3. Zenón de Somodevilla y
Bengoechea , é o nome
completo do Marqués de
Ensenada. Naceu en Hervías
(A Rioxa) en 1702 e morreu en
Medina del Campo (Valladolid)
en 1781. Foi estadista e
político ilustrado español,
cegando a ocupar cargos como
o de secretario de Facenda,
Guerra, da Mariña e de Indias.
Foi conselleiro de Estado
durante tres reinados, os de
Felipe V, Fernando VI e Carlos
III
4. Foi incorporado o servicio da Monarquía por Patiño, o cal o
reclutou como oficial do Ministerio da Marina durante a
preparación dunha expedición a Ceuta. Foi ascendendendo
progresivamente na carreira burocrática hasta o posto de
comisario da Marina en Ferrol. Pero o que fixo que fose un
político destacado foi o seu eficaz labor como organizador da
escuadra española, destinada a reconquistar Nápoles durante
a Guerra de Sucesión de Polonia. Estes servicios fixeron que
fora premiado con título de marqués de Ensenada en 1736.
Desde entón ocupou os altos cargos da Monarquía. Convertido
practicamente en ministro universal, Ensenada encamiñou a
súa política fortalecendo o Exército e a Marina en previsión
do inevitable conflicto que España tería que soster con
Inglaterra polos seus intereses coloniais enfrontados,
conflicto no que desconfiaba poder contar coa axuda de
Francia.
5. Ensenada é o encargado de controlar
todo por iso as negociacións se facían
con el. Foi tras a firma do Segundo
Pacto de Familia (1743) cos Borbóns de
Francia cando o marqués tivo as mans
libres para dedicar todo o seu tempo os
asuntos internos de España, acometendo
novos proxectos. As reformas de
Ensenada son a mostra do labor dun
ministro ilustrado. Algunhas das
reformas levadas a cabo son as
seguintes:
6. • Aprobouse o novo modelo de Facenda en 1749 que
substituía os impostos tradicionais polo imposto único
de catastro. Nunca chegou a aplicarse pola oposición
nobiliaria.
• Mellorou a navegación no Ebro hasta Tortosa e
mellorou os portos de Barcelona e Palma de Mallorca.
• Mellorou a carretera do porto de Guadarrama á altura
de San Rafael (entre Madrid e Segovia)
• Creou en 1752 a Real Academia de Belas Artes de San
Fernando, enmarcada na plena ilustración.
• Creación do XIro Rel en 1752: tratábase dunha
identidade bancaria que favorecía as transferencias
de fondos públicos e privados fora do país.
• Impulsou o comercio coas colonias de América
7. • Os británicos querían conseguir a destitución do
marques. En 1754 conseguírono a base dunha serie de
intrigas en palacio. Intentando forzar unha guerra
entre España e Gran Bretaña, Francia e os seus
axentes en Madrid deron apoio á secreta intervención
que preparaba o marqués para atacar ós colonos
ingleses. Finalmente acháronse as ordes de guerra
firmadas polo marqués sen o coñecemento do rei, o
que levou a que o marqués fose arrestado e acusado
de alta traizón a Coroa. Foi desterrado a provincias,
pasando a residir baixo vixilancia en Granada, máis
tarde conseguiu permiso para instalarse en Cádiz. Ca
chegada de Carlos III retornou a corte española. No
estalido do célebre Motín de Esquilache (revolta que
tivo lugar en Madrid baixo o reinado de Carlos III),
dado que foi unha cabeza de turco xunto ó ministro
italiano, perdeu os cargos que tiña na corte. Foi
exiliado a Medina del Campo, localidade onde faleceu o
2 de decembro de 1781, sen poder saír xamais de alí e
tras 15 anos de inactividade política.
