1. ÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARI
ESOGÜ TIP FAKÜLTESİ
ÜROLOJİ AD
Yrd. Doç. Dr. İyimser ÜRE

2. ÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARI
 ÜS enfeksiyonu,daha çok bakterilerle
oluşan,üriner sistemin üretra ağzından renal
kortekse kadar herhangi bir dokusundaki
infeksiyonudur.
 Normalde steril olması beklenen idrarda
infeksiyon veya kontaminasyon sonucu
bakteri olması bakteriüri’yi tanımlar.

3. Terminoloji
 Piyüri: İdrar tahlilinde yüksek büyütmede (x400)
>10 lökosit.
 Asemptomatik bakteriüri: Semptom(-) 100 bin
üzerindeki bakteriüri. Çocuk, gebe, yaşlı !
 Reenfeksiyon:İlk enfeksiyonun eradikasyonundan
sonra farklı bir ajanla enf.
 Relaps: İki hafta içinde aynı etkenle enf.

4. GENİTOÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARI
 Geleneksel olarak idrarın mililitresinde 105 koloni oluşturan
ünite (cfu/ml) bakteri saptanması üriner enfeksiyon olarak
değerlendirilir.
 Sık işeme ve sıvı alımına bağlı olarak hastanın hidrasyon
durumu hastaların % 30’unda bakteri sayısını 100 000
koloninin altına indirecektir.
 BU NEDENLE semptomatik olgularda idrar kültüründe
10000 cfu ya da daha fazla sayıda üreme olması anlamlıdır.
 Steril koşullarda yapılan kataterizasyonla alınan idrarda ≥1000
cfu üreme olması anlamlıdır
 Suprapubik aspirasyonla elde edilen idrarda herhangi sayıda
bakteri

5. RİSK Faktörleri-1
1) Konak ile ilgili faktörler:
ÜS anatomik bütünlüğü
Normal işeme fonksiyonları
Normal perianal flora
İmmün sistem (gebelik, DM,KRY, Tx,
steroid kullanımı......)
2) Cinsiyet ( kadınlarda fazla)

6. RİSK Faktörleri-2
3) Yaş
4) Obstrüksiyon
5) Reflü
6) Kateterizasyon
7) Taş
8)Mikroorganizma virülans faktörleri
(K antijeni, hemolizin, Adherens fak..)

7. ÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARININ
SINIFLAMASI

1.
2.
3.
ÜSE’nin sınıflandırılmasında çeşitli
tanımlamalar kullanılmaktadır:
Semptomatik ve asemptomatik
Komplike ve komplike olmayan
Üst üriner ve alt üriner sistem
infeksiyonları gibi.

8. ÜSE Sınıflandırılması
A. İlk Enfeksiyon : Belgelenmiş ilk ÜSE’dur.
Genç bayanlarda ilk enfeksiyon komplike olma
eğiliminde değildir.
B. Düzelmeyen Bakteriüri : ÜS’in tedavi
sırasında sterilize olamadığı enfeksiyonlardır.
Tedavi sırasında veya hemen sonrasında alınan
kültürlerde bakteri sayısı azalmış bile olsa tespit
edilir.

9. ÜSE Sınıflandırılması
Düzelmeyen Bakteriüri Nedenleri
- Yanlış antibiyotik seçilmesi
veya ilaca karşı direnç
varlığı
- Hastanın uyumsuzluğu
- Başlangıçta duyarlı olan
mo’nun daha sonra dirençli
hale geçmesi
-Farklı duyarlılıkları olan mo suşları
ile enfeksiyon
- Tedavinin başlangıç aşamasında
yeni, dirençli bir bakteri türü ile
enfeksiyon
- Böbrek yetmezliği
- Enfekte koraliform taş

10. ÜSE Sınıflandırılması
C. İnatçı Bakteriyel Enfeksiyon : Tedavi sırasında idrar kültürlerinin
steril olmasına karşın inatçı bir enfeksiyon odağının ortadan
kaldırılamadığı ve sonuçta aynı mo ‘lar ile oluşan enfeksiyonu ifade
eder.
Nedenleri
Enfekte Üriner Sistem taşları
 Kronik bakteriyel prostatit
 Tek taraflı enfekte atrofik böbrek
Vezikovajinal veya
vezikointestinal fistüller
Obstrüktif Üropati
Üretra divetikülü
Yabancı cisimler
Enfekte piyelokalisiyel
divertiküller
Piyelonefrit/piyonefroz nedeniyle
yapılan nefroktomi sonrası kalan
üreter güdüğü
Papilla nekrozunun enfekte
papillaları
Enfekte urakal kist
Enfekte medüller sünger böbrek

11. ÜSE Sınıflandırılması
D. Reenfeksiyonlar : İlk enfeksiyon yok
edildikten sonra yeni patojenlerle
enfeksiyon oluşmasıdır. Tekrarlayan
ÜSE’lerin %80’ini oluşturur. Konakçı
savunması ile ilgilidir.
E. Rekürren ÜSE: Altı ay içerisinde >3
ÜS enfeksiyonu gelişmesine
rekürren ÜSE denir.

12. ÜSE Patogenezi
ÜS’e bakterilerin girişi başlıca 4 yola
olmaktadır.
1. Asendan
2. Hematojen
3. Lenfojen
4. Komşuluk yolu ile doğrudan

13. Asendan Yol
 Üretradan kaynaklanan asendan
enfeksiyon erkeklerde ürogenital,
kadınlarda üriner sistem enfeksiyonun
en sık görülen nedenidir.

14.  Kısa kadın üretrası
 Rektal bakterilerin perine ve vajen
vestibulumunda kolonize olma eğilimleri
 Cinsel ilişki varlığı
 Doğum yapma gibi nedenlerle kadınlar
ÜSE’na daha kolay yakalanırlar.

15. Hematojen Yol




Bu yolla yayılım nadirdir.
Tüberküloz
Böbrek ve perinefritik apseler
Ayrıca akut prostat ve böbrek
enfeksiyonları sırasında da septisemi
görülebilir.

16. Lenfojen Yol
 Lenfatikler yoluyla ÜSE olası fakat
nadir görülen bir durumdur.
 Bakteriyel patojenlerin rektal ve
kolonik lenfatiklerden prostat ve
mesaneye
 Uterus ve çevresi lenfatiklerle kadın
ürogenital sistemine gittiğine dair
spekülasyonlar vardır.

17. Komşuluk Yolu İle
Doğrudan
 İnflamatuar barsak hastalıkları
 Kadınlardaki pelvik inflamatuar
hastalık
 Paravezikal apseler
 Üriner yolla ilişkili fistüller
 Periton içi apseler
 Orşit  Epididimit

18. PATOGENEZ
 ÜSE’den sorumlu mo’ların temelde fekal floraya
dahil olduğu bilinmektedir.
 Kadınlarda başlangıçta rektumdan gelen
patojenik bakterilerin vajinal mukozada kolonize
olduğu ve üretra yolu ile mesaneye girdiğini
düşündürtmektedir.

19. ÜROPATOJENLER
 ÜSE’larının %85’ten fazlasından tek bir bakteri
sorumludur.Ancak nazokomiyal infeksiyonlarda
birden fazla mikroorganizma etken
olabilmektedir.
 ÜSE en sık etken patojen E. Coli  nazokomiyal
enf. da da en sık


Diabetiklerde  B grubu Streptokoklar
Kateterli Staf. Aureus

20. ÜRİNER SİSTEMİN SPESİFİK
ENFEKSİYONLARI







Tüberküloz
Gonore
Aktinomikozis
Kandidiazis
Şistozomiazis
Filariazis
Ekinokokkozis
 Seksüel yolla geçen
hastalıklar
–
–
–
–
–
–
Gonokoksik üretrit
Syfiliz
Nongonokoksik üretrit
Herpes
Şankroid
Kondilloma akuminata

21. ÜRİNER SİSTEMİN NONSPESİFİK
ENFEKSİYONLARI
Gram (-) koklar









E. Coli
Klebsiella sp
Proteus mirabilis
Pseudomonas aer
Serratia sp
Citrobakter
Enterobakter sp
Gardnerella vag
Neiss. Gonorrhoeae
Gram (+) koklar





Staf. Aureus
Staf. Epidermidis
Staf. Saprophyticus
Strep. Faecalis
Strep. Bovis
Diğer patojenler






Chlamydiae (trachomatis)
Mycoplasmas (U. Urealyt.)
Fungi (candida sp)
Trichomonas vaginalis
Virusler
Zorunlu anaerob bakteriler

22. Üriner Sistem İnfeksiyonlarında Yaş Gruplarına Göre Epidemiyoloji
Yaş
Kadın
Prevalans
Risk faktörü
(%)
Erkek
Prevalans
(%)
Risk faktörü
<1
1
Anatomik veya fonksiyonel
ürolojik anomaliler
1
Anatomik veya fonksiyonel
ürolojik anomaliler
1-5
4-5
Konjenital anomaliler,
Vezikoüreteral reflü
0,5
Konjenital anomaliler,
Sünnetsizlik
6-15
4-5
Vezikoüreteral reflü
0,5
-
16-35
20
Cinsel temas, spermisid ve
Diyafram kullanımı
0,5
Homoseksüalite
Sünnetsizlik, HIV
İnfeksiyonu
36-65
35
Jinekolojik ameliyatlar,
Mesane prolapsusu,
Postmenopozal östrojen
eksikliği
20
Prostat hipertrofisi,
Obstrüksiyon, sonda
Kullanımı, cerrahi girişim
>65
40
36-65 yaş faktörlerine ek
Olarak inkontinans,
Kronik sonda kullanımı
35
36-65 yaş faktörlerine ek
Olarak inkontinans uzun
süreli sonda kullanımı

23. ÜSE TANISI
 ÜSE’nun kesin tanısı idrar kültürü ile
konur.
 İdrarın uygun şartlarda ve uygun şekilde
alınması önemlidir.
 Numune idrar örnekleri 2 saat içinde
bekletilmeden kültüre ekilmeli yada
buzdolabında veya uygun kimyasal katkı ile
saklanmalıdır.

24. İdrar kültürünün kabul edilebilir
alınma yöntemleri şöyledir:
 Dış genital organların dikkatle
yıkanmasından sonra orta akım
idrarının steril bir kaba alınması,
 Mesaneden suprapubik iğne
aspirasyonu veya tek kullanımlık katater
ile idrar elde edilmesi,
 Kapalı kateter direnaj sistemindeki
tüpten idrarın steril tüpe aspirasyon ile
alınması şeklindedir.

25. GENİTOÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARINDA SEMPTOMLAR










İrritatif veya Obstrüktif işeme semptomları
Suprapubik ağrı
Terleme-Titreme
Bulantı-Kusma
Yan ve/veya abdominal ağrı
> 38.5 0C Ateş
Rektal veya Perineal ağrı
Testislerde ağrı,kızarıklık ve ödem
Halsizlik,iştahsızlık
Bilinç bulanıklığı,konfüzyon-------- koma

26. Depolama
(irritatif)
Boşaltma
(obstrüktif)
Hematüri
Pollaküri (Günlük
işeme sıklığı )
 Noktüri (Gece
işeme sıklığı)
Urgency/Urge
inkontinans
 Dizüri (İşeme
esnasında üretral
ağrı)
Hesitancy (işemeye
başlarken bekleme)
 Azalmış akım
 Projeksiyonda azalma
 Terminal dribbling
(İşeme sonrası
damlama)
İntermitancy (kesikli
işeme)
Rezidü hissi (Tam
boşalmama hissi)
Strongüri işeme
sonunda üretral ağrı
Ağrısız
Ağrılı
Total (işeme
boyunca)
İnisiyal (sadece
işeme
başlangıcında
Terminal (sadece
işeme sonunda

27. Ürolojide Ateş
Kadınlarda ateşe neden olan Erkeklerde ateşe neden olan
ürogenital enfeksiyonlar
ürogenital enfeksiyonlar
1.
2.
3.
4.
5.
Akut Piyelonefrit
Ksantogranülomatöz PN
Amfizematöz PN
Perirenal/Renal abse
Pyonefroz
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Akut Piyelonefrit
Ksantogranülomatöz PN
Amfizematöz PN
Perirenal/Renal abse
Pyonefroz
Akut Prostatit
Akut Epididimorşit

28. AKUT Piyelonefrit
 Böbrek parankim ve pelvis enfek.
 Tedavi edilmez ise skar ve fonks. kaybı 
KRY
 ETYOLOJİ:*E.Coli (%80)
*Proteus,Kleb,Pseud, Enterobakter, Staf.
diğer patojenler
*Asendan enf.

29. AKUT Piyelonefrit
 Klinik Bulgular:
* Ateş
*Yan ağrısı (KVAH)
*Sistitizm bulguları
*Taşikardi
*Abdominal distansiyon
*Terleme-Titreme
*Bulantı-kusma

30. Laboratuvar






Lökositoz
Sedimantasyon 
CRP 
PY’da sola kayma
TİT (Piyüri,bakteriüri,hematüri,silendir)
İdrar kültürü (+)

31. Radyoloji
 İVP
**Fonksiyonel gecikme
*Obstrüksiyon bulguları
 Abdominal US
 CT :72 satte ateş düşmez ise

32. Ayırıcı Tanı







Akut Sistit
A.Pankreatit
A.Kolesistit
A.Apendisit
Divertikülit
Bazal pnömoni
Zona zoster

33. Komplikasyonlar




Skarlaşma
Böbrek absesi
Sepsis ve septik şok
Amfizamatöz piyelonefrit

34. Hospitalizasyon Endikasyonları





Gebelik
Ürosepsis
65 yaş 
Düşkün, oral antibiyotik alamayan hastalar
Tedaviye yanıt alınamayan hastalar

35. TEDAVİ




Yatak istirihati
Hidrasyon
Analjezik,antipiretik,antiemetik
Antibiyotik: Komplike olgularda 3 hafta
,nonkomplike olgularda 2 hafta

36. Renal ABSE
 Böbrek parankiminde pürülan madde
birikimi
 Etken Gr(-) enterokoklar, stafilokoklar
 En önemli tanı aracı CT
 Tedavi : Drenaj + antibiyotik

37. Perinefrik ABSE
 Gerota fasyasını aşmayan parankim
dışındaki dokularda pürülan madde birikimi
 Diyabet ve taş öyküsü sık
 Renal abse ve travmalar sonrası hematom
veya ürinomun enfekte olması sonrası
gelişebilir

38. Amfizematöz PİYELONEFRİT
 Diyabet, obstüksiyon, taş, papiller nekrozda
sık
 Mortalite %45
 En sık etken E.Coli
 CT’ de böbrek lok.da gaz (+)

39. Kronik PİYELONEFRİT
 İnterstisiyel nefrit, reflü nefropatisi, kronik
atrofik piyelonefriti içerir
 Küçük skarlı atrofik böbrek
 Semptom ve FM bulguları hafif
 Bakteriyemi,HT,enfeksiyon taşı gibi
komplikasyonlar

40. Ksantogranülomatöz
PİYELONEFRİT
Tüm böbrek enf.’larının %1’i
%70 taş, %15 DM var
En sık etken proteus ve E.Coli
Mikroskopik incelemede lipit yüklü
makrofajlardan oluşan ksantom h.leri (+)
 Ateş (2/3),ağrı,kilo kaybı,taş öyküsü ve
HT(%20),anemi,lökositoz, renal kitle





41. Ksantogranülomatöz
PİYELONEFRİT



En önemli Tetkik yöntemi CT
Ayırıcı tanı; RCC,Tbc,Piyonefroz
Tedavi: NEFREKTOMİ

42. AKUT Bakteriyel Sistit
 En sık etken üropatojenler;
E.Coli,proteus,klebs, staf
 Vaginal akıntı ve Sistosel kolaylaştırıcı
faktörler
 Komplikasyonlar
* Üst üriner sisteme asendan yayılım
*Prostatit, epididimit

43. Semptomlar






Pollakiüri
* Noktüri
Dizüri
*Urgency
Hematüri
Çocuklarda E. Nokturna
Suprapubik ağrı
ATEŞ genellikle yok!

44. AKUT Bakteriyel Sistit
 Tedavi: antibiyoterapi ve semptomatik
tedavi

45. KRONİK Bakteriyel Sistitler
*Devamlılık gösteren yada yılda 3 veya daha
fazla tekrarlayan arada asemptomatik
bakteriüri devreleri gösteren mesane
enfeksiyonu
Mesane ödemli, eritemli yer yer ülsere. İleri
evrede detrüsör etkilenirse kontrakte
MESANE

46. KRONİK Bakteriyel Sistitler
 Etyoloji ve semptomlar akut sistitle aynı
 Komplikasyonlar;
*Taş
*Prostatit
*Epididimit *VUR
*Kontrakte mesane
*Mallakoplaki Skuamöz hücreli ca

47. AYIRICI Tanı







Tbc Sistiti
Radyasyon Sistiti
İnterstistel Sistit
STERİL PYÜRİ
Eosinofilik Sistit
Kimyasal sisitit
Prostatit, üretrovajinit
Psikosomatik sendromlar

48. PROSTATİTLER
 Ürogenital yakınmaların %25’i
 Erkeklerin %50’i bir dönemde prostatit
geçirmekte
 Prostatitler
*Akut bakteriyel prostatit
*Prostat absesi
*Kronik bakteriyel prostatit
*Abakteriyel prostatitler

49. Akut Bakteriyel Prostatitler
 En sık etken
E.Coli,pseudomonas,strep.faecalis
 Ateş,titreme,bel/perineal ağrı,
pollakiüri,urgency,dizüri,halsizlik,
artralji,miyalji,infravezikal obs. bulguları
mevcut
 Lökositoz,piyüri.bakteriüri,hematüri

50. Komplikasyonlar






Retansiyon
Abse
Sistit
Piyelonefrit
Epididimit
Sepsis

51. TEDAVİ
 Kinolonlar,TMP-SMX,Aminoglikozit,
Ampisilin
 İnfravezikal obs.  α bloker
 Semptomatik tedavi-diyet
 Tedavi en az 14 gün

52. Kronik Bakteriyel Prostatitler
 Etken genelde birden çok. E.Coli
(%80),staf,strep,difteroid,strep.faecalis
 Klinik bulgular a.prostatitle aynı
 DRE’de prostat normal ya da düzensiz
 Ayırıcı tanı;üretrit,sistit,anal fissür,hemoroid ile
yapılmalı

53. Kronik Bakteriyel Prostatitler
 TEDAVİ:*TMP-SMX ile 3-6 ay
*Kinolonlar 4-6 hafta
*prostatta taş veya pseud. Varsa 100mg
nitrofurantoin ile uzun süreli tedavi
*Semptomatik α bloker
*Cerrahi tedavi

54. AKUT Epididimoorşit
 Etyoloji:*Kabakulak (parotitden 3-4 gün sonra ),
*Piyojenik enf.’lar :E.Coli,Kleb, Pseud, Staf,
Strep
*Granulomatöz orşit
*Travmatik orşit
*Sistemik enf.’lar:Tbc,brucella, influenza,
lepra,tifo,fungus ,difteri, rubella,sifiliz, amibiazis

55.  KLİNİK Bulgular:Testiste ağrı ve şişlik,
*Ateş, bulantı, kusma
*Şiş ödemli ve hiperemik skrotum
*Testis palpasyonda büyük, sert ve ağrılı
*Üriner semptom eşlik edebilir.

56. Ayırıcı Tanı





A. Epididimit
Spermatik kord torsiyonu
Testis tm.
Travma
Bruselloz

57. Komplikasyonlar



Atrofi: %30 spermatogenez bozukluğu
Bilateral patolojilerde kalıcı sterilite
Androjenik aktivite normal

58. TEDAVİ
 Piyojenik orşitlerde; antibiotik
 Granülomatöz orşitlerde; prednizolon 1-1.5mg/kg
 Kabakulak orşitlerinde;*Korda lidokain enj
*İnterferon α2a ve 2b
*GnRH analoğu
Analjezik,anipiretik,skrotal elevasyon,yatak istirihati

59. GONOKOKSİK ÜRETRİT
Gonore; seksüel geçişli bir mikroorganizma olan Neisseria
Gonorrhea ’nın müköz membran yüzeylerindeki pürülan
inflamasyonudur.
tutulabilir
Tüm
müköz
membranlar

60. Enfeksiyon etkeni bakteri ;
gonokok
(Neisseria gonorrhoeae)
hareketsiz,
kahve çekirdeği şeklinde
ikiz diplokok

61. Gram negatif
İnkübasyon dönemi genelde 3-10 gün arasında değişir.
Başlangıçta nötrofillerin içinde bulunmasına karşın,
kronikleştikçe ekstrasellüler olur.

62. Patofizyoloji:
•Neisseria gonorrhoeae, hemen her zaman cinsel ilişki ile bulaşır.
Gonokokların meatus mukozasına tutunması ile enfeksiyon başlar.
Yayılarak ön uretra mukozasında ilerler.
Hücre içi bakteriler, daha sonra iyi kanlanan subepitelyal dokuya geçer.
•Primer olarak erkeklerde üretrit ve kadınlarda endoservisit
şeklindedir.

63. Periuretral enfiltrasyon, sklerozis ile sonlanırsa uzun
seneler sonra ortaya çıkan sekonder darlıklar oluşur.
Eksternal sfinkter, ön uretradaki
iltihabın arka uretraya geçmesine
kolay kolay izin vermez.
Böylece gonore, ön uretraya
sınırlı bir enfeksiyon olarak kalır.

64. Genital enfeksiyonları takiben yaklaşık %1 oranında dissemine
gonokokkal enfeksiyon (DGİ) görülür.
Semptomlar;
rash,
ateş,
artralji,
migratuvar poliartrit,
septik artrit,
endokardit veya
menenjittir.

65. Gonorenin ana belirtisi pürülan, kirli koyu yeşil, sarı
renkli uretral akıntıdır.
Başlangıçta
uretrada yanma
eksternal meatusta kızarıklık
müko-pürülan bir akıntı
İki üç gün sonra
işerken yanma hissi
ağrılı ereksiyon

66. Eksternal meatustan gelen
pürülan uretral akıntı
İç çamaşırlarda bıraktığı tipik
lekeler
Tanı

67. Uretral akıntı, öncelikle boyasız ve serum fizyolojik ile
sulandırılarak trikomonas yönünden incelenmeli, daha
sonra bakteriyolojik yönden gram ve metilen mavisi ile
boyanarak incelemeye alınmalıdır.
Tipik intrasellüler diplokokların görülmesi durumunda,
kültür yapmaya bile gerek kalmaz.
Kuru ortamda gonokoklar hızla öldüğünden örnek, %10'luk
CO2‘li ortamda ekilmelidir (sulandırılmış çukulata agar)
Kültür belirli durumlarda kullanılır.
Klinik tanı açık değilse
Tedaviye rağmen sonuç elde edilemiyorsa

68. NONGONOKOKSİK
ÜRETRİTLER
Neisserie gonorrhoeae dışındaki etkenlerle olan basit
uretra enfeksiyonudur.
Uretrit olgularının yaklaşık %50'den çoğunu oluşturur.
Sosyo-ekonomik düzeyi iyi olan erkekler arasında sıkça
rastlanır.
Chlamydia trachomatis
Ureplasma urealyticum
Mycoplasma Hominis

69. Hem klamidya enfeksiyonu hem de gonorenin birlikte
olduğu uretrit olgusunda, N. gonorrehoeae'nın
inkübasyon dönemi kısa olduğu için, önce gonoreye
özgü akıntıya uygulanan tedaviden sonra, gonokoksik
olmayan uretrit tablosu ortaya çıkabilir.
Gonoreli olguların yaklaşık %15-35'inde nongonokoksik
uretritin de birlikte olduğu bir gerçektir
Diğer yandan akut uretritli erkeklerin %20-30'unda
uretral akıntı kültüründe N.gonorehoeae, C.trachomatis
veya U.urealyticum üretilememektediri

70. •Saydam, beyazımsı uretral akıntı başlıca
yakınma nedenidir.
Genellikle uretral akıntı azdır
Meatal kabuklanma veya iç çamaşırda iz
bırakan akıntı, sabah ilk idrardan
önceye sınırlı kalır
Bazan akıntı olmaksızın yalnız uretral
kaşıntıdan ve dizüriden yakınmalar vardır

71. Hastaların çoğunun 7-21 gün arasında geçen
süreçte, kuşkulu bir cinsel ilişki öyküsü öğrenilir.
Tedavi edilmese bile yakınmalar, hastaların
yaklaşık yarısında 1-3 ay içinde geriler ve kaybolur.

72. TEDAVİ
 Gonokoksik Üretrit:
– Tek doz 400mg sefiksim (p.o) veya 1g seftriakson
(i.m.)
 Non-gonokoksik üretrit
–
–
–
Azitromisin 1g (tek doz, p.o.) veya
Doksisiklin 2x100 mg (7 gün, p.o) veya
Eritromisin, ofloksasin, levofloksasin kullanılabilir
 Dirençli olgularda Trichomonas, Mycoplasma
– Metronidazol + Eritromisin