1. 8.10.2015
Καλοκαιρινόν εγάπ’
Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον.
Ματοτέρεμα σ’ μαβίν, θάλασσαν κι’ Ανατολήν,
τη καρδίας ιμ’ το τέρτ’, εποίκες ατο λôπύρ’,
./.
Καλοκαιρινόν εγάπ’, πλάν ´ς σο κύμαν ´ς σο γιαλάκρ’,
φίλεμα σ’ Αγουστεζ’νόν, άμον τ’ αλυκόν νερόν,
./.
Τα ρα≤ίαν να πινεύ’, ο ήλεν να βασιλεύ’,
σουμάς πάντα μεσημέρ’ τρία μήνας καλοκαίρ’,
./.
Το αχούλ’ισ’ ντο νουνίζ’, ώφ! ν’ ας έξερ’νεν η _ή μ’,
να μαθάνω δίγ’ ατο, το βιός ιμ’ νε αρνί μ’,
./.
Άμον το μικρόν ζουμπούλ’, ευωδία σ’ θέλ’νε ούλ’,
αχ! να μ’ έτον ≤ειμωγκόν, χôνατεύκετ’ ασο ≤öν.
Μετάφραση στην Ν.Ε.
Το βλέμμα σου γαλάζιο, σαν την θάλασσα και την Ανατολή,
της καρδιάς μου τον καημό, τον έκανες καμίνι,
./.
Καλοκαιρινή αγάπη, δίπλα στο κύμα στην ακρογιαλιά,
το φιλί σου ζεστό σαν τον Αύγουστο, σαν το αλμυρό νερό,
./.
Τα βουνά ο ήλιος να καβαλήσει, και να βασιλέψει,
κοντά σου πάντα μεσημέρι, τρείς μήνες καλοκαίρι,
./.
Το μυαλό σου τι να σκέφτεται, ωφ! να ήξερε η ψυχή μου,
για να το μάθω δίνω, όλα μου τα υπάρχοντα αγαπημένη μου,
./.
Σαν το μικρό το ζουμπούλι, θέλουν όλοι την ευωδιά σου,
αχ! ας μην υπήρχε ο χειμώνας, να μην το σκέπαζε με χιόνι του.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί Πνευματικών
Δικαιωμάτων