Suche senden
Hochladen
งูจ้าว
•
0 gefällt mir
•
1,222 views
T
tommy
Folgen
Bildung
Melden
Teilen
Melden
Teilen
1 von 37
Jetzt herunterladen
Downloaden Sie, um offline zu lesen
Empfohlen
บ้านผีสิง
บ้านผีสิง
tommy
ไพรมหากาฬ2
ไพรมหากาฬ2
krutew Sudarat
ไพรมหากาฬ3
ไพรมหากาฬ3
krutew Sudarat
ดงมรณะ6
ดงมรณะ6
krutew Sudarat
3เกลอ ตอนป่าช้าผีดิบ
3เกลอ ตอนป่าช้าผีดิบ
tommy
ดงมรณะ7
ดงมรณะ7
krutew Sudarat
นางนาคพระโขนง
นางนาคพระโขนง
tommy
เพชรพระอุมาบทที่๑
เพชรพระอุมาบทที่๑
jpamok
Empfohlen
บ้านผีสิง
บ้านผีสิง
tommy
ไพรมหากาฬ2
ไพรมหากาฬ2
krutew Sudarat
ไพรมหากาฬ3
ไพรมหากาฬ3
krutew Sudarat
ดงมรณะ6
ดงมรณะ6
krutew Sudarat
3เกลอ ตอนป่าช้าผีดิบ
3เกลอ ตอนป่าช้าผีดิบ
tommy
ดงมรณะ7
ดงมรณะ7
krutew Sudarat
นางนาคพระโขนง
นางนาคพระโขนง
tommy
เพชรพระอุมาบทที่๑
เพชรพระอุมาบทที่๑
jpamok
ไพรมหากาฬ1
ไพรมหากาฬ1
krutew Sudarat
ผีตายซาก
ผีตายซาก
tommy
ไพรมหากาฬ4
ไพรมหากาฬ4
krutew Sudarat
สามเกลอหนังเหนียว
สามเกลอหนังเหนียว
tommy
แหล่พาอมิตตดา
แหล่พาอมิตตดา
Tongsamut vorasan
ซับไตเติลราโชมอน
ซับไตเติลราโชมอน
Ruzz Vimolrut
แหล่ลา
แหล่ลา
Tongsamut vorasan
โตฎก ฉ นท
โตฎก ฉ นท
อภิมหึมา มหาแก็ปกังหันลม
หนังสือส่งเสริมการอ่าน 2555
หนังสือส่งเสริมการอ่าน 2555
Kob Ying Ya
นิราศจันทร์ ระยอง ชล
นิราศจันทร์ ระยอง ชล
Manit Wongmool
สองพี่น้อง
สองพี่น้อง
Panda Jing
แหล่กลับชาติ
แหล่กลับชาติ
Tongsamut vorasan
ไทย
ไทย
Kamonchapat Boonkua
พุดซ้อนซ่อนกลิ่น
พุดซ้อนซ่อนกลิ่น
Panda Jing
พิธีเลี้ยงผีของจังหวัดฉะเชิงเทรา
พิธีเลี้ยงผีของจังหวัดฉะเชิงเทรา
Librru Phrisit
Document
Document
Thassanee Buasri
โตฎก ฉันท์ 12
โตฎก ฉันท์ 12
MilkOrapun
พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตโต วิปัสสนาสาธิต
พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตโต วิปัสสนาสาธิต
Wataustin Austin
แหล่ให้ทานช้าง
แหล่ให้ทานช้าง
Tongsamut vorasan
FLOW
FLOW
Piyaratt R
Dirge of cerberus final fantasy vii
Dirge of cerberus final fantasy vii
Rose Banioki
4 องค์ประกอบ ของ การตลาดสมัยใหม่
4 องค์ประกอบ ของ การตลาดสมัยใหม่
Panuwat Beforetwo
Weitere ähnliche Inhalte
Was ist angesagt?
ไพรมหากาฬ1
ไพรมหากาฬ1
krutew Sudarat
ผีตายซาก
ผีตายซาก
tommy
ไพรมหากาฬ4
ไพรมหากาฬ4
krutew Sudarat
สามเกลอหนังเหนียว
สามเกลอหนังเหนียว
tommy
แหล่พาอมิตตดา
แหล่พาอมิตตดา
Tongsamut vorasan
ซับไตเติลราโชมอน
ซับไตเติลราโชมอน
Ruzz Vimolrut
แหล่ลา
แหล่ลา
Tongsamut vorasan
โตฎก ฉ นท
โตฎก ฉ นท
อภิมหึมา มหาแก็ปกังหันลม
หนังสือส่งเสริมการอ่าน 2555
หนังสือส่งเสริมการอ่าน 2555
Kob Ying Ya
นิราศจันทร์ ระยอง ชล
นิราศจันทร์ ระยอง ชล
Manit Wongmool
สองพี่น้อง
สองพี่น้อง
Panda Jing
แหล่กลับชาติ
แหล่กลับชาติ
Tongsamut vorasan
ไทย
ไทย
Kamonchapat Boonkua
พุดซ้อนซ่อนกลิ่น
พุดซ้อนซ่อนกลิ่น
Panda Jing
พิธีเลี้ยงผีของจังหวัดฉะเชิงเทรา
พิธีเลี้ยงผีของจังหวัดฉะเชิงเทรา
Librru Phrisit
Document
Document
Thassanee Buasri
โตฎก ฉันท์ 12
โตฎก ฉันท์ 12
MilkOrapun
พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตโต วิปัสสนาสาธิต
พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตโต วิปัสสนาสาธิต
Wataustin Austin
แหล่ให้ทานช้าง
แหล่ให้ทานช้าง
Tongsamut vorasan
Was ist angesagt?
(19)
ไพรมหากาฬ1
ไพรมหากาฬ1
ผีตายซาก
ผีตายซาก
ไพรมหากาฬ4
ไพรมหากาฬ4
สามเกลอหนังเหนียว
สามเกลอหนังเหนียว
แหล่พาอมิตตดา
แหล่พาอมิตตดา
ซับไตเติลราโชมอน
ซับไตเติลราโชมอน
แหล่ลา
แหล่ลา
โตฎก ฉ นท
โตฎก ฉ นท
หนังสือส่งเสริมการอ่าน 2555
หนังสือส่งเสริมการอ่าน 2555
นิราศจันทร์ ระยอง ชล
นิราศจันทร์ ระยอง ชล
สองพี่น้อง
สองพี่น้อง
แหล่กลับชาติ
แหล่กลับชาติ
ไทย
ไทย
พุดซ้อนซ่อนกลิ่น
พุดซ้อนซ่อนกลิ่น
พิธีเลี้ยงผีของจังหวัดฉะเชิงเทรา
พิธีเลี้ยงผีของจังหวัดฉะเชิงเทรา
Document
Document
โตฎก ฉันท์ 12
โตฎก ฉันท์ 12
พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตโต วิปัสสนาสาธิต
พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตโต วิปัสสนาสาธิต
แหล่ให้ทานช้าง
แหล่ให้ทานช้าง
Andere mochten auch
FLOW
FLOW
Piyaratt R
Dirge of cerberus final fantasy vii
Dirge of cerberus final fantasy vii
Rose Banioki
4 องค์ประกอบ ของ การตลาดสมัยใหม่
4 องค์ประกอบ ของ การตลาดสมัยใหม่
Panuwat Beforetwo
Th you ask_the_quran_answers
Th you ask_the_quran_answers
Loveofpeople
Line ปล่อยฟีเจอร์เด็ด hidden chat ที่โพสต์แชตคุยแล้ว จะลบออกโดยอัตโนมัติ พร้อ...
Line ปล่อยฟีเจอร์เด็ด hidden chat ที่โพสต์แชตคุยแล้ว จะลบออกโดยอัตโนมัติ พร้อ...
Panuwat Beforetwo
2013ar-Berkshire Hathaway
2013ar-Berkshire Hathaway
Rose Banioki
ใบงานพระคุณแม่
ใบงานพระคุณแม่
krutitirut
บทสวดมนต์ ก่อนนอน ฝึกสมาธิ สร้างความโชคดี
บทสวดมนต์ ก่อนนอน ฝึกสมาธิ สร้างความโชคดี
Panuwat Beforetwo
Spm ระบบความคิดพิชิตการลงทุน
Spm ระบบความคิดพิชิตการลงทุน
Rose Banioki
Andere mochten auch
(9)
FLOW
FLOW
Dirge of cerberus final fantasy vii
Dirge of cerberus final fantasy vii
4 องค์ประกอบ ของ การตลาดสมัยใหม่
4 องค์ประกอบ ของ การตลาดสมัยใหม่
Th you ask_the_quran_answers
Th you ask_the_quran_answers
Line ปล่อยฟีเจอร์เด็ด hidden chat ที่โพสต์แชตคุยแล้ว จะลบออกโดยอัตโนมัติ พร้อ...
Line ปล่อยฟีเจอร์เด็ด hidden chat ที่โพสต์แชตคุยแล้ว จะลบออกโดยอัตโนมัติ พร้อ...
2013ar-Berkshire Hathaway
2013ar-Berkshire Hathaway
ใบงานพระคุณแม่
ใบงานพระคุณแม่
บทสวดมนต์ ก่อนนอน ฝึกสมาธิ สร้างความโชคดี
บทสวดมนต์ ก่อนนอน ฝึกสมาธิ สร้างความโชคดี
Spm ระบบความคิดพิชิตการลงทุน
Spm ระบบความคิดพิชิตการลงทุน
Ähnlich wie งูจ้าว
สื่อ Powerpoint รสวรรณคดีใหม่.ppt1
สื่อ Powerpoint รสวรรณคดีใหม่.ppt1
krubuatoom
Go 38
Go 38
tommy
ไกรทองสองเกลอ
ไกรทองสองเกลอ
tommy
คงกระพัน
คงกระพัน
tommy
สอนการดูลายมือด้วยตัวเอง
สอนการดูลายมือด้วยตัวเอง
Saravut Tamavong
สมพร
สมพร
Nat Ty
ก.ไก่สอนธรรมแผ่นพับ
ก.ไก่สอนธรรมแผ่นพับ
niralai
สุนัขผู้ซื่อสัตย์
สุนัขผู้ซื่อสัตย์
Varee Supa
e-sarn words for work
e-sarn words for work
surachai chai
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)2
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)2
B'Ben Rattanarat
วิชุมมาลา ฉันท์
วิชุมมาลา ฉันท์
MilkOrapun
ว ชช มมาลา ฉ_นท_ฯ
ว ชช มมาลา ฉ_นท_ฯ
MilkOrapun
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)
B'Ben Rattanarat
กำแพงใจไร้เดียงสา (ตัวอย่าง)
กำแพงใจไร้เดียงสา (ตัวอย่าง)
Panda Jing
โต้วาทีวันสามเณร
โต้วาทีวันสามเณร
niralai
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
วัชรภา โพชสาลี
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ สุขเสน
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ สุขเสน
ภาษาไทย สำนวนไทย
ภาษาไทย สำนวนไทย
ปิยาภรณ์ แจ่ม
ใบความรู้คติชาวบ้านและเพลงกล่อมเด็ก
ใบความรู้คติชาวบ้านและเพลงกล่อมเด็ก
ห้องเรียน ภาษาไทยออนไลน์
Ähnlich wie งูจ้าว
(20)
สื่อ Powerpoint รสวรรณคดีใหม่.ppt1
สื่อ Powerpoint รสวรรณคดีใหม่.ppt1
Go 38
Go 38
ไกรทองสองเกลอ
ไกรทองสองเกลอ
คงกระพัน
คงกระพัน
สอนการดูลายมือด้วยตัวเอง
สอนการดูลายมือด้วยตัวเอง
สมพร
สมพร
ก.ไก่สอนธรรมแผ่นพับ
ก.ไก่สอนธรรมแผ่นพับ
สุนัขผู้ซื่อสัตย์
สุนัขผู้ซื่อสัตย์
e-sarn words for work
e-sarn words for work
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)2
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)2
วิชุมมาลา ฉันท์
วิชุมมาลา ฉันท์
ว ชช มมาลา ฉ_นท_ฯ
ว ชช มมาลา ฉ_นท_ฯ
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)
สามัคคีเภทคำฉันท์ (อินทรวิเชียร)
กำแพงใจไร้เดียงสา (ตัวอย่าง)
กำแพงใจไร้เดียงสา (ตัวอย่าง)
โต้วาทีวันสามเณร
โต้วาทีวันสามเณร
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
อนุตตรีย์ วัชรภา
ภาษาไทย สำนวนไทย
ภาษาไทย สำนวนไทย
ใบความรู้คติชาวบ้านและเพลงกล่อมเด็ก
ใบความรู้คติชาวบ้านและเพลงกล่อมเด็ก
Mehr von tommy
แก้อาการสะบักจม
แก้อาการสะบักจม
tommy
ความรู้เรื่อง เพชร-
ความรู้เรื่อง เพชร-
tommy
อันตรายจากอาหารมื้อเย็น
อันตรายจากอาหารมื้อเย็น
tommy
สมุนไพรไทย ตอนที่ ๑
สมุนไพรไทย ตอนที่ ๑
tommy
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
tommy
ศักดินาไทย
ศักดินาไทย
tommy
แบบทดสอบสมาธิ
แบบทดสอบสมาธิ
tommy
Rongse
Rongse
tommy
พจนานุกรมฉบับคึกฤทธิ์
พจนานุกรมฉบับคึกฤทธิ์
tommy
เศรษศาสตร์กลางทะเลลึก
เศรษศาสตร์กลางทะเลลึก
tommy
โลกพระศรีอารย
โลกพระศรีอารย
tommy
พระปกเกล้าทรงโต้แย้งปรีดี
พระปกเกล้าทรงโต้แย้งปรีดี
tommy
แนวความคิดทางเศรษฐศาสตร์ ปรีดี
แนวความคิดทางเศรษฐศาสตร์ ปรีดี
tommy
การเมืองของประชาชน กุหลาบ
การเมืองของประชาชน กุหลาบ
tommy
ประชุมพงศาวดา
ประชุมพงศาวดา
tommy
สามเกลอ ตอนสู่อนาคต
สามเกลอ ตอนสู่อนาคต
tommy
นางแมวผี
นางแมวผี
tommy
ประชาธิปไตย
ประชาธิปไตย
tommy
ล่าพรายทะเล
ล่าพรายทะเล
tommy
ไทยเตะเขมร
ไทยเตะเขมร
tommy
Mehr von tommy
(20)
แก้อาการสะบักจม
แก้อาการสะบักจม
ความรู้เรื่อง เพชร-
ความรู้เรื่อง เพชร-
อันตรายจากอาหารมื้อเย็น
อันตรายจากอาหารมื้อเย็น
สมุนไพรไทย ตอนที่ ๑
สมุนไพรไทย ตอนที่ ๑
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
ศักดินาไทย
ศักดินาไทย
แบบทดสอบสมาธิ
แบบทดสอบสมาธิ
Rongse
Rongse
พจนานุกรมฉบับคึกฤทธิ์
พจนานุกรมฉบับคึกฤทธิ์
เศรษศาสตร์กลางทะเลลึก
เศรษศาสตร์กลางทะเลลึก
โลกพระศรีอารย
โลกพระศรีอารย
พระปกเกล้าทรงโต้แย้งปรีดี
พระปกเกล้าทรงโต้แย้งปรีดี
แนวความคิดทางเศรษฐศาสตร์ ปรีดี
แนวความคิดทางเศรษฐศาสตร์ ปรีดี
การเมืองของประชาชน กุหลาบ
การเมืองของประชาชน กุหลาบ
ประชุมพงศาวดา
ประชุมพงศาวดา
สามเกลอ ตอนสู่อนาคต
สามเกลอ ตอนสู่อนาคต
นางแมวผี
นางแมวผี
ประชาธิปไตย
ประชาธิปไตย
ล่าพรายทะเล
ล่าพรายทะเล
ไทยเตะเขมร
ไทยเตะเขมร
งูจ้าว
1.
งูจาว
พล * นิกร * กมหงวน ิ พิมพเปนเอกสารโดย คุณสุดาวรรณ วฒนะบรณาพันธ าวรรณ ั ู ณาพั ธ แปลงเปนไฟล PDF โดย โกหลงวง ั ั วานนี้เปนวันอาทิตยซึ่งเปนวันหยุดพักผอนการงาน คนใชชายหญิงตลอดจนคนสวนของ บาน “พัชราภรณ” ตางพากันไปเที่ยวเตรเยี่ยมญาติพี่นองหรือไปหาแฟนของตนตามอัธยาศัย ใครทํางานอยูรับใชก็ไดรับเบี้ยเลี้ยงพิเศษ อันเปนความกรุณาของคุณหญิงวาด เจาแหวออกไปสงสรรคกบเพอนฝงหลายคนทอาศยอยในซอย “ประสทธนตศาสตร” หลงบาน ั ั ่ื ู ่ี ั ู ิ ์ิ ิ ิ ั “พัชราภรณ” ในตอนเยน มีการเลี้ยงสุราและกับแกลมกันตามสภาพฐานะที่บานเล็ก ๆ หลังหนึ่งซึ่งเจาของ ็ บานเปนนักขับแทกซี่วัย ๕๐ ปและเจาแหวเรยกเขาวาพวง สราวงนนมสมาชกหาหกคนดมเหลาสรวลเส ี ่ี ุ ้ั ี ิ ่ื เฮฮากันจนดึกด่ืนเทยงคน พอถูกนักเลงดีเอากอนอิฐขวางบานสามสีกอนการสนุกสนานรืนเริงก็สนสุดลง ่ี ื ่ ่ ้ิ เจาแหวเมาแอ เดินลากดาบเทียวตะโกนทาทายนักขวางบานใหออกมาสูกบเขาอยางลูกผูชาย ่ ั แตไมมีใครสูรบตบมือกับเจาแหวเพราะผูคนในซอยนีสวนมากเปนลูกหนีของคุณหญิงวาดและเชาทีดนของ ้ ้ ่ ิ ทานปลูกบานเรือนอยู เขาไมสเจาแหวกเพราะรวาเจาแหวเปนคนของคณหญงวาดนนเอง นอกจากนส่ี ู ็ ู ุ ิ ่ั ้ี สหายและส่ีนางก็เปนทเคารพรกของพวกชาวบานในซอยน้ี เคยใหความชวยเหลอใครตอใครมามากตอ ่ี ั ื มาก ใครมีเรื่องเดือดรอนถามาออกปากขอความชวยเหลือตอสีสหายหรือสีนางแลวเปนไมผดหวัง ใครเจบ ่ ่ ิ ็ ไขไดปวย ดร.ดเรกกชวยรกษาพยาบาลให ิ ็ ั เมื่อไมมใครตอสูดวยเจาแหวก็กลับเขาบาน “พัชราภรณ” ทางประตหลงดวยความมนเมาซงนาน ี ู ั ึ ่ึ ๆ เจาแหวจึงจะเมาเหลาสักครั้ง คืนน้ันเจาแหวนอนหลบเปนตาย แมแตมุงเตียงก็ไมไดเอาลง ประตหองนอนกเปดทงไว ั ู ็ ้ิ ตามปรกติเจาแหวเคยตืนนอน ๖.๐๐ น. ตรงดวยความเคยชน แตเพราะเจาแหวเมามากเชาวันนี้ ่ ิ จึงตื่นสายกวาธรรมดา พวกคนใชชายหญิงและแมครัวตืนนอนกันหมดแลวและแยกยายกันไปทํางานตาม ่ หนาที่ ใครมีงานทําบนตึกใหญกรบขึนไปบนตึก พวกแมครวกเรงมอประกอบอาหารเชา พวกคนสวนชวย ็ี ้ ั ็ ื กันรดนําตนไม ในสวนดอกไมและในเรือนตนไม ้ เจาแหวนอนหลบอยางสบายจนกระทง ๗.๐๐ น. ั ่ั เสียงกรนที่สมําเสมอกนหยดเงยบไป เจาแหวเคยวปากจ๊ับ ๆ แลวอมยมมความรสกครงหลบ ่ ั ุ ี ้ี ้ิ ี ู ึ ่ึ ั ครึ่งตื่นกําลังฝนวาเขากําลังเลาโลมสาวแกวัย ๖๐ เศษคนหนึ่งซึ่งเปนแมมายทรงเครื่องมีเงินลาน
2.
แลวเจาแหวก็พลิกตัวนอนตะแคงขางขวา กายกอดหมอนขางดวยความเคยชน เจาแหวรูสกตัว
ิ ึ ต่ืนข้ึนในตอนน้ีเองความรสกบอกตวเองวาหมอนขางของเขาเลกไปกวาเดมครงหนงและเยนเยยบผดปรกติ ู ึ ั ็ ิ ่ึ ่ึ ็ ี ิ นอกจากนี้ยงกระดุกกระดิกเคลือนไหวเล็กนอยบางขณะ ั ่ ความจริงสิ่งที่เจาแหวกําลังกายและกอดนั้นหาใชหมอนขางไม มนคองเหลอมยกษตวใหญเกอบ ั ื ู ื ั ั ื เทาโคนขาของเจาแหวลําตวของมนยาวประมาณ ๔ เมตร ซึ่งสวนหางของมันหอยลงไปจากปลายเตียงจน ั ั ถึงพื้นหองเลยไปถึงหนาตางหลังหอง สีของมันเปนสีเทาอมเหลืองมีเสนดําผานตามตวคดไปมา อนเปน ั ั สัญลักษณของงูหลามหรืองูเหลือม งยกษทไมดรายเหมอนงเหาหรอจงอาง ชอบกนไกหรอสตวเลยงเชน ู ั ่ี ุ ื ู ื ิ ื ั ้ี หมาแมวหรือกระตาย งเหลอมตวนสามารถกนสนขอลเซเชยนไดอยางสบายเพราะตวมนใหญโตมโหฬาร ู ื ั ้ี ิ ุ ั ั ี ั ั มาก ความผิดปรกติของหมอนขางทําใหเจาแหวเผยอหนังตาขึนมองดู พอแลเห็นงูเหลือมยักษเจาแหว ้ ก็เย็นวาบไปหมดทั้งตัว หัวใจของเขาแทบจะหยุดทํางานเพราะความตกใจ เจาแหวก็เหมือนกับเราทานทัง ้ หลายซึ่งกลัวงูแมกระทั่งงูเขียวตัวเล็ก ๆ เจาแหวพลิกตัวกลับ ๒ รอบ หลนลงมาจากเตยงนอนเสยงดงโครม พอลกขนไดกใสตนหมาโกย ี ี ั ุ ้ึ ็ ี อาวออกจากหองนอนอยางไมคิดชีวิต เขากระโจนลงมาจากบนไดเรอนพกคนใชแลวหอแนบตรงไปยงตก ั ื ั ั ึ ใหญ ตามเวลาดังกลาวนคณะพรรคสสหายกบสนางพรอมดวยคณหญงวาดและเจาคณปจจนก ฯ ได ้ี ่ี ั ่ี ุ ิ ุ ึ ยืนจับกลุมมองดูพนธุไมดอกอยูทางหลังตึกใหญใกลกบศาลาพักรอน หรือทีคนในบาน “พัชราภรณ” เรยก ั ั ่ ี กันวาศาลาไทย เมือเจาแหววิงตรงเขามาทุกคนพากันมองดูเจาแหวดวยความแปลกใจ จนกระทั่งเจาแหว ่ ่ เขามาหยดยนเบองหนาเจานายของเขาแลวพดละลาละลักแทบจะไมเปนภาษามนุษย ุ ื ้ื ู ่ํ “รับประทานงครบ” ู ั คุณหญงวาดขมวดควยน ิ ้ิ “ใครกนงวะ” ิ ู “ไมใชครับ” “ก็แลวแกบอกฉันทําไมวารับประทานงู” เจาแหวกลืนนําลายเอ๊ือก มองดคณหญงวาดดวยความเคารพเกรงกลว ้ ู ุ ิ ั “งู.......งูมันเขาไปอยูในหองผมขอรับ” เจาแหวพูดเสียงสันเครือใบหนาซีดเผือดเหมือนไกตม ่ เจาคณปจจนก ฯ พดเสรมขนดวยเสยงหวเราะ ุ ึ ู ิ ้ึ ี ั “ก็หาไมเขี่ยมันไปซีโวย หรือไมกตปอกเดียวมันก็เสร็จ” ็ ี เจาแหวเปลียนสายตามาทีเจาคุณปจจนึก ฯ ่ ่
3.
“รับประทานไมใชงูเขียวหรืองูตัวเล็ก ๆ นะครบ
ตวเทาเสาเรอนเชยวครบ รบประทานมนเลอย ั ั ื ี ั ั ั ้ื ขึ้นไปนอนอยูบนเตียงผมตั้งแตเมื่อไรก็ไมทราบ รบประทานพอผมตนขนมาเหนมนเขาผมกเผนออกจาก ั ่ื ้ึ ็ ั ็ หองวิ่งมานี่” คราวน้ีทกคนตนเตนสนใจไปตามกน ุ ่ื ั “ตัวเทาเสาเรอนเชยวเรอะเจาแหว” นันทาถาม ื ี “ครับ ประทานโทษ รบประทานตวใหญเทาขาผมเหนจะไดครบ” ั ั ็ ั เสยหงวนกลาวขนทนที ่ี ้ึ ั “ถายังงั้นตัวมันก็คงยาวมาก” เจาแหวเปลียนสายตามาทีอาเสียแลวยิมแหง ๆ ่ ่ ่ ้ “รับประทานยาวสัก ๑๐๐ เมตรเหนจะไดครบ” ็ ั นิกรสะดงโหยงแลวหวเราะกาก ุ ั “รอยเมตรนะมันเชือกเรือโยงนะโวย งขนาดใหญเอามาตอกนเขา ๑๐ ตวยงไมถงรอยเมตรนหวา ู ั ั ั ึ ่ี เมตรอะไรของแกวะหรือเม็ดขนุน” เจาแหวฝนหัวเราะ “รับประทานยาวสองวาเห็นจะไดครับ รับประทานไมเชื่อเชิญไปดูที่หองผมซีครับ” คุณหญิงวาดกลาวกบเจาคณปจจนก ฯ อยางเปนงานเปนการ ั ุ ึ “อายแหวคงไมกลามาโกหกพวกเราหรอกคะเจาคณ ดิฉนคิดวางูเหลือมตัวนีคงเปนตัวเดียวกับที่ ุ ั ้ เขานอนขดอยูในแทนเครืองรถเมลสายบางกอกนอย – เทเวศน ตามขาวที่หนังสือพิมพลงเกรียวกราวและ ่ ออกเปนหนัง ที.วี.เมื่อเร็ว ๆ นีกได” ้็ พลพดเสรมขนดวยเสยงหวเราะ ู ิ ้ึ ี ั “ไมใชหรอกครับคุณแม งเหลอมตวนนเขาสงไปไวทสวนสตวดสตแลว” ู ื ั ้ั ่ี ั ุ ิ คุณหญิงหันมาทางลูกชายของทาน “งั้นเรอะ ถายังงั้นก็คงเปนพี่นองกัน แมอานขาวในหนงสอพมพเขาบอกวางเหลอมขนาดใหญ ั ื ิ ู ื เทา ๆ กับตัวท่ีเขาไปขดอยในเครองยนตรของรถเมลคนนนยงมอก ๓ ตัว อาศัยอยูใตโบสถวดอะไรก็ลมไป ู ่ื ั ้ั ั ี ี ั ื เสียแลว ตัวใดตวหนงคงจะเลอยมาเทยวแถวบางกะปเมอคนน้ี แลวกหลงเขามาในบานเรากลบบานไมถก ั ่ึ ้ื ่ี ่ื ื ็ ั ู ไมรูวาจะไปทางไหนเลยเขาไปนอนพกในหองอายแหว” ั นิกรพูดเสริมขึ้น “เห็นจะจริงครับคุณอา บางทเทยวบารจนหมดกระเปาไมมคาแทกซกลบบางกอกนอย” ี ่ี ี ่ี ั คุณหญิงวาดทําตาเขียวกับหลานชายของทาน “งูตะตวักตะบวยอะไรวะเที่ยวบาร พวกพาทเนอรเห็นเขาจะไดวิ่งไมรูทางไป ใครจะกลาเตนรํา กับมันหรือนังรวมโตะกินเหลากับมัน” ่
4.
ศาสตราจารยดเรกเดินเขามาหยุดยืนเผชิญหนาเจาแหวกลาววา
ิ “ยูวิ่งไปที่หองแล็ป เอาปนของไอทอยในลนชกโตะเขยนหนงสอมาใหไอเรว ๆ ไอจะจดการกบงู ่ี ู ้ิ ั ี ั ื ็ ั ั ตัวนี้เอง ถามนโตเทาขาแกพวกเราคงจะไดรองเทาสวย ๆ คนละคจากหนงของมนซงไอจะจดการฟอกเอง” ั ู ั ั ่ึ ั คุณหญิงวาดกลาวหามนายพลดเรกทนที ิ ั “อยา – พอดิเรก อยาไปทาอะไรเขาเปนอนขาด งูใหญขนาดนี้ไมใชงูธรรมดา เปนงูของเจาที่เจา ํ ั ทางแน ๆ ถาเธอฆางตวนเธออาจจะประสพภยพบตดวยอิทธฤทธของเจาของงู และจะทําใหพวกเราเจ็บ ู ั ้ี ั ิ ั ิ ์ิ ไขไดปวยเดือดรอนไปดวยเคยมีตวอยางมามากตอมากแลว” ั ศาสตราจารยดิเรกซอนยิ้มไวในหนา “แลวเราจะปลอยมันไวยังงี้หรือครับ ไกของเราเลยงไวดเลนมอยหลายตว กระตายและหมาแมว ้ี ู ี ู ั ก็มีลวนแตเปนอาหารของงูใหญจําพวกงหลามหรองเหลอมหรอมนอาจจะกนคนในบานเรากไดนะครบ” ู ื ู ื ื ั ิ ็ ั คุณหญงสนศรษะิ ่ั ี “ไมหรอกพอดเรก อาจะธปเทยนบอกเจาทเจาทางเจาของงขอใหทานเรยกงของทานกลบไป” ิ ู ี ่ี ู ี ู ั นิกรพูดโพลงขึ้น “ผมวายิงมันดีกวาครับ ใหลงมวนถลกหนงออกใหดเรกฟอกหนงไวทารองเทา เนอของมนแกง ุ ั ิ ั ํ ้ื ั แบบปาใหมีรสเผ็ดจัด ๆ แกเครองเทศหนอยใสพรกไทยออนมาก ๆ วิเศษเลยครับ” ่ื ิ คุณหญิงวาดทําทาสะอิดสะเอียน “กินเขาไปไดเรอะอายเวร หมูเห็ดเปดไกมีถมเถไปไมกินจะกินงู” ประไพพูดตัดบท “พวกเราไปดูมันเถอะคะ บางทีมันอาจจะเปนงูเขียวหางไมตัวเล็ก ๆ กได อายแหวตืนนอนเมาขี้ ็ ่ ตาก็เลยเห็นเปนงเหลอมไมฟงอราคาอรมวงหนออกมาจากหอง คนสบกญชาถงแมจะเลกสบแลวจตใจกยง ู ื ี ี ่ิ ี ู ั ึ ิ ู ิ ็ั ออนไหวขี้ขลาดตาขาวอยูนั่นเอง” ประภาเหนพองกบนองสาวของหลอน ็ ั “นั่นนะซีนองไพ เจาแหวอาจจะเห็นงูเขียวเปนงูเหลือมก็ได” “วา” เจาแหวคราง “รับประทานเชิญพวกเจานายไปดูดวยตาตนเองดีกวาครับ จะไดรูแนวามัน เปนงูเหลือมหรืองูเขียว” เสียงจอกแจกจอแจดงขน ครนแลวคณะพรรคสสหายกบสนางพรอมดวยทานผใหญทงสองและ ั ้ึ ้ั ่ี ั ่ี ู ้ั เจาแหวก็พากันเดินไปจากทีนนตรงไปยังเรือนพักของคนใชซงเปนเรือนแถวยาวมากมีระเบียงหนาหองติด ่ ้ั ่ึ ตอถึงกันแตเปนหองแถวชั้นเดียว ซึ่งพวกคนใชและสาวใชอยูรวมกันหองละ ๒ คน เวนแตเจาแหวไดสทธ์ิ ิ พิเศษอยหองรมซายสดตามลาพัง ู ิ ุ ํ เมื่อขึ้นมาบนเรือนพักคนใช ทุกคนก็หยุดยืนรวมกลุมกันทีหนาหองนอนเจาแหวคนใชอาวุโส ่ นิกรยกมอตบหลงเจาแหวเบา ๆ แลวกลาววา ื ั
5.
“ในฐานะท่ีแกเปนเจาของหองและเพอความปลอดภยของพวกเรา แกเขาไปลาดตระเวนดูกอนวา
่ื ั งูมันยังอยูในหองแกหรือเปลา ถาอยกดใหแนวามนเปนงเขยวหรองเหลอม ถาเปนงเหลอมตวขนาดเทาขา ู ็ ู ั ู ี ื ู ื ู ื ั แกจริง ๆ กรองตะโกนบอกใหกนร” ็ ั ู “คุณจะเขาไปฆามนหรอครบ” ั ื ั “เปลา ฉันจะไดเผนลงไปสังเกตการณขางลาง งูเหลือมตัวเทาขาคนนะมันรัดเราเบา ๆ ก็กระดูก ลั่น กรอบซีโครงยุบไปทังแถบ” ่ ้ นายพลดเรกยมใหนกร ิ ้ิ ิ “ออไร งูเหลือมในปาประเทศอนเดยแถบเขาหมาลยตวใหญมากทเดยว ตวโตกวาโองนาขนาด ิ ี ิ ั ั ี ี ั ้ํ ใหญยาวไมตํ่ากวา ๕๐ เมตร ชอบกินชางเปนอาหาร อา – ครงหนงกนเคยตามเสดจทานมหาราชจันทร ้ั ่ึ ั ็ กุมารออกปาลาสัตว...............” “พอแลว ๆ“ เจาคณปจจนก ฯ พดขดขน “แนะ มหาราชาหายเงยบไปนานนกวาแกจะลม มา ุ ึ ู ั ้ึ ี ึ ื อีกแลว” ศาสตราจารยดเรกยมเลกนอย ิ ้ิ ็ “เรื่องของประเทศอินเดียและมหาราชายังมีอีกหลายพันหมื่นเรื่องครับ” แลวเขากหนมาพยกหนา ็ ั ั กับเจาแหว “ยืนลังเลทําไมละ เขาไปซี” เจาแหวพยายามปลอบใจตวเองใหเขมแขงแลวยองเขาไปในหองนอนอยางระมดระวงตว พอ ั ็ ั ั ั ผานพนประตูหองเขาไปไดเพยงกาวเดยว เจาแหวก็หยุดชะงักเหมือนรถยนตรหามลออยางกะทันหัน แลว ี ี เจาแหวก็ถอยหลงออกมาจากหองนอนของเขาอยางรวดเรวทาทางงนงกตกใจ ทาใหสนางกบคณหญงวาด ั ็ ั ํ ่ี ั ุ ิ พลอยเสียขวัญไปดวย “ยงอยเรอะ” คุณหญิงวาดถามเสียงสั่น ั ู “รับประทานอยครบ นอนพาดตวอยบนเตยงผมครบ อ้ึย.......ตัวเกือบเทาทอนซุงเชียวครับ” ู ั ั ู ี ั พล พัชราภรณ เดินเขาไปในหองแลวหยุดยืนจองมองไปบนเตียงนอนขนาด ๓ ฟุตครึ่งซึ่งเปน เตียงเกา ๆ ลาสมัย พอแลเห็นงูเหลือมตัวนั้น พลก็สะดุงเล็กนอย เขาไมไดกลวมนหรอกแตเขาเกลยดและ ั ั ี ขยะแขยงมัน งูเหลอมยกษวดเสนผาศนยกลางราว ๔ นิ้วฟุต นอนพาดตวไปตามความยาวของเตยงนอน ื ั ั ู ั ี ปลอยสวนหางหอยลงไปจากเตยงยาวเหยยดไปตามพนหองซงพลกะเอาวาลาตวของมนคงยาวไมต่ํากวา ี ี ้ื ่ึ ํ ั ั ๑๒ ฟุต เขาหนมามองดคณะพรรคของเขา ั ู “คอย ๆ เดินเขามาอยาเอะอะ อายแหวไมไดโกหกเราหรอกมงเหลอมยกษนอนอยบนเตยงอาย ีู ื ั ู ี แหวจรง ๆ ” ิ
6.
นายพลดิเรกกับเสี่ยหงวนและเจาคุณปจจนึก ฯ พากันเขามาในหอง
ตอจากนันสีนางกับคุณ ้ ่ หญิงวาดก็เล่ือนตัวมายนเบยดเสยดกนทประตหองจองตาเขม็งมองดงูเหลอมตวนน นกรแกลงสพยอกนาย ื ี ี ั ่ี ู ู ื ั ้ั ิ ั แพทยหนุม “เปนยังไงหมอ ทอนเดยตวใหญกวานมากไหม” ่ี ิ ี ั ้ี ศาสตราจารยดิเรกพยักหนา “ออไร ขนาดน้ีเทางเขยวในปาอนเดยเทานน งูเหลือมทีอนเดียตัวโตวัดเสนผาศูนยกลางอยาง ู ี ิ ี ้ั ่ิ นอย ๒ ฟุต” นกรหวเราะหึ ๆ ิ ั “นั่นมันลอรถบรรทุกนีหวา” ่ คุณหญิงวาดกลาวขึนทันที ้ “ถอยออกมา ทุกคนถอยออกมาเถอะ ปลอยใหเขานอนตามสบายอยาไปรบกวนเขา เขาอาจจะ นําโชคลาภมาใหเรา” ทุกคนตางถอยออกมาจากหองนอนของเจาแหวตามคาสั่งของคุณหญิงวาด เจาคณปจจนก ฯ ํ ุ ึ กลาวถามคณหญงวาดทนที ุ ิ ั “เราจะปลอยใหมนอยในหองเจาแหวตลอดไปหรออยางไรครบ” ั ู ื ั “คะ ดิฉันจะจดธปบอกเจาทเจาทาง ซึ่งเปนเจาของงูเดี๋ยวนี้ใหทานเรียกงูของทานกลับไป” ุ ู ่ี “ก็ถาเผื่อมันไมยอมไปละครับ” “ไปซีคะ ตะเขเจาเสือเจาหรืองูเจาก็เหมือนกันทั้งนั้น เมื่อเจาพอหรือเจาปาเจาเขาเจาที่เจาทางผู เปนเจาของเรียกตัวมัน ๆ ก็จะรีบกลับไปทันที” พดจบทานกหนมาทางเจาแหว “ในหองแกมธปหรอเปลา” ู ็ ั ีู ื “รับประทานมีครับ แตผมไมกลาเขาไปหยิบมาใหทาน” คุณหญงวาดชกฉว ิ ั ิ “อยาขี้ขลาดนักเลยวะ เขาไปหยบธปมาใหขาสกสองสามดอก เราไมไดทําอะไรเขาเขาไมทําไม ิ ู ั เราหรอก” เจาแหวถอนหายใจหนัก ๆ ใบหนาซีดเซียวผิดปกติ แตเขากลัวคุณหญิงมากกวางูเหลือม จึงแข็ง ใจยองเขาไปในหองนอนอยางสงบเงียบ ในนาทนนเองเจาแหวกถอซองธปกระแจะ และไมขีดไฟหนึ่งกลัก ี ้ั ็ื ู ออกมาสงใหคณหญงวาดอยางนอบนอม ุ ิ ทามกลางเสียงวิพากษวิจารณกันในเรื่องงูจาว คุณหญิงวาดไดจดธูปขึน ๓ ดอกตามศรัทธาของ ุ ้ ทาน นิกรชะโงกหนาโผลเขาไปมองดูงยกษตวนันอีกแลวกระซิบถามพอตาของเขา ูั ั ้ “คุณพอชวยบอกผมหนอยเถอะครบ หวย ก.ข. นะ ตัว ง. งู ตรงกับเลขอะไรครับ” ั เจาคุณปจจนึก ฯ หัวเราะหึ ๆ “ง. งู ในหวย ก.ข. ไมมีหรอก”
7.
“อาว ไหงยังงั้นละครับ”
“เขาวากันวางูมันปากบอน ถาเจามือหรือขุนบาลจะออก ง. งู มนกเทยวเขาฝนใครตอใครให ั ็ ่ี แทงมัน หวย ก.ข. สมัยนั้น จะออกตวอะไรขนบาลคอเจามอเขาจะเอาตวอกษรตวนนใสถงแขวนไว ไมใช ั ุ ื ื ั ั ั ้ั ุ วาตัวไหนมีคนแทงนอยแลวออกตัวนันเมือเขาเอาตัวไหนแขวนไวแลวก็เปลียนไมได และเขารูคนเดียวเทา ้ ่ ่ น้ัน ขุนบาลเคยลมจมเพราะ ง.งู กเลยตดเอาตว ง.งู ออก” ็ ั ั เสี่ยหงวนพูดเสริมขึ้น “เหมือนกับตัว ญ.หญิง สมัยจอมพล ป.ที่หามไมใหผูหญิงนุงผาโจงกระเบน หาง ญ.หญงกถกตด ิ ็ู ั ออก พอเปลี่ยนรัฐบาลผูหญิงมีสิทธิ์กินหมากนุงผาโจงกระเบนไดตามเดิม ญ.หญิง กมหางเหมอนแตกอน ็ ี ื นิกรโผลหนาเขาไปดีก แลวถอยออกมากลาวกบประไพเมยรกของเขาเบา ๆ ั ี ั “ไพชวยตีใบใหกรหนอยซี งมนนอนเปนตวเลขอะไร” ู ั ั “ปูโธ” ประไพเอ็ดตะโร “เลกบากนรวบเสยทเถอะนากร อยดี ๆ ไมวาดหาเรองใหตํารวจรวบ” ิ ิ ี ี ู ี ่ื “เปลา ๆ จะเอาไวซื้อลอตเตอรี่เก็งเลขทาย ซอสก ๑๐ ใบถูกเลขทายสามตัวก็ไดครึงหมืน งูมัน ้ื ั ่ ่ นอนเหยยดยาวเหมอนเลข ๑ ใชไหมไพ” ี ื คุณหญิงวาดทรุดตัวนังยอง ๆ ประนมมือทีถอธูปหันหนาไปในหองนอนของเจาแหว คนไทยเรา ่ ่ื น้ันนอกจากนับถือพระแลวยงศรทธาในเรองภตผปศาจและเทวดาอารกษ ซงพทธศาสนากบศาสนา ั ั ่ื ู ี ั ่ึ ุ ั พราหมณยอมเกยวของกน แมกระทั่งพิธีการตาง ๆ ก็ยังมีการบวงสรวงเสนไหวเทวดาผีสาง ่ี ั คุณหญงวาดทําปากหมบหมิบสักครูกลกขนยนนาธูป ๓ ดอกไปปกไวทกระถางตนปาลมเลก ๆ ิ ุ ็ ุ ้ึ ื ํ ่ี ็ บนราวลูกกรงขางบันไดขึ้นลง แลวทานก็พาตัวมาทีประตูหองนอนของเจาแหว คอย ๆ โผลหนามองดูงู ่ เหลือมยักษตวนัน ั ้ คุณหญิงวาดสะดงเฮอกอาปากหวอถอยหลงกรด ุ ื ั ู “เร็ว – หลบไปทางโนน งูเลื้อยลงจากเตียงแลว” ทุกคนพากันเลยงไปยนรวมกลมทหนาหองตดกบหองเจาแหว ความเงียบเกิดขึนชัวขณะ และ ่ี ื ุ ่ี ิ ั ้ ่ แลวประภาก็รองขึนดัง ๆ ้ “กรี๊ด กรีด ๆ งูออกมาแลวคะ โนน” ๊ การบนบาลสารกลาวของคุณหญิงวาดไดผลอยางนาประหลาด งูเหลือมยักษตวนันเลือยผาน ั ้ ้ ประตูหองนอนเจาแหวออกมาอยางแชมชา ทุกคนถอยหลังกรูดไปตามกัน เวนแตศาสตราจารยดเรกคน ิ เดียวที่เดินเขาไปหามันและจองมองดูมันในระยะไมถึง ๒ เมตร จนกระทงประภาเอดตะโรลน ่ั ็ ่ั “อยากตายหรือคะหมอ” นายพลดเรกหนมายมใหเมยรกของเขา ิ ั ้ิ ี ั “โน งูชนิดนีกดไมตาย” ้ั “แตมันจะรัดหมอและกินหมอรูไหม ยังไมถอยออกมาอีก เดยวแม………..” ๋ี
8.
คราวนี้ ดร.ดิเรกรีบลาถอยออกมาทันที งยกษซงคนละตวกบงทขนไปขดบนแทนเครองรถเมลท่ี
ู ั ่ึ ั ั ู ่ี ้ึ ่ื บางกอกนอยคอย ๆ เลื้อยลงไปตามขั้นบันได เพราะตวของมนใหญโรมโหฬารความปราดเปรยวของมนจง ั ั ี ั ึ ไมมี แตมนสามารถฉกกดและรดสตวทเปนอาหารของมนกนไดอยางสบาย ั ั ั ั ่ี ั ิ พลกลาวกับคณะพรรคของเขา “ตามมันไปโวยพวกเรา ตามมันไปใหรูแนวามันไปถึงไหน” สี่สหายกับเจาคุณปจจนึก ฯ และเจาแหวพากนลงบนไดตดตามงเหลอมยกษตวนน มันเลื้อย ั ั ิ ู ื ั ั ้ั ผานสวนดอกไมและบางขณะก็หยุดนิ่งเฉย นิกรกระซิบกระซาบกับเจาแหว “จับขายตลาดเกาหรือวะอายแหว แบงเงนกนคนละครง ทีนนเขารับซือดูเหมือนคิดเปนนํ้าหนก ิ ั ่ึ ่ ่ ั ้ ั กิโลละ ๑๕ บาท” “รับประทานอยาเลยครับ” “ทําไมละ แกกลวงหรอ”ั ู ื “รับประทานไมกลัวหรอกครับแตกลัวคุณหญิงทาน ทานรเขารบประทานผมโดนทานคลงแน” ู ั ึ นกรหวเราะ ิ ั “เอามือคลึงเรอะ” “รับประทานกลัวจะไมใชนะซีครับ” เสี่ยหงวนพูดเสริมขึ้น “ความจริงงูหลามหรืองูเหลือมอยางนี้ถึงตัวใหญแตก็จับไมยากอะไร เดินเขาไปกมตัวลงควาคอ มับมันก็เสร็จเราเทานั้น” พลยิ้มใหอาเสี่ย “ไหนลองแสดงใหดูซ” ิ เสียหงวนสันศีรษะ ่ ่ “ไมเอาโวยพลาดพลั้งมันรัดขี้แตก” แลวเขากหนมาทางศาสตราจารยดเรก “กําลังรัดของมันมี ็ ั ิ มากไมใชหรือหมอ” “ออไร ท่ีอินเดยกอนทมนจะกนชางมนรดชางใหกระดกแหลกละเอยดเสยกอนแลวมนกกนทาง ี ่ี ั ิ ั ั ู ี ี ั ็ิ กนชางเรื่อยขึ้นมาทางหัว อา – เคยปรากฏวางเหลอมยกษตวหนงตายเพราะกนชาง มันกินเขาไปไดตลอด ู ื ั ั ่ึ ิ ตัวแตติดอยูตรงงวงเทานัน ในที่สุดงวงชางก็ปดจมูกมันทําใหมนหายใจไมออก ทงชางทงงกเลยตายดวย ้ ั ้ั ้ั ู ็ กัน” พลมองดหนานายพลดเรกอยางขบขน ู ิ ั “วันนี้แกคงสดชื่นสบายใจมาก พอตนเชากมเรองโกหกเลาใหพวกเราฟง” ่ื ็ ี ่ื “ออไร เฮย – มันเลื้อยเขาไปที่พุมไมโนนแลวโวย”
9.
ส่ีสหายกับเจาคณปจจนก ฯ รีบเดินติดตามงูเหลือมยักษเขาไปในบริเวณสุมทุมพุมไม
และแลว ุ ึ ทุกคนก็แลเห็นมันเลอยเขาไปในกอไผรมรวบานดานตะวนตก บรเวณนเปนทรกรางแตอยใกลกระทอมของ ้ื ิ ้ั ั ิ ้ี ่ี ู ลุงมวนหวหนาคนสวนและอยหางจากเรอนพกคนสวนไมมากนก ั ู ื ั ั งูเหลือมหายเขาไปใตกอไผสีสุกกอนั้น ซงเปนกอไผเกาแกเกดขนกอนบาน “พัชราภรณ” และคณ ่ึ ิ ้ึ ุ หญิงวาดปลอยมนไวใหรนรมยรมเยนสงหามเดดขาดไมใหใครตดไมไผทกอน้ี บรเวณกอไผโดยมากเปนท่ี ั ่ื ็ ่ั ็ ั ่ี ิ รกรางวางเปลาและมีคูเล็ก ๆ ติดกับรัวบานคือรังเหล็กโปรงแตตอนลางกออิฐโบกปูน ้ ้ เจาคุณปจจนึก ฯ กลาวขนอยางเปนงานเปนการ ้ึ “เปนอันวาเรารูแลววางูเหลือมตัวนีอาศัยอยูในกอไผน้ี ใตซุมไผอาจจะมีโพรงหรือแองดินใหญ ๆ ้ กได” ็ เสยหงวนวา “ถายังงั้นลูกเมียของมันก็ตองอยูใตกอไผนดวยนะซีครับ” ่ี ้ี ทานเจาคณทาหนาชอบกล ุ ํ “มันมีลูกมีเมียหรือเปลาฉันจะไปตรัสรูไดอยางไร” “อาว ก็ไหนคุณอาบอกวามันเคารพนับถือคุณอาเรียกคุณอาวาคุณพอไมใชหรือครับ” เจาคณปจจนก ฯ นัยนตาเหลือก ุ ึ “งูนะเรอะ” อาเสี่ยหัวเราะ “อายกรครับไมใชง” ู เจาแหวสบตากับพล เขาก็กลาวกับพลวา “รับประทานถาปลอยใหมนอาศัยอยูในบานเรา มนคงขโมยไกหรอหมาแมวของทานไปกนแน ั ั ื ิ นอนเชียวครับ กระตายในกรงขางตกโรงครวกมอยตงหลายตวสําหรับคุณหมอไวทดลอง รับประทาน ึ ั ็ ี ู ้ั ั โทรศัพทไปบอกใหสวนสตวดสตเขามาจบไปดไหมครบ” ั ุ ิ ั ี ั “ก็ดีเหมอนกน แกจดการซ” ื ั ั ี เจาแหวสะดงโหยง ุ “ไมเอาละครับ รับประทานผมกลัวคุณหญิง” พลหัวเราะ “คุณแมทานแกแลวไมเห็นมีอะไรนากลัวสักหนอย” “โอโฮ รับประทานในโลกนผมไมเคยกลวใครเทากบคณหญงหรอกครบ งูเหลือมยักษตวนีทาน ้ี ั ั ุ ิ ั ั ้ เชื่อวาเปนงูจาว ผมขนโทรศพทไปบอกสวนสตวเขาดน ผมก็งอมพระรามไปเทานั้นเอง” ื ั ั ิ ส่ีสหายกับเจาคณปจจนก ฯ ตางวพากษวจารณกนถงเรองงเหลอมยกษตวน้ี อกสกครกพากน ุ ึ ิ ิ ั ึ ่ื ู ื ั ั ี ั ู ็ ั เดินรวมกลุมไปจากที่นั้น
10.
ความจรงมนไมใชงพระ, งูจาว, หรองเทวดาอะไร
มันก็คืองูเหลือมตัวหนึ่งซึ่งเปนงูที่มีขนาด ิ ั ู ื ู ใหญโตกวางูธรรมดา ไมใชงูนอยธรรมดา แตเปนงใหญผดธรรมดาแถวบานผใหญลหรอทไหน ๆ ก็มี ท่ี ู ิ ู ี ื ่ี ตลาดเกามีรานขายเนื้องูเหาและงูเหลือมงูหลามอยูแหงหนึ่ง พวกชาวจนนยมกนกนเขาวาเปนยาโป แตจะ ี ิ ิ ั โปธรรมดาหรอโปผดธรรมดาอยางไรกไมทราบ ื ิ ็ งูเหลือมทเลอยเขาไปใตกอไผรมรวบาน “พัชราภรณ” ตอนเชาวันนันมันมาจากทีอน งูก็เหมือน ่ี ้ื ิ ้ั ้ ่ ่ื คน ที่ไหนมีชองทางทํามาหากนกอยทนน มนอาศยอยในทรกรางใกล ๆ กบเขตบาน “พัชราภรณ” มา ิ ็ ู ่ี ่ั ั ั ู ่ี ั หลายวันแลว แตหาอาหารกนยากมแตคางคก, กบและองอางซงเปนอาหารชนเลวของงชนดน้ี เมอมนแอบ ิ ี ่ึ ่ึ ้ั ู ิ ่ื ั มองดตามรวสงเกตเหนบาน “พัชราภรณ” มอาหารเหลอเฟอสาหรับมัน มนกเลอยผานประตหลงบานเขา ู ้ั ั ็ ี ื ํ ั ็ ้ื ู ั มาขณะที่คนใชเปดประตูทงไวออกไปซือเครืองดืมหรือขนมกินในซอย “ประสทธนตศาสตร” แลวเจางู ้ิ ้ ่ ่ ิ ์ิ ิ ิ เหลือมหนมตวนสงสถตอยในบาน “พัชราภรณ” ตามทรกรางซงมนรดวามนษยไมชอบหนามน พบมันที่ ุ ั ้ี ิ ิ ู ่ี ่ึ ั ู ี ุ ั ไหนก็ชวยกันตีตายหรือจับสงไปไวสวนสัตวดุสิต ขายใหพวกนักแสดงของประหลาดตามงานวัด หรือมายก็ ขายใหพอคาเนองทตลาดเกา ้ื ู ่ี ตอนดึกของคืนวันอังคาร สนขอลเซเชยนตวผสดําตวหนงของคณหญงวาดไดตกเปนเหยองู ุ ั ั ี ั ู ี ั ่ ึ ุ ิ ่ื เหลือมยักษตัวนั้นแลว มนถกงกดและรดสงเสยงรองครวญครางโหยหวน คนสวน ๒ คนลุกขึนถือไฟฉายวิง ั ู ูั ั ี ้ ่ มาดู พอแลเหนงเหลอมยกษกําลังกินสุนขอัลเซเชียนตัวนันก็ตระหนกตกใจ พากนวงไปตามพวกคนใชท่ี ็ ู ื ั ั ้ ั ่ิ เรือนพักคนใช แตแลวเมอเจาแหวกบคนใชและคนสวนเกอบ ๑๐ คนถอมดดาบไมพลองกระบองสนวงมาท่ี ่ื ั ื ื ี ้ั ่ิ ริมสระหลังบานอนเปนททงเหลอมกนสนขกปรากฏวางเหลอมตวนนหายไปแลว ั ่ี ่ี ู ื ิ ุ ั ็ ู ื ั ้ั เจาแหวรีบรายงานดวนใหคณหญงวาดทราบในตอนเชาวนตอมา เมือรูวาสุนขตัวโปรดของทาน ุ ิ ั ่ ั ตกเปนเหยื่อของงูยักษคุณหญิงวาดก็รองรองไหโฮแสดงความรักและสงสารมัน และแลวอารมณรายกเกด ็ ิ ขึ้นแกทานทันที นสยของคณหญงวาดนนถาลงยัวะข้ึนมาแลว ทานไมเคยเกรงกลัวสิ่งใดทั้งสิ้น ไมวาจะ ิ ั ุ ิ ้ั เปนเจาพอเจาแมหรอเทวดาองคไหน ื “กูเจ็บใจนัก เมอวานนอตสาหตงเครองสงเวยใหเจาทเจาทางทเปนเจาของงระยําตวนน ยัด ่ื ้ี ุ ้ั ่ื ั ่ี ่ี ู ั ้ั เคร่ืองเซนของกแลวยงปลอยใหงมากนหมาของกอก ยังงี้ก็ไมตองนับถือกัน” ู ั ู ิ ูี นิกรไดทกสนับสนุนทันที ี็ “ระดมกําลังคนในบานลางเหลอมตวนเถอะครบคณอา ฆามันใหตายแลวใหอายแหวเอาใสเขง ู ื ั ้ี ั ุ ไปขายตลาดเกา เจาที่เจาทางอยางนี้ใชไมได ปลอยใหงูเพนพานมาขมเหงรังแกเรา โถ – นาสงสารอาย ดิ๊คนะครับ ปานนีคงนอนอมยิมอยูในทองงูแลว” ้ ้ เสี่ยหงวนพูดเสริมขึ้น “ตองฆามัน ขืนปลอยไวแมวหมาและไกคงไมมีเหลือ หนักเขามันก็คงกินคนในบานเราแมกระทัง ่ พวกเรา สัตวหนาขนไวใจมันไดเรอะ” พลมองดหนาอาเสยอยางขบขน ู ่ี ั
11.
“งูหนามนมขนดวยเรอะอายหงวน”
ั ี “ไมรูละ ขนชอวาสตวเขากเรยกวาสตวหนาขนทงนน” ้ึ ่ื ั ็ ี ั ้ั ้ั คุณหญิงวาดพรํ่ารําพันถึงสุนัขที่แสนรูและชางประจบของทานแลวรองไหสะอึกสะอื้นแสดงความ เจ็บชํ้านาใจ ในทสดทานกออกคําสังกับลูกชายของทาน ํ้ ่ี ุ ็ ่ “แกตองแกแคนแทนหมาเจาพล” พลทําหนาชอบกล “แกแคนแทนหมาหรือครับ” “เออ ระดมพวกคนใชและคนสวนแยกยายกระจายกาลังกันใหทวบาน คนหางูเหลือมตัวนีและ ํ ่ั ้ ฆามันใหได ใครฆาตัวนีไดแมจะใหรางวัลรอยบาท ทกคนไมตองทํางานชวยกนหางเหลอมตวนจนกวาจะ ้ ุ ั ู ื ั ้ี พบมันและฆามันใหได” อาเสี่ยอดกระเซาคุณหญิงวาดไมได แตกระเซาแบบหนาตาย “คุณอาไมกลัวเจาที่เจาทางเจาของงู เลนงานคุณอาหรือครับ” “ไมกลัวโวย” คณหญงวาดแผดเสยงลน “มาซี มาหักคอแมซิแมจะยันใหหงายทองเลย กําลังยั ุ ิ ี ่ั วะอยางนเจาพอเจาแมตวกตะบวยท่ีไหนไมกลวหรอกโวย ฮึ่ม…..ไมรูจักคุณหญิงวาดเสียแลว คนอยางอา ้ี ั ั ดีก็ดีใจหายรายกรายทสด” ็ ่ี ุ นิกรพูดเสริมขึ้น “อยางทเขาวาเสออยดี ๆ เอาไมเขามาแหยเสือใชไหมครับ” ่ี ื ู “ใช อาอุตสาหจดธปจดเทยนบนบาลสารกลาวและเซนวกตกแตนตาขาวแลว ยงเสอกปลอยใหงู ุ ู ุ ี ั ๊ั ํ ั ื มากินอายดิ๊คของอาอีก ถามนกนอายแหวอาจะไมพดอะไรแมแตคาเดยว” ั ิ ู ํ ี เจาแหวกลืนนําลายเอ๊ือก ทามกลางเสยงหวเราะคกคกของสนาง นายพลดเรกแลเหนคณหญง ้ ี ั ิ ั ่ี ิ ็ ุ ิ วาดรองไหเขาก็ปลอบโยน “อยารองไหเลยครับคุณอา กนขาวแลวพวกผมและคนใชจะชวยกนลางตวนเอง ถาพบตวมน ิ ั ู ั ้ี ั ั และฆามันไดผมจะผาทองเอาอายดคของคณอาออกมาแกไขใหมนฟนคนชวต” ๊ิ ุ ั ื ี ิ คุณหญงวาดลมตาโพลง ิ ื “หา เธอทาไดจรง ๆ หรอดเรก” ํ ิ ื ิ “ออไร ไมยากอะไรนครบ ใชไฟฟาชุบก็ทําใหมันฟนขึ้นมาได อยางนอยมันก็มีสภาพเปนหมาผี ่ี ั ดิบ เคลื่อนไหวได เดินและวิ่งได แตพูดไมไดไมสําคัญเพราะตามธรรมดาหมามันก็พูดไมไดอยูแลว” คุณหญงวาดยมออกมาได ิ ้ิ “ดีแลวพอดิเรก นกวาสงสารอาเถอะนะ ถาอายด๊ิครอดตายไดอาคงดใจไมนอย อุย – พูดแลว ึ ี เจ็บใจ ถาอารวาเจาของงอยศาลไหนอาจะไปพงศาลเสยเดยวนแหละ เสือกเลี้ยงงูแลวก็ไมดูแลมันใหดี ู ู ู ั ี ๋ี ้ี
12.
เจาพรรณน้ีนาเตะเหลอเกน” พดจบทานกหนมามองดเจาคณปจจนก ฯ
“เจาคณตองชวยเดก ๆ คนหางู ื ิ ู ็ ั ู ุ ึ ุ ็ เหลอมตวนนะคะ” ื ั ้ี ทานเจาคุณอมยิม ้ “ครับ กินอาหารเชากนเสยใหเรยบรอยกอน ไมยากลําบากอะไรหรอกครบ ถาเหนตวมนผมกด ั ี ี ั ็ ั ั ดวยลูกซองโปงเดียวก็เทงทึง กะยิงใหถกหวนดเดยวเทานนขครานจะดนพราด ๆ รองเอง ๆ เทานน” ู ั ั ี ้ั ้ี ้ิ ้ั นิกรมองดูพอตาของเขาดวยความแปลกใจ “งูมันรองเอง ๆ หรือครับคุณพอ” ทานเจาคณยมเจอน ๆ ุ ้ิ ่ื “ไมรูเรอะ แกวามันรองยังไงละ” “อาว” นกรอทาน “ผมไมใชงูนี่ครับ ผมจะไดทราบวามันรองยังไง เกิดมาไมเคยไดยินงูรองสัก ิ ุ ที แตคุณยายเคยบอกวางูปนแกวมันรองคลายจิ้งหรีด อา – เขาไปคยกนในหองกนขาวเถอะครบ ปานนี้ ุ ั ิ ั เขาตงโตะอาหารเชาเสรจแลว” ้ั ็ คุณหญิงวาดกลาวกับนิกรทันที “ชวยกันลางตวนนเสยกอนแลวคอยกนไมไดหรอ” ู ั ้ั ี ิ ื “โอย ไมไหวละครับ ไมไดกินขาวจะเอาเรี่ยวแรงที่ไหน เดินไปเดินมาพอดีหวตาเหลลมสวานขึน ิ ้ เปนลมชกดนชกงอน้าลายฟมปากไปเทานน” ั ้ิ ั ํ ู ้ั คุณหญงวาดชกฉว ิ ั ิ “เปนลมชกดนชกงอนาลายฟูมปากนะมันหมาถูกยาเบือโวย ไป – ไปกนขาวกนเสยทจะไดรบลางู ั ้ิ ั ้ํ ่ ิ ั ี ี ี เหลือมยักษตัวนั้น มนนาเจบใจนกทอนกไมอยเสอกมาอยทน” ั ็ ั ่ี ่ื ็ ู ื ู ่ี ่ี การลางูเหลือมไดเริ่มตนในเวลาประมาณ ๘.๓๐ น. ตอนสายวนนน ั ้ั ไมมีทางใดทีงเหลือมยักษจะหนีออกไปจากบาน “พัชราภรณ” ไดนอกจากปนรวหนออกไป ประตู ู่ ้ั ี รั้วนอกถนนมีคนสวน ๒ คนถือไมพลองขนาดใหญเตรียมพิฆาตงู ประตูรวหลังบานปดใสกลอน ทอระบาย ้ั น้ําในทองรองถูกปดดวยตาขายเหล็กปองกันไมใหงหนีลงคูแลวหนีออกไปตามทอระบายนํา ู ้ พลกับเจาคุณปจจนึก ฯ ชวยกันวางแผนลางู สงคนใชและคนสวนกระจายกาลังกันไปตามจุด ่ั ํ ตาง ๆ ทวบาน “พัชราภรณ” ทกคนใชไมดนแบบไมพลองลกเสอเปนอาวธ เพราะเหมาะที่จะฆางูใหญมาก ่ั ุ ุ ู ื ุ กวาอาวุธชนิดอื่น อยางไรกตามนายพลดเรกใชปนพกคมอของเขาเตรยมสงหารงู และเจาคุณปจจนึก ฯ ็ ิ ู ื ี ั เสือปนแฝดใชปนลกซองกระสนลกปรายสาหรบยงนก ู ุ ู ํ ั ิ เมื่อพลเปานกหวีดเปนสัญญาณ ทกคนกลงมอคนหางดวยการบกเขาไปตามสมทมพมไมทวทก ุ ็ ื ู ุ ุ ุ ุ ่ั ุ แหงและใชไมฟาดตนไมใบไมเพื่อใหงูตกใจหนีออกมา นกรกบเสยหงวนและเจาแหวปวนเปยนอยทกอไผไม ิ ั ่ี ู ่ี
13.
สีสุกริมรั้ว เม่ือไดยนเสยงนกหวดเจาแหวกจดคบเพลงทใชเศษผาขรวชบนามนกาดแลวโยนเขาไปในโพลง
ิ ี ี ็ุ ิ ่ี ้ี ้ิ ุ ้ํ ั ลึกใตกอไผซึ่งเขาใจวางูเหลือมคงจะหลบซอนตัวอยูในนั้น ใบไผแหงติดไฟลุกไหมอยางรวดเร็วและลามไปทั่วทําใหใบไผสด ๆ ไหมไปบางเพราะความรอน ในที่สุดไฟก็โหมกอไผกอนั้น เจาแหวตองวงไปลากสายสบสําหรบรดนาตนไมมาดับไฟ ่ิ ู ั ้ํ “ไมปรากฏวางูเหลือมตัวนันอาศัยอยูใตกอไผ นกรหนมามองดหนาเสยหงวนแลวกลาววา ้ ิ ั ู ่ี “ชวยกันโหรองนิดหนอยเถอะวะ มันอาจจะมีที่หลบซอนไฟและควันไฟก็ได โหรองใหมนตกใจ ั มันจะไดเลอยออกมาใหเราแพนกบาลมน” ้ื ั อาเสี่ยสั่นศีรษะ “อยาเลยวะ งูไมใชสัตวสองเทาหรือสัตวสี่เทามันจะไดตกใจเสียงโหรองขับไลมัน ใหแกรองจนคอ หอยแตกมนกไมไดยน” ั ็ ิ กอไผท่ีถูกไฟโหมดับแลวหลังจากถูกฉีดนําไมถึงนาที เจาแหวทงสายสบวงไปปดน้ํา ทันใดนันเอง ้ ้ิ ู ่ิ ้ เสียงกูตะโกนของพวกคนสวนกดงขนลนบานทางสระนาอนกวางใหญ ็ ั ้ึ ่ั ้ํ ั “มาทางนีโวยพวกเรา อยใตศาลาน้านเองโวย” ้ ู ํ ่ี นิกร, กิมหงวน ตางพากันวิ่งตรงไปทางสระนํ้าทนที เจาแหวถือไมพลองไลกวดติด ๆ มา คนใช ั และคนสวนท่ีมีหนาทลางทางหลงบานตางวงมายงจดเดยวกน แตผทอยตามจดตาง ๆ ทางหนาบานคง ่ี ู ั ่ิ ั ุ ี ั ู ่ี ู ุ รักษาหนาทของตนอยางเครงครด ่ี ั ศาลาทานํ้าปลูกสูงจากพื้นดินประมาณครึ่งเมตรและยื่นลงไปในนําเปนทนงเลนพกผอนในยาม ้ ่ี ่ั ั วาง สรางไวอยางสวยงามมีหลังคากันแดดกันฝน คณะพรรคสสหายกบเจาคณปจจนก ฯ และเจาแหวมา ่ี ั ุ ึ รวมกําลังกันแลว พรอมดวยคนสวนและคนใชอกหลายคน ตางคนตางโกงโคงมองดงเหลอมยกษตวนนซง ี ู ู ื ั ั ้ั ่ึ นอนขดตวเปนวงอยใตศาลา ั ู เด็กหนุมชาวอีสานคนหนึงซึงเปนคนสวน ถือไมพลองเดินรี่เขาไป แตเจาคุณปจจนึก ฯ รองหาม ่ ่ ไว “อยา – อายนอง ขาเอง” คนสวนหยุดชะงักแลวถอยกลับ ทานเจาคณเดนเขาไปทรดตวลงนงในทายงตามแบบทหารยก ุ ิ ุ ั ่ั ิ ปนลูกซองขึ้นประทับบา ทานมองแลเห็นงูเหลือมยักษตวนันอยางถนัดเพราะใตศาลาทานํามีแสงสะทอน ั ้ ้ ของแสงแดดตอนสาย “เล็งใหเหมาะนะครบคณอา” เสียหงวนรองบอก ั ุ ่ “เออนา แคนี้ยิงผิดก็ไมใชพระยาปจจนึก ฯ ละโวย” พูดจบทานก็เหนียวไกปนทันที ่ “แชะ” เจาแหวนัยนตาเหลือก “โอย รบประทานงจาวเสยแลวละครบถงยงไมออก” ั ู ี ั ึ ิ
Jetzt herunterladen