2. Η αρχαία πόλη Μάτσου Πίτσου που βρίσκεται στο
νότιο Περού είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα
του πολιτισμού των Ίνκας , που χάθηκε με απότομο
τρόπο και που η εξέλιξή του ήταν και παραμένει θέμα
συζήτησης.
3. Το Μάτσου Πίτσουστη γλώσσα Κέτσουα σημαίνει «αρχαίο
βουνό». Βρίσκεται σε υψόμετρο 2700 μέτρων στη Σιέρρα
Βιλκαμπάμπα , στην αριστερή όχθη του παραπόταμου του
Βιλκανότα, Ουρουμπάμπα συνδέει την πόλη με τη κορυφή
Χουαϊάνα Πίτσου, που σημαίνει η «νεαρή κορυφή»
4. Η περιοχή έχει πυκνή
βλάστηση, με τυπική
τροπική χλωρίδα, ενώ
η όλη περιοχή μεταξύ
της Σιέρρα και του
πυκνού δάσους
ονομάζεται ceja de
selva, δηλαδή «το
φρύδι του δάσους».
5. Η ανθρώπινη κατοίκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα
στην πόλη Μάτσου Πίτσου, δεν είναι εφικτή. Αυτός είναι
και ο κύριος λόγος που οι αρχαιολόγοι δεν δέχτηκαν ότι
αυτή η πόλη αποτέλεσε το τελευταίο καταφύγιο των
Ίνκας στη διάρκεια της Ισπανικής κατάκτησης.
6. Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1911, στις 24 Ιουλίου, από τον Αμερικανό
ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ. Ο Μπίνγκαμ ήταν γιος ενός
προτεστάντη ιερέα και είχε σπουδάσει Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες
στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
8. Η δυσπρόσιτη θέση του Μάτσου Πίτσου έκανε πολλούς να
πιστέψουν ότι ήταν το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκας , στον
αγώνα τους εναντίον των Ισπανών. Δηλαδή πολλοί πίστεψαν ότι
ήταν η θρυλική Βιλκαμπάμπα λα Βιέχα που ίδρυσε ο βασιλέας
των Ίνκας, Μάνκο Ίνκα.
9. Η πραγματικότητα είναι ότι το Μάτσου Πίτσου χτίστηκε το
1460 και χρησίμευε ως αστρονομικό παρατηρητήριο με αρχείο
χρονολόγησης, λατρευτικό κέντρο και ως θερινά ανάκτορα των
βασιλέων.
10. Η πόλη φαίνεται ότι
εγκαταλείφθηκε όταν
ο ηγεμόνας Μάνκο
Ίνκα γνωστός και σαν
Μάνκο Κάπακ ο Β
ξεκίνησε τον αγώνα
ανεξαρτησίας των
Ίνκας από τους
Ισπανούς κατακτητές,
γιατί όπως φάνηκε
από τα ευρήματα
εκείνη την εποχή στη
πόλη χτύπησε μια
μεταδοτική ασθένεια
11. Έκτοτε κανένας δεν αναφέρθηκε σ’ αυτή την πόλη, που
ταυτίζεται με τη γενέτειρα των Ίνκας στη μυθολογία
τους, και κανένας δεν ξαναπάτησε εκεί μέχρι το 1911
που ανακαλύφθηκε. Η πραγματική Βιλκαμπάμπα λα
Βιέχα ανακαλύφθηκε από τον Τζιν Σαβόι, το 1965, στην
περιοχή Εσπιρίτο Πάμπα.
12. Η πόλη χωρίζεται σε δυο
τομείς, τον Αστικό και
τον Αγροτικό, που τους
χωρίζει μια μεγάλη
πλατεία. Ο Αστικός
τομέας βρίσκεται στο
βόρειο τμήμα της πόλης
και περιλαμβάνει όλα τα
τελετουργικά και
διοικητικά κτίρια της
πόλης μαζί με τα
οικήματα, καθώς και
τέσσερις πλατείες.
13. ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΜΝΗΜΕΙΑ
• Ο Ναός του Ήλιου («Τορεόν»), ήταν ένα θρησκευτικό
συγκρότημα κτισμάτων με σκοπό τη διενέργεια
ιεροτελεστιών και αστρονομικών μετρήσεων.
• Η ιερή πλατεία, με τρία μεγάλα κτίρια που τους έχουν δοθεί
τα ονόματα «Τέμπλο δε λας Τρες Βεντάνας», Κυρίως Ναός
και Ναός του Ιερέα. Και τα τρία κτίσματα έχουν κτιστεί με
τεράστιους τετράγωνους λίθους λευκού γρανίτη, οι οποίοι
είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένοι και δίχως κενά μεταξύ
τους.
14. • Η Ιντιουατάνα, που σημαίνει «εκεί που ενώνει ο ήλιος», είναι
ένας τεράστιος γρανιτένιος λίθος που χρησιμοποιούνταν για
αστρονομικές παρατηρήσεις.
• Το συγκρότημα του Κόνδορα ή αλλιώς Συγκρότημα των
Φυλακών όπου ανακαλύφθηκαν πολλά κτίσματα με υγρά
υπόγεια και κόκαλα ζώων. Πιθανότατα εκεί φυλάσσονταν τα
ιερά ζώα προς θυσία. Τα ονόματα του συγκροτήματος
επινοήθηκαν από τον λαξευμένο κόνδορα που υπάρχει πάνω
σε έναν μονόλιθο και από τα υγρά υπόγεια που
προαναφέρθηκαν.
17. • Η κατοικημένη περιοχή στην ανατολική πλευρά της
μεγάλης κύριας πλατείας περιλάμβανε μονοπάτια, σκάλες
και μικρές πλατείες και ένα αποδοτικό σύστημα παροχής
νερού, οι κατασκευές είναι μονώροφα ορθογώνια κτίρια
με περίκλειστους τοίχους. Τα κτίσματα των Ίνκας ήταν
μάλλον τυποποιημένα κυκλικά ή ορθογώνια, με
ομοιόμορφα τραπεζοειδή παράθυρα και πόρτες και χωρίς
άλλα διακοσμημένα στοιχεία. Τόσο οι Ισπανοί κατακτητές
όσο και οι σύγχρονοι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι από
την πολυπλοκότητα και την ακρίβεια των τεχνικών που
χρησιμοποιήθηκαν από τους Ίνκας στη λιθοδομία και στην
απολύτως κάθετη διάσταση των κτιρίων
18. Ο Αγροτικός τομέας βρίσκεται στο νότιο τμήμα της πόλης και
χωρίζεται από τον Αστικό με μια μεγάλη πλατεία και μια
αποξηραμένη τάφρο. Εκεί βρίσκονται όλοι οι αποθηκευτικοί και
λειτουργικοί χώροι της πόλης.
19. Μια από τις μεγάλες
επιδεξιότητες των Ίνκας ήταν
να συνενώνουν τέλεια σε
ενιαίο σύνολο τοίχους και
κατασκευές στο τοπίο των
Άνδεων , χρησιμοποιώντας
συχνά τεχνητές
αναβαθμίδες, όπως μπορεί
κανείς σήμερα να
παρατηρήσει στη Μάτσου
Πίτσου. Οι στέγες ήταν από
ξύλινο πλαίσιο που
καλύπτονταν από άχυρα με
απλό ή διπλό σκέπαστρο. Το
πλαίσιο της οροφής ήταν
προσαρμοσμένο στους
τοίχους με προεξοχές από
λίθο.
20. Τα κτίρια ναοί, οικίες, μνημεία της Μάτσου Πίτσου
περιβάλλονται από γκρεμούς και τοίχους που παρείχαν
ασφάλεια.
21. Έχουν μετρηθεί στη
πόλη 200 κτίσματα που
χωρίζονται μεταξύ
τους με τοίχους,
ανοιχτούς χώρους σαν
πλατείες και
μονοπάτια.