ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΑΡΑ
•1 gefällt mir•15 views
Melden
Teilen
Downloaden Sie, um offline zu lesen
Μια θαυμάσια περιήγηση στους αρχαίους πολιτισμούς της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.
Más contenido relacionado
Similar a ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΑΡΑ
Similar a ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΑΡΑ(20)
Más de Iliana Kouvatsou
Más de Iliana Kouvatsou(20)
Último
Último(20)
ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΑΡΑ
- 2. Προκολομβιανοί πολιτισμοί Με τον όρο «Προκολομβιανοί πολιτισμοί» εννοούνται οι πολιτισμοί των αυτόχθονων αμερικανικών φύλων που αναπτύχθηκαν στην αμερικανική ήπειρο πριν την ανακάλυψη της ηπείρου από τον Χριστόφορο Κολόμβο και την κατάκτησή της από τους Ισπανούς τον 16ο αι. Οι πιο σπουδαίοι από αυτούς θεωρούνται οι Ίνκας, οι Μάγια και οι Αζτέκοι.
- 4. Ίνκας Οι Ίνκας ήταν πολιτισμός της Νότιας Αμερικής, που κατοίκησε την περιοχή που εκτείνεται από τον ισημερινό μέχρι την σημερινή Χιλή και την Αργεντινή. Η αυτοκρατορία χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη της Νότιας Αμερικής και είχε ως πρωτεύουσα το Κούσκο στο σημερινό Περού. Η ονομασία Ίνκα προέρχεται από το έθνος Ίνκα και ερμηνευόταν ότι είναι από την ονομασία του θεού Ήλιου (Ίντι). Αργότερα, παρομοίως ονομάστηκαν και οι λαοί που υποτάχθηκαν στους Ίνκας.
- 5. Ιστορία Η αυτοκρατορία των Ίνκας αρχίζει περίπου από το 1200 π.Χ. όπου πρωτοκατοίκησαν την περιοχή όμως το κράτος τους δεν υπέστη ιδιαίτερη ανάπτυξη. Η άνοδος της Αυτοκρατορίας των Ίνκας ήταν εντυπωσιακά γρήγορη. Αν και το Κούσκο, η πρωτεύουσα είχε γίνει σημαντικό κέντρο κάποια στιγμή στην Μέση Περίοδο (1000-1400 μ.Χ.), η διαδικασία περιφερειακής ενοποίησης ξεκίνησε μόλις από τα τέλη του 14ου αιώνα μ.Χ. με την εμφάνιση του πρώτου μεγάλου ηγέτη Πατσακούτι Ίνκα που ξεκίνησε την περίοδο των σημαντικών κατακτήσεων τον 15ο αιώνα μ.Χ. Χάρη στον Πατσακούτι, αυτοκρατορία των Ίνκας, εκτεινόταν πλέον στο σημερινό Περού, τη βόρεια Χιλή, τη Βολιβία, την Αργεντινή και τη νότια Κολομβία και κατοικούνταν από περίπου 10 εκατομμύρια ανθρώπους που μιλούσαν πάνω από 30 διαφορετικές γλώσσες και τους οποίους κυβερνούσαν μόλις 40.000 Ίνκας.
- 6. Διοίκηση Στην κορυφή της εξουσίας βρισκόταν ο ηγεμόνας. Ο Σάπα Ίνκα ήταν ο απόλυτος ηγέτης και διαβίωνε στην απόλυτη χλιδή. Ακόμα και μετά θάνατον τύγχανε ιδιαίτερης φροντίδας, καθώς οι Ίνκας μουμιοποιούσαν τους ηγέτες τους και οι μούμιες «συμμετείχαν» σε περίτεχνες τελετουργίες, ενδεδυμένες με ακριβά ρούχα, ενώ οι πιστοί προσέφεραν φαγητά και ποτά, ζητώντας την βοήθειά τους για κρατικά θέματα. Λόγω του αχανούς της αυτοκρατορίας, οι Ίνκας χώρισαν την αυτοκρατορία τους σε τέσσερα μέρη, το καθένα από τα οποία είχε τον κυβερνήτη του. Οι τέσσερις κυβερνήτες ανέφεραν στον ανώτατο ηγέτη της Ίνκας στο Κούσκο.
- 7. Θρησκεία Οι Ίνκας λάτρευαν τον θεό του ήλιου Ίντι και ο αυτοκράτορας των τους πιστεύεται ότι ήταν άμεσος απόγονος του θεού του ήλιου. Πίστευαν επίσης στην θεά Μάμα Κίλια, την θεά της σελήνης Οι θρησκευτικές τελετές των Ίνκας αφορούσαν επίσης στην λατρεία των προγόνων, όπως φαίνεται από την μουμιοποίηση και τις προσφορές στους θεούς, όπως τρόφιμα, ποτά και πολύτιμους λίθους. Οι θυσίες (ζώων και ανθρώπων) συμπεριλαμβανομένων των παιδιών – γίνονταν για να εξευμενίσουν – τιμήσουν τους θεούς και να εξασφαλίσουν την καλή υγεία του αυτοκράτορα.
- 8. Τέχνη Η τέχνη των Ίνκας είναι εμφανής σε κατασκευές πολύτιμων μετάλλων, κυρίως σε χρυσό ο όποιος συμβολίζει τον ιδρώτα του ήλιου, σε ασήμι που συμβολίζει τα δάκρυα του φεγγαριού και σε χαλκό. Οι δίσκοι, τα αγαλματίδια και οι φιγούρες που έφτιαναν ήταν συνήθως απεικόνιση των θεών τους. Επίσης κατασκεύαζαν κεραμικά και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα οποία ήταν διακεκριμένα ανάμεσα στους λαούς της Νότιας Αμερικής.
- 9. Μαθηματικά Οι Ίνκας έφτιαξαν ένα αριθμητικό σύστημα με βάση το 10, για να παρακολουθούν τις καθημερινές δραστηριότητες του μεγάλου πληθυσμού τους. Το αριθμητικό τους σύστημα βασιζόταν στα κουιπού (quipu). Τα κουιπού ήταν περίπλοκα συστήματα σπάγκων με κόμπους που χρησίμευαν για την καταχώρηση και αποθήκευση αριθμητικών πληροφοριών. Με βάση αυτό δημιούργησαν και ένα αρκετά ακριβές ημερολόγιο. Το έτος τους είχε 12 μήνες 30 ημερών (σύνολο 360 ημέρες) που σχετίζονταν με διάφορες γιορτές, για την παραγωγή και για τις γεωργικές εργασίες.
- 10. Οικονομία Στον πολιτισμό των Ίνκας δεν υπήρχε η έννοια του χρήματος και του εμπορίου. Παρ ’όλα αυτά η αυτοκρατορία χαρακτηριζόταν όχι μόνο από πλούτο αλλά και από αφθονία και αυτό οφειλόταν στο ιδιαίτερο φορολογικό τους σύστημα. Οι Ίνκας πλήρωναν υπηρεσίες ή σε είδος όπως τρόφιμα, πολύτιμα μέταλλα, κλωστουφαντουργικά προιόντα, εξωτικά φτερά, βαφές, οστρακοειδή αλλα και εργάτες. Λόγω της φορολογίας, τα κατασκευάσματά τους έφεραν επαναλαμβανόμενα σχέδια ώστε να είναι αντιπροσωπευτικά του κάθε έθνους και να σηματοδοτείται η προέλευση του προϊόντος.
- 11. Γεωργία Οι Ίνκας ανέπτυξαν πολύ την γεωργία και εφάρμοσαν πρωτοποριακές μεθόδους καλλιέργειας της γης. Σχεδίασαν αγροκτήματα στις απότομες βουνοπλαγιές, όπου καλλιεργούσαν πατάτες, καλαμπόκι, φιστίκια και άλλα προϊόντα, τα οποία είχαν επιλεγεί προσεχτικά ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούσαν στα διαφορετικά υψόμετρα. Καλλιεργούσαν ακόμη δέντρα, για να διατηρούν και να συγκρατούν το λεπτό επιφανειακό έδαφος. Αφού έχτισαν το κλιμακωτό σχήμα, οι Ίνκας κατασκεύασαν στη συνέχεια συστήματα καναλιών και υδραγωγείων για να παρέχουν στις ταράτσες σταθερό νερό, αυξάνοντας τη γονιμότητα της γης. Οι τεχνικές των Ίνκας ήταν τόσο επιτυχημένες που οι σύγχρονοι Περουβιανοί αγρότες εξακολουθούν να τις χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα.
- 12. Μάτσου Πίτσου Η αρχαία πόλη Μάτσου Πίτσου είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα του πολιτισμού των Ίνκας . Το Μάτσου Πίτσου σημαίνει «αρχαίο βουνό». Βρίσκεται σε υψόμετρο 2700 μέτρων στη Σιέρα Βιλκαμπάμπα, στην αριστερή όχθη του παραπόταμου του Βιλκανότα, Ουρουμπάμπα. Το Μάτσου Πίτσου χτίστηκε το 1460 και χρησίμευε ως αστρονομικό παρατηρητήριο με αρχείο χρονολόγησης, λατρευτικό κέντρο και ως θερινά ανάκτορα των βασιλέων.
- 13. Μάτσου Πίτσου Η αρχιτεκτονική της Μάτσου Πίτσου εμφανίζεται ενοποιημένη με το φυσικό περιβάλλον σύμφωνα με τις συνήθειες των Ίνκα. Η πόλη περιλάμβανε μονοπάτια, σκάλες και μικρές πλατείες και ένα αποδοτικό σύστημα παροχής νερού. Τα κτίσματα των Ίνκας ήταν μάλλον τυποποιημένα κυκλικά ή ορθογώνια, με ομοιόμορφα τραπεζοειδή παράθυρα και πόρτες και χωρίς άλλα διακοσμημένα στοιχεία. Tόσο οι Ισπανοί κατακτητές όσο και οι σύγχρονοι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι από την πολυπλοκότητα και την ακρίβεια των τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν από τους Ίνκας στη λιθοδομία και στην απολύτως κάθετη διάσταση των κτιρίων.
- 14. Η πτώση Η γιγάντια δύναμη των Ινκας καταλύεται τον 15ο αιώνα από τον Ισπανό Φρανσίσκο Πισάρρο. Το 1532 ο Φρανσίσκο Πισάρρο, εξερευνώντας τα εδάφη του Νέου κόσμου ήρθε σε επαφή με τον πολιτισμό των Ίνκας και κατ’ εντολή του βασιλιά Καρόλου Ε’ ξεκίνησε την κατάκτησή του. Στην μάχη που ακολούθησε, αν και σε μειονεκτική θέση, ο Πισάρρο νίκησε με μόλις 260 άντρες τον στρατό των 80.000 Ίνκας οι οποίοι δεν είχαν ξαναδεί τέτοια όπλα. Ο βασιλιάς Αταουάλπα πιάστηκε αιχμάλωτος και έναν χρόνο μετά σκοτώθηκε από τους κονκισταδόρους, Ο λαός των Ίνκας, αποδυναμωμένος από την κατάρρευση της εξουσίας τους, της ήττας τους και από τις ασθένειες που έφεραν οι Ισπανοί που τους αποδεκάτισαν, υποτάχθηκαν στους κατακτητές. Μέχρι το 1572 οι Ισπανοί είχαν καταστρέψει εντελώς την πολιτιστική κληρονομιά των Ίνκας διαπράττοντας αναίσχυντα εγκλήματα. Η αυτοκρατορία των Ίνκας καταλύθηκε, πλέον, εξ ’ολοκλήρου.
- 16. Μάγια Οι Μάγια είναι ένας πολύχρωμος, μυστικιστικός, αρχαίος πολιτισμός της Κεντρικής Αμερικής που δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στον αρχαίο κόσμο από περίπου το 1.800 π.Χ. έως το 900 μ.Χ. Καταλάμβανε μια συνεχή έκταση στο νότιο Μεξικό, στη Γουατεμάλα και στο βόρειο Μπελίζ και μιλούσαν διάφορες γλώσσες της γλωσσικής οικογένειας των Μάγια. Υπάρχουν περίπου 6 εκατομμύρια άμεσοι απόγονοι των Μάγια που ζουν στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική, πολλοί από τους οποίους εξακολουθούν να μιλούν τις διαλέκτους των Μάγια, να ασκούν τον αρχαίο σαμανισμό και να χρησιμοποιούν συνταγές αιώνων.
- 17. Ιστορία Πριν από την κατάκτηση του Μεξικού από τους Ισπανούς, οι Μάγια είχαν αναπτύξει τον λαμπρότερο πολιτισμό του Δυτικού Ημισφαιρίου. Ασκούσαν τη γεωργία, έκτιζαν πέτρινα σπίτια και πυραμιδοειδείς ναούς, κατεργαζόταν τον χαλκό και τον χρυσό, γνώριζαν την υφαντουργία και χρησιμοποιούσαν μία μορφή ιερογλυφικής γραφής. Οι ρίζες του πολιτισμού των Μάγια φτάνουν πολύ πίσω στην προϊστορία, πέρα από το 2000 π.Χ., όπου αντιστοιχεί η Αρχαϊκή περίοδος. Μετά αρχίζει η Προκλασική περίοδος, που χρονολογείται από το 2000 π.Χ. μέχρι το 250 μ.Χ. Ακολουθεί η Κλασική περίοδος μέχρι το 1000 μ.Χ. Τέλος το διάστημα 1000 - 1540 χρονολογείται η Μετακλασική περίοδος.
- 18. Διοίκηση Οι αρχαίοι Μάγια δεν είχαν έναν κεντρικό ηγέτη και δεν ήταν ενωμένοι σε ένα ενιαίο κράτος αλλά σε πολυάριθμα μικρά κράτη, το καθένα με επίκεντρο μια πόλη. Ενώ αυτές οι πόλεις-κράτη μοιράζονταν ομοιότητες στον πολιτισμό και τη θρησκεία, το καθένα είχε τους δικούς του τοπικούς ηγέτες, κάποιοι πιο ισχυροί από άλλους. Η κοινωνία των Μάγια ήταν ταξική και υπήρχε ένα είδος ολιγαρχίας που κατείχε την μεγαλύτερη εξουσία. Η αριστοκρατία, είχαν μεγάλες εκτάσεις γης στην ιδιοκτησία τους, διαχειρίζονταν τις υποθέσεις του κράτους και είχαν τις σημαντικότερες θέσεις στις στρατιωτικές και θρησκευτικές τάξεις.
- 19. Θρησκεία Η θρησκεία των Μάγια βασιζόταν σε ένα πάνθεο φυσικών θεών, όπως οι Θεοί του Ήλιου, της βροχής, του θανάτου, της σελήνης κ.ά. Επίσης, υπήρχαν διάφοροι Θεοί που προστάτευαν κάποια επαγγέλματα ή κοινωνικές τάξεις. Υποστήριζαν, ακόμα, πως η γη βρισκόταν στη μέση ενός συστήματος 13 παραδείσων και 9 κάτω κόσμων. Επίσης, μια τάξη ιερέων ήταν υπεύθυνη για τις πολύπλοκες τελετές και γιορτές τους που περιλάμβαναν την φλεβοτομία, άλλες μορφές ακρωτηριασμών, ανθρωποθυσίες καθώς και θυσίες ζώων
- 20. Τέχνη Οι Μάγια έφτιαχναν αγγεία και μορφές από πηλό, σκάλιζαν κοσμήματα από γυαλισμένες πέτρες και κοχύλια. Επίσης, οι Μάγια ήταν πολύ εξειδικευμένοι τεχνίτες. Φιλοτεχνούσαν κομψά κεραμίδια, λάξευαν πέτρες και κατασκεύαζαν διάφορα σκεύη από νεφρίτη. Χρησιμοποιούσαν πολύ κοφτερές τσακμακόπετρες σαν εργαλεία για το σκάλισμα και μάλιστα ορισμένα εργαλεία τους είχαν διακοσμητικά σκαλίσματα τα οποία και πρόσφεραν στους Θεούς.
- 21. Επιστήμες Η ανάπτυξη των μαθηματικών και της αστρονομίας είναι στενά δεμένη με τη θρησκεία των Μάγια. Στους υπολογισμούς τους χρησιμοποιούσαν ένα εικοσαδικό σύστημα, με την τελεία ως σημείο αρίθμησης. Η αστρονομία τους υποστήριζε ένα ημερολογιακό σύστημα, η χρονολογία έναρξης του οποίου είναι το 3115π.Χ και το τέλος του στις 21 Δεκεμβρίου 2012. Τότε πίστευαν πως θα καταστραφεί ο κόσμος. Το ημερολόγιο των Μάγια
- 22. Ο ναός του Κουκουλκάν Οι Μάγια είναι γνωστοί για την περίτεχνη αρχιτεκτονική τους και κυρίως για τους ναούς τους σε σχήμα πυραμίδας. Ο γνωστότερος από αυτούς είναι ο ναός του Κουκουλκάν. Έχει ύψος περίπου τριάντα μέτρα. Στις τέσσερις πλευρές της πυραμίδας υπάρχουν ενενήντα ένα σκαλιά. Οι τέσσερις πλευρές της πυραμίδας συμβολίζουν τις εποχές, τα σκαλιά της κάθε πλευράς τις ημέρες κάθε εποχής και αθροιστικά τα σκαλιά συμβολίζουν όλες τις ημέρες του χρόνου. Αποτελείται από εννέα οριζόντια επίπεδα σαν βεράντες, που συμβολίζουν την πίστη των Μάγιας στον ουρανό. Στη βάση της πυραμίδας υπάρχουν τεράστια σκαλισμένα πέτρινα κεφάλια φιδιού για να τη «φυλάσσουν». Στο εσωτερικό της, μάλιστα, υπάρχουν ακόμα δύο μικρότερες πυραμίδες.
- 23. Η πτώση Ο πολιτισμός των Μάγια εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και μέχρι σήμερα δεν έχουν εξακριβωθεί τα αίτια της πτώσης τους. Η παρακμή τους αποδίδεται τόσο στους Ισπανούς κονκισταδόρους όσο και στις θανατηφόρες για τους Μάγια ασθένειες που έφεραν οι Ισπανοί στην Αμερική. Ευάλωτοι στις ξένες αρρωστιες, ο πληθυσμός αποδεκατίστηκε και αποδυναμώθηκε. Μια άλλη θεωρία είναι τα προβλήματα που δημιούργησε η κλιματική αλλαγή στην περιοχή. Ένα κύμα ξηρασίας διέλυσε τον πολιτισμό των Μάγια σε σημείο που να μην μπορούν να ανακάμψουν
- 25. Αζτέκοι Με τον όρο Αζτέκοι εννοούνται συγκεκριμένες φυλετικές ομάδες οι οποίες κατοικούσαν στο κεντρικό Μεξικό, και ιδίως όσοι μιλούσαν τη γλώσσα νάουατλ και κυριάρχησαν σε μεγάλα τμήματα της κεντρικής Αμερικής από τον 14ο μέχρι τον 16 αιώνα. Προκειται για δύο εθνοτικές ομάδες που ζούσαν στα παράλια της λίμνης Τεξκόκο, τους Ακολούα και τους Τεπανέκους, οι οποίοι μαζί με τους Μεσίκα ίδρυσαν την Αυτοκρατορία των Αζτέκων
- 26. Ιστορία Από τον 13ο αιώνα, η κοιλάδα του Μεξικού εξελίχθηκε στο κέντρο της αυτοκρατορίας των Αζτέκων: εκεί χτίστηκε η πρωτεύουσα Τενοτστιτλάν, πάνω σε νησάκια μέσα στη λίμνη Τεξκόκο. Η αυτοκρατορία προέκυψε το 1427 ως συμμαχία μεταξύ των πόλεων-κρατών για την καταπολέμιση εχθρικών λαών. Σύντομα όμως, η πόλη Τενιχιτλαν υποβίβασε τις υπόλοιπες και αναδείχθηκε κυρίαρχη. Η αυτοκρατορία επέκτεινε την εμβέλειά της με έναν συνδυασμό εμπορίου και στρατιωτικών κατακτήσεων. Ποτέ δεν ήταν μια πραγματική εδαφική αυτοκρατορία που έλεγχε μια περιοχή με μεγάλες στρατιωτικές φρουρές στις κατακτημένες επαρχίες, αλλά μάλλον κυριαρχούσε στις πόλεις- κράτη-πελάτες της κυρίως με την εγκατάσταση φιλικών ηγεμόνων στις κατακτημένες περιοχές, με την οικοδόμηση συμμαχιών γάμου μεταξύ των κυρίαρχων δυναστειών και με την επέκταση μιας αυτοκρατορικής ιδεολογίας στις πόλεις-κράτη-πελάτες της.
- 27. Θρησκεία Οι κύριες θεότητες που λατρεύονταν από τους Αζτέκους ήταν ο Τλαλόκ, θεότητα της βροχής και της καταιγίδας, ο Χουιτζιλοπόχτλι, ηλιακή και πολεμική θεότητα και θεότητα-προστάτης της φυλής των Μεξικάνων, ο Κετσαλκόατλ, θεότητα του ανέμου, του ουρανού και των άστρων και πολιτιστικός ήρωας, ο Τεζκατλιπόκα, θεότητα της νύχτας, της μαγείας, της προφητείας και της μοίρας. Στο όνομά τους γίνονταν αιματηρές ανθρωποθυσίες.
- 28. Ανθρωποθυσίες Για τους Αζτέκους, ο θάνατος έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη διαιώνιση της δημιουργίας, και τόσο οι θεοί όσο και οι άνθρωποι είχαν την ευθύνη να θυσιάζονται για να συνεχίζεται η ζωή. Έτσι, πραγματοποιούνταν αιματηρές θυσίες σε διάφορες μορφές. Θυσιάζονταν τόσο άνθρωποι όσο και ζώα, ανάλογα με τον θεό που έπρεπε να εξευμενιστεί και την τελετή που διεξαγόταν, ενώ οι ιερείς ορισμένων θεών καλούνταν μερικές φορές να προσφέρουν το δικό τους αίμα μέσω αυτοακρωτηριασμού. Είναι γνωστό ότι ορισμένες τελετές περιλάμβαναν πράξεις κανιβαλισμού, με τον απαγωγέα και την οικογένειά του να καταναλώνουν μέρος της σάρκας των θυσιασμένων αιχμαλώτων του. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 20.000 περίπου τελετουργικές ανθρωποθυσίες τον χρόνο.
- 29. Τέχνη Οι Αζτεκοι ανεπτυξαν σχεδόν όλες τις μορφές τέχνης. Είχαν σε εκτίμηση τη μουσική και την ποίηση. Υπήρχαν επίσης δραματοποιημένα δρώμενα τα οποία περιλάμβαναν καλλιτέχνες, μουσικούς και ακροβάτες. Τα γλυπτά σκαλίζονταν σε πέτρα και ξύλο. Τα πέτρινα γλυπτά των Αζτέκων υπάρχουν σε πολλά μεγέθη, από μικρά ειδώλια και μάσκες έως μεγάλα μνημεία, και χαρακτηρίζονται από υψηλή ποιότητα κατασκευής. Μια ιδιαίτερα πολύτιμη μορφή τέχνης μεταξύ των Αζτέκων ήταν η φτερωτή τέχνη – η δημιουργία περίπλοκων και πολύχρωμων ψηφιδωτών από φτερά και η χρήση τους σε ενδύματα καθώς και στη διακόσμηση όπλων, πολεμικών σημαιών και στολών πολεμιστών.
- 30. Γεωργία Η κοινωνία των Αζτέκων οργανώθηκε γύρω από τη γεωργία του αραβοσίτου. Οι κύριες καλλιέργειες εκτός από τον αραβόσιτο ήταν τα φασόλια, τα κολοκύθια, τα τσίλι και ο αμάραντος. Ιδιαίτερα σημαντική για τη γεωργική παραγωγή στην κοιλάδα ήταν η κατασκευή των chinampas στις λίμνες. Τα Chinampas είναι ανθρωπογενείς επεκτάσεις γεωργικής γης, που δημιουργούνται από εναλλασσόμενα στρώματα λάσπης από τον πυθμένα της λίμνης, φυτικής ύλης και άλλης βλάστησης.. Οι Chinampas ήταν εξαιρετικά γόνιμα κομμάτια γης και απέδιδαν, κατά μέσο όρο, επτά σοδειές ετησίως.
- 31. Η πτώση Στις 8 Νοεμβρίου του 1519, ο ισπανός θαλασσοπόρος και κατακτητής Ερνάν Κορτές μπήκε στην πόλη Τενοτστιτλάν και τον υποδέχθηκε σαν Θεό ο βασιλιάς Μοντεζούμα. Παρ’όλα αυτά, οι ισπανοί κατέκτησαν την πόλη και ίδρυσαν την Πόλη του Μεξικού στα ερείπια της Τενοχτιτλάν. Από εκεί προχώρησαν στη διαδικασία κατάκτησης και ενσωμάτωσης των λαών της Μεσοαμερικής στην ισπανική αυτοκρατορία Οι Ισπανοί ονόμασαν τη νέα περιοχή που είχαν κατακτήσει «Νέα Ισπανία». Χιλιάδες τόνοι χρυσού, κοσμήματα, έργα τέχνης και ασήμι κλάπηκαν από τους ιθαγενείς. Λίγους μήνες μετά, ο Κορτές και οι άνδρες του είχαν απογυμνώσει την πόλη από όλα τα έργα τέχνης της και είχαν σκοτώσει και τον τελευταίο αυτοκράτορα, καταλύοντας οριστικά την αυτοκρατορία.