1. L E S O R A C I O N S D ’ I N F I N I T I U
LLENGUA LLATINA
2. MORFOLOGIA DE L’INFINITIU
L’infinitiu és una forma substantiva del verb, és a dir, una forma no personal. En llatí hi ha infinitius de
present, de perfet i de futur, en veu activa i passiva. Els de present actiu són:
3. SINTAXI DE LES ORACIONS D’INFINITIU
Trobarem els infinitius dins d’oracions subordinades (oracions d’infinitiu), és a dir, oracions que
depenen d’un verb principal.
Les oracions d’infinitiu poden fer de subjecte o de complement del verb principal, actuant com si fossin
un substantiu:
Edere necesse est Dux iubet exire
Menjar és necessari El general ordena sortir
infinitiu
CD
infinitiu
CD
infinitiu
subjecte
infinitiu
subjecte
A més, dins de l’oració d’infinitiu podem trobar els complements habituals en un verb:
Edere legumina et holera necesse est Dux iubet exire ex urbe
Menjar llegums i verdura és necessari El general ordena sortir de la ciutat
oració d’infinitiu / subjecte
CD
oració d’infinitiu / subjecte
CD
oració d’infinitiu / CD
CCLl
oració d’infinitiu / CD
CCLl
4. EL VERB POSSUM
El verb possum (‘poder’) sol demanar com a complement un infinitiu, com en català:
Non possum scribere / no puc escriure
infinitiu
CD
És un verb força irregular:
6. 3. Posa en infinitiu els verbs d’aquestes oracions.
In Saturnalibus servi pileum (induo) solebant.
Iustum non est vi semper (respondeo).
Facinus est (vincio) civem Romanum, scelus (verbero), prope parricidium (neco).
Clientibus nefas est etiam in extrema fortuna (desero) patronos.
Legatus nonnullas urbes per vim expugnat, reliquas civitates Caesari (concilio) studet.
Consules statuunt copias in castra (reduco).
Quoniam vita sine amicis insidiarum plena est, ratio monet amicitias (comparo).
Non volebat oculos at caelum (levo).
Possumus (sum) beati, debemus (sum) boni.
Caesar Rhenum (transeo) decernit.
Pulchrum est bene (facio) rei patriae.
7. 4. Tradueix aquestes frases:
Sapientia non est verba dicere sed consilia parare.
In errore perseverare turpe est.
Theseus, Athenarum regis filius, Minotaurum occidere constituit.
Inter densas arbores venator praedas spectare poterat.
Piratae vitam probam et modestam agricolarum amari non poterant.