ตัวอย่างคดีปกครองที่ชี้ว่าการจ่ายเงินตาม ม.41 สปสช.ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

1. คำร้องที่ ๖๒๒/๒๕๕๒
คำสั่งที่ ๗๓/๒๕๕๓
ในพระปรมำภิไธยพระมหำกษัตริย์
ศำลปกครองสูงสุด
วันที่ ๒๓ เดือน มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๓
นายสมาน คงวารินทร์ ผู้ฟ้องคดี
สานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ที่ ๑
คณะกรรมการควบคุมคุณภาพและ
มาตรฐานบริการสาธารณสุข ที่ ๒ ผู้ถูกฟ้องคดี
เรื่อง คดีพิพาทเกี่ยวกับความรับผิดอย่างอื่นของหน่วยงานทางปกครองและเจ้าหน้าที่
ของรัฐอันเกิดจากคาสั่งทางปกครอง (คาร้องอุทธรณ์คาสั่งไม่รับอุทธรณ์คาพิพากษา)
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ยื่นคาร้องอุทธรณ์คาสั่ง ในคดีหมายเลขดาที่ ๒๙๓/๒๕๔๙
หมายเลขแดงที่ ๑๑๒/๒๕๕๒ ของศาลปกครองชั้นต้น (ศาลปกครองนครราชสีมา)
คดีนี้ผู้ฟ้องคดีฟ้องว่า ผู้ฟ้องคดีเป็นสามีโดยชอบด้วยกฎหมายของ
นางวันเพ็ญ วงษ์น้อย (นามสกุลเดิม) เมื่อวันที่ ๒๓ มกราคม ๒๕๔๙ เวลาประมาณ
๑๓.๐๐ นาฬิกา ผู้ฟ้องคดีได้นานางวันเพ็ญเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลสุรินทร์ เนื่องจาก
มีอาการแน่นหน้าอก เดินได้ พูดได้ปกติ แล้วเสียชีวิตในเวลาต่อมาของวันเดียวกัน
โดยใบมรณบัตรระบุเหตุที่ตายว่าภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน ผู้ฟ้องคดีเห็นว่านางวันเพ็ญ
คาสั่ง (ต. ๒๑)
ระหว่ำง
/เสียชีวิต...

2. ๒
เสียชีวิตเพราะแพทย์ไม่รีบตรวจและทาการรักษา และไม่มีแพทย์ที่ชานาญการอยู่ที่
ห้องฉุกเฉินในขณะนั้น ต่อมา เมื่อวันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙ ผู้ฟ้องคดีจึงยื่นคาร้อง
ต่อสานักงานสาธารณสุขจังหวัดสุรินทร์ เพื่อขอรับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นต่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
ตามมาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๕
คณะอนุกรรมการพิจารณาวินิจฉัยคาร้องขอรับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นของผู้รับบริการ
หรือทายาทจังหวัดสุรินทร์มีมติเมื่อวันที่ ๒๘ มีนาคม ๒๕๔๙ และมีหนังสือที่ สร
๐๐๒๗.๐๐๕/๙๗๓ ลงวันที่ ๓๐ มีนาคม ๒๕๔๙ แจ้งผลการวินิจฉัยคาร้องของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
ว่าไม่เข้าหลักเกณฑ์การจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น แต่เพื่อเป็นการช่วยเหลือทางด้าน
ศีลธรรมและบรรเทาความเดือดร้อนจึงมีมติจ่ายเงินจานวน ๒๐,๐๐๐ บาท ให้แก่ผู้ฟ้องคดี
เป็นการช่วยด้วยเหตุสุดวิสัย โดยผู้ฟ้องคดีได้รับเงินจานวนดังกล่าวไว้แล้ว เมื่อวันที่ ๑๒
เมษายน ๒๕๔๙ ผู้ฟ้องคดีได้ยื่นอุทธรณ์เมื่อวันที่ ๒๐ เมษายน ๒๕๔๙ และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
มีมติในการประชุมครั้งที่ ๗/๒๕๔๙ เมื่อวันที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๔๙ โดยมีหนังสือที่ สปสช.
๐๓/๑๐๘๐๐ ลงวันที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๔๙ แจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์ให้ผู้ฟ้องคดีทราบว่า
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ มีมติให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มขึ้นอีกเป็นเงิน ๖๐,๐๐๐ บาท โดย
เห็นว่าเป็นความเสียหายที่เกิดจากเหตุสุดวิสัยในระบบการให้บริการสาธารณสุข ผู้ฟ้องคดี
ได้รับเงินจานวน ๘๐,๐๐๐ บาท จากผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองแล้วเห็นว่า สาเหตุจากการเสียชีวิต
ของนางวันเพ็ญเกิดจากความบกพร่องในการรักษาของโรงพยาบาลสุรินทร์ และจานวนเงิน
ที่ได้รับน้อยกว่าที่กาหนดในมาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ
พ.ศ. ๒๕๔๕ ในกรณีเสียชีวิตหรือทุพพลภาพจ่ายไม่เกิน ๒๐๐,๐๐๐ บาท ซึ่งน้อยกว่า
ขั้นสูงของกรณีสูญเสียอวัยวะหรือพิการซึ่งจ่ายไม่เกิน ๑๒๐,๐๐๐ บาท จึงยื่นฟ้องคดี
ขอให้ศาลมีคาพิพากษาหรือคาสั่ง ดังนี้
(๑) ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จ่ายเงินที่เหลือจานวน ๑๒๐,๐๐๐ บาท ให้แก่ผู้ฟ้องคดี
(๒) ให้ปฏิบัติตามกฎกติกาข้อบังคับโดยเคร่งครัดเพื่อเป็นแบบอย่าง
ของสังคมต่อไป
ศาลปกครองชั้นต้นเห็นว่า คาวินิจฉัยที่เป็นเหตุให้ผู้ฟ้องคดีได้รับ
ความเดือดร้อนเสียหาย คือ คาวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการควบคุมคุณภาพ
และมาตรฐานบริการสาธารณสุขที่มีมติให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดี
เพิ่มอีกเพียง ๖๐,๐๐๐ บาท เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรมจึงมีคาสั่งเรียกให้
/คณะกรรมการ...

3. ๓
คณะกรรมการควบคุมคุณภาพและมาตรฐานบริการสาธารณสุขเข้ามาเป็นคู่กรณี
ฝ่ายผู้ถูกฟ้องคดี โดยกาหนดให้เป็น ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
ศาลปกครองชั้นต้นได้ดาเนินกระบวนพิจารณาแสวงหาข้อเท็จจริง
จนครบตามขั้นตอนที่กฎหมายกาหนดแล้ววินิจฉัยในประเด็นที่ว่า การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
ได้วินิจฉัยคาอุทธรณ์เงินช่วยเหลือเบื้องต้นของผู้ฟ้องคดีโดยมีมติให้จ่ายเงินให้แก่ผู้ฟ้องคดี
เพิ่มอีกเป็นเงินจานวน ๖๐,๐๐๐ บาท เป็นการใช้ดุลพินิจที่ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่นั้น
เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า ผู้ฟ้องคดีเป็นสามีโดยชอบด้วยกฎหมายของนางวันเพ็ญ วงษ์น้อย
(นามสกุลเดิม) ซึ่งถือบัตรประกันสุขภาพถ้วนหน้า เลขที่บัตร ๐๕๐๒๙-๗๙๘ เมื่อวันที่ ๒๓
มกราคม ๒๕๔๙ ผู้ฟ้องคดีได้นานางวันเพ็ญเข้ารับการรักษาและตรวจอาการที่โรงพยาบาล
สุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ ด้วยอาการแน่นหน้าอก ขณะเข้ารับการรักษานางวันเพ็ญยังเดินได้
และพูดได้ตามปกติ แต่ได้เสียชีวิตในวันเดียวกัน และในวันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙ ผู้ฟ้องคดี
ได้ยื่นคาร้องต่อสานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ สาขาจังหวัดสุรินทร์ เพื่อขอรับเงิน
ช่วยเหลือเบื้องต้นในกรณีการเสียชีวิตของนางวันเพ็ญซึ่งเป็นผู้ถือบัตรประกันสุขภาพ
ถ้วนหน้าดังกล่าว คณะอนุกรรมการพิจารณาวินิจฉัยคาร้องขอรับเงินช่วยเหลือเบื้องต้น
ของผู้รับบริการหรือทายาทจังหวัดสุรินทร์มีมติในการประชุมเมื่อวันที่ ๒๘ มีนาคม ๒๕๔๙
ให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นแก่ผู้ฟ้องคดีเป็นเงินจานวน ๒๐,๐๐๐ บาท โดยให้เหตุผลว่า
ไม่เข้าหลักเกณฑ์การจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น แต่เพื่อเป็นการช่วยเหลือทางด้านศีลธรรม
และบรรเทาความเดือดร้อนของครอบครัว ผู้ฟ้องคดีได้รับเงินจานวนดังกล่าวแล้วเมื่อวันที่
๑๒ เมษายน ๒๕๔๙ และได้อุทธรณ์คาสั่งต่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ โดยคณะกรรมการเฉพาะกิจ
เพื่อพิจารณาเรื่องการอุทธรณ์ตามมาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ
พ.ศ. ๒๕๔๕ คณะที่ ๓ ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้พิจารณาเสนอให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จ่ายเงิน
ช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่มอีกเป็นเงินจานวน ๖๐,๐๐๐ บาท รวมกับที่ได้รับไปแล้ว
๒๐,๐๐๐ บาท เป็นเงินทั้งสิ้นจานวน ๘๐,๐๐๐ บาท โดยให้เหตุผลว่าเกิดจากเหตุสุดวิสัย
ในระบบการให้บริการสาธารณสุข เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนเสียหายประกอบกับครอบครัว
มีฐานะค่อนข้างยากจน ซึ่งผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้ประชุมและมีมติในการประชุมครั้งที่ ๗/๒๕๔๙
เมื่อวันที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๔๙ เห็นชอบตามความเห็นของคณะกรรมการเฉพาะกิจ
เพื่อพิจารณาเรื่องอุทธรณ์ตามมาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ
พ.ศ. ๒๕๔๕ คณะที่ ๓ ให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่มขึ้นอีกเป็นเงิน
/๖๐,๐๐๐ บาท...

4. ๔
๖๐,๐๐๐ บาท และผู้ฟ้องคดีได้รับเงินจานวนดังกล่าวแล้วเมื่อเดือนสิงหาคม ๒๕๔๙
แต่ผู้ฟ้องคดีเห็นว่าเงินที่ได้รับเนื่องจากการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นในกรณีดังกล่าว
ไม่เป็นไปตามข้อ ๖ (๑) ของข้อบังคับสานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ว่าด้วย
หลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขในการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น กรณีผู้รับบริการได้รับ
ความเสียหายจากการรักษาพยาบาล พ.ศ. ๒๕๔๙ ซึ่งกาหนดอัตราการจ่ายเงินช่วยเหลือ
เบื้องต้นในกรณีเสียชีวิตหรือทุพพลภาพอย่างถาวรในอัตราไม่เกิน ๒๐๐,๐๐๐ บาท
เมื่อข้อบังคับสานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ว่าด้วยหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไข
ในการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น กรณีผู้รับบริการได้รับความเสียหายจากการรักษาพยาบาล
พ.ศ. ๒๕๔๙ ข้อ ๕ กาหนดไว้ว่า ความเสียหายที่เกิดจากการรักษาพยาบาลของหน่วยบริการ
ที่จะเป็นเหตุให้ได้รับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นตามข้อบังคับนี้ให้รวมถึงเหตุสุดวิสัยในระบบ
การรักษาพยาบาล แต่มิใช่ความเสียหายที่เกิดจากการดาเนินไปตามพยาธิสภาพหรือเหตุ
แทรกซ้อนของโรคที่เป็นไปตามสภาพปกติธรรมดาของโรคนั้นอยู่แล้ว ฉะนั้น เมื่อมี
ความเสียหายเกิดจากเหตุสุดวิสัยในระบบการรักษาพยาบาล จึงถือเป็นความเสียหายที่เกิด
จากการรักษาพยาบาลของหน่วยบริการด้วย เมื่อข้อ ๖ ของข้อบังคับสานักงานหลักประกัน
สุขภาพแห่งชาติดังกล่าว ได้กาหนดประเภทของความเสียหายที่เกิดจากการรักษาพยาบาล
ของหน่วยบริการและอัตราจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น โดย (๑) กาหนดให้ค่าเสียหาย
สาหรับการเสียชีวิตหรือทุพพลภาพอย่างถาวรจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นได้ไม่เกิน
๒๐๐,๐๐๐ บาท (๒) สูญเสียอวัยวะหรือพิการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นได้ไม่เกิน
๑๒๐,๐๐๐ บาท ดังนั้น ในกรณีของความเสียหายเกิดจากเหตุสุดวิสัยในระบบ
การรักษาพยาบาลเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต ผู้ได้รับความเสียหายจึงมีสิทธิได้รับเงินช่วยเหลือ
เบื้องต้นตามข้อ ๖ (๑) ซึ่งกาหนดให้ค่าเสียหายสาหรับการเสียชีวิตไม่เกิน ๒๐๐,๐๐๐ บาท
เช่นกัน และการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นตามข้อ ๖ (๑) คือ เสียชีวิตหรือทุพพลภาพ
อย่างถาวรซึ่งเป็นความเสียหายที่ร้ายแรงกว่าการสูญเสียอวัยวะหรือพิการตามข้อ ๖ (๒)
ก็จะต้องกาหนดเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้สูงกว่าการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นตาม
ความสูญเสียในข้อ ๖ (๒) เพราะความสูญเสียตามข้อ ๖ (๑) เป็นความสูญเสียและมีความ
เสียหายที่ร้ายแรงกว่าความสูญเสียและความเสียหายตามข้อ ๖ (๒) เมื่อคดีนี้ผู้ฟ้องคดี
ได้อุทธรณ์เงินช่วยเหลือเบื้องต้นต่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ โดยคณะกรรมการ
เฉพาะกิจเพื่อพิจารณาเรื่องการอุทธรณ์ตามมาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกัน
/สุขภาพแห่งชาติ...

5. ๕
สุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๕ คณะที่ ๓ ได้พิจารณาอุทธรณ์ของผู้ฟ้องคดีแล้วเสนอความเห็น
ต่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่มอีกเป็นเงินจานวน
๖๐,๐๐๐ บาท โดยให้เหตุผลว่าเกิดจากเหตุสุดวิสัยในระบบการให้บริการสาธารณสุข
และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้ประชุมและมีมติในการประชุมครั้งที่ ๗/๒๕๔๙ เห็นชอบตาม
ความเห็นของคณะกรรมการเฉพาะกิจเพื่อพิจารณาเรื่องอุทธรณ์ และในคาให้การ
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ก็ได้ให้การไว้ตอนหนึ่งว่า คดีนี้ความเสียหายเกิดขึ้นจากเหตุสุดวิสัยจากระบบ
การให้บริการสาธารณสุข ศาลปกครองชั้นต้นจึงเห็นว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้ยอมรับแล้วว่า
ความเสียหายที่ผู้ฟ้องคดีได้รับจากการที่นางวันเพ็ญ วงษ์น้อย ภริยาของผู้ฟ้องคดีซึ่งได้เข้า
รับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาลสุรินทร์ แล้วได้เสียชีวิตในวันเดียวกันกับวันที่เข้ารับการตรวจ
รักษาโดยที่แพทย์ยังมิได้ทาการตรวจรักษานั้น เกิดจากเหตุสุดวิสัยในระบบการให้บริการ
สาธารณสุข ความเสียหายที่ผู้ฟ้องคดีได้รับดังกล่าวจึงเป็นกรณีความเสียหายที่เกิดจากการ
รักษาพยาบาลของหน่วยบริการที่จะได้รับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นตามอัตราที่กาหนดไว้ใน
ข้อ ๖ ของข้อบังคับสานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติข้างต้น เพราะตามข้อ ๕
ของข้อบังคับสานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติดังกล่าว ได้กาหนดให้ความเสียหาย
ที่เกิดจากการรักษาพยาบาลให้รวมถึงเหตุสุดวิสัยในระบบการรักษาพยาบาลด้วย เมื่อความ
เสียหายที่ผู้ฟ้องคดีได้รับคือการเสียชีวิตของนางวันเพ็ญ วงษ์น้อย ซึ่งเป็นภริยาโดยชอบด้วย
กฎหมายของผู้ฟ้องคดี และเป็นความเสียหายที่เกิดจากการรักษาพยาบาลของหน่วยบริการ
ซึ่งเป็นความเสียหายที่ร้ายแรงกว่าความเสียหายตามข้อ ๖ (๒) ของข้อบังคับสานักงาน
หลักประกันสุขภาพข้างต้น ซึ่งเป็นความเสียหายเพียงสูญเสียอวัยวะหรือพิการ การกาหนด
จานวนเงินช่วยเหลือเบื้องต้นจึงควรสูงกว่าอัตราจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นในกรณีสูญเสีย
อวัยวะหรือพิการ คือ ไม่น่าจะต่ากว่า ๑๒๐,๐๐๐ บาท เพราะการสูญเสียชีวิตเป็นการสูญเสีย
ที่ร้ายแรงกว่าการสูญเสียอวัยวะหรือพิการ ดังนั้น การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้วินิจฉัยอุทธรณ์
เงินช่วยเหลือเบื้องต้นของผู้ฟ้องคดีแล้วมีมติให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่ม
อีกเป็นเงินจานวน ๖๐,๐๐๐ บาท รวมกับที่ผู้ฟ้องคดีได้รับไปจากสานักงานหลักประกันสุขภาพ
แห่งชาติ สาขาจังหวัดสุรินทร์ อีก ๒๐,๐๐๐ บาท เป็นเงินช่วยเหลือเบื้องต้นทั้งสิ้นจานวน
๘๐,๐๐๐ บาท ซึ่งมีจานวนน้อยกว่าอัตราจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นสูงสุดในกรณีสูญเสีย
อวัยวะหรือพิการซึ่งจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นได้ไม่เกิน ๑๒๐,๐๐๐ บาท จึงเป็นการใช้
ดุลพินิจที่ไม่มีเหตุผลอันสมควรจึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงเห็นสมควรกาหนดเงินช่วยเหลือ
/เบื้องต้น...

6. ๖
เบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเสียใหม่เป็นเงินจานวน ๑๘๐,๐๐๐ บาท เนื่องจากภริยาผู้ฟ้องคดี
เสียชีวิตจากเหตุสุดวิสัยของระบบการให้บริการสาธารณสุข มิใช่เสียชีวิตจากการ
รักษาพยาบาลของแพทย์โดยตรง แต่ผู้ฟ้องคดีได้รับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นไปแล้วจานวน
๘๐,๐๐๐ บาท ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จึงต้องจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่มอีก
จานวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท ศาลปกครองชั้นต้นจึงมีคาพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มให้แก่ผู้ฟ้องคดีอีกจานวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท คืนค่าธรรมเนียมศาล
แก่ผู้ฟ้องคดีตามส่วนแห่งการชนะคดี คาขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ไม่เห็นด้วยกับคาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้น จึงได้ยื่น
อุทธรณ์เมื่อวันที่ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๒ สรุปได้ว่า การที่ภริยาของผู้ฟ้องคดีเสียชีวิตระหว่าง
การรักษาของแพทย์มีเพียงส่วนหนึ่งและเป็นส่วนน้อยเท่านั้นที่ความเสียหายเกิดจากการ
รักษาพยาบาลโดยตรง ส่วนความเสียหายอื่นๆ มาจากเหตุสุดวิสัยที่เป็นข้อจากัด
ทางการแพทย์ที่ต้องดูแลรักษาผู้ป่วยรายอื่นที่มีอาการหนักกว่า อีกทั้งตามพยาธิสภาพ
ของโรคเกิดค่อนข้างเฉียบพลันและเกิดขึ้นก่อนที่แพทย์จะเยียวยา การจ่ายเงินช่วยเหลือ
๘๐,๐๐๐ บาท นั้น เป็นไปตามหลักเหตุผลแล้ว จึงขอให้ศาลปกครองสูงสุดกลับคาพิพากษา
ศาลปกครองชั้นต้น
ศาลปกครองชั้นต้นพิจารณาคาอุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ฉบับลงวันที่
๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๒ แล้วเห็นว่า คดีนี้ผู้ฟ้องคดีฟ้องขอให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จ่ายเงิน
ช่วยเหลือเบื้องต้นจากกรณีที่ภริยาของผู้ฟ้องคดีเสียชีวิตจากการรักษาพยาบาลเพิ่มอีก
จานวน ๑๒๐,๐๐๐ บาท ให้แก่ผู้ฟ้องคดี โดยศาลได้เรียกผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ เข้ามาเป็นคู่กรณี
ในคดีเนื่องจากเป็นผู้มีอานาจในการวินิจฉัยอุทธรณ์ และได้มีคาพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มให้แก่ผู้ฟ้องคดีอีกจานวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท ส่วนคาขออื่น
นอกจากนี้ให้ยก จากข้อเท็จจริงดังกล่าวแม้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จะเป็นคู่กรณีในคดีตาม
คานิยามในมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง
พ.ศ. ๒๕๔๒ ก็ตาม แต่คาพิพากษาของศาลมีผลผูกพันเฉพาะผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ที่ต้องปฏิบัติ
ตามคาบังคับในคาพิพากษาของศาลตามมาตรา ๗๐ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน
หามีผลผูกพันไปถึงผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ที่จะต้องปฏิบัติตามคาบังคับของศาลแต่ประการใดไม่
แม้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จะไม่พอใจผลของคาพิพากษาคดีนี้ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ก็ไม่ใช่ผู้มีสิทธิ
อุทธรณ์คัดค้านคาพิพากษาของศาลที่ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่ม
/ให้แก่...

7. ๗
ให้แก่ผู้ฟ้องคดี ทั้งไม่ปรากฏเอกสารหลักฐานว่าผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้รับการมอบอานาจ
ให้ดาเนินคดีในชั้นอุทธรณ์แทนผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ศาลจึงไม่อาจรับคาอุทธรณ์ของ
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ไว้ได้ จึงมีคาสั่งเมื่อวันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒ ไม่รับคาอุทธรณ์ของ
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ และให้คืนค่าธรรมเนียมศาลทั้งหมดแก่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ยื่นคาร้องอุทธรณ์คาสั่งของศาลปกครองชั้นต้นที่ไม่รับ
อุทธรณ์คาพิพากษาไว้พิจารณา ความว่า คดีนี้ผู้ฟ้องคดีได้ยื่นฟ้องสานักงานหลักประกัน
สุขภาพแห่งชาติ เป็นผู้ถูกฟ้องคดี ต่อมาศาลปกครองชั้นต้นเห็นว่าคณะกรรมการควบคุม
คุณภาพและมาตรฐานบริการสาธารณสุขเป็นผู้มีอานาจในการพิจารณาวินิจฉัยอุทธรณ์คาร้อง
ขอรับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นตามหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไข การจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น
ตามมาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๕ จึงได้เรียกให้
เข้ามาเป็นคู่กรณีในคดีนี้ด้วย โดยกาหนดให้เป็นผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ซึ่งการพิจารณามีการตั้ง
ประเด็นวินิจฉัยว่า การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้วินิจฉัยคาอุทธรณ์เงินช่วยเหลือเบื้องต้นของ
ผู้ฟ้องคดีเพิ่มอีกเป็นจานวน ๖๐,๐๐๐ บาท เป็นการใช้ดุลพินิจที่ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่
จากการพิจารณาศาลปกครองชั้นต้นได้พิเคราะห์ถึงกระบวนการและขั้นตอนของการพิจารณา
อุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ โดยตลอดว่าการที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้วินิจฉัยอุทธรณ์การขอรับ
เงินช่วยเหลือเบื้องต้นของผู้ฟ้องคดีและมีมติให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มอีกเป็นจานวน
๖๐,๐๐๐ บาท รวมกับที่ผู้ฟ้องคดีได้รับจากคาสั่งตามผลการวินิจฉัยของคณะอนุกรรมการ
พิจารณาคาร้องขอรับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นจังหวัดสุุรินทร์ อีก ๒๐,๐๐๐ บาท เป็นเงินทั้งสิ้น
๘๐,๐๐๐ บาท เป็นเงินที่น้อยกว่าอัตราจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นสูงสุดในกรณีสูญเสีย
อวัยวะหรือพิการซึ่งจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นได้ไม่เกิน ๑๒๐,๐๐๐ บาท เป็นการที่
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ใช้ดุลพินิจที่ไม่มีเหตุผลสมควร จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลปกครองชั้นต้น
จึงวินิจฉัยกาหนดให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเสียใหม่เป็นเงิน
๑๘๐,๐๐๐ บาท ซึ่งผู้ฟ้องคดีรับเงินไปแล้ว ๘๐,๐๐๐ บาท จึงพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
ซึ่งเป็นหน่วยงานธุรการของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดี
เพิ่มอีก ๑๐๐,๐๐๐ บาท เมื่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ เห็นว่า คาพิพากษาของศาลที่ให้
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ทาหน้าที่ธุรการของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จ่ายเงินช่วยเหลือ
เบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีอีก ๑๐๐,๐๐๐ บาท นั้น มีสาเหตุมาจากการที่ศาลปกครองชั้นต้นได้มี
คาวินิจฉัยชี้ขาดในประเด็นว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ใช้ดุลพินิจจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นไม่มี
/เหตุสมควร...

8. ๘
เหตุสมควรไม่ชอบด้วยกฎหมาย ซึ่งการวินิจฉัยชี้ขาดในประเด็นนี้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ เห็นว่า
ผูกพันผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ซึ่งเป็นคู่กรณีโดยตรง เนื่องจากเป็นการวินิจฉัยชี้ขาดในประเด็น
แห่งคดีเกี่ยวกับการใช้ดุลพินิจของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ว่ามีเหตุสมควรและชอบด้วยกฎหมาย
หรือไม่ เมื่อศาลปกครองชั้นต้นวินิจฉัยว่าผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ใช้ดุลพินิจไม่มีเหตุสมควรและ
ไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงส่งผลให้ศาลมีคาพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ซึ่งเป็นหน่วยงาน
ทาหน้าที่ธุรการของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ต้องจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มขึ้นอีก ๑๐๐,๐๐๐ บาท
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ไม่เห็นด้วยกับคาพิพากษาจึงมีการอุทธรณ์คาพิพากษาดังกล่าว เพื่อขอให้
ศาลปกครองสูงสุดได้พิจารณาให้ความเป็นธรรมแก่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้มีโอกาสอธิบายและ
ชี้แจงถึงเจตนารมณ์ หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขของการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นตาม
มาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๕ ซึ่งแตกต่างจาก
คาวินิจฉัยของศาลปกครองชั้นต้นโดยผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้กล่าวไว้ในคาอุทธรณ์ของ
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ฉบับลงวันที่ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๒ แล้ว นอกจากนี้ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
อุทธรณ์ว่าการจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเป็นเงินกองทุนหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ
ที่กันมาจากหน่วยบริการ สานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ไม่มีอานาจ
ในการใช้เงินกองทุนนี้ และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ไม่มีผลกระทบใดๆ ต่อการจ่ายหรือไม่จ่ายเงิน
ช่วยเหลือเบื้องต้นนี้แต่อย่างใด การจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นจากกองทุนหลักประกันสุขภาพ
แห่งชาติดังกล่าว เป็นอานาจตามกฎหมายของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ที่จะสั่งจ่ายเพื่อให้ความ
ช่วยเหลือแก่ผู้รับบริการที่ได้รับความเสียหายจากการรับบริการ ตามหลักเกณฑ์ที่กาหนด
ดังนั้น จึงส่งผลกระทบโดยตรงต่อหน่วยบริการเพราะหากมีการใช้เงินนี้ออกไปจานวนมาก
ก็ต้องมีการกันเงินที่จะจ่ายให้หน่วยบริการ เพื่อเป็นเงินช่วยเหลือมากตามไปด้วย คาพิพากษา
ของศาลปกครองชั้นต้น จึงมีผลผูกพันผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ที่จะต้องใช้ดุลพินิจตามแนว
คาพิพากษาของศาล ด้วยเหตุผลดังกล่าว ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จึงขอให้ศาลปกครองสูงสุด
พิจารณาและมีคาสั่งให้ยกคาสั่งของศาลปกครองชั้นต้นที่ไม่รับคาอุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
และมีคาสั่งให้รับอุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ไว้พิจารณาต่อไป
ศาลปกครองสูงสุดพิจารณาแล้ว คดีมีประเด็นที่จะต้องวินิจฉัยว่าศาลปกครอง
มีอานาจรับอุทธรณ์คาพิพากษาของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ฉบับลงวันที่ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๒
ไว้พิจารณาพิพากษาหรือไม่
/พิเคราะห์...

9. ๙
พิเคราะห์แล้วเห็นว่าการยื่นอุทธรณ์คัดค้านคาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้นนั้น
แม้ตามมาตรา ๗๓ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธี
พิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ได้บัญญัติเกี่ยวกับการยื่นอุทธรณ์คัดค้านคาพิพากษา
หรือคาสั่งของศาลปกครองชั้นต้นไว้เพียงว่า ให้ยื่นอุทธรณ์ต่อศาลปกครองชั้นต้น
ที่มีคาพิพากษาหรือคาสั่งนั้นภายในกาหนดสามสิบวันนับแต่วันที่ได้มีคาพิพากษาหรือคาสั่ง
ถ้ามิได้ยื่นอุทธรณ์ตามกาหนดเวลาดังกล่าว ให้ถือว่าคดีนั้นเป็นอันถึงที่สุด โดยบทบัญญัติ
ดังกล่าวมิได้กาหนดว่าบุคคลใดที่จะมีสิทธิยื่นอุทธรณ์ไว้ก็ตาม แต่โดยที่คาอุทธรณ์เป็นการ
เสนอข้อหาต่อศาลปกครอง จึงถือเป็นคาฟ้องตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน
และบทบัญญัตินี้ให้คานิยามคาว่า คู่กรณี หมายความว่า ผู้ฟ้องคดี ผู้ถูกฟ้องคดี และให้
หมายความรวมถึงบุคคล หน่วยงานทางปกครอง หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ ซึ่งเข้ามาเป็นคู่กรณี
ด้วยการร้องสอด ไม่ว่าจะโดยความสมัครใจเองหรือโดยถูกคาสั่งศาลปกครองเรียกเข้ามา
ในคดี ทั้งนี้ เนื่องจากเป็นผู้มีส่วนได้เสียหรืออาจถูกกระทบจากผลแห่งคดีนั้น และ
เพื่อประโยชน์แห่งการดาเนินกระบวนพิจารณา ให้รวมถึงผู้มีสิทธิกระทาการแทนด้วย
จึงเห็นได้ว่า จากบทบัญญัติดังกล่าวแม้จะมิได้กาหนดตัวบุคคลที่มีสิทธิยื่นอุทธรณ์
คาพิพากษาไว้ แต่การที่จะพิจารณาว่าบุคคลใดจะมีสิทธิยื่นอุทธรณ์คาพิพากษาของ
ศาลปกครองชั้นต้นได้นั้น จะต้องพิจารณาในประการแรกว่า ผู้ที่ยื่นอุทธรณ์คาพิพากษาของ
ศาลปกครองชั้นต้นจะต้องเป็นบุคคลที่มีข้อพิพาทกันในคดีซึ่งก็คือคู่กรณีในคดีนั่นเอง
ประการต่อมา คู่กรณีที่โต้แย้งคัดค้านคาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้นที่จะมีสิทธิ
ยื่นอุทธรณ์คาพิพากษาของศาล จะต้องเป็นบุคคลที่ได้รับผลกระทบกระเทือนจาก
คาพิพากษาหรือคาวินิจฉัยของศาลปกครองชั้นต้นนั้น กล่าวคือ อาจได้รับผลกระทบตาม
คาพิพากษาอันถือได้ว่าเป็นผู้ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหายหรืออาจจะเดือดร้อน
หรือเสียหายโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้อันเนื่องจากผลบังคับตามคาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้นนั้น
หรือคาวินิจฉัยของศาลปกครองชั้นต้นในคาพิพากษานั้นอาจไปมีผลกระทบกระเทือนต่อ
คาสั่งหรือคาวินิจฉัยของคู่กรณีที่ยื่นอุทธรณ์คาพิพากษาก็ได้ เมื่อคดีนี้ผู้ฟ้องคดีได้ยื่นฟ้อง
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ขอให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นของผู้รับบริการที่ได้รับความเสียหายจาก
การรักษาพยาบาลตามมาตรา ๔๑ แห่งพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ
พ.ศ. ๒๕๔๕ เพิ่มขึ้นอีกจานวน ๑๒๐,๐๐๐ บาท จากกรณีแพทย์ที่โรงพยาบาลสุรินทร์
ไม่รีบตรวจและทาการรักษาภริยาของผู้ฟ้องคดีเมื่อวันที่ ๒๓ มกราคม ๒๕๔๙ ทาให้
ภริยาของผู้ฟ้องคดีเสียชีวิตในวันเดียวกัน ซึ่งศาลปกครองชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่า เหตุที่
/ทาให้...

10. ๑๐
ทาให้ผู้ฟ้องคดีได้รับความเดือดร้อนเสียหายคือ คาวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการ
ควบคุมคุณภาพและมาตรฐานบริการสาธารณสุขที่มีมติให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่
ผู้ฟ้องคดีเพิ่มเพียง ๖๐,๐๐๐ บาท ศาลปกครองชั้นต้นจึงมีคาสั่งเรียกให้คณะกรรมการดังกล่าว
เข้ามาในคดีเป็นคู่กรณีฝ่ายผู้ถูกฟ้องคดี โดยกาหนดให้เป็นผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ดังนั้น
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จึงเป็นคู่กรณีในคดีตามนัยมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง
และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ จึงมีปัญหาพิจารณาต่อไปว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
ได้รับผลกระทบกระเทือนจากคาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้นหรือไม่ เห็นว่า ในส่วน
คาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้นได้กาหนดประเด็นวินิจฉัยในเนื้อหาของคดีว่า การที่
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้วินิจฉัยคาอุทธรณ์เงินช่วยเหลือเบื้องต้นของผู้ฟ้องคดี โดยมีมติให้
จ่ายเงินให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่มอีกจานวน ๖๐,๐๐๐ บาท เป็นการใช้ดุลพินิจที่ชอบด้วยกฎหมาย
หรือไม่ โดยศาลปกครองชั้นต้นได้วินิจฉัยในประเด็นดังกล่าวว่า การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒
ได้วินิจฉัยอุทธรณ์เงินช่วยเหลือเบื้องต้นของผู้ฟ้องคดีแล้วมีมติให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้น
ให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่มอีกเป็นเงินจานวน ๖๐,๐๐๐ บาท รวมกับที่ผู้ฟ้องคดีได้รับไปจาก
สานักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ สาขาจังหวัดสุรินทร์ อีก ๒๐,๐๐๐ บาท เป็นเงิน
ช่วยเหลือเบื้องต้นทั้งสิ้นจานวน ๘๐,๐๐๐ บาท ซึ่งมีจานวนน้อยกว่าอัตราจ่ายเงินช่วยเหลือ
เบื้องต้นสูงสุดในกรณีสูญเสียอวัยวะหรือพิการซึ่งจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นได้ไม่เกิน
๑๒๐,๐๐๐ บาท นั้น เป็นการใช้ดุลพินิจที่ไม่มีเหตุผลอันสมควร จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย
จึงเห็นสมควรกาหนดเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดีเสียใหม่เป็นเงินจานวน
๑๘๐,๐๐๐ บาท เนื่องจากภริยาผู้ฟ้องคดีเสียชีวิตจากเหตุสุดวิสัยของระบบการให้บริการ
สาธารณสุขมิใช่เสียชีวิตจากการรักษาพยาบาลของแพทย์โดยตรง แต่ผู้ฟ้องคดีได้รับเงิน
ช่วยเหลือเบื้องต้นไปแล้วจานวน ๘๐,๐๐๐ บาท จึงพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จ่ายเงิน
ช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มให้แก่ผู้ฟ้องคดีอีก ๑๐๐,๐๐๐ บาท นั้น แม้ศาลปกครองชั้นต้น
จะมีคาพิพากษาให้เฉพาะผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ต้องจ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ฟ้องคดี
เพิ่มอีกจานวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท ซึ่งคาพิพากษามีผลผูกพันเฉพาะผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
ที่จะต้องปฏิบัติตามคาบังคับในคาพิพากษาของศาลปกครองตามมาตรา ๗๐ วรรคหนึ่ง
แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ก็ตาม
แต่ประเด็นแห่งคดีที่ศาลปกครองชั้นต้นนามาวินิจฉัยให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ต้องจ่ายเงินให้แก่
ผู้ฟ้องคดีเพิ่มขึ้นก็มีว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้วินิจฉัยคาอุทธรณ์เงินช่วยเหลือเบื้องต้นของ
ผู้ฟ้องคดีโดยมีมติให้จ่ายเงินให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพิ่มอีกจานวน ๖๐,๐๐๐ บาท เป็นการใช้ดุลพินิจที่
/ไม่ชอบ...

11. ๑๑
ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ซึ่งการวินิจฉัยชี้ขาดในประเด็นดังกล่าว ย่อมมีผลผูกพันต่อคาสั่งของ
ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ที่วินิจฉัยให้จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มแก่ผู้ฟ้องคดีจานวนข้างต้นซึ่งถือได้ว่า
มีผลกระทบต่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ แล้ว เมื่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ไม่เห็นพ้องกับคาวินิจฉัยของ
ศาลปกครองชั้นต้น ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จึงมีสิทธิยื่นอุทธรณ์คาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้น
การที่ศาลปกครองชั้นต้นเห็นว่าคาพิพากษาของศาลมีผลผูกพันเฉพาะผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑
ที่ต้องปฏิบัติตามคาบังคับในคาพิพากษาของศาลตามมาตรา ๗๐ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติ
เดียวกัน ไม่มีผลผูกพันไปถึงผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ที่จะต้องปฏิบัติตามคาบังคับของศาลแต่ประการใด
แม้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ จะไม่พอใจผลของคาพิพากษาคดีนี้ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ก็ไม่ใช่ผู้มีสิทธิ
อุทธรณ์คัดค้านคาพิพากษาของศาลที่ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จ่ายเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเพิ่มให้แก่
ผู้ฟ้องคดี จึงมีคาสั่งไม่รับคาอุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ และให้คืนค่าธรรมเนียมศาลทั้งหมด
แก่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ นั้น ศาลปกครองสูงสุดไม่เห็นพ้องด้วย
จึงมีคาสั่งให้รับอุทธรณ์คาพิพากษาของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ฉบับลงวันที่ ๑๙
มิถุนายน ๒๕๕๒ ไว้พิจารณา โดยให้ศาลปกครองชั้นต้นดาเนินการตามกฎหมายและ
ระเบียบว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครองต่อไป
นายวราวุธ ศิริยุทธ์วัฒนา ตุลาการเจ้าของสานวน
ตุลาการศาลปกครองสูงสุด
นายปรีชา ชวลิตธารง
ตุลาการหัวหน้าคณะศาลปกครองสูงสุด
นายชาญชัย แสวงศักดิ์
ตุลาการศาลปกครองสูงสุด
นายวรพจน์ วิศรุตพิชญ์
ตุลาการศาลปกครองสูงสุด
นายวิษณุ วรัญญู
ตุลาการศาลปกครองสูงสุด
วันที่อ่าน
นาลิณี : ผู้พิมพ์