Apuntes Técnica Fútbol

Ciclo Superior de Animación de Actividades Físicas e Deportivas
Módulo: Actividades Físicas de Equipo
_________________________________________________________________________________________________________

TÉCNICA-FÚTBOL
1.- TÉCNICA:

Son aquelas accións que é capaz de desenrolar un xogador dominando e dirixindo o balón con todalas superficies de contacto que permite o
regulamento. Si é en baneficio propio, coñecese como técnica individual. Si é en beneficio do conxunto, refírese á técnica colectiva.

Bases da técnica:

Unha boa técnica está baseada nos seguintes pontos:
a.- Adecuada situación do xogador sobre a traxectoria do balón, intuindo a súa dirección, velocidade e posibles efectos.
b.- Concentración sobre o balón, sen perdelo de vista, para asegurar un bó contacto no momento e lugares precisos e coa forza adecuada para
unha boa acción.
c.- Coordinación de movimentos, dominio do corpo, relaxación e equilibrio sobre o pé de apoio.
d.- Destreza na execución.

- Técnica individual: Aquelas accións que é capaz de desenrolar un xogador dominando e xogando o balón en beneficio propio, rematando unha
xogada sen a intervención doutros compañeiros do seu equipo.

- Técnica colectiva: Son as accións que consiguen enlazar dous ou máis xogadores dun equipo, buscando sempre o beneficio do conxunto
mediante unha eficaz finalización da xogada.

TÉCNICA INDIVIDUAL OFENSIVA:

2.- GOLPEO CO PÉ:

Concepto:

Enténdese como golpeo, o lanzamento do balón conscientemente nunha dirección, con algunha parte do pé.

I.E.S. Río Cabe – Monforte Curso 2008-09
Páxina 1

_________________________________________________________________________________________________________

Desde o ponto de vista máis técnico, entendémolo como o golpeo consciente do balón que se realiza cunha determinada superficie de contacto,
buscando unha dirección, altura e velocidade determinadas, dacordo coas intencións fixadas de antemán.

Mecanismos do toque de balón:

Podemos dividilo nas seguintes partes:
- Colocación do pé de apoio ó lado do balón.
- Balanceo da perna que executa o golpeo.
- Posición do corpo con respecto ó balón.
- O golpeo do balón. (traslación da forza).
- Acompañamento posterior do balón co pé.
Os compoñentes deste mecanismo cambian en función de que partes do pé executan o golpeo. Tamén varían en función dunha acción táctica que
se pretenda realizar. Nembargantes, en esencia, poden atoparse sempre as cinco fases en toda clase de toques; sexa parado ou en movimento o
balón ou dunha acción a balón parado ou correndo hacia o balón.

Aspectos e consideracións a ter en conta no toque do balón:

a.- A dirección do balón:
O sentido que este toma no espazo, que vai ser diferente según diversos factores.

- A zona donde reciba o contacto:
Si o golpeo se fai no seu centro da gravidade, o sentido estará determinado pola prolongación do eixo do pé de apoio.
Si se fai o golpeo á esquerda do CDG, o sentido desprazarase á dereita.
Si o golpeo se fai á dereita, o sentido desprazarase á esquerda.

- A superficie de golpeo:
As distintas superficies de de golpeo son empregadas para dar ó balón as direccións desexadas coa máxima seguridade; e cada superficie
é indicada para un tipo especial de golpeo.

Páxina 2

_________________________________________________________________________________________________________

- Movimento do balón:
Si o balón está en movimento, hai que ter presente o sentido que trae para realiza-lo golpeo, de forma que siga a traxectoria desexada por
nós e coa máxima seguridade. Desta maneira, entre o sentido de movimento do balón e o plano de superficie de contacto formarase o
ángulo desexado para que reciba o sentido que queremos darlle.
- O eixo lonxitudinal do pé de apoio:
O sentido do balón estará determinado pola dirección do eixo lonxitudinal do pé, excepto para os balóns golpeados con efecto ou laterais.

- O eixo da superficie de contacto:
É un complemento ó factor anterior. Con estes elementos, pódese conquerir que, ainda realizando o golpeo coa mesma superficie de
contacto, o balón reciba un sentido diferente; podendo se a dirección:
1.- En línea recta:
- Cando o golpeo re fai no centro de gravidade.
- Cando o golpeo é perpendicular ó sentido que trae o balón.
2.- En línea curva:
- Cando o golpeo se fai a un lado do centro de gravidade.
- Cando o golpeo se fai lateralmente e o balón trae unha inclinación determinada con respecto ó eixo do pé.
Este tipo de golpeos con efecto son moi útiles, para resolver situacións forzadas; podendo rebasar ó contrario cun pase a un compañeiro
situado por detrás.

b.- A velocidade do balón:
A velocidade do balón é consecuencia dun lanzamento máis ou menos forte e, que estará en función de:

- A superficie de contacto:
O obxecto que se golpea pode ser máis ou menos duro según a superficie de contacto que se empregue. Si esta presenta unha dureza
máxima, a forza trasmitida será maior; un balón non recibe a mesma forza si se golpea co muslo ou co empeine. Tamén canto máis fixa
esté a articulación no momento do golpeo, a velocidade vai ser maior.

- A velocidade da superficie que golpea:
A velocidade da superficie de golpeo, é a verdadeira causa dunha maior ou menor velocidade. A maior velocidade de superficie de
golpeo, a velocidade do balón será maior.

Páxina 3

_________________________________________________________________________________________________________

- O peso corporal:
A maior peso corporal, a velocidade do balón ó ser golpeado será maior. No momento de golpeo, toda a enerxía do corpo en movimento
concéntrase na perna de golpeo, co cal, a potencia acumulada será maior según o peso corporal. Si a potencia aumenta, a velocidade do
balón golpeado será maior.

- A velocidade do balón no momento do golpeo:
O sentido do balón antes do golpeo pode ser moi variado e, sempre estará en función da nova dirección que toma despois do golpeo.
O golpeo pode realizarse:
1.- No mesmo sentido que trae o balón: Entón prodúcese unha suma de velocidades. Á velocidade que trae o balón, súmaselle a
producida polo golpeo do mesmo.
2.- En sentido distinto ó que trae o balón.

- Dirección que leve o balón antes do golpeo:
Hai unha maior forza de desprazamento canto máis no CDG golpeemos o balón, por eso moitas veces adoptamos a nosa posición corporal
ó sentido que traiga e ás características do golpeo.

- Elasticidade, Peso e resistencia ó aire:
Anque o estado dos balóns, ven a ser moi similar, cando hai cambios de balós a súa elasticidade varía. En función dela pódense orixinar
diferentes velocidades. Si o balón está pouco inchado, o golpeo penetra no momento do contacto e prodúcese un amortiguamento. Por
tanto, canto máis inchado esté a velocidade será maior.
Si está máis inchado pesa máis, polo tanto anque teña menos elasticidade é máis pesado.
A resistencia ó aire é a mesma sempre, pero os factores metereolóxicos, como pode ser o vento, pode aumentar ou disminuir a velocidade
do balón.

c.- A altura do balón:
A altura do balón ven determinada polo tipo de golpeo, lugar donde recibe o contacto.
As causa que o orixinan son:

Páxina 4

_________________________________________________________________________________________________________

- Superficie de contacto:
As diferentes superficies de golpeo, ocasionan que a altura do balón sexa diferente .
Exemplo:
A balón parado, a superficie que lle dá maior atura é o empeine interior, ó introducir dita superficie por debaixo do centro xeométrico.
Polo tanto as superficies que maior e mellor metan o golpeo por debaixo do centro xeométrico, son as que maior altura darán.

- Zona donde recibe o contacto:
Para mellor comprensión vamos a analizar o sentido no que se move o balón despois do contacto.
. Balón golpeado no seu centro xeométrico: O movimento que recibe o balón no golpeo coincide coa prolongación da forza aplicada.
. O contacto realízase por debaixo do seu centro xeométrico: Neste caso elévase con respecto ó plano horizontal.
. O contacto realízase por enriba do centro xeométrico: Neste caso o sentido do balón é por debaixo do plano horizontal.

- Altura que traiga o balón antes do golpeo:
Si o balón está no chan, a perpendicular do CDG do mesmo está en contacto co chan.
Si o balón está no aire, o golpeo poderá realizarse por debaixo do CDG, polo que a elevación podería chegar atá vertical.

Superficies de golpeo co pé:

É a acción que fai un xogador cando entra en contacto co balón e se desprende do mesmo a través dun golpeo.

Os golpeos, en función da intensidade, poden ser:
- Suaves: Conducir, pasar corto ou autopase.
- Fortes: Pase longo, despexar ou tirar a gol.

SUPERFICIES DE GOLPEO CO PÉ:

- Interior:
Realizado coa cara interna do pé. Golpe de seguridade, moi importante na iniciación. Moi utilizado para pases cortos, tiros de
máxima seguridade desde distancia corta.

Páxina 5

_________________________________________________________________________________________________________

- Empeine total:
Golpeo realizado coa parte anterior do empeine. Require certo grao de práctica e dificultade de execución. Moi utilizado en pases
a longa distancia, saques de portería, faltas directas, golpeos de volea.

- Empeine exterior:
Realízase coa parte externa do pé. Require certa práctica por ser de gran complexidade, xa que se precisa gran coordinación polas
posturas antinaturais do xeonllo. Empregado en pases e tiros que necesiten traxectorias curvas.

- Empeine interior:
Golpeo efectuado coa parte interna e anterior do pé. É un golpeo de dificultade media. Moi utilizado nos pases longos e medios,
que necesitan de sortear algún obstáculo; en saques de esquina, libres directos, penaltis.

- Punteira, planta, talón, muslo e xeonllo:
Son golpeos sorpresivos que se utilizan como recurso, excepto os tiros a gol coa punteira en situacións favorables.

Páxina 6

_________________________________________________________________________________________________________

PROCESO TÉCNICO DURANTE O GOLPEO DO PÉ CO EMPEINE:

Páxina 7

_________________________________________________________________________________________________________

PARTICULARIDADES DO GOLPEO DO BALÓN CO PÉ COAS DIFERENTES PARTES DO EMPEINE:

Páxina 8

_________________________________________________________________________________________________________


Páxina 9

_________________________________________________________________________________________________________


Páxina 10

_________________________________________________________________________________________________________

3.- GOLPEO COA CABEZA:

Zonas de golpeo de cabeza, no ensino inicial:

A zona na que se inician os golpeos de cabeza, é a parte frontal, por varias razóns:
- A parte frontal é máis resistente os choques.
- Na zona frontal o choque do balón non ocasiona dolor.
- É unha superficie plana e ampla.
- Acompañamos a visión do balón que nos chega.
- Controlamos a visión periférica, ademais da do balón.
- Maior exactitude na dirección do golpeo.

Superficies de contacto no golpeo de cabeza:
- Frontal: para dar potencia e dirección.
- Frontal-lateral: Ó mesmo, pero con xiro do pescozo.
- Posterior: Coa coronilla, para efectuar prolongacións.

Clasificación dos golpeos de cabeza, en función da posición do xogador:
- Parado.
- Parado con salto vertical.
- Carreira sen salto.
- Carreira con salto.
- En plancha, de parado ou en carreira.

Funcións do golpeo de cabeza:
- Ofensivas: Pases, desvíos, remates, controles e prolongacións.
- Defensivas: Despexes, desvíos e anticipacións.

Finalidades do golpeo de cabeza:

Páxina 11

_________________________________________________________________________________________________________

- Desvíos: Cambio de dirección e traxectoria do balón. Terá un sentido ou outro en función de que a finalidade sexa ofensiva ou
defensiva.
- Prolongacións: Sempre que o balón cambie de altura e non de traxectoria.
- Despexes: Acción defensiva de alonxar o balón da portería.
- Remates: Acción de introducir o balón na portería contraria.

Consideracións sobre o golpeo de cabeza:
- Superficie de golpeo: Frontal, parietal ou occípital dependendo de donde veña o balón. É recomendable utilizar, sempre que sexa
posible, o frontal.
- Movimento de cabeza: Inclinar hacia atrá antes de golpear, levandoa adiante na toma de contacto.
- Movimento do corpo: Abrir as pernas, arquear o corpo e axudar cos brazos. Total atención sobre o balón.

4.- CONTROLES DE BALÓN:

Concepto de control:
É a acción de facerse co balón, dominalo e deixalo en posición e condicións para unha acción posterior inmediata.

Factores que condicionan o control:

a.- Superficie de contacto que utilice o xogador:
- Pé.
- Perna.
- Muslo.
- Tronco.
- Cabeza.

b.- Traxectoria que posúe o balón ó chegar ó xogador:
- Rectilínea.
- Parabólica.
- Raso.

Páxina 12

_________________________________________________________________________________________________________

- A media altura.
- Alta.

c.- Presencia do opoñente:
- Frontal, lateral ou posterior.
- Próxima ou alonxada.

d.- A finalidade técnica perseguida:
- Regates, conduccións ou tiros.
- Pases.

Clases de control:

1.- Controles clásicos: Parada, semiparada e amortiguamento.
2.- Controles orientados: Control orientado, dobles controles, control fintado, control picado.

1.- Controles clásicos:

a.- Paradas: Accción que realiza un xogador a través dun contacto, na que acada que o balón quede dominado de forma estática.

Este tipo de acción caracteriza un fútbol lento. A superficie máis empregada é a planta do pé; é o máis fácil e comunmente utilizado na
iniciación. Pode realizarse ante balóns rodados ou aéreos con traxectoria descendente. Te está desterrada, excepto para iniciación e en
algunha acción moi específica.

A execución con outras partes do corpo, poden considerarse como atípicas.

Páxina 13

_________________________________________________________________________________________________________

b.- Semiparada: Cando conseguimos a través dun toque ou recepción, frear o movimento do balón, pero sin paralo totalmente.

Xeralmente úsase con balóns raseados ou rebotados, que deran un ou varios botes con anterioridade. As superficies coas que se realiza
xeralmente a planta do pé, o interior, peito, cabeza e a parte da perna. A semiparada, axuda a rebaixar a forza do balón, deixando cun
pequeno movimento e nunha zona dominable polo xogador. Esta acción non para dunha forma total o xogo, permitindo dar máis
velocidade ó deixar o balón preparado para a acción seguinte.

Páxina 14

_________________________________________________________________________________________________________

c.- Amortiguamento: É a acción de reducir a velocidade mediante o retroceso da parte do corpo que se emprega. Este xesto precisa dunha
gran coordinación. Realízase un movimento de ir a buscar o balón para logo retroceder a superficie de contacto e disminuir a velocidade.

As partes máis comúns que se utilizan, son o pé na súa parte interior e empeine, muslo, peito e parte anterior da cabeza.

A súa utilización fanna os xogadores con boa técnica, coa finalidade de poñer o balón nunha boa orientación e disposición para unha
acción posterior.

Páxina 15

_________________________________________________________________________________________________________

Páxina 16

_________________________________________________________________________________________________________

Páxina 17

_________________________________________________________________________________________________________

2.- Controles orientados:

a.- Control orientado: É a acción pola que un xogador cun só toque, recibe e controlo o balón, poñendo en situación para aplicación doutra acción
técnica. É o control máis dinámico que esiste, eliminando paradas no xogo; tamén é o de maior utilización. Os pases, tiros, regates, etc, a través
dun control orientado van ter maiores posibilidades de exito na súa execución.
Os controles orientados, van estar condicionados por:
- As traxectorias dos balóns:
- Rectos (rasos ou horizontais ó chan).
- Parabólicos: (balóns aéreos).
- Presencia de opoñentes:
- A colocación (frontal, lateralou posterior).
- A distancia (media ou moi próxima).
- Acción técnica a desenrolar posteriormente:
- Conduccións, regates, tiros, pases, etc.

Páxina 18

_________________________________________________________________________________________________________

b.- Doble control: Acción pola cal un xogador efectúa máis dun control de forma continuada.
Exemplos gráficos de controles:

a.- Control co interior e exterior do mesmo pé: b.- Control co interior e a planta do pé:

Páxina 19

_________________________________________________________________________________________________________

b.- Control co interior e a planta do pé:

c.- Control co peito e exterior do pé:

Páxina 20

_________________________________________________________________________________________________________

d.- Doble control e tiro:

c.- Control fintado: Son aqueles controles executados tras unha acción de finta de control.

Realízanna xogadores de gran técnica e forzados moitas veces pola presencia moi proxima dun rival.

Exemplos gráficos de controles fintados:

Páxina 21

_________________________________________________________________________________________________________

d.- Control picado: Son aquelas accións nas que se pica o balón para acadar unha alteración da traxectoria, velocidade e dirección.Utilízanse
principalmente en balóns rasos. As superficies máis utilizadas son a punteira, empeine exterior e interior.
Páxina 22

_________________________________________________________________________________________________________

Exemplos gráficos de controles picados:

Principios básicos dun bó control:

- Atacar o balón en lugar de esperalo.
- Ofrecer seguridade na parte do corpo que intervenía.
- Relaxamento total no momento do contacto.
- Orientarse antes do control da súa posición e da do adversario.

5.- CONDUCCIÓN DO BALÓN:

Concepto e xeneralidades da conducción:

A conducción é aquela acción técnica pola que o xogador despraza o balón rodando polo chan, a través de sucesivos contactos co pé.

A pesar de ser unha acción non moi rápida, é aconsellable o seu dominio. É moi empregado polo xogador cando é o encargado de orientar o xogo
de ataque.

Clasificación das conduccións:
- Atendendo ás superficies de contacto co pé:
- Empeine interior.

Páxina 23

_________________________________________________________________________________________________________

- Empeine exterior.
- Empeine total.
- Atendendo ó emprego dos dous pés:
- Cos dous interiores.
- Cos dous exteriores.
- Cos dous empeines.
- Pola combinación de superficies e pés.

Aspectos fundamentais para unha boa conducción:

1.- Boa técnica de carreira: A técnica será a apropiada en función da velocidade e o sentido da conducción. Fundamentalmente, estaremos
nunha situación de perfecto equilibrio.

2.- Control permanente do balón: Procuraremos que o balón non se alonxe en exceso, tendo en conta a forza do golpeo e a distancia dos
adversarios.

3.- Control permanente da situación: Hai que elexir sempre as solucións máis favorables en cada situación. Necesidade de protección do
balón.

4.- Visión perfecta do balón, compañeiros e contrarios: Visión repartida entre compañeiros, contrarios e balón. Visión periférica.

5.- Conducción con ámbolos dous pés: O principio da aprendizaxe será realizar a conducción cos dous pés; para o que traballar sobre
unha extensa variedade de formas de ejecución.

6.- Perfecta cobertura do balón: Sempre debemos ter o balón ó máis lonxe posible, situándonos entre o contrario. Debemos evitar darlle o
fronte.
7.- Velocidade de conducción: Esta vai depender da velocidade propia do executante, da situación dos contrarios e da precisión dos
golpeos.

Páxina 24

_________________________________________________________________________________________________________

8.- Cambios de ritmo na conducción: Saber adaptalos a cada situación é fundamental para obter resultados positivos; podendo así
desequilibrar ó adversario.

Posición corporal na conducción co empeine interior:

- O eixo do pé de apoio vai na dirección da conducción.
- A punteira do pé que conduce, xira hacia afora antes de tocar o balón.
- A articulación do nocello nos estará tensa.
- O tronco estará lixeiramente inclinado hacia adiante.
- O balanceo dos brazos, de forma natural como nunha carreira.
- O balón non se alonxará máis dun metro.
- Os xeonllos lixeiramente flexionados.

Posición corporal na conducción co empeine total:

- O golpeo realízase co empeine estirado hacia abaixo.
- O xeonllo queda nun plano paralelo á lonxitude do corpo.

Posición corporal na conducción co empeine exterior:

- O eixo longitudinal do corpo, diríxese adentro no momento do golpeo.
- O xeonllo acércase ó eixo lonxitudinal do corpo.
- O pé relaxado e dirixido hacia adentro.

Erros máis importantes da conducción:

Páxina 25

_________________________________________________________________________________________________________

- Golpear o balón, en lugar de empurralo.
- O nocello tenso no momento do toque.
- Que o balón se alonxe demasiado no momento do toque.
- Manter o tronco ríxido, sen ningunha inclinación anterior.
- Non utilizar adecuadamente os dous pés.
- Mirar de forma contínua o balón, perdendo a visión periférica.

Factores positivos da conducción:

- O que conduce, mantén a iniciativa do xogo e é dono do mesmo.
- Permite o desmarque dos compañeiros.
- Hai unha progresión ofensiva no terreo de xogo.
- Permite unha perda de tempo, si o partido o aconsella.
- Permite a recuperación posicional dos compañeiros.

Factores negativos da conducción:

- Aumenta o cansanzo en quen na fai.
- O balón é máis rápido que o xogador.
- Da lentitude ó xogo.
- O xogador que conduce, está máis exposto a entradas e lesións.
- Durante a conducción, redúcense os espazos libres do campo.

Consellos para unha boa conducción:

- Familiarizarse co balón e as superficies de conducción.
- Desprazamento co balón e todalas direccións, variando a forma e a velocidade.
- Buscar maior velocidade na conducción, pero manter o dominio da carreira.
- Buscar o sentido da conducción hacia zonas máis favorables para o xogo.

Páxina 26

_________________________________________________________________________________________________________

6.- FINTAS:

Concepto:

Son movimentos e accións realizadas polo xogador co propósito de enganar, confundir ou distraer ó adversario da verdadeira acción que se
pretende. É o movimento que se fai, con ou sen balón. É un elemento que forma parte do regate.

Clases de fintas:
a.- Fintas de control: Son as que se fan cun movimento do corpo, deixando seguir ó balon a súa traxectoria, acompañandoo despois de
realizada a finta para protexelo.
b.- Fintas clásicas: Unha vez realizada a finta desequilibrando ó adversario, contrólase o balón saindo na mesma dirección de procedencia
do mesmo.
c.- Fintas orientadas: Realízase primeiro a finta, para logo, controlar o balón e saindo en sentido contrario ó que se atopa o adversario.
d.- Fintas simples: As que facemos co corpo para enganar ó adversario, sen intervención do balón, para que o balón siga a súa traxectoria
e quede en beneficio dun compañeiro. Fintas en beneficio dun compañeiro.

7.- REGATES:

Concepto:

É a acción técnica que nos permite avanzar co balón, conservandoo e desbordando ó adversario para que non interveña no xogo.

Clasificación dos regates:

a.- Regates de velocidade: Son os que se realizan cunha aceleración brusca na nosa velocidade no momento de enfrontarnos ó adversario.
b.- Regates de seguridade: Son os que se realizan protexendo dunha forma contínua a posesión do balón ante a presencia do contrario,
mediante unha boa cobertura.

Páxina 27

_________________________________________________________________________________________________________

c.- Regates de engano: Son so que se realizan mediante unha série de movimentos, para evitar e desprazar ó adversario.

División dos regates según a forma de realización:

- Regates simples: Son aqueles regates que tan só necesitan un toque de balón para rebasar ó contrario. Non se necesitan dobles contactos nen
fintas previas.
Tipos de regates simples:
- Con cambio de velocidade: O xogador con velocidade lenta, ante a proximidade do contrario, cambia a velocidade con toque de
balón.
- Paso do balón por enriba do contrario: Rebasar ó contrario con balón alto ou baixo. Por enrriba da cabeza ou do empeine.
- Ponte pequeño: Pasar o balón por entre as pernas. Túnel.
- Ponte grande: O balón pasa por un lado e o xogador por outro.
- Desborde co empeine interior: Cambio de dirección ó entrarlle o contrario co empeine.
- Parada: Ante a velocidade parella do contrario, para do balón para que o opoñente continúe, e cambio de dirección.
- Recorte: Cambion de dirección cun toque do exterior do pé.
- Recorte protexido: Ante a entrada do contrario co empeine interior, rebasámolo cun toque do empeine exterior e interpoñemos o
corpo.
- Regates compostos: Son aqueles que se necesita máis dunha acción para realizalo.
Tipos de regates compostos:
- Dobles regates: Os que son necesarios máis dun toque para rebasar ó contrario.
Formas de dobles regates:
a.- Doble contacto co interior (tamén co exterior): Golpeo cun pé hacia o outro e saída polo dirección inicial.
b.- Interior-exterior do mesmo pé: Toca hacia adentro co interior, para volver na mesma dirección co exterior.
c.- Pisada e saída lateral: Sobre a velocidade paramos o balón, para saír lateralmente.
d.- Con caixón ou por detrás: Despois de parada da velocidade, pisando o balón, pasámolo por detrás da perna adiantada
coa parte interna do talón.
e.- Parada-impulso: Parada da velocidade coa planta, impulsando de novo coa mesma planta.
f.- Volta protectora: Parada coa planta, medio xiro co corpo, protexendo coa espalda, saír coa outra perna.
- Regates con finta: So os regates que ós que antes se lle efectuou unha finta.
Forma de regate con finta:

Páxina 28

_________________________________________________________________________________________________________

a.- Finta e regate co exterior. Finta hacia un lado, saindo co exterior polo outro.
b.- Pasar por enriba do balón e gran ponte: Pasa os dous pés hacia un lado, golpeando co exterior por un lado e saír polo
outro.
c.- Finta e saída co empeine interior: Finta sobre a dereita e saída co empeine pola esquerda.
d.- Doble finta e saída co empeine interior: Pasar os dous pés hacia un lado do balón, volverá cun pé hacia o outro e saída
co empeine interior.
e.- Regate atravesado: Pasará os pés hacia un lado, saíndo co exterior hacia o outro e co empeine interior da outra conduce.

8.- O TIRO:

Concepto:

É a acción técnica consistente no envío consciente do balón sobre a portería contraria. É a acción máxima do fútbol, na que calquer superfície é
válida, si están dentro de regulamento.

Superfícies de contacto:

a.- Pés:
- Empeine total: Para golpeos fortes e longos, imprimindo velocidade e precisión ó balón.
- Empeine (exterior e interior): Para tiros con efecto. Son golpeos de gran precisión.
- Punteira, planta e talón: Golpeos de sorpresa ou recurso.
b.- Cabeza:
- Frontal e frontal lateral: Para dar potencia e precisión.
- Parietal: Para desvíos.
- Occipital: Para as prolongacións.

Independientemente destas superfícies, hai outras que se utilizan en menor ocasións, como poden ser: tibia, xeonllo, talón, peito, muslo, etc.

Aspectos a ter en conta para o tirador:

Páxina 29

_________________________________________________________________________________________________________

- Superfície reducida de portería.
- Situación do porteiro.
- Densidade dos adversarios.
- Situación dos compañeiros.
- Distancia do tiro.
- Ángulo de tiro.
- Zona de tiro: Espacio de mellor domínio polo tirador.

Cando é aconsellable o tiro:

- Cando as posibilidades de golpeo o permiten con éxito.
- Cando o ángulo e a distancia son favorables.
- Cando non haxa que facer antes outra acción técnica que poida dar lugar a unha intervención dun adversario.

Cando non é aconsellable o tiro:

- Cando un compañeiro se atopa en mellores condicións.
- Cando se carece de ángulo apropiado.
- Cando o balón ven en malas condicións.
- Cando non estamos a distancia adecuada.

TÉCNICA INDIVIDUAL DEFENSIVA:

Páxina 30

_________________________________________________________________________________________________________

Acción técnica que trata de apoderarse do balón en posesión do adversario.

Factores condicionantes das técnicas defensivas:
- Cando o defensor toma contacto co balón:
- Corte:
- Entradas:
- O adversario está en posesión do balón.
- Desvíos:
- Anticipacións:
- O adversario está en situación de recibir o balón.
- Cando o defensor non chega a tomar contacto co balón:
- Carga.
- Acoso.
- Repliegue.

Formas de executar unhas ou outras técnicas defensivas:
- Según os tipos de balóns:
- Rodados: Cortes, entradas, desvíos, despexes, anticipacións, carga, acoso e repliegue ante o ponente en posesión do balón.
- Aéreos a media altura: Desvíos, despexes e anticipacións.
- Aéreos descendentes: Desvíos, despexes e anticipacións.
- Chegada frontal do xogador co balón rodado: Corte, entrada, acoso e repliegue.
- Chegada lateral do xogador co balón rodado: Entrada, carga, acoso e repliegue.

9.- CORTE:

Concepto:
Acción realizada coa intención de apoderarse do balón do adversario que ven de fronte. É aconsellable nos momentos que se aprecia que o balón
non está a posesión en total control do adversario.

Realizarase coa contracción dos músculos do nocello que permita aguantar o choque co adversario.

Páxina 31

_________________________________________________________________________________________________________

10.- ENTRADAS:

Concepto:

Acción pola que o xogador trata de tocar o balón en posesión do contrario, cando non se pode aplicar outra técnica defensiva.

Faise cando o xogador en posesión do balón está un tanto alonxado do defensor.

Direccións das entradas:

- Frontais.
- Laterais.
- Por detrás.

Páxina 32

_________________________________________________________________________________________________________

Páxina 33

_________________________________________________________________________________________________________

11.- DESVÍOS: (Despexes)

Concepto:

Acción pola que o defensor tratará de interceptar a traxectoria desviandoa, despexandoa ou rechazandoa.

Realízase con todalas partes do corpo permitidas. Pódese utilizar ante todo tipo de balóns: rodados, a media altura, aéreos. Útilízase anta balóns
laterais, frontais e posteriores.

12.- ANTICIPACIÓNS:

Concepto:

Acción pola que o defensor trata de impedir que o balón chegue ó opoñente, poniendo no seu poder.

Fanse sobre todo tipo de balóns, tanto rodados como aéreos, e tamén con partes típicas do corpo como o pé, peito e cabeza. En canto a dirección
das anticipacións poden ser laterais, frontais ou posteriores.

Páxina 34

_________________________________________________________________________________________________________

13.- CARGAS:

Concepto:

Páxina 35

_________________________________________________________________________________________________________

Acción técnica pola que un xogador trata de interceptar ou apoderarse do balón por medio dunha carga sobre o ombreiro do adversario.

Anque é unha acción típicamente defensiva, tamén a utilizan os atacantes como protección. Faise ante balóns rodados.

14.- ACOSO:

Concepto:

Acción pola que o defensor sae ó paso do que conduce o balón, ocupando o paso pola dirección que trae; polo que lle obriga a cambiar de
dirección.

Páxina 36

_________________________________________________________________________________________________________

Nesta acción o defensor non trata de sacarlle o balón ó opoñente, encamiñando a lugares máis beneficiosos para os defensores. É moi utilizada
nas accións defensivas colectivas, tratando de cambiar as orientacións dos ataques a zonas favorables.

15.- REPLIEGUE:

Concepto:

A acción na que o defensor se coloca fronte ó opoñente en posesión do balón, retrocedendo sen facerlle entrada, pero sen deixar de darlle o fronte
e non deixando que o rebase por medio dun regate.

Páxina 37

_________________________________________________________________________________________________________

TÉCNICA COLECTIVA:

O PASE:

Concepto:

É a acción técnica que permite establecer unha relación entre dous ou máis compoñentes dun equipo, mediante a trasmisión do balón por un
toque. É o principio do xogo colectivo.

Superficies de contacto no pase:

- Pé (en todalas súas partes).
- Muslo.
- Peito.
- Cabeza.

O PORTEIRO:

1.- Técnica defensiva:

Concepto:

É a forma máis convinte de utilizar todalas partes do corpo para dominar ou desviar un balón e realizar con eficacia cada unha das accións que se
requiren.

a.- Paradas ou blocaxes: É a suxección do balón coas mans. En función da traxectoria do balón, poden ser:
- Frontal: Raso, a media altura ou por enriba da cabeza.
- Lateral: Raso, a media altura ou por enriba da cabeza.

Páxina 38

_________________________________________________________________________________________________________

Poden realizarse de parados, en salto ou en estirada.

b.- Desvíos: É o feito de cambiar a traxectoria do balón. Fanse coas mans ou cos pés.

Poden realizarse de parados, en salto ou en estirada; por ambos lados e por enriba da portería.

c.- Despexes: É a acción de golpear o balón para alonxalo da portería.

Utilízanse os puños, pés, muslos, antebrazos e tamén a cabeza.

2.- Técnica ofensiva:

a.- Pases: É o lanzamento que se efectúa a un compañeiro coas mans ou cos pés, cando o balón se atopa en xogo. Considérase como o principio
do ataque.

b.- Saques: É todo lanzamento que efectúa o porteiro cando o balón etá parado.

Páxina 39

Apuntes Técnica Fútbol

Empfohlen

Empfohlen

Weitere ähnliche Inhalte

Empfohlen

Empfohlen (20)

Apuntes Técnica Fútbol