), ongeremdgedragtoestaan en daarbijgeeninteressetonen in het kind, geenechterelatiehebben met het kind, en weinigeisendzijn, het kind nietaansporenomzichtegedragennaarleeftijd en ontwikking,hebbeneen( ONBETROKKEN) VERWAARLOZEND OPVOEDING opvoedingpatroon .
Geenenkelopvoedingsprocessgaatmoeiteloos of vlekkeloos. In verschillendeculturenzijnverschillendezaken en situatiesbelangrijkbij de opvoeding en geldenerverschillenderegels.Over het algemeengaatopvoedengoed, omdatzoweloudersals kind veerkrachtgevenaan de relatie die zehebben. Positievezaken / factorenhelpenouders en kind omonaangenamemomenten en situatiesteverwerken of weergoedtemaken.Ditgebeurtalserietsmisgaatbinen het gezin, maarook in en tussen de 2e en 3e omgeving ( milieu) . De verschillendeomgevingenkunnenopvangenwat in de anderefoutgaat. Opvoedengaatuiteindelijkdusmeestalwelgoed.Doordat de wereld steeds meer “open’ gegaan is is de mensindividuelergeworden, kleineregezinnen en minder voorbeelden van opvoeding. Ook minder steunbij de opvoeding en datcreertmeeronzekerheidbij de opvoeder. Tegelijkertijd is heeft de opvoedingeen “opener” karaktergekregen: Opvoedingkan op zovelemanieren en erzijnzoveleadviezen met net zoveelkritiek op sommigelangerbestaand of nieuwopvoedingshandelen en normentavopvoeding.
Bijouders is ervaak de vraag: “ Wat is de goedemanierom op tevoeden” Doe ik het welgoed, zodatmijn kind eentoekomstheeft? Vaakkunnenouders of familieleden met dezevragenhelpen. Ookconsultatie bureaus of leerkrachten.Opvoedenvraagtinspanning en energie die velennietvoorafinschatten. Doordaterzoveelouders full time werken, en er steeds minder steun is , want opa en omawerkenooknoglang door of zijn elders, wordt de opvoedingsdruksomstegroot. Hetkanzijndatdan van familie, vriendennietvoldoenedsteunkunnengeven en zelfs en de gebruikelijkehulpverleners ( veropleegkundige, arts, leerkracht) niet. Dan moetdoorverwezenwordennaarmeeregspecialiserrdehulp. Opvoedingsspanning:Alsouders steeds opnieuwervarendatzij de opvoediongssituatienietaankunnen en hulp/ adviezen van familie of gebruikelijkehulpverlenersonvoldoende is, is gestructureerdehulpnodig. Het gaareromomerachtertekomenwaterpreciesmisgaat en hoe datkomt , omtevoorkomendat de situatieerger en ‘of chronischwordt ( opvoedings crisis) en de omgevingvoor het kind onveiligwordt. Factoren die eenrolspelenzijn:zoals intense en continue spanning / stress ( armoede, verlies van baan en inkomsten, slechterelatietussenouders of tussenhuisgenoten, plotselingoverlijden , ernstigongeluk)Opvoedingsondersteuning : ondersteuningbij het opvoedingsproces : opvoedershelpenom op tevoeden.
Op basis van de behoefte van de opvoedingssituatiekanOpvoedinsgondersteuningomvatten:Informatie en voorlichting over groei, ontwikkelingemopvoeding van kinderenGerichteadviseringbij de opvoeding ( pedagogischehulp) (opvoedingsspanning)Verwijzingnaargespecialiseerdehulpverlening ( opvoedingscrisis/ opvoedingsnood))