1. Rzym, 14 października 2020
Kochane Siostry,
przekazuję Wam serdeczne pozdrowienie, pełne
misyjnego entuzjazmu i łączę się ze wszystkimi
wspólnotami, które obchodzą Miesiąc Misyjny.
to temat wybrany przez papieża Franciszka
na 94. Światowy Dzień Misyjny (ŚDM), który będziemy
obchodzić 18 października. Orędzie na ten dzień zostało
napisane w święto Pięćdziesiątnicy, kiedy cały świat,
«ogarnięty niespodziewaną i gwałtowną burzą», pogrążył
się w pandemii Covid-19. Papież Franciszek jeszcze raz
przedstawia fotografię rzeczywistości i podkreśla, że «nie możemy iść
naprzód każdy na własną rękę, ale jedynie razem».
Nawet jeśli wezwanie do życia, do powołania misyjnego jest faktem osobistym i każdy udziela
odpowiedzi na miarę wielkoduszności swojego serca, to żyjemy tym wezwaniem i realizujemy je we
wspólnocie, w ramach danej kultury i określonej rzeczywistości.
Według papieża Franciszka «powołanie do misji, zaproszenie do wyjścia ze swoich ograniczeń
ze względu na miłość Boga i bliźniego jawi się jako szansa dzielenia się, służby, wstawiennictwa».
W ostatnich miesiącach widziałyśmy w wielu częściach świata świadectwo lekarzy,
pielęgniarek, pracowników służby zdrowia, wolontariuszy, którzy oddali życie, aby ratować życie
innych. To samo można powiedzieć o wielu siostrach zakonnych, zakonnikach i księżach.
W obliczu tej sytuacji orędzie na Światowy Dzień Misyjny wstrząsa naszą tożsamością FMA.
Bóg codziennie zadaje nam pytanie: «Kogo mam posłać?». Kogo mam posłać, żeby zastąpić tą czy
tego? Kogo mam posłać, aby głosił Dobrą Nowinę Ewangelii? Kogo mam posłać, aby świadczył
o mojej miłości, aby «dotknął i przemieniał serca, umysły, ciała, społeczeństwa i kultury w każdym
miejscu i czasie»?.
Bóg «prosi nas o naszą osobistą gotowość do bycia posłanymi». Tak więc, kochane Siostry,
w obliczu pełnego miłości zaproszenia Boga nie możemy milczeć ani wycofywać się: «Oto ja, poślij
mnie!». «Jezus jest misjonarzem Ojca». Jego Duch «czyni nas uczniami Chrystusa i posyła nas na
misje do świata i do narodów».
W tym drugim roku trzyletniego okresu przygotowań do 150. rocznicy powstania naszego
Zgromadzenia misja ad gentes każe nam usilnie myśleć o poleceniu „Tobie je powierzam”. Także
dzisiaj są młodzi, dzieci, rodziny, całe narody, które czekają na Ewangelię. Polecenie „Tobie je
powierzam”, które Matka Mazzarello usłyszała i przyjęła z wielkim i otwartym sercem, także dziś
rozbrzmiewa w historii naszego Zgromadzenia i powtarza się wobec każdej z nas.
Wielu młodych ludzi czeka na obecność, która da im nadzieję na przyszłość: „Tobie je
powierzam”. Chłopcy i dziewczęta potrzebujący opieki, wychowania i formacji czekają na
przemieniającą moc charyzmatu salezjańskiego: „Tobie je powierzam”. Rodziny będące w trudnych
i niepewnych sytuacjach potrzebują kogoś, kto będzie im towarzyszył: „Tobie je powierzam”. Całe
narody, które jeszcze nie słyszały imienia Jezusa, mają prawo otrzymać pierwsze głoszenie: „Tobie je
powierzam”. Nasz Wspólny Dom, Matka Ziemia, zagrożony przez ekonomię, która ignoruje ludzi,
zabija życie i niszczy marzenie o sprawiedliwym i braterskim świecie… „Tobie je powierzam”.
1

2. Zapraszam Was, pełne pogodnego i niespokojnego ducha misyjnego, gotowe przyjąć „Boże
wezwania”, do ponownego przeczytania 59 Listu Matki Mazzarello, napisanego do siostry Hiacynty
Olivieri, dyrektorki domu w Buenos Aires-Boca, w styczniu 1881 roku.
List ten został napisany przed wyjazdem trzeciej wyprawy misyjnej (3 lutego 1881). W kilku
wierszach Matka Mazzarello wyraża pragnienie otrzymywania wiadomości o swoich odległych
córkach i zachęca je do pracy apostolskiej.
Kim była siostra Hiacynta Olivieri? Urodziła się w Ovada (Alessandria) 28 sierpnia 1851.
Profesję złożyła w Mornese 8 grudnia 1877. Wyjechała do Argentyny z drugą wyprawą misyjną
1 stycznia 1879. Niestety, opuściła Zgromadzenie 27 marca 1883, po prawie 6 latach życia zakonnego.
Nas jednak interesuje cenne „magisterium” Matki Mazzarello. List - bardzo krótki! -
rozpoczyna się pytaniem, w którym widać czułość i troskę Matki: «Żyjesz czy umarłaś? Nigdy nie
napiszesz mi ani jednej linijki. Wszystkie dają jakiś znak życia, czy to listownie, czy przez innych,
świadcząc, że pamiętają o mojej biednej i nędznej osobie, a ty nic».
Następnie Matka Mazzarello mówi o swoim pragnieniu odwiedzenia sióstr, które jak wiemy,
nigdy się nie spełniło. Pisze: «Miałam naprawdę nadzieję, że będę mogła was odwiedzić, ale niestety,
muszę zadowolić się wysłaniem tego kawałka papieru. Cierpliwości! Niech się dzieje wola Boża!».
W tym fragmencie i w kolejnych wierszach Matka Mazzarello jednoczy wolę Boga z rzeczywistością
Nieba. Przyjmuje jako wolę Bożą niemożność odwiedzenia sióstr, ale skupia się na celu każdej duszy
konsekrowanej: na Niebie. «Na pewno zobaczymy się znowu w Niebie. Tymczasem przygotujmy
sobie tam w górze piękne miejsce, praktykując wszystkie cnoty, jakich wymaga nasza św. Reguła,
Bądźmy dokładne w praktykowaniu jej».
A potem następują słowa, które są sercem tego listu i które bardzo dobrze pasują do miesiąca
misyjnego: «Masz naprawdę szczęście, mogąc czynić tak wiele dobra i zdobywać dusze dla drogiego
Jezusa. Pracuj, pracuj wiele na polu danym ci przez Opatrzność. Nigdy się nie zniechęcaj, lecz pracuj
zawsze z czystą intencją czynienia wszystkiego dla Boga. W ten sposób zbierzesz sobie piękny skarb
zasług dla Nieba».
Kochane Siostry, kontemplując pole pracy, które Pan nam dał i daje każdego dnia: „Tobie je
powierzam”, w tej nowej normalności odnówmy nasze całkowite przylgnięcie do Jego projektu: „Oto
ja, poślij mnie!”. Z pewnością wiele sióstr poczuje to szczególne wezwanie Pana do misji ad gentes.
Jestem pewna, że wiele odpowie: „Oto ja, poślij mnie!”.
Na tej drodze i przygotowując się do XXIV KG módlmy się razem: Maryjo, „Gwiazdo
Ewangelizacji i Pocieszycielko strapionych”, Uczennico Misjonarko Syna Jezusa, napełnij nasze
stągwie winem mądrości i misyjnego entuzjazmu, aby w świecie zrealizowało się marzenie Boga Ojca:
wszyscy braćmi wszystkich!
Zapewniam o mojej modlitwie za każdą z Was i módlmy się wspólnie za wszystkie misjonarki
ad gentes, obecne i przyszłe!
Ściskam Was, trwajmy zawsze w siostrzanej komunii!
Radna ds. Misji
2