2. Roman Bratny urodził się 5 sierpnia 1921 w Krakowie – polski poeta,
publicysta i scenarzysta. W czasie okupacji niemieckiej współpracował
z pismem Kuźnia (1943-1944), a następnie był redaktorem tajnego pisma
literackiego Dźwigary (1944), był również oficerem AK i walczył
w Powstaniu Warszawskim oraz przebywał w obozach jenieckich.
Pierwszy tomik wierszy Pogarda wydał w konspiracji Miecz i Pług. Po
wojnie studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie i był
redaktorem Pokolenia (1946-1947), członkiem zespołu redakcyjnego
tygodnika Nowa Kultura (1950-1951), zastępcą redaktora tygodnika
Kultura (1963-1971), a od 1975 kierownikiem literackim Teatru
Powszechnego w Warszawie. Otrzymał nagrodę państwową II stopnia.
W roku jubileuszu 45-lecia LWP
12 października 1988 roku otrzymał
Nagrodę I stopnia Ministra Obrony
Narodowej w dziedzinie literatury.
3. 1944 Pogarda (wiersze)
1946 Ślad (nowele)
1957 Kolumbowie. Rocznik 20 (powieść)
1955 Kryśka Brzytew (opowiadania)
1953 Ile serce wytrzyma (opowiadania)
1992 Tryptyk paradoksalny (opowiadania)
1995 Anioł w butach z ostrogami (powieść)
1948 15 batalionów (wiersze)
1990 List gończy. Komiks quasi-utopijny (opowiadanie)
1993 Wielebny Romeo (powieść)
1994 Dzieci Ojca Świętego (opowiadania)
1995 Anioł w butach z ostrogami (powieść)
4. 1949 Pobita kra (sztuka teatralna)
1950 Zwycięstwo Gralaków (sztuka teatralna)
1956 Spór o wiek XX-sty (groteska sceniczna)
1952 Sześć godzin ciemności (sztuka teatralna)
1960 Przesłuchanie Pana Boga (utwór sceniczny)
1960 Trzecia strona (dramat)
1974 Urodziny (sztuka teatralna)
1952 Ludzie, którzy rosną (jednoaktówki świetlicowe)
1952 Przeciw krzywdzie (jednoaktówka)
5. 1960 Powrót (scenariusz, adaptacja powieści „Szczęśliwi torturowani”)
1964 Naganiacz (scenariusz, adaptacja opowiadania pod tym samym
tytułem)
1966 Niedziela sprawiedliwości (scenariusz filmowy)
1974 Ile jest życia (scenariusz serialu, na podst. powieści pod tym
samym tytułem)
1981 Czwartki ubogich (scenariusz, na podst. opowiadania pod tym
samym tytułem)
1981 Czwartki ubogich (słuchowisko radiowe, adaptacja opowiadania
pod tym samym tytułem)
1982 Piwko i Zdesperowany (scenariusz widowiska TV, adaptacja
opowiadania pod tym samym tytułem)
1973 Losy (scenariusz serialu TV, na podst. powieści pod tym samym
tytułem)
6. Nagroda Stołecznej Rady Narodowej 1971
Nagroda Państwowa II stopnia w dziedzinie literatury 1972
Nagroda Ministra Obrony Narodowej 1983
Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia 1985
Order Sztandaru Pracy I klasy 1986
Nagroda Gazety Krakowskiej im. T. Hołuja „Drzewo i owoc” 1987
Medal Zasłużony dla Kultury Narodowej 1987
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski 1959
Order Sztandaru Pracy II klasy 1964
7.
8. Kolumbowie. Rocznik 20. – powieść Romana Bratnego o tematyce
wojennej. Napisana w latach 1955-56, a wydana w 1957. Książka
opowiada o losach młodych warszawiaków wchodzących w dorosłość
w czasie II wojny światowej. Jej bohaterami są przedstawiciele
młodzieży inteligenckiej należącej do szeregów Armii Krajowej. Bratny
opisuje odwagę tych ludzi, ich walkę z okupantem przed i podczas
Powstania Warszawskiego. Akcja powieści obejmuje lata 1942-1948.
Autor oparł powieść na własnych wspomnieniach i doświadczeniach.
Ściśle trzyma się faktów historycznych, co widać zwłaszcza w drugim
tomie – Oddział Wydzielony Kolegium A Kedywu rzeczywiście istniał
(jednak w sile kompanii, nie plutonu), jego szlak bojowy w Powstaniu
Warszawskim pokrywa się z tym opisanym w książce; mowa jest
również o planowanym wyjściu pułku „Radosław” wraz z Komendą
Główną AK ze stolicy na początku powstania, w opisie próby przebicia
powstańców ze Starówki do Śródmieścia nie zabrakło wzmianki
o śmierci majora Jana Andrzejewskiego „Jana”, dowódcy „Brody”.
