2. Challengefields 1
Met een lach op zijn gezicht loopt Luuk door het huis. Hij heeft bericht gekregen dat hij die avond naar
de universiteit mag vertrekken.

3. Dolblij belt hij zijn ouders, die aan het werk zijn. Ze zijn allebei erg blij voor Luuk en begrijpen dat hij zo
snel mogelijk wil vertrekken.
Helaas zijn ze dan niet thuis om hem gedag te zeggen.
Luuk wacht ongeduldig tot hij eindelijk mag gaan. Hij vult zijn tijd met wat piano spelen.

4. Zodra het donker wordt belt hij een taxi.
"..."
"Ja, naar de Sim Universiteit."
Even later stapt hij de taxi in. 'Zodra ik mijn diploma op zak heb kom ik weer terug. Maar nu... Nu ga ik
naar Tamara.'

5. Universiteit
Diep in de nacht wordt Tamara wakker.
'Wat hoorde ik? Een... Auto? Misschien... Misschien is hij er al!'
Snel rent Tamara de trap af en ze loopt in haar nachtjapon naar buiten.
"Luuk..."

6. Luuk draait zich naar Tamara toe en hij begint te stralen. 'Eindelijk.'
Langzaam lopen ze op elkaar af. Luuk legt zijn hand op Tamara's wang. "Ik heb je gemist." zegt Tamara
zachtjes.
"Ik jou ook." antwoordt Luuk en hij zoent Tamara.

7. "Laten we naar binnen gaan, je bevriest nog in die nachtjapon. Wauw, het ziet er leuk uit. Dat hebben
jullie goed gedaan met zijn vieren."

8. "Inmiddels 5, met jou erbij 6."
"Woont er hier dan nog iemand?“
"Ja, Larissa's vriend. Hij heet Cisko."
"Oké. Ik was al bang dat je een ander had."
"Nooit. Ik hou van je."
"Ik hou ook van jou."

9. Samen lopen Tamara en Luuk naar boven. "De rest zal nog wel slapen. Hier is onze kamer."
"Wauw, gezellig! En ik mag hier met jou slapen?"
"Als je dat wilt, tenminste."
"Natuurlijk wil ik dat." zegt Luuk en hij geeft Tamara een knipoog.

10. Glimlachend kijken ze elkaar aan. Luuk wilt wat zeggen, maar voordat hij de kans krijgt vliegt de deur
open. "Broertje!"
Luuk draait zich geschrokken om en wordt door Esmay omhelst.
"Ik dacht al dat ik stemmen hoorde!" tettert zij in Luuk‟s oor.
"Nu zijn de anderen dus wel wakker." lacht Tamara.

11. "Geweldig dat je er bent! Nu zijn we compleet!"
"Ik ben ook erg blij dat ik er ben. Ik heb jullie allemaal erg gemist."
"Wij jou ook. Maar nu ben je er."
"Ik heb ook een verrassing voor je meegenomen."
"Een verrassing? Wat dan?"
"Kleedt je eerst maar even aan, dan laat ik het zien."

12. "Dit... Dit had je toch niet hoeven doen?"
"Nee, maar je had me verteld dat het je leuk leek. En het is niet alsof ik mijn beurzen nodig had om een
huisje op te knappen. Dat hebben jullie al gedaan."

13. "Maar een speelgoed werkbank is hartstikke duur!"
"Hé, als ik mijn zus iets wil geven, doe ik dat."
"Dank je, Luuk."
"Veel plezier ermee. Beloof me alleen dat je ook iets leuk zal maken voor je nichtjes en neefjes."
"Dat beloof ik." zegt Esmay en ze omhelst Luuk nog een keer.

14. Esmay gaat meteen enthousiast aan het werk. 'Eens kijken wat ik met dit ding kan.' Fanatiek staat ze
op het blok steen te meppen. 'Een steen met een gezichtje... Hopelijk ben ik wat beter voordat ik
zelf kinderen krijg.'

15. Luuk heeft ontbijt gemaakt en Kristof komt fluitend aan tafel zitten.
"Zo, eindelijk geen kleine jongen meer."
"Nee."
"Maar maak je geen zorgen. Je blijft altijd de jongste." plaagt Kristof.

16. Dan komt Cisko naar beneden. "O, Uhh, hoi. Jij bent zeker Luuk?"
"Ja. En jij bent Cisko, de vriend van Larissa?"
"Uhu.” Even valt er een stilte.
"Ik ga even lezen." zegt Cisko dan en hij loopt naar de kast.
"Hij is net zo'n leergierig geval als Larissa." fluistert Kristof. "Veel met zijn neus in de boeken."

17. De jongens eten rustig verder. Ze zijn net klaar als Larissa naar beneden komt. "Luuk, welkom! Wat ben
je groot geworden." zegt ze en Luuk wordt alweer omhelst.
"Dat moet jij nodig zeggen."

18. "Ja, want ik ben nu niet meer de jongste hier. Jij zal dat blijven." zegt Larissa voordat ze Luuk kietelt. "Jij
blijft de jongste."
"Blijft iedereen dat tegen me zeggen?"
"Ja." zeggen Larissa en Kristof in koor.
"Fijn..."

19. Al snel is Luuk gewend aan het leven op de campus. Het leren gaat hem net zo goed af als de rest van
zijn huisgenoten. Hij brengt zoveel mogelijk tijd door met Tamara. Soms studeren ze samen, soms
spelen ze een spelletje en soms, tsja, soms kunnen ze gewoon niet van elkaar afblijven.

20. Maar dat betekend niet dat Luuk zonder zorgen over hun relatie is. "Tamara?"
"Ja?"
"Ik... Je weet dat ik stamhouder ben in de legacy die mijn vader gestart is?"
"Ja, dat weet ik."

21. "Zie jij jezelf samen met mij de legacy voortzetten? Want dat betekend dat we dan een zoon moeten
krijgen. Het kan dan zijn dat er eerst 3 dochters komen. En jij wil graag carrière maken."
"Daar heb ik ook al over nagedacht. En ik weet dat ik bij jou wil zijn, wat dat verder ook inhoud. Ik kan
ook mijn levenswens halen als ik oudere ben. Ik wil de legacy heel graag met je voortzetten."
"Je weet niet hoe blij je me maakt door dit te zeggen." zegt Luuk opgelucht.

22. Tamara komt overeind en trekt Luuk tegen zich aan. "Misschien kunnen we wat oefenen." zegt ze
zachtjes.
"Oefenen?" vraagt Luuk plagend. "Heb je oefening nodig?"
"Ik vind oefenen gewoon erg leuk." zegt Tamara. Dan duwt ze Luuk achterover en zoent hem. Hij zoent
liefdevol terug.
Maar wanneer Tamara aan zijn shirt begint te trekken zegt hij: "Ho, stop, wacht even!"

23. Luuk staat snel op en trekt Tamara van het bed af. Zij snapt er niks van. "Wat is er? Als je niet wil..."
"Nee, dat is het niet." zegt Luuk geruststellend.
"Wat is er dan?"
"Ik wil je eerst wat vragen." zegt Luuk en hij gaat op een knie zitten.

24. "Oh Luuk."
"Zo te zien weet je al wat ik wil vragen."
"Ik denk het wel."
"Nou, dan zonder verdere poespas: Lieve, geweldige, fantastische Tamara, wil je met me trouwen?"

25. Tamara pakt de ring en schuift hem om haar vinger. Dan kijkt ze naar Luuk. "Ja. Ja! Natuurlijk wil ik met
je trouwen!" Blij vliegt ze Luuk in de armen. "Ik wil niets liever."

26. Glimlachend trekt Luuk Tamara terug het bed op. Deze keer neemt hij het initiatief. Lang blijven ze niet
boven de dekens. Een tijd later kijken ze elkaar uitgeput, maar voldaan aan. Ze kruipen tegen
elkaar aan en vallen in slaap.

27. Challengefields 1 – Alhoewel…??
"Het is hier prachtig." zegt Christine met een zucht.
"Jij bent nog mooier."
"Slijmbal."
Joey lacht. "Ik vertel gewoon de waarheid."

28. Joey en Christine zitten samen op hun hotelkamer te genieten van het uitzicht. Ze zijn op vakantie naar
Takemizu, even een tijdje samen ontspannen. En daar hebben ze dan ook meteen een luxe hotel
voor uitgezocht.

29. "Laten we eens wat van het eiland bekijken."
"Goed idee."
Op hun gemakje lopen ze het hotel uit. Want er is niemand voor wie ze zouden moeten opschieten.

30. Na een tijdje gewandeld te hebben komen ze langs een wellnesscentrum. "Zullen we hier naar binnen
gaan?" vraagt Christine. "Ik heb wel zin in een massage."
Tien minuten later ligt Christine al op een massagetafel.
Joey gaat ondertussen naar één van de warmwaterbronnen. 'Hmm, zij ziet er niet verkeerd uit... Nee, ik
ben getrouwd.'

31. 'Ik hoef niet nog meer buitenechtelijke kinderen.' En dus heeft Joey een normaal gesprek met de vrouw
die ook in de bron zit, zonder flirtende opmerkingen tussendoor.

32. Het is al donker geworden als Christine van de massagetafel stapt.
"Bedankt... Daar was ik echt aan toe."
Ze kleedt zich snel om in haar badkleding en gaat bij Joey in de bron zitten.

33. "Hoe was de massage?" vraagt Joey.
"Het was super, heel ontspannend."
"Misschien moet ik dat ergens deze dagen ook een keer proberen."
"Nou, ik vind het een echte aanrader!"

34. De avond is nog jong en Takemizu slaapt nooit, dus Joey en Christine besluiten te gaan shoppen.
Christine gaat meteen souvenirtjes snuffelen. Joey zoekt in het kledingrek iets leuks voor de
vakantie. Zijn pak zit prima, maar voor de vakantie is het niet ideaal. 'Ze hebben niet eens kimono's
in mijn maat...' En dus pakt Joey maar wat anders om te passen.

35. 'Haha, nee, dit is niks voor mij!'
Joey gaat snel het pashokje weer in om het setje uit te trekken. Christine krijgt daardoor een ideetje.
Even kijkt ze om zich heen om zich ervan te verzekeren dat niemand kijkt.

36. Dan stapt ze bij Joey het pashokje in. Wat er daarna gebeurd, blijft niet onopgemerkt in de rest van de
zaak. Glimlachend komt Christine even later het pashokje weer uit.
'Oeps... Het is toch iets meer opgevallen dan ik had verwacht.'

37. Joey komt niet veel later ook het pashokje uit en merkt de ophef. "Kom, laten we naar het hotel gaan."
zegt hij zachtjes en hij geeft Christine snel een kus.
Terug in het hotel laten Joey en Christine de roomservice wat te eten brengen. Samen genieten ze van
een stukje taart.

38. Na het eten gaan ze samen op bed liggen. Maar slapen? Nee, dat doen ze nog lang niet.

39. Universiteit
Op de universiteit is er weer flink wat veranderd. De beurzen brengen een hoop geld binnen en het
huis is dus verbouwd.

40. Esmay heeft inmiddels veel meer geleerd over speelgoed maken. In plaats van bakstenen stort ze zich
nu op brandweerauto's.

41. Cisko en Tamara zijn veel aan het schaken. Beiden hebben ze inzicht nodig voor hun levenswens. En zo
leren ze elkaar ook wat beter kennen, want ja, ze behoren over een tijdje toch tot 1 familie.
Kristof zit veel op de bank. Ze hebben sinds de verbouwing een tv. Daar is hij erg blij mee.
Luuk heeft in het begin van dit semester niet veel gedaan en zit nu dus flink te studeren.

42. Achter de afscherming van de keuken is Larissa bezig. Studeren kost haar totaal geen moeite en dus
heeft zij het maken van het eten op zich genomen. "Komt iedereen eten!? Ik heb taart gebakken!"

43. Al heel snel zit iedereen aan de tafel in de uitbouw. "Heerlijk, zusje." zegt Esmay wanneer ze geproefd
heeft. De rest is het daar totaal mee eens.

44. Het is goed te merken dat er drie koppeltjes aan tafel zetten. Ze flirtende opmerkingen vliegen over en
weer.

45. Na het eten, terwijl iedereen weer aan zijn eigen bezigheden gaat, houdt Cisko Larissa tegen.
"Wacht even."
"Wat is er?" vraagt Larissa.
"Ik wil je wat vragen."
"Wat dan?"

46. Cisko haalt diep adem en gaat dan op 1 knie. "Lieve Larissa." begint hij. "We hebben elkaar de
afgelopen tijd steeds beter leren kennen. En nu we een tijdje hebben samengewoond, heb ik me
beseft dat ik je niet weer uit mijn leven kwijt wil."
"Cisko..."
"Nee, shh, anders durf ik niet meer..." Cisko haalt nog een keer diep adem en haalt een doosje uit zijn
zak. "Ik wil je dus vragen: Wil je met me trouwen?"

47. Larissa weet meteen wat ze moet antwoorden. "Ja! Ja, ik wil met je trouwen!" Dolgelukkig staan ze
elkaar een tijdje te zoenen. Dan trekt Cisko Larissa mee naar de trap. Daar vieren ze samen hun
verloving.

48. Het duurt nog een flinke tijd voordat het stil is in huis.

49. De volgende morgen hangt Larissa aan de telefoon met Ellen. "Maar dit geloof je nooit."
"..."
"Ik ben verloofd!"
"..."
"Ja, super hè? Ik ben zo gelukkig."

50. "..."
"Echt waar? Nikki heeft ook haar levenswens al gehaald? Haast net zo snel als ik."
"..."
"Dus hij heeft ook al zijn vaardigheden vol. Dus nu is Ann de enige thuis die haar levenswens nog niet
gehaald heeft."
"..."

51. "Ja, we hebben straks examens. Iedereen zit nog een paar laatste feitjes te stampen. Dat ga ik zo ook
nog even doen."
"..."
"Ja, ik zal mijn best doen. Doe je de groetjes aan de rest?"
"..."
"Ja. Doei mam."

52. Vlak voordat de studenten moeten vertrekken voor het examen komt de schoonmaakster binnen.
Niemand had echt zin in het huishouden en dus was dit de beste oplossing. Niet veel later vertrekt
iedereen naar het examen, de één wat zenuwachtiger dan de ander.

53. Maar niemand had zich zorgen hoeven maken, want iedereen heeft weer een 10. En dat betekend
dat Esmay, Kristof, Tamara en Cisko aan hun laatste jaar beginnen.

54. Tamara vraagt of iedereen op de bank wil gaan zitten, want ze zit met een probleem.
“Nou, brand los.” zegt Esmay.
“Ik zit nu in mijn laatste jaar. En Luuk, jij moet nog anderhalf jaar als ik ben afgestudeerd. Ik weet dat ik
voor de 10.G Challenge bij jou en je ouders zal moeten wonen, maar het lijkt me niks om daar al te
gaan wonen zonder jou. Dus ik weet nu niet echt wat ik nu het beste kan doen na het laatste
examen.”

55. “Maar dat is toch niet moeilijk?” zegt Kristof. “Je kan toch tijdelijk bij mij en Esmay komen wonen? We
hebben de eerste jaren ook met ons drieën hier gewoond? Ik zou er geen probleem mee hebben
en ik denk Esmay ook niet.”
“Natuurlijk kan je bij ons terecht. Je bent mijn beste vriendin en mijn toekomstige schoonzus. Je bent
altijd welkom.”

56. “En als je de tortelduifjes een tijdje zat bent, kan je ook bij mij langskomen.” zegt Cisko.
“Jullie zijn echt geweldig.” zegt Luuk.
“Bedankt.” zegt Tamara zachtjes, maar heel erg blij. „Ik heb echt geweldige vrienden. En over een
tijdje zijn we één grote familie.‟

57. Het laatste jaar is een stuk lastiger dan de jaren ervoor en dus zitten de vierdejaars studenten veel te
leren. Larissa is dol op leren en dus gaat ze er gezellig bij zitten. En omdat er verder niet veel te
doen is, werkt Luuk veel aan zijn vaardigheden. Die beginnen ook aardig vol te raken. Maar er
wordt soms natuurlijk nog wel wat plezier gemaakt.

58. Challengefields 1
Christine en Joey hebben een leuke tijd gehad in Takemizu. Ze genieten nu thuis van de tijd die ze nog
met zijn tweetjes hebben. Nou ja, met zijn drietjes. Want de familie is uitgebreid met een schattige
en vrolijke kitten. Een mannetje met de naam Dodo. Een klein vreetzakje.

59. Het was Christine‟s idee, maar vooral Joey is helemaal gek met de kleine Dodo. Regelmatig is Joey
met het katje aan het spelen. Christine heeft zich op het koken gestort. Een groot deel van de dag
brengt ze door in de keuken met het bakken van taarten en andere dingen.

60. En ze gebruikt ook zo veel mogelijk producten uit de eigen tuin.
Dat Dodo een klein vreetzakje is, wordt wel duidelijk als hij gaat slapen. Dat doet hij naast zijn
voerbakje.

61. Het werk gaat na de vakantie ook weer gewoon door. Helaas niet altijd even goed…
Joey laat zich niet zomaar degraderen. Snel stapt hij in de auto om weer voor een promotie te werken.
Maar teleurgesteld komt Joey weer thuis. Hij heeft zijn plaatsje aan de top nog niet terug.

62. Universiteit
Het allerlaatste examen komt steeds dichterbij voor de oudste studenten. Ze zijn vele uren bezig met
papers schrijven, opdrachten maken en studieboeken lezen.

63. Esmay maakt zich een beetje zorgen om haar broertje en zusje.
“Maar gaat dat wel lukken, jullie zijn dan nog maar met zijn tweeën. En na nog een semester zit je hier
helemaal alleen.”
“Esmay, alles komt goed, maak je niet zo zorgen. Ik ben geen klein kind meer.”

64. “Maar je bent wel mijn kleine broertje.”
Luuk slaakt een diepe zucht. “Ik kan best wel voor mezelf zorgen. Ik kan zelfs beter koken dan jij!”
Na dat gesprek laat Esmay Luuk met rust. Eigenlijk is iedereen erg rustig en stil. Het enige geluid is het
omslaan van pagina‟s.

65. “Wat zijn jullie allemaal saai.” zegt Luuk plots en hij staat op.
“Wacht maar tot jij in je laatste jaar zit.” reageert Larissa. Luuk haalt zijn schouders op en gaat maar
wat darten. Rond een uur of acht ‟s ochtends vertrekt iedereen naar het examen.

66. “Het is ons gelukt…” fluistert Esmay blij tegen Kristof wanneer iedereen terug is van het examen.
“Inderdaad. Nu hoeven we eindelijk niet meer te leren!”
“Nu kunnen we aan een eigen gezinnetje gaan denken.”

67. Maar niet iedereen is zo gelukkig. “Ik ben zo trots op je.” zegt Luuk tegen Tamara en hij knuffelt haar.
“Ja, ik ben geslaagd… Ik zal jou weer een tijd moeten missen.”
“Hé, ik kom je toch gewoon opzoeken? Esmay en Kristof zullen hun bruiloft wel snel plannen. Dan zie ik
je al best wel snel weer.”

68. En sommigen proberen het positief in te zien. “Ik zal je missen.”
“Ik jou ook. Maar als jij niet in de buurt bent, kan ik me wel veel beter concentreren. Dus dat laatste
examen wordt een eitje. En dan kom ik bij je wonen.”

69. Binnen nemen de koppeltjes rustig afscheid van elkaar. Een feestje hebben ze niet zo‟n zin in, dat
bewaren ze wel voor de komende bruiloften. Kristof is de eerste die de telefoon pakt om een taxi
te bellen.
“Naar Challengefields.”

70. “Tot straks.” zegt hij even later, nadat hij is opgegroeid, tegen Esmay en Tamara en hij loopt naar zijn
taxi. Binnen korte tijd vertrekken ook Esmay, Cisko en Tamara.

71. “Nu zijn we nog maar met zijn tweeën…” zegt Larissa wanneer iedereen vertrokken is.
“Ja… Ik heb het hier nog nooit zo stil meegemaakt…”

72. “Vind je het net zo mooi als ik?” vraagt Kristof.
“Ja, ik vind het prachtig. Ons eigen huisje.”
Ook Tamara heeft het er prima naar haar zin.

73. Ze hebben allemaal al een baantje gevonden. Esmay in de Ordehandhaving, Kristof in de
paranormale sector en Tamara in de carrière sport. Al is ze nog druk op zoek naar een baantje in
de Architectuur. En ze hebben het er allemaal best naar hun zin en vertrekken met plezier naar
hun werk.

74. Esmay hangt veel aan de telefoon met haar broertje en zusje, maar deze keer kletst ze met haar
moeder.
“Ik verheug me heel erg op morgen.”
“…”
“Ja, alles is al geregeld. Ik kan niet meer wachten!”

75. “…”
“Hij verheugt zich er ook op.”
“…”
“Nou, we willen graag getrouwd zijn voordat we aan een gezinnetje beginnen. En daar beginnen we
het liefst zo snel mogelijk mee.”
“…”

76. “Mam, ik weet dat het vroeg is, maar wij kennen elkaar langer dan jij en papa elkaar kenden toen jullie
trouwden.”
“…”
“En wij doen het andersom. Ik pas tenminste in een mooie bruidsjurk.”
“…”
“Ik heb wel vaker gelijk.”

77. “…”
“Oké. O, ik moet gaan, de carpool komt eraan. Ik zie jou en pap morgen.”
“…”
“Doei.”

78. Tamara komt een paar uur later met een promotie thuis. Ze loopt meteen 'haar' kamer in.
„Eerst dit trainingspak uit.‟
Snel haalt ze haar eigen kleding uit de kast en kleedt zich om.

79. Even later staat ze in de keuken wat te eten te maken. „Hmm, van al dat sporten krijg je wel honger.‟
Na het eten gaat Tamara touwtje springen om nog een lichaamspunt binnen te halen.

80. Wanneer ze dat punt eindelijk binnen heeft is Kristof inmiddels ook al een tijdje thuis. “Ik ga maar eens
slapen… Ik hoop dat je dat niet erg vind?”
“Nee hoor. Ik wacht nog even op Esmay. Slaap lekker.”
“Jij ook.”
Een tijdje zit Kristof rustig naar de tv te kijken.

81. Dan gaat de deur open en komt Esmay binnen. “Weet je wel hoe onweerstaanbaar je eruit ziet in dat
uniform?”
Esmay lacht en Kristof zoent haar. “Ik heb promotie gemaakt.” zegt Esmay als Kristof haar even los laat.
“Geweldig.” zegt Kristof en hij trekt Esmay mee naar de slaapkamer.
Eenmaal op bed laat Kristof merken dat hij meer wilt dan alleen zoenen.

82. Maar Esmay staat op en doet haar nachtjapon aan. “Wacht maar tot we getrouwd zijn.” zegt ze
plagend. Dan kruipt ze onder de deken.
Zuchtend doet Kristof zijn pyjama aan en gaat hij tegen Esmay aan liggen. “Je bent soms heel
gemeen, weet je dat?”
“Ja, dat weet ik.”

83. Challengefields 4
In Challengefields is er nog een huisje bijgebouwd. Het is er nog best wel stil, want alleen Cisko woont
er op het moment. Ook hij heeft een baan gevonden, als leerkracht in het Onderwijs.

84. Maar op de momenten dat hij niet aan het werk is, zit hij met zijn neus in de boeken. Hij wil zijn
levenswens zo snel mogelijk halen. Cisko belt veel met Larissa. Hij mist haar enorm. Gelukkig zal hij
haar niet al te lang hoeven missen.

85. Maar als hij in zijn eentje zit te eten, mist hij de gezelligheid van het studentenhuis. En als hij alleen zijn
bed in stapt, dan is ieder moment dat ze er niet is al een moment te lang.

86. Universiteit
Bij de studenten vliegt de tijd voorbij. Ze zitten veel met hun neus in de boeken voor de komende
examens. Vooral Larissa werkt erg hard, want het wordt haar laatste examen. Luuk hangt veel aan
de telefoon. Natuurlijk met Tamara, Esmay en zijn ouders. Maar ook steeds meer met
studiegenoten.

87. De avond voor het examen zitten Larissa en Luuk samen aan tafel.
“Ben je zenuwachtig voor je laatste examen?”
“Nee, totaal niet.” antwoord Larissa eerlijk. “Dat wordt een eitje. Ik vind het erger dat ik jou hier
achterlaat, in je eentje.”
“Jij ook al? Ik kan best wel voor mezelf zorgen.”
“Ja, dat weet ik. Maar het zal erg ongezellig zijn, helemaal alleen in dit grote huis.”

88. “Dat wel. Maar ik kom iedereen gewoon zo vaak mogelijk opzoeken. En het is niet zo lang meer.”
“Je komt natuurlijk ook naar de bruiloft van Esmay.”
“En naar die van jou natuurlijk. Die zal waarschijnlijk snel geplant worden.”
“Ja, waarschijnlijk wel.” zegt Larissa blij. Dan gaapt ze. “Ik ga maar eens slapen. We waren vanmorgen
al vroeg op.”
“Goed idee. Dat ga ik ook doen. Hopelijk staat er morgenochtend geen lama voor de deur.”

89. Na de borden in de vaatwasser te hebben gezet stappen ze allebei hun bed in.
Voordat ze naar het examen moeten vertrekken, staat Luuk al buiten. Het heeft flink gesneeuwd en
Luuk heeft een sneeuwpop gemaakt.

90. “Heb je jezelf gemaakt, zo met die drietand en hoorntjes?” vraagt Larissa lachend als ze buitenkomt.
“Heel grappig. Kom, we moeten gaan.”
En dus vertrekken de twee naar hun examens.

91. Een paar uur later neemt Luuk zijn zus in zijn armen en knuffelt haar flink.
“Afgestudeerd met een 10! Geweldig gedaan!”
“Dank je. Maar zelf heb je ook een 10 gehaald, vergeet dat niet.”

92. “Ach, zo moeilijk was het niet.”
“Vind je het goed als ik mijn zusjes uitnodig om het een soort van te vieren?”
“Natuurlijk. Gezellig juist, ik heb ze al in tijden niet meer gezien. Zij begonnen op de middelbare toen ik
al haast hierheen kwam.”
“Nu zijn ze ook studenten. En Nikki vertelde me laatst dat ze hetzelfde kapsel hebben genomen om
meer op elkaar te lijken.”

93. Anderhalf uur later zitten Luuk en Larissa samen met de tweeling op de vloer te kletsen. “Jullie lijken nu
echt heel erg op elkaar.” zegt Luuk verbaasd.
“Dat was ook de bedoeling. Zo trekken we wat meer aandacht.” zegt Nikki. “Door die aandacht maak
ik makkelijker vrienden. En Ann…”
“Nou, de jongens kijken vaker naar ons om. Dat vind ik helemaal niet erg.” zegt Ann lachend.

94. Als het gezellig is vliegt de tijd en dus lijkt het of ze er nog maar net zijn als Ann en Nikki weer vertrekken.
Larissa geeft ze allebei een dikke knuffel. “Doe jullie best. Ik snap dat plezier maken leuk is, maar
zorg dat jullie in ieder geval voldoendes halen.”
“Doen we.” zegt Ann. “En anders weet ik nog wel een andere manier om aan goede cijfers te komen.”
“Ann!”
“Geintje. Dat doe ik niet. Alleen als het écht nodig is.”

95. Wanneer de tweeling is vertrokken neemt Larissa afscheid van Luuk. “Ik ga je missen broertje. Ik weet
dat ik je op de bruiloft alweer zie, maar ik ben eraan gewend geraakt je in de buurt te hebben. Zal
je op jezelf letten?”
“Zal ik doen. Geen zorgen, Laris.”

96. “Heb ik ook niet. Tenminste niet om jou. Maar die zusjes van me… Ik weet niet of het veilig is, die twee
samen in een huisje. Maar ik wil ze ook niet bij jou laten wonen. Je hebt gezien hoe Ann is. Ze stort
zich op iedere man, dus wees verstandig en nodig haar niet uit.”
“Dat zal ik niet doen. Ik wil niet vreemdgaan, ik ben verloofd!”
“Jij bent ook zeker wel te vertrouwen, maar mijn zusje niet.”

97. Nadat Luuk haar meer dan eens beloofd heeft Ann niet uit te nodigen, pakt Larissa de telefoon en belt
een taxi om naar Challengefields te gaan. Even later vertrekt Larissa. “Tot snel, broertje!”
“Ja, tot snel, Laris.” zegt Luuk en hij blijft alleen achter.

98. Challengefields 4
Nadat Larissa een betere outfit gekocht heeft en bij haar moeder langs is geweest, komt ze eindelijk
aan bij haar nieuwe thuis. Cisko komt meteen naar buiten en neemt haar liefdevol in zijn armen.
“Ik heb je zo gemist.” zegt hij.
“Ik jou ook. Maar weet dat je nu niet meer van me afkomt.”
“Dat vind ik helemaal niet erg!”

99. Ze gaan samen binnen op de bank zitten. Larissa vertelt over haar laatste semester en haar zusjes,
Cisko over zijn baan in het onderwijs. Maar het duurt niet lang voordat ze een leukere bezigheid
gevonden hebben.

100. Na een tijdje duwt Larissa Cisko een stukje van zich af.
“Cisko.” zegt ze lichtjes naar adem happend. “Hoe graag ik ook hier zou blijven zitten, zo samen, we
moeten ons gaan omkleden. Esmay vermoordt ons als we te laat komen. Vooral omdat we alleen
maar hoeven over te steken.”
“Waarschijnlijk zou ze dat doen, ja.” lacht Cisko en ze staan op.

101. Challengefields 3
“Je ziet er echt prachtig uit.” zegt Tamara.
“Echt waar?”
“Ja. Kristof zal met open mond staan te kijken.”

102. “Ik ben zo zenuwachtig…”
“Dat is nergens voor nodig. Kristof houdt van je, dat kan iedereen zien. Ik ga nu naar buiten. En jij komt
zo.”
“Oké…”

103. Tamara loopt de kamer uit. Esmay blijft nog steeds even zenuwachtig achter.
„Ik weer dat hij van me houdt. Waarom ben ik dan zo zenuwachtig? Hoort dat erbij?‟
Ze haalt diep adem.
„Daar ga ik dan.‟

104. Met bibberende knieën loopt Esmay de tuin in. Er komt “Oh” en “Aah” uit alle monden. Behalve uit die
van Kristof. Hij staart met open mond naar de vrouw die bijna de zijne is.

105. Pas als Esmay bijna bij hem is klapt Kristof mond dicht en verschijnt er een grote lach op zijn gezicht.
“Je ziet er prachtig uit.” zegt hij zachtjes.
“Dank je.” zegt Esmay verlegen. “Jij ziet er ook fantastisch uit.”

106. Onder toeziend oog van hun vrienden en (bijna) familie beloven Esmay en Kristof elkaar trouw te zijn
en voor altijd bij elkaar te blijven.

107. Wanneer ze elkaar het jawoord krijgt Esmay tranen van blijdschap in haar ogen en zei is niet de enige
die het niet droog kan houden.

108. En na de ringen bij elkaar te hebben omgedaan zoenen Kristof en Esmay elkaar, hun eerste zoen als
man en vrouw, maar zeker niet de laatste.

109. De romantiek die een bruiloft oproept heeft ook zijn effect op de andere koppeltjes. Er wordt dus flink
wat geflirt en gezoend.

110. Binnen wordt Esmay door haar beide ouders flink geknuffeld.

111. Dan is het moment aangebroken waarop het pasgetrouwde koppel de taart aansnijdt. Kristof voert
Esmay voorzichtig een hapje van de taart. Zij keurt de taart meteen goed. Nadat iedereen een
stukje taart gegeten heeft, neemt Kristof Esmay in zijn armen.
“Heb je zin om te dansen?” vraagt hij haar.
Daar zegt Esmay geen nee tegen.

112. Ze hebben eigenlijk alleen nog maar aandacht voor elkaar. Als het feestje op zijn einde loopt, fluistert
Esmay “Kom over tien minuten achter me aan.” tegen Kristof, voordat ze naar hun slaapkamer
loopt.

113. En dus gaat Kristof 10 minuten later, wanneer vrijwel alle gasten vertrokken zijn, de slaapkamer binnen.
Daar ligt Esmay op bed in een mooi setje. Kristof gaat snel naast haar liggen en neemt haar in zijn
armen. “Is iedereen weg?” vraagt Esmay.
“Ja. Ik vond je daarstraks al prachtig, maar nu… Ik heb er geen woorden voor.”
“Misschien kan je laten zien hoe mooi je het vind zonder woorden?”
“Dat kan misschien wel werken.”

114. Niet alle gasten zijn naar huis. Maar de gast die er nog is, Luuk, heeft het nogal druk. In beide
slaapkamers wordt er veel non-verbaal gecommuniceerd.

115. En pas een flinke tijd later vertrekt Luuk, terwijl de rest in slaap is gevallen.

116. Challengefields 4
Samen lopen Cisko en Larissa het kleine stukje naar hun eigen huis. Cisko kan zijn ogen niet van zijn
verloofde afhouden.
“Je ziet er echt prachtig uit, weet je dat.”
“Dat heb ik inmiddels wel door, want je hebt het al een keer of twintig gezegd.” lacht Larissa. “Esmay
zag er ook prachtig uit. Maar eigenlijk hoeft al dat gedoe van een bruiloft voor mij niet. Al zou ik er
ook wel zo mooi als Esmay willen uitzien, zo in een bruidsjurk.”

117. “Jij hebt helemaal geen bruidsjurk nodig om er fantastisch uit te zien.” zegt Cisko en hij maakt haar dat
duidelijk door haar liefdevol te zoenen. Na elkaar weer losgelaten te hebben lopen ze naar
binnen. “Meende je het, dat je liever geen bruiloft wil?” vraagt Cisko.
“Nee, allemaal poeha, terwijl het erom gaat dat wij van elkaar houden. Daar is toch geen taart en
mooie jurk voor nodig?”
“Eigenlijk niet nee. Maar een mooie jurk heb je al aan. We kunnen ook gewoon nu trouwen, zo met ons
tweetjes en niemand anders. Als jij dat wilt, tenminste.”

118. “Ik zou niets liever willen. Maar ik denk dat mijn moeder me vermoordt.”
Cisko barst in lachen uit. “Waarschijnlijk zou ze dat wel willen doen. Maar ik bescherm je gewoon. Als je
man hoor ik dat te doen. En ik doe dat dan met liefde.”
Larissa kijkt Cisko twijfelend aan. Maar dan zegt ze: “Waarom ook niet? Ik hou van je en ik wil je vrouw
zijn.” Dus Cisko en Larissa houden een kleine ceremonie, alleen voor henzelf. Klein, maar wel heel
liefdevol en met veel gemeende woorden.

119. En na hun geloftes kunnen ze zeggen dat ze man en vrouw zijn. Iets waar ze beiden heel gelukkig mee
zijn. Samen gaan ze op de bank zitten. Tussen een paar zoenen door vraagt Larissa opeens: “Maar
hoe moet ik dit aan mijn moeder uitleggen?”
“Gewoon niet. Tenminste… Niet nu…”

120. Cisko duwt Larissa achterover op de bank en begint haar passievol te zoenen.
“Cisko, mijn jurk. Zo kreukt hij.” weet Larissa uit te brengen.
“Dan doen we die jurk uit.” zegt Cisko en hij trekt aan de rits.

121. Na de jurk gaan ook de andere kledingstukken uit. Het koppeltje verplaatst hun bezigheden al snel
naar de slaapkamer, onder de dekens. Pas na een lange tijd vallen de twee geliefden in slaap.

122. Challengefields 3
Esmay zit rustig wat te computeren als ze opeens vrolijk roept: “Ik heb een nieuwe baan! In de carrière
Dansen, dat past veel beter bij mij.” Kristof draait zich na Esmay gefeliciteerd te hebben om naar
de hamburgers die hij aan het bakken is. Tot zijn grote schrik ziet hij dat het fornuis in brand staat.

123. Esmay en Tamara raken totaal in paniek. Kristof houdt zijn hoofd erbij en grijpt een brandblusser. Binnen
de kortste keren staat er een brandweervrouw naast hem om te helpen. Samen krijgen ze het vuur
onder controle en uit.

124. “Bedankt, mevrouw.” zegt Kristof nog een beetje beduusd van wat er gebeurd is.
“Het is mijn werk, meneer. Maar pas in het vervolg wel wat beter op.”
“Dat zal ik zeker doen.”
Wanneer Kristof weer een beetje tot rust is gekomen kijk hij in de pan. „Bah, dat zet ik niemand voor.‟

125. Esmay maakt snel wat spaghetti zodat ze even later toch aan tafel kunnen.
“Sorry meiden, ik zal dit niet nog eens laten gebeuren.” zegt Kristof zachtjes.
“Het is al goed, jij bent de enige van ons die eraan dacht te gaan blussen. Wij raakten in paniek.” zegt
Esmay om Kristof op te beuren, wat aardig lukt.

126. “Was er trouwens nog een baan in de architectuur vrij?” vraagt Tamara.
“Nee, helaas, nog steeds niets.”
Tamara slaakt een diepe zucht. “Ik ga slapen.” zegt ze dan.

127. Snel doet ze haar nachtjapon aan en stap ze haar bed in. Na nog een tijdje gepiekerd te hebben over
haar levenswens en dat er maar geen vacature vrijkomt, valt ze uiteindelijk toch in slaap.
Kristof en Esmay daarin tegen, maken er nog een lange nacht van.

128. Universiteit
Nu Luuk alleen in het huis op de campus woont, is het studeren voor het examen en het maken van zijn
paper al snel gedaan, waardoor er tijd overblijft om verder aan zijn vaardigheden te werken. Het
is dus niet vreemd dat hij voor zijn laatste twee examens al zijn vaardigheden vol heeft. Daarna
heeft Luuk dus een hoop vrije tijd. De raad van zijn zus opvolgend, nodigt hij de tweeling niet uit.
Wel hangt hij regelmatig met ze aan de telefoon, net zoals met alle andere belangrijke mensen in
zijn leven.

129. Maar vereenzamen doet hij zeker niet in het studentenhuis. Hij maakt regelmatig een praatje met de
schoonmaakster die nog steeds iedere dag langskomt, zelfs nu het eigenlijk niet heel erg nodig is.
Ook neemt Luuk steeds vaker mensen mee vanuit college. Soms om te studeren, maar meestal
om plezier te maken.

130. Ook al is hij alleen in het huis, de tijd lijkt voorbij te vliegen en al snel is het volgende examen. Maar dat
was totaal geen probleem. En een mooie tien was het resultaat.

131. Challengefields 1
"En wie is dan mijn lieve katje? Wie is dat? Ben jij dat?"
"Mrauw."
"Ja, dat ben jij!"
Joey is helemaal gek op Dodo. En Dodo ook op hem. Ze zijn vaak samen te vinden, spelend of
knuffelend.

132. Het is dan regelmatig moeilijk voor andere personen in de kamer om hun lachen in te houden. Zelfs
voor de flink gedisciplineerde Willem. Maar het lukt Willem om zijn lachen in te houden. Hij kan ik
normaal zeggen: "De computer werkt weer, Joey."
"Bedankt!" zegt Joey en hij zet Dodo neer. Wanneer Willem de kamer uit wil lopen schiet Joey opeens
iets te binnen. "Willem, wacht even. Mag ik je wat vragen?"
"Natuurlijk."

133. "Nou, uhm... Je werkt hier nu al een aardige tijd. In die tijd zijn mijn kinderen opgegroeid en Christine en
ik zijn een stuk ouder geworden. Maar jij... Jij lijkt nog even oud als toen je hier begon met werken.
Hoe kan dat?"
"Hebben ze je dat niet verteld toen je hier begon met je legacy?"
"Nee, dat hebben ze niet gedaan."

134. "Raar zeg. Maargoed, ik lijk niet ouder omdat ik ook niet ouder ben."
Joey kijkt Willem bevreemd aan. "Hoe kan dat?"
"De tijd in Challengefields loopt anders dan in de rest van de wereld."

135. "Maar... Dat kan toch niet?"
"Blijkbaar dus wel."
"Maar Tamara en Kristof dan?"
"Als sims dicht genoeg bij jouw familie staan, is het mogelijk dat ze met jouw familie meegroeien. Net
zoals alle sims die in deze buurt komen wonen."

136. Joey is even met stomheid geslagen. "Dus... Ik wordt ouder, net zoals mijn kinderen, maar jij blijft
hetzelfde."
"Inderdaad. Het kan zelfs zo zijn dat ik hier nog werk als jouw kleinkinderen zelf kleinkinderen krijgen. Als
ik tenminste niet ontslagen wordt."
"Dat zal niet gebeuren. Je levert prima werk en je bent gezellig."
"Hopelijk denken de komende generaties daar ook zo over."

137. "Dat lijkt me wel. Luuk kent je zo goed als zijn hele leven en met de komende generaties zal dat ook zo
zijn."
Willem haalt zijn schouders op. "Niemand weet wat de toekomst brengt."

138. "Ja, daar heb je gelijk in."
Even is het stil. Dan voegt Joey eraan toe: "Maar het is ergens toch een prettig idee dat er iemand is
die voor iedereen blijft zorgen, ook als ik er niet meer ben. Al hoop ik dat dat nog een tijdje duurt!"
"Bedankt Joey. En zolang het gewenst is, zal ik hier blijven helpen in het huis."

139. De twee mannen kijken elkaar even aan voordat Willem weer aan het werk gaat. Joey blijft nog even
staan denken, maar zijn gedachten worden al snel onderbroken. "Mrauw mauw."
Joey draait zich om en ziet nog net dat Dodo opgroeit naar een mooie volwassen kater. En natuurlijk
wordt Dodo direct weer flink geknuffeld.

140. Challengefields 4
"Dat klopt. Maar eigenlijk belde ik voor iets anders."
"..."
"Nou, niet boos worden mam, maar Cisko en ik zijn getrouwd."
"..."

141. "Rustig mam! Ik weet dat je erbij wilde zijn, maar we hadden geen van beiden zin in een feestje of zo."
"..."
"Het was super. Heel romantisch!"

142. Uitgebreid vertelt Larissa aan haar moeder hoe de bruiloft was. Ze blijft het leuk vinden om te vertellen.
Ze heeft het namelijk haar vader, zus en broertje eerst verteld, het gesprek met haar moeder voor
zich uit schuivend.

143. "Maar ik ga nu ophangen. Ik voel me niet zo lekker."
"..."
"Nee, niks ernstigs. Ik ben gewoon een beetje misselijk."
"..."
"Zal ik doen. Dag mama!"
"..."

144. Met een grote glimlach legt Larissa de telefoon neer, blij dat het gesprek met haar moeder zo meeviel.
Eigenlijk was de reactie van Esmay erger. Maar al snel verdwijnt de glimlach. Snel gaat Larissa de
badkamer binnen en hangt ze boven het toilet. 'Bah... Ik ga zo maar even liggen.'

145. Challengefields 3
Larissa is niet de enige die zich erg misselijk voelt. Ook Tamara voelt zich niet echt super. Iets wat Kristof
meteen opvalt. "Gaat het wel goed met je?"
"Ja hoor." zegt Tamara met een zwak glimlachje. "Niet helemaal lekker, maar dat gaat wel weer over."

146. "Weet je het zeker? Je ziet nogal bleek."
"Ja, ik weet het zeker. Ik voel me prima!"
"Zo zie je er niet uit." zegt Esmay, die de slaapkamer uit komt.
"Begin jij nu ook al?"

147. "Rustig maar, ik ga me omkleden. Mijn carpool komt zo, dus ik kan niet meer bezorgd doen." zegt Kristof
lachend. Hij staat op terwijl Esmay naast Tamara gaat zitten.
"En jij houdt er ook over op. Iedereen is wel eens niet zo lekker."
"Oké, oké, rustig maar!" roept Esmay en dan schiet ze in de lach. "Sorry, maar je reageert erg grappig."
Even blijft Tamara boos kijken, maar dan ziet ze ook wel in dat ze een beetje overdrijft en moet ze ook
een beetje lachen. En wanneer Kristof vertrekt zitten de meiden alweer gezellig te kletsen.

148. Challengefields 4
Larissa blijft regelmatig misselijk, vooral in de ochtend. Het duurt niet lang voordat ze vermoedens krijgt
over wat er mogelijk de van oorzaak is. Op de momenten dat Larissa niet misselijk is, staat ze
regelmatig te schilderen. Een leuke baan heeft ze nog niet gevonden, maar op deze manier
draagt ze toch haar steentje bij. En regelmatig pakt Larissa een boek over zwangerschappen. Iets
wat ze Cisko ook al heeft zien doen toen hij dacht dat ze sliep.

149. En natuurlijk wordt het vermoeden van de twee Kennissims bevestigd wanneer Larissa het eerste
schopje voelt. Stralend loopt Larissa door het huisje en als ze een auto hoort, kijkt ze
verwachtingsvol naar buiten. Daar ziet ze Cisko uit de carpool stappen en naar de deur lopen.

150. "Larissa! Ik heb promotie gemaakt en.. En... Dus toch!"
"Ja, dus toch." zegt Larissa blij.
Cisko loopt met grote ogen naar Larissa. Voorzichtig legt hij zijn hand op haar buik.
"Wauw... Een kleintje. Ons kleintje." fluistert Cisko.
"Ja. Een kindje van ons samen. Ben je er blij mee?" vraagt Larissa.

151. De blik van Cisko maakt antwoord geven overbodig, zo gelukkig kijkt hij. Maar antwoord geeft hij toch.
"Blij? Ik vind het fantastisch! We krijgen een baby!"
Dolgelukkig valt het koppeltje elkaar in de armen.

152. - Einde Hoofdstuk 1.7 -