ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΊ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΊ
Μάρτια Μπελεσάκου
Κλαίρη Παναγιωτακοπούλου
Μαριτίνα Φρέσκου-Παπανικολάου

Με τον όρο «Προκολομβιανοί πολιτισμοί»
αναφερόμαστε στους πολιτισμούς των αυτόχθονων
αμερικανικών φύλων που αναπτύχθηκαν στην
αμερικανική ήπειρο πριν την ανακάλυψη της
ηπείρου από τον Χριστόφορο Κολόμβο και την
κατάκτησή της από τους Ισπανούς τον 16ο αι. Την
εποχή της ανακάλυψης, το 1492, υπολογίζεται πως
ο αυτόχθων πληθυσμός της Αμερικής έφτανε
περίπου τα 90 εκατομμύρια: εξ αυτών τα 20
εκατομμύρια ήταν κάτοικοι της Κεντρικής και Νότιας
Αμερικής. Από αυτούς προήλθαν διάφοροι
πολιτισμοί, οι πιο σπουδαίοι από τους οποίους
θεωρούνται οι Αζτέκοι, οι Μάγια και οι Ίνκας, χωρίς
να παραβλέπεται ωστόσο και η παρουσία άλλων
φυλών.

Η Αυτοκρατορία των Ίνκας υπήρξε το
μεγαλύτερο κράτος της προκολομβιανής
Αμερικής, με την επικράτειά του να καλύπτει
μεγάλο μέρος των σημερινών κρατών του
Εκουαδόρ, του Περού, της Βολιβίας, της Χιλής
αλλά και της βόρειας Αργεντινής. Ο πολιτισμός
των Ίνκας άγγιξε δυσθεώρητα (για τα δεδομένα
της εποχής και των συνθηκών) ύψη, χωρίς
πάντως να γνωρίσει ποτέ την γραφή, γεγονός
που μας στερεί σήμερα περισσότερες
πληροφορίες για αυτό τον αξιοθαύμαστο
πολιτισμό…

ΜΑΓΙΑ
Οι Μάγια είναι ιθαγενής λαός της Κεντρικής
Αμερικής. Κατά το παρελθόν καταλάμβανε
μία συνεχή έκταση στο νότιο Μεξικό,
στη Γουατεμάλα και στο βόρειο Μπελίζ και
μιλούσαν διάφορες γλώσσες της γλωσσικής
οικογένειας των Μάγια. Οι αρχαιολόγοι και οι
ερευνητές των Μάγια διαίρεσαν τις περιοχές
που ζούσαν οι λαοί των Μάγια σε 3 ζώνες:
βόρεια, κεντρική και νότια. Η γεωγραφική,
αυτή, διαίρεση συμπίπτει και με τη γλωσσική
διαίρεση.

ΜΑΓΙΑ
Ανάμεσα στους μυστηριώδεις λαούς της Γης, οι
Μάγια, αποτελούν ένα φαινόμενο μοναδικό.
Δημιούργησαν μερικά από τα μεγαλύτερα έργα
τέχνης του κόσμου και έπειτα, ξαφνικά,
εξαφανίστηκαν από τις σελίδες της ιστορίας. Εξ
αιτίας κάποιου άγνωστου γεγονότος ο
πολιτισμός τους κατέρρευσε και οι ίδιοι
εγκατέλειψαν τις πόλεις τους. Μεγάλο τμήμα της
περιοχής που κάποτε ζούσαν παρατηρώντας τ'
αστέρια και χτίζοντας τις θρυλικές πυραμίδες
τους, καλύφθηκε από τη ζούγκλα.

ΜΑΓΙΑ
Ο πολιτισμός των Μάγια αποτελεί σήμερα σημείο
αναφοράς, αλλά και πηγή μυστηρίου και έμπνευσης για
τους μελετητές του αρχαίου κόσμου. Η παρουσία του
σηματοδότησε σημαντικές εξελίξεις στην πορεία της
ανθρωπότητας και αποτέλεσε ένα ορόσημο της
παγκόσμιας ιστορίας.
Οι Μάγια ήταν μελετητές των άστρων, εξαιρετικοί
αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες, έμποροι, καλλιεργητές της γης
και δεινοί πολεμιστές, ενώ ο τρόπος ζωή τους
χαρακτηριζόταν από μια βαθιά αίσθηση ιερότητας για τη
φύση, τον πλανήτη και το σύμπαν. Οι μεγαλόπρεπες
τελετές που πραγματοποιούσαν για να τιμήσουν τους
θεούς τους αποτελούσαν για αυτούς ουσιαστική έκφραση
της αρμονικής τους συνύπαρξης με το σύνολο της ζωής.

ΜΑΓΙΑ
Η Ιστορική Διαδρομή
Στο τέλος της εποχής των παγετώνων, 70.000 χρόνια
πριν, καθώς η ωκεάνια στάθμη έπεσε, αποκαλύφθηκε ένα
πέρασμα από την ΒΑ Ασία στην ΒΔ Αμερική. Μέσα απ'
αυτή τη στενή λωρίδα γης, Ασιάτες διείσδυσαν στην
αμερικάνικη ήπειρο. Εκεί όμως ήδη προϋπήρχε ένα
μωσαϊκό φυσικών τύπων, επικρατέστερος των οποίων
ήταν ο μογγολοειδής, με τους μαύρους βοστρύχους, το
απαλό άτριχο σώμα και τα ψηλά ζυγωματικά. Οι πρώτοι
Αμερικανοί ήταν κυνηγοί που ακολούθησαν τα μαμούθ και
τους βίσωνες που πέρασαν στην αμερικανική ήπειρο,
αιώνες πριν ακολουθήσει το ανθρώπινο μεταναστευτικό
ρεύμα. Αυτό το ρεύμα προσέγγισε την περιοχή του
Μεξικού εδώ και 21.000 χρόνια, βρίσκοντας ιδιαίτερα
πλούσια χλωρίδα.

ΜΑΓΙΑ
Όμως το Μεξικό δεν ήταν ομοιογενής περιοχή. Πολλές
οροσειρές το χώριζαν σε αναρίθμητες κοιλάδες με έντονες
κλιματικές διαφορές, οι οποίες διαδραμάτισαν σημαντικό
ρόλο στην ανάπτυξη των πολιτισμών του. Ο γεωγραφικός
τεμαχισμός είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη
διαφορετικών γλωσσών και ένα σύστημα κοινών
γραφικών συμβόλων, τα οποία όμως ανάλογα με την
περιοχή λάμβαναν διαφορετικές έννοιες.
Τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα χρονολογούνται περί
το 7500 π.Χ. Στα μέσα της προκλασικής περιόδου
εμφανίστηκαν αλλαγές στις γεωργικές κοινότητες, που
μαρτυρούν τις αρχές μιας πιο πολύπλοκης κοινωνικής
δομής, ενώ κάποιες κατασκευές μας δείχνουν ότι υπήρχε
συλλογική εργασία κάτω από διοίκηση συγκεντρωτική.

ΜΑΓΙΑ
Σ' αυτές τις κοιλάδες αναπτύχθηκε η καλλιέργεια
που επέφερε τη μόνιμη εγκατάσταση σε χωριά
περίπου το 3000 π.Χ. Τότε καλλιεργείτο συστηματικά
το βαμβάκι, όπως και η βασική τριάδα φυτών
(καλαμπόκι, φασόλια, γλυκοκολοκύθα) που αποτελεί
ως σήμερα τη διατροφική βάση των λαών του
Μεξικού. Λίγο αργότερα ήρθε να προστεθεί η
κεραμική τέχνη στο κεντρικό Μεξικό. Ταυτόχρονα δε,
αναπτύχθηκε σημαντικά η υφαντουργία. Σταδιακά
αυξήθηκε ο πληθυσμός των χωριών και επικράτησαν
πρωτόγονες ταφικές λατρείες με έντονο θυσιαστικό
χαρακτήρα, ενώ διαμορφώθηκαν και οι λατρευτικοί
χώροι- πυραμιδωτοί ναοί.

ΜΑΓΙΑ
Ο Πολιτισμός των Μάγια
Στη διάρκεια έξι αιώνων, από το 250 μ.Χ. μέχρι το
900 μ.Χ., οι Μάγια, έφτασαν σε πνευματικά και
καλλιτεχνικά ύψη που εκείνη την εποχή κανένας
άλλος πολιτισμός στον επονομαζόμενο «Νέο Κόσμο»
δεν μπορούσε να φθάσει, ενώ λίγοι στον «Παλιό
Κόσμο» μπορούσαν να ανταγωνιστούν. Η κλασσική
περίοδος ήταν η «χρυσή εποχή» τους. Μεγάλοι
πληθυσμοί, ανθούσα οικονομία και εκτεταμένο
εμπόριο ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά. Αυτή
ήταν η μόνη περίοδος κατά την οποία οι Μάγια
χρησιμοποιούσαν στα μνημεία τους το ημερολόγιο
μακρού συστήματος αρίθμησης.

ΟΙΚΙΣΜΟΙ
Τα κέντρα των μεγάλων
πόλεών τους
περιλάμβαναν μία ορθογώνια
πλατεία,
που περιβαλλόταν από τις
τρεις
ή τέσσερις πλευρές της από
τεχνητούς λόφους ή εξέδρες.
Πολλές φορές αυτές οι
πλατείες
ήταν κτισμένες σε τεχνητά,
επίπεδα αναχώματα.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ
Η γλώσσα των Μάγια δεν είχε καμία ιδιαίτερη λέξη για
ό,τι εμείς αποκαλούμε θρησκεία. Αυτό συνέβαινε ακριβώς
διότι η θρησκεία διαπότιζε όλες τις όψεις της ζωής.
Όταν οι Ισπανοί άποικοι μιλούσαν για κάτι «θρησκευτικό»
στην κοινωνία των Μάγια χρησιμοποιούσαν τη λέξη
«σκολ», που σημαίνει «εγκράτεια και αγνότητα». Ενώ το
«ιερό» ως λέξη ήταν πάντα παράγωγο της λέξης θεός. Για
το βέβηλο δεν υπήρχε λέξη γιατί αγνοείτο η έννοια.
Οι Μάγια είχαν ελάχιστα προσωπικά αντικείμενα.
Σκάλιζαν την γη για να καλλιεργήσουν ενώ οι
μεγαλόπρεπα στολισμένοι ηγέτες τους τελούσαν
παράξενες και οδυνηρές τελετουργίες, συχνά πάνω στα
ίδια τους τα κορμιά, ώστε να εξασφαλίσουν τη γονιμότητα
της γης..

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΈΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΌΝΟ
Οι Μάγια δημιούργησαν έναν πολιτισμό που
θεμελιώθηκε πάνω σε βαθύτατες μαθηματικές
και αστρονομικές γνώσεις. Κάθε ναός των
Μάγια, όπως αντιλαμβάνονται τώρα οι
επιστήμονες, αποτελεί και ένα απολιθωμένο
ημερολόγιο.
Ενδεικτικά αναφέροντας, αρκετούς αιώνες πριν
υπολογιστεί από τους νεότερους αστρονόμους,
γνώριζαν με μεγάλη ακρίβεια το χρόνο
περιφοράς της Γης γύρω από τον Ήλιο και τον
είχαν υπολογίσει ίσο με 365,2419871 ημέρες.

ΤΕΧΝΗ
Η τέχνη των Μάγια έγινε για πρώτη φορά
γνωστή στο ευρύ κοινό από δημοσιεύσεις του
Αμερικανού Τζον Στίβενς, το 1841 και το 1843.
Περιηγητής και διπλωμάτης ο Στίβενς, δεν ήταν
ο πρώτος που επισκέφτηκε, το 1839, τα ερείπια
των Μάγια. Ήταν, όμως, ο πρώτος που άρχισε
να τα αντιμετωπίζει σοβαρά και ανεξάρτητα από
τη μόδα της εποχής, δηλαδή την τέχνη της
Ιαπωνίας, της Κίνας, της Ιταλίας και της
Αιγύπτου. Μετά τη σφαιρική μελέτη των
ερειπίων, αποφάνθηκε πως ο λαός που άφησε
πίσω του αυτά τα ερείπια ήταν ένας λαός
ικανός, καλλιεργημένος και εκλεπτυσμένος.

ΙΝΚΑΣ
 Οι Ίνκας ήταν πολιτισμός και αυτοκρατορία της
Νότιας Αμερικής, η οποία έπεσε με την κατάκτηση του
Νέου Κόσμου από τους Ισπανούς. Πρωτεύουσα ήταν
το Κούσκο στο σημερινό Περού. Σε μια έκταση από
τον Ισημερινό μέχρι τη Χιλή και την Αργεντινή ζούσαν
πάνω από 200 έθνη. Τα σημαντικότερα ευρήματα
βρίσκονται στους αρχαιολογικούς τόπους Κούσκο,
Μάτσου Πίτσου, καθώς και στη λίμνη Τιτικάκα. Η
ονομασία Ίνκα προέρχεται από το έθνος Ίνκα και
ερμηνευόταν ότι είναι από την ονομασία του θεού
Ήλιου (Ίντι). Αργότερα, το ίδιο όνομα το έδωσαν και
στους λαούς που υποτάχθηκαν στους Ίνκα.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
 Η αυτοκρατορία των Ίνκα αρχίζει περίπου από το 1200
π.Χ. και φτάνει μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν καταλύεται από
τον Ισπανό Φρανσίσκο Πισάρρο. Σύμφωνα με τη
μυθολογία των Ίνκας, ο βασιλιάς των Ίνκας Μάνκο Κάπακ
ίδρυσε την αυτοκρατορία και είχε τον τίτλο του Αγιάρ.Το
ίδιο όνομα είχε και ο τελευταίος βασιλιάς των Ίνκα, Μάνκο
Κάπακ ο Β΄ (1533- 1537). Το πρόσωπο του βασιλιά το
θεωρούσαν ιερό, αφού με την ονομασία Ίνκα ονόμαζαν
τον θρησκευτικό τους αρχηγό όπως είπαμε τον ήλιο. Ο
Ίνκα εθεωρείτο γιος του Ήλιου και ήταν υποχρεωμένος να
παντρευτεί τη μεγαλύτερη αδελφή (αν δεν είχε, τη
μικρότερη) του για να εξασφαλίσει την καθαρότητα του
βασιλικού γένους. Κάτι τέτοιο και ήταν επιτρεπτό αλλά και
επιβαλλόταν από τη θρησκεία τους, που ήταν η λατρεία
του Ήλιου.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ένας θαυμαστός πολιτισμός στη σκιά του ήλιου

ΑΓΓΕΙΑ & ΜΕΤΑΛΛΟΤΕΧΝΙΑ
 Τα χαρακτηριστικότερα έργα τέχνης αυτής της
περιόδου είναι μια σειρά από καλοφτιαγμένα αγγεία,
με στόμιο σε σχήμα αναβολέα. Απ’ αυτά άλλα είναι
σφαιρικά και άλλα διακοσμούνται με ζωηρές
παραστάσεις (συχνά ερωτικές),ε νώ άλλα έχουν το
σχήμα ανθρώπινου κεφαλιού ,ζώου ή κτίσματος. Τα
αγγεία-ανθρώπινα κεφάλια, που προφανώς
συνόδευαν τους νεκρούς στους τάφους τους,
διακρίνονται για τα έντονα χαρακτηριστικά τους και το
ρεαλισμό τους σε ορισμένα είναι φανερή μια έκφραση
περιφρόνησης ή υπεροψίας, ενώ άλλα διακρίνονται
για το αινιγματικό τους χαμόγελο ή το ανεπαίσθητο
παιχνίδισμα των ματιών τους.


Γύρω στο 7ο μ.Χ. αιώνα, κυριάρχησε ένα είδος
αγγείων με εντελώς διαφορετικές ζωγραφικές
παραστάσεις (αφηρημένα σχέδια, ή έντονα
τυποποιημένες φυσικές φόρμες),που πήρε την
ονομασία του από το Τιαχουανάκο, στις
Βολιβιανές Άνδεις, όπου ολοένα και καινούργια
πέτρινα κτίσματα πλαισιώναν ένα αρχαίο
τελετουργικό κέντρο. Μια θεότητα που κρατάει
δύο μεγάλες ράβδους δεσπόζει όχι μόνο στη
μονολιθική πύλη του Τιαχουανάκο, αλλά και στα
αγγεία, τα υφάσματα , και τα έργα τέχνης από
φτερό της εποχής.

ΛΑΜΑ
 Το λάμα, που αποτελούσε και το μόνο υποζύγιο
των Ίνκας,και το αλπακά,που τους προμήθευε
το μαλλί για τα ρούχα τους,φαίνεται πως
συγκαταλέγοταν στα πιο συνηθισμένα και
αγαπητά θέματα της μεταλλοτεχνίας. Ο χρυσός
ήταν το πρώτο μέταλλο που επεξεργάστηκαν
και εκτίμησαν και αυτό γιατί ήταν σχετικά εύκολο
να εξευρεθεί σε ακέραια και καθαρή
κατάσταση,υπό μορφή σβώλων στην κοίτη των
ποταμών.Άλλα μέταλλα που μπορούσαν να
επεξεργαστούν ήταν άργυρος και ο χαλκός.
Κατασκευαστήκαν αγαλματίδια από καθαρό
χρυσό και άργυρο με την μέθοδο των διμερών
εκμαγειών

ΘΡΗΣΚΕΙΑ
 Η θρησκεία του κράτους ήταν βασισμένη στην
λατρεία του Ήλιου. Οι αυτοκράτορες Ίνκας
θεωρούνταν οι απόγονοι του Θεού Ήλιου και
λατρεύονταν σαν θεότητες. Ο χρυσός, το σύμβολο
του Ήλιου, ήταν εξαιρετικά εκμεταλλεύσιμος για να
τον χρησιμοποιούν οι ηγέτες και τα μέλη της
αφρόκρεμας, όχι τόσο σαν αντάλλαγμα αλλά κυρίως
για εθιμοτυπικούς και διακοσμητικούς σκοπούς. Η
θρησκεία κυριαρχούσε σε όλη την πολιτική δομή.Οι
θρησκευτικές πρακτικές αφορούσαν χρησμούς,
θυσίες ως προσφορά, θρησκευτικούς φόβους και
δημόσιες εξομολογήσεις. Ένας ετήσιος κύκλος
θρησκευτικών γιορτών ήταν στο ημερολόγιο των
Ίνκας, εξαιρετικά ακριβής, όπως η γεωργική χρονιά.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Πίστευαν στην μεταθανάτιο ζωή
και έτσι οι ιεροτελεστίες που
ήταν συνδεδεμένες με την λατρεία
του νεκρού ήταν πολύ σημαντικές.
Οι Ίνκας ήξεραν να συντηρούν τα
ους νεκρούς τους μ’ ένα τρόπο
παρόμοιο με αυτό των αρχαίων
Αιγυπτίων και να ζωγραφίζουν»
ακατάληπτα σχήματα στο έδαφος.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει
στο φως χιλιάδες μούμιες που η ηλικί
τους ξεπερνάει τους 5 αιώνες.

 Οι μούμιες των Ίνκας αποτελούνται από τουλάχιστον
τρεις βασικούς τύπους:

* Μια άλλη σχετική ομάδα από μούμιες των Ίνκας είναι οι
Chachapoya, γνωστές μερικές φορές ως τις μούμιες του
«λαού Cloud». Αυτά προέρχονται από το βόρειο Περού.
 * Τις μούμιες των ηγεμόνων. Οι περισσότεροι κρατήθηκαν
στο Κούσκο, αν και τουλάχιστον οι μούμιες των τριών
βασιλιάδων εστάλησαν στην Λίμα.
 * Τις μούμιες παιδιών που θυσιάζονταν, τα οποία έχουν
βρεθεί στις κορυφές των βουνών στο Περού, τη Χιλή και
την Αργεντινή. Τα παιδιά αυτά έγιναν φυσικές μούμιες,
λόγω των υπερβολικά χαμηλών θερμοκρασιών. Η
«Χουανίτα, η κόρη των πάγων», η σωρός ενός κοριτσιού
που είχε διατηρηθεί σε ένα παγωμένο βουνό, είναι η πιο
διάσημη μούμια.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
 Αν και ασχολούνταν συστηματικά με την
παρατήρηση του ουρανού, οι Ίνκας δεν είχαν
ποτέ ολοκληρωμένο ημερολόγιο. Ορισμένοι
ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι Ίνκας είχαν
αναπτύξει ένα είδος ημερολογίου βασισμένο
σε παρατηρήσεις του Ήλιου και της Σελήνης.
Το έτος είχε 12 μήνες 30 ημερών (σύνολο
360 ημέρες) που σχετίζονταν με διάφορες
γιορτές, για την παραγωγή και για τις
γεωργικές εργασίες.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
 Το έτος των 12 μηνών καθιερώθηκε από τον βασιλιά
Βιρακότσα το 1438. Οι Ίνκας πίστευαν ότι ο
Βιρακότσα δημιούργησε τον Ήλιο και ήταν για τους
Ίνκας ο πατέρας των Θεών. Αφού έπλασε Γη και
ουρανό περιπλανήθηκε στη Γη και έπειτα έφυγε με
την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει.
 Τέλος, με την αστρονομία σχετίζονται και οι γραμμές
Νάσκα που θεωρείται ότι είναι αστρικός χάρτης.
Μάλιστα η αράχνη θεωρείται οτι συμβολίζει τον
αστερισμό του Ωρίωνα. Οι γραμμές είναι 13000 και
κάποιες φτάνουν σε μήκος τα 30 χιλιόμετρα και
βρίσκονται ανάμεσα στην περιοχή της Νάσκα και της
Πάλμα.

ΜΑΤΣΟΥ ΠΙΤΣΟΥ
 Η αρχαία πόλη Μάτσου Πίτσου είναι το
αντιπροσωπευτικότερο δείγμα του πολιτισμού
των Ίνκας. Το Μάτσου Πίτσου κηρύχθηκε ως
Περιοχή Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς
το 1983. Είναι επίσης ένα από τα Νέα Επτά
Θαύματα του Κόσμου . Το Μάτσου Πίτσου
σημαίνει «αρχαίο βουνό». Βρίσκεται σε
υψόμετρο 2700 μέτρων στη Σιέρα
Βιλκαμπάμπα, στην αριστερή όχθη του
παραπόταμου του Βιλκανότα, Ουρουμπάμπα..Η
αρχιτεκτονική της Μάτσου Πίτσου
εμφανίζεται ενοποιημένη με το φυσικό
περιβάλλον σύμφωνα με τις συνήθειες των
Ίνκα.

 Η κατοικημένη περιοχή στην ανατολική πλευρά της
μεγάλης κύριας πλατείας περιλάμβανε
μονοπάτια,σκάλες και μικρές πλατείες και ένα
αποδοτικό σύστημα παροχής νερού,οι κατασκευές
είναι μονόροφα ορθογώνια κτίρια με περίκλειστους
τοίχους.Τα κτίσματα των Ίνκας ήταν μάλλον
τυποποιημένα κυκλικά ή ορθογώνια, με
ομοιόμορφα τραπεζοειδή παράθυρα και πόρτες και
χωρίς άλλα διακοσμημένα στοιχεία.Tόσο οι Ισπανοί
κατακτητές όσο και οι σύγχρονοι επιστήμονες έμειναν
έκπληκτοι από την πολυπλοκότητα και την ακρίβεια
των τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν από τους Ίνκας
στη λιθοδομία και στην απολύτως κάθετη διάσταση
των κτιρίων

ΜΑΤΣΟΥ ΠΙΤΣΟΥ
 Μια από τις μεγάλες επιδεξιότητες των Ίνκα
ήταν να συνενώνουν τέλεια σε ενιαίο σύνολο
τοίχους και κατασκευές στο τοπίο των
Άνδεων, χρησιμοποιώντας συχνά τεχνητές
αναβαθμίδες, όπως μπορεί κανείς σήμερα να
παρατηρήσει στη Μάτσου Πίτσου. Οι στέγες
ήταν από ξύλινο πλαίσιο που καλύπτονταν
από άχυρα με απλό ή διπλό σκέπαστρο. Το
πλαίσιο της οροφής ήταν προσαρμοσμένο
στους τοίχους με προεξοχές από λίθο.

ΜΑΤΣΟΥ ΠΙΤΣΟΥ
 Έχουν μετρηθεί στη πόλη 200 κτίσματα που
χωρίζονται μεταξύ τους με τοίχους, ανοιχτούς
χώρους σαν πλατείες και μονοπάτια. Η πόλη
χωρίζεται σε δυο τομείς που τους χωρίζει μια
μεγάλη πλατεία. Οι δυο τομείς είναι ο Αστικός
τομέας και ο Αγροτικός τομέας. Ο Αστικός
τομέας βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της
πόλης και περιλαμβάνει όλα τα τελετουργικά
και διοικητικά κτίρια της πόλης μαζί με τα
οικήματα, καθώς και τέσσερις πλατείες.

ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

ΤΑΜΠΟ ΚΟΛΟΡΑΝΤΟ-ΧΑΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
 Οι Ίνκας ανέπτυξαν ένα υψηλά λειτουργικό στιλ
δημόσιας αρχιτεκτονικής που την διακρίνουμε
κυρίως από τις προχωρημένες τεχνικές
οικονομικοτεχνικής μελέτης και χτισίματος από
πέτρες. Το σχέδιο των πόλεών τους ήταν
βασισμένο σε ένα σύστημα με κεντρικές
λεωφόρους που διασταυρώνονταν με άλλους
μικρότερους δρόμους που κατέληγαν σε μια
ανοιχτή πλατεία περιτριγυρισμένη από δημοτικά
κτίρια και ναούς.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
 Τα κτίρια είχαν έναν μόνο όροφο από άψογες
πέτρες, επίσης χρησιμοποιούσαν τούβλα και
άχυρα στις περιοχές κοντά στην ακτή. Για την
κατασκευή των μνημείων όπως για παράδειγμα
το κάστρο Sacchuaman κοντά στο Cuzco,
συμπαγής όγκος πολυγωνικών μασίφ ήταν
αρμονισμένα με μια καταπληκτική ακρίβεια. Στις
ορεινές περιοχές, όπως το θεαματικό φρούριο
που βρίσκεται στο Machu Pichu, η αρχιτεκτονική
των Ίνκας αντανακλά τις έξυπνες προσαρμογές
του φυσικού ανάγλυφου.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ-
 Το εργαλείο που χρησιμοποιούσαν για την
μεταφορά των πληροφοριών πέρα από τον
προφορικό λόγο ήταν τα Quipu. Τα Quipu
ήταν ένα είδος διακοσμητικού υφαντού
φτιαγμένο από χρωματιστά νήματα και
επινοήθηκε αρχικά από τους Ινδιάνους. Το
μεγαλύτερο μέρος των quipu καταστράφηκε
από Ισπανούς κατακτητές ενώ όσα σώθηκαν
βρέθηκαν κλεισμένα σε αεροστεγείς σπηλιές
μαζί με μούμιες των Ίνκας.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ-ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
 Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου
600 quipu τα οποία βρίσκονται σε διάφορα
μουσεία και συλλογές ανά τον κόσμο. Χάρη
σε αυτά οι επιστήμονες κατάφεραν να
ανακαλύψουν και να μελετήσουν ένα από τα
πλέον εντυπωσιακά στοιχεία του πολιτισμού
των Ίνκας: το σύστημα μεταφοράς
δεδομένων.

QUIPU
 Τα Quipu αποτελούνταν από έναν οριζόντιο σπάγκο
μήκους περίπου ενός μέτρου, πάνω στον οποίο ήταν
δεμένοι κατακόρυφα πολλοί άλλοι σπάγκοι διαφόρων
χρωμάτων. Αρχικά τα quipu χρησιμοποιούνταν ως
αριθμητική μέθοδος με την οποία κατέγραφαν τα διάφορα
προϊόντα που μετακινούσαν από περιοχή σε περιοχή.
Ανάλογα με το χρώμα ο κάθε σπάγκος μετρούσε ένα άλλο
είδος. Οι λευκοί σπάγκοι αντιστοιχούσαν στο μαλλί, οι
κίτρινοι στο χρυσό, οι καφετί στους καρπούς. Στην
συνέχεια οι Ίνκας άρχισαν να χρησιμοποιούν την μέθοδο
αυτή για να καταγράφουν τους φόρους, τις μετακινήσεις
πληθυσμών, ακόμη και τον αριθμό των στρατιωτών που
υπήρχε σε κάθε περιοχή στον οποίο αντιστοιχούσαν τα
κόκκινα νήματα.

QUIPU
 Οι Ίνκας είχαν ανακαλύψει έναν δυαδικό κώδικα
που τους επέτρεπε να μεταφέρουν περίπου 1536
μονάδες πληροφοριών και ο όποιος μοιάζει πολύ
με αυτόν των σύγχρονων ηλεκτρονικών
υπολογιστών.

ΑΖΤΕΚΟΙ
Με τον όρο Αζτέκοι εννοούνται συγκεκριμένες
φυλετικές ομάδες οι οποίες κατοικούσαν στο
κεντρικό Μεξικό, και ιδίως όσοι μιλούσαν
τη γλώσσα νάουατλ και κυριάρχησαν σε μεγάλα
τμήματα της κεντρικής Αμερικής από τον 14ο
μέχρι τον 16 αιώνα.
Η λέξη aztecatl (πληθυντικός aztecah) σημαίνει,
στα νάουατλ, «άνθρωποι από το Αζτλάν»,
έναν μυθολογικό τόπο-αφετηρία για τους
ομιλούντες τη νάουατλ, και στη συνέχεια
υιοθετήθηκε για να περιγράψει τη φυλή των
Μεσίκα (Mexica), η οποία αποίκισε την κοιλάδα
του Μεξικού και ίδρυσε τις ακμάζουσες
πόλεις Τενοτστιτλάν (Tenochtitlan) και

 Συχνά ο όρος Αζτέκοι αναφέρεται
αποκλειστικά στη φυλή των Μεσίκα της
Τενοτστιτλάν, στη λίμνη Τεξκόκο (Texcoco),
στην τοποθεσία της σημερινής Πόλης του
Μεξικού (Ciudad de México) - λαός ο οποίος
αυτό-αποκαλούνταν Mēxihcah
Tenochcah ή Cōlhuah Mexihcah.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ
 Η θρησκεία των αρχαίων Αζτέκων
επικεντρώθηκε στο πώς διασυνδέονταν οι
θεοί, οι άνθρωποι και η φύση.Υπήρξε μια
ισχυρή έμφαση στην λατρεία του
Huitzilopochtli. Οι στρατιωτικές κατάκτησεις
και οι τελετουργικές θυσίες συσχετίζονταν,
και σε ένα μεγάλο μέρος επικεντρώνονταν
στην βοήθεια του Huitzilopochtli για να
κρατήσει τον ήλιο ισχυρό, ώστε η
καταστροφή να αποφευχθεί κάθε 52 χρόνια

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ
 Το 1487 στο ναό Tenochtitlan θυσιάστηκαν
20.000 άνθρωποι. Οι θυσίες γίνονταν με την
ανατολή του ηλίου στην κορυφή των ναών.
Τα θύματα ήταν κυρίως άντρες, αιχμάλωτοι
πολέμου.Η πιο κοινή μορφή θυσίας ήταν
προς τον θεό Ήλιο. Τοποθετούσαν το γυμνό
θύμα πάνω στον βωμό. Τέσσερις ιερείς
κρατούσαν από ένα μέλος του θύματος .

 Ένας άλλος ιερέας με τη βοήθεια καλά
ακονισμένου μαχαιριού, έκανε τομή στο
στέρνο και αφαιρούσε την καρδιά από το
θύμα.Έπειτα την κρατούσε ψηλά προς τον
ήλιο. Με το αίμα έβαφαν τα αγάλματα του
ναού.Στη συνέχεια έβαζαν την καρδιά σε
αγγείο και αποκεφάλιζαν το θύμα.Κάρφωναν
το κεφάλι του σε ένα ξύλινο πλαίσιο

Ο θεός
Χουιτσιλοπότστλι

ΤΕΧΝΗ
 Οι Αζτέκοι αποδείχτηκαν ιδιοφυείς μηχανικοί
και τεχνίτες. Χρησιμοποιώντας τον πυθμένα
της λίμνης ως βάση, επέκτειναν την πόλη
δημιουργώντας επιχωματώσεις.
Υπερυψωμένοι δρόμοι από συσσωρευμένο
χώμα συνέδεαν το νησί με τη στεριά.
Κατασκευάστηκε επίσης ένα σύστημα
καναλιών.

 Η αζτεκική κοινωνία αγκάλιασε πλατιά τις
τέχνες, ιδιαίτερα την κεραμική, τη γλυπτική και
τη ζωγραφική, με διάφορες τεχνοτροπίες και
απεικονιστικές μεθόδους. Οι Αζτέκοι σχεδίαζαν
τις στολές των πολεμιστών τους με ιδιαίτερη
έμφαση στη λεπτομέρεια, ενώ συχνά έκαναν
τατουάζ για να τιμήσουν τη μνήμη τους.
Επιπλέον, είχαν μια ιδιαίτερη έφεση στην
ποίηση. Όσο για το φίλαθλο πνεύμα τους,
επιδίδονταν με πάθος στα σπορ, με το πλέον
περίφημο να είναι το Ullamaliztli: το άθλημα
περιλάμβανε μια ελαστική μπάλα και παιζόταν
σε ένα ειδικά διαμορφωμένο γήπεδο, το Tlachtli.

ΑΖΤΕΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
 Ο βίος ενός πολεμιστή συχνά ήταν βραχύς!
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή διάρκεια, παρόλο
που το προσδόκιμο όριο ζωής της
Αυτοκρατορίας ήταν περίπου 37 έτη,
λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η συχνότητα
των πολέμων διέφερε ανά περίοδο. Όταν
υπήρχε πόλεμος, ο στρατιώτης έπρεπε να
προετοιμαστεί για να αφήσει την οικογένειά
του και να ενταχθεί στις τάξεις του στρατού,
είτε σε μια μικρή ομάδα, ή σε στρατιά
αποτελούμενη από αρκετές χιλιάδες άνδρες.

ΟΠΛΙΣΜΟΣ
 Ο οπλισμός των Αζτέκων αποτελείτο από
συνδυασμό, όπλων μεγάλου και μικρού
βεληνεκούς, που τους έδιδαν την δυνατότητα
να πολεμούν τους αντιπάλους σε οιαδήποτε
απόσταση. Τα όπλα μεγάλης εμβέλειας,
όπως το δόρυ και οι σφενδόνες (Tlacochtli
και Tematlatl) επέτρεπαν στους πολεμιστές
να πλήττουν τους αντιπάλους τους πριν αυτοί
πλησιάσουν σε απόσταση βολής.

ΑΖΤΕΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ

ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ
 www.versustravel.eu
 www.el.wikipedia.org
 www.eclass.uoa.gr
 www.slideshare.net
 www.users.sch.gr
 www.search.yahoo.com
 www.americalatina.gr
 www.micro-kosmos.uoa.gr
 www.happykidsradio.gr
 www.prcaves.weebly.com
 www.greekschannel.com
 www.mathcultures.weebly.com
 www.chilonas.com